- پرهیز از درگیری
- انجام پاتک بلافاصله پس از حمله رزمندگان اسلام با هدف جلوگیری از توسعه سرپل و الحاق یگان های ایرانی
- بازسازی سریع
- استحکامات و موانع متنوع و عمق دار
- آموزش
-
- خرید تسلیحات پیشرفته ” ( توسعه سلاح های غیر متعارف همانند سلاح های شیمیایی که در عملیات رمضان برای اولین بار استفاده شد و همچنین هواپیماهای میراژ، موشک های هوا به هوای اگزوست و موشک های ضد هوایی کروتال ساخت کشور فرانسه )(اردستانی،۱۳۹۱: ۳۱)
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))
نتیجه این اقدامات صدام را در عملیات های بعدی به ویژه در عملیات والفجر مقدماتی نشان داد و اوضاع برای عراق کاملا دگرگون شد.
۵-۵.قطعنامه شماره ۵۱۴ شورای امنیت سازمان ملل متحد
از روز ۳۱ شهریور ماه سال ۱۳۵۹ تا ۲۰ تیر ماه سال ۱۳۶۱، شورای امنیت سازمان ملل متحد به جز صدور یک قطعنامه ضعیف در هفته ابتدایی جنگ، اقدام موثری برای پایان دادن به جنگ انجام نداده بود. سلسله پیروزی های نیروهای ایرانی در عملیات های مختلف در برابر ارتش عراق و همچنین ترس جامعه جهانی برای ورود ایران به خاک عراق و بر هم خوردن موازنه قدرت و سقوط صدام باعث گردید این شورا دوباره فعال گردد و ۵۰ روز پس از آزاد شدن شهر خرمشهر قطعنامه جدیدی را صادر کند. دولت عراق در تاریخ ۱۳ تیر ماه سال ۱۳۶۱ طرحی را برای فیصله دادن به جنگ خود با ایران تقدیم سازمان ملل متحدد کرد و حرکت گسترده ای را برای اثبات صلح طلبی خود و جنگ جویی ایران آغاز کرد. به درخواست اردن جلسه شورای امنیت برگزار شد. نکته قابل توجه آن است که در آستانه صدور قطعنامه و هنگامی که پیش نویس آن در حال تهیه شدن بود، شاه حسین پادشاه اردن، به طور ناگهانی به عراق سفر کرد. پس از دو روز قطعنامه جدید تحت عنوان قطعنامه ۵۱۴ به اتفاق آرا در جلسه ۲۳۸۲ شورای امنیت در تاریخ ۱۲ ژوئیه ۱۹۸۳ مصادف با ۲۱ تیر ماه ۱۳۶۱ ه ش صادر شد و سکوت دو ساله سازمان ملل در خصوص جنگ عراق با ایران شکسته شد.(درودیان،۱۳۸۲: ۱۹۹)
بند اول قطعنامه : آتش بس فوری و خاتمه همه عملیات های نظامی
بند دوم قطعنامه: عقب نشینی نیروها به مرزهای شناخته شده بین المللی
بند سوم قطعنامه: اعزام گروهی از ناظران سازمان ملل متحد به منظور تایید و نظارت بر آتش بس و عقب نشینی پیش بینی شده
بند چهارم قطعنامه: کوشش های میانجیگرانه به نحوی هماهنگ از طریق دبیرکل برای دستیابی به راه حل شرافتمندانه مورد قبول هر دو طرف
بند پنجم قطعنامه: پرهیز دولت ها از انجام اقداماتی که به اختلافات یاری میرساند(لطف الله زادگان،۱۳۸۹: ۲۲)
در این قطعنامه باز هم از واژه تجاوز برای حمله ارتش عراق به ایران استفاده نشد. در متن قطعنامه از عبارت اظهار نگرانی عمیق درباره طولانی شدن برخورد میان دو کشور استفاده شد. همچنین این قطعنامه خواستار آن شد که آتش بس برقرار گردد و نیروها به مرزهای بین المللی عقب نشینی کنند و تشکیل نیروهای حافظ صلح برای استقرار در مرز دو کشور و همچنین احترام به حاکمیت ، استقلال و تمامیت ارضی و اصل عدم مداخله در امور داخلی یکدیگر صحبت به میان آمد.
آمریکا نقش زیادی را در تصویب این قطعنامه بازی کرد. سفیر سابق آمریکا در عراق میگوید: ” بزرگترین کمک ما به بغداد، فشار سیاسی به ایران بود تا این کشور را مجبور کنیم که قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل متحد را برای پایان دادن به جنگ بپذیرد.”(درودیان،۱۳۸۲: ۱۹۹) جمهوری اسلامی ایران با درک از ماهیت کوشش های سازمان ملل و همچنین محتوای قطعنامه ۵۱۴ از پذیرش آن خودداری کرد و آن را حمایت علنی شورای امنیت از تجاوز عراق علیه ایران نامید. در این حال مجموعه اقدامات اسرائیل، عراق و شورای امنیت در حال بر هم زدن توازن قوا بود و ایران در این شرایط با گسیل نیروهای خود به سمت بصره و انجام عملیات رمضان در پی تغییر اوضاع به سود خود بود.”این نقطه ی آغاز تلاش برای پایان جنگ با تکیه بر پیروزی نظامی و ادامه جنگ در خاک عراق بود.”(درودیان،۱۳۸۲: ۲۰۳)
به نظر میرسد شرایط و موقعیت سیاسی ایران در آستانه عملیات رمضان در سطح منطقه و بین المللی به نفع ایران نبود و مجموعه تحولاتی که در مابین عملیات بیت المقدس و عملیات رمضان اتفاق افتاد باعث شد شرایط مساعدی برای ایران پدید نیاید.
۵-۶.عملیات رمضان
در این بخش از فصل یکی دیگر از سوالات فرعی پژوهش را مورد بررسی قرار خواهیم داد. در این قسمت میپرسیم اهداف، فرایند و نتایج عملیات رمضان چه بودند؟ ابتدا به شرح اهداف ایران قبل از شروع عملیات میپردازیم و بررسی میکنیم که ایران در چند مرحله خواهان به دست آوردن چه مناطقی از خاک عراق بود.
عملیات رمضان یکی از قله های تاریخی جنگ هشت ساله میان عراق و ایران به شمار می آید. این مرحله از جنگ سرآغاز مرحله نوینی بود که ایران قصد داشتند جنگ را به داخل خاک عراق بکشاند. پس از موفقیت های یک سال گذشته نیروهای ایرانی در برابر ارتش عراق، فرماندهان نظامی و همچنین نیروهای ایرانی که در قالب نیروهای سپاه و ارتش تعریف میشدند روحیه ای مضاعف کسب کردند و امیدوار بودند با تعقیب متجاوز در خاک خود هم ضرب شستی نشان داده و هم جنگ را به مرحله پایانی برسانند. با توجه به برآوردهای ایرانی ها از ضعف و قوای نیروهای عراقی و همچنین اضطراب فرماندهان ارتش عراق، نیروهای ایرانی مصمم تر به عبور از مرز و وارد شدن به خاک عراق کرد. البته تنی چند از فرماندهان نظامی مستقر در قرارگاه مرکزی کربلا ( قرارگاه مشترک سپاه و ارتش ) نیز بودند که به دلیل کاستی های لجستیکی با هرگونه عملیات برون مرزی مخالفت میکردند.(علایی،۱۳۹۱: ۵۲۹) عملیات رمضان در اواخر خرداد ماه سال ۱۳۶۱ با این اندیشه طراحی شد که نیروهای ایرانی در ادامه عملیات های فتح المبین و بیت المقدس پشت رودهای دجله و اروند مستقر بشوند و تسلط خود را بر معبر وصولی بصره فراهم آورند. دو شهر بغداد و بصره در هدف اساسی مقامات ایرانی برای پایان دادن به جنگ محسوب میشد. شهر بغداد از طرف مرزهای جنوبی ایران که میتوانست ایران نیروهای پیاده را از طریق دشت وسیع وارد خاک عراق کند فاصله زیادی داشت و نداشتن قدرت رزمی و قدرت تحرک کافی نیروهای پیاده ایرانی این امر را تقریبا غیر ممکن ساخته بود. شهر بصره بهترین هدف برای نیروهای ایرانی برای پیشروی به خاک عراق به شمار میرفت. بنا به ادله امام خمینی در جلسه بیستم خرداد ماه سال ۱۳۶۱ که نیروهای خودی منطقه ای خالی از سکنه را برای ورود به خاک عراق انتخاب کنند نیز تاثیر زیادی بر انتخاب این منطقه گذاشته بود.(درودیان،۱۳۹۱: ۲۶)
۵-۶-۱.منطقه عمومی عملیات رمضان
” منطقه عملیاتی رمضان محصور است بین یک زمین مثلث شکل به وسعت ۱۶۰۰ کیلومتر مربع – که از شمال به کوشک و طلاییه ( پاسگاه های مرزی ایران در جنوب هویزه ) و حاشیه جنوبی هورالهویزه به طول ۵۰ کیلومتر و از غرب به رودخانه اروند ( که از نقطه تلاقی رودخانه دجله و فرات بنام القرنه شروع میشود تا شلمچه غرب خرمشهر ) بطول ۸۰ کیلومتر و از شرق به خط مرزی شمالی – جنوبی از کوشک تا شلمچه به طول ۶۰ کیلومتر منتهی میشود – بر روی رودخانه اروند در این قسمت چهار پل ( دو پل در منطقه نشوه و دو پل در منطقه تنومه ) واقع شده است که جنوب غربی این رودخانه شهر صنعتی و بندری بصره قرار دارد.”(همان،۱۳۹۱: ۲۷) جمعیت شهر بصره کمتر از یک میلیون نفر است و این شهر به عنوان شهر نفت خیز در عراق به شمار میرود و یکی از دلایل حمله نیروهای ایرانی به این منطقه همین عامل بود. پالایشگاه، کارخانه عظیم پتروشیمی، واحد تصفیه گاز طبیعی و کارخانه های صنعتی نیز در این شهر وجود دارند. بخش تنومه متعلق به شهر صنعتی بصره در شرق اروند رود نیز در نزدیکی بصره قرار دارد. همچنین جاده مواصلاتی بغداد به کویت، بنام صفوان که دارای اهمیت استراتژیکی زیادی است و تدارکات اصلی و تسلیحات و مهمات نظامی عراق ، از این منطقه صورت میگیرد، از جنوب این شهر عبور کرده و پس از گذشتن از شهر مرزی صفوان، تا کشور کویت امتداد پیدا میکند. پس فرماندهان نظامی ایران با انتخاب شهر بصره، هم منطقه استراتژیکی را برای انجام عملیات برون مرزی خود انتخاب کردند و همچنین نظر امام خمینی رهبر جمهوری اسلامی مبنی بر اینکه این منطقه علاوه برا استراتژیک بودن خالی از سکنه باشد را عملا تامین کردند. در نهایت عملیات رمضان در شب چهارشنبه ۲۳ تیر ماه سال ۱۳۶۱ با رمز یا صاحب الزمان ادرکنی پس از گذشت ۵۰ روز از فتح خرمشهر با هدف عبور از نهر کتیبان و تصرف منطقه نشوه و تنومه تا پل بصره و تصرف حدود ۲۰۰۰ کیلومتر مربع از سرزمین عراق آغاز شد.(علایی،۱۳۹۱: ۵۳۰) سازمان رزم عملیات رمضان را ۱۰ تیپ به اضافه از سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و ۲ لشکر و یک تیپ به اضافه از نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران تشکیل میداد. همچنین تیپ ۷ ولیعصر ( عج ) به عنوان احتیاط قرارگاه نصر در نظر گرفته شد. در مجموع حدود ۱۵۰ گردان در این قالب نیروهایی که گفته شد در این عملیات حضور داشتند. بر طبق استراتژی سلسله عملیات های کربلا برای آزادسازی مناطق اشغالی سرزمین های جنوبی، باید نام این عملیات کربلای ۴ قرار میگرفت اما چون این عملیات در ماه مبارک رمضان انجام میگرفت و مصادف شده بود با شب های قدر به رمضان تغییر نام پیدا کرد. در بعضی ها از کتاب های نویسندگان خارجی از این عملیات به نام رمضان المبارک یاد شده است که این نام غلط است و نام عملیات فقط رمضان میباشد.(همان،۱۳۹۱: ۵۳۲)
۵-۶-۲.فرایند ( شرح ) عملیات رمضان
عملیات رمضان در ۵ مرحله طراحی و اجرا شد.
مرحله اول: در مرحله اول این عملیات مقرر شد سه قرارگاه از سه محور با نیروهای عراقی درگیر بشوند و در جناح شمالی، دو تیپ به اضافه سپاه و یک تیپ از ارتش ماموریت داشتند این جناح را تامین کنند، لیکن به سبب وجود موانع و استحکامات مثلثی شکل و میدان های مین متعدد که عراق در حد فاصل عملیات قبلی تا عملیات رمضان کار گذاشته بود، نیروها نتوانستند با سرعت عمل به تمامی اهداف مورد نظر خود دست یابند. لذا با روشن شدن هوا از ادامه پیشروی خودداری شد. در محور میانی واقع در شمال پاسگاه زید، سه تیپ از به اضافه از سپاه و یک لشکر از نیروی زمینی ارتش شرکت داشتند که توانستند پیشروی کنند اما به مثلثی های دشمن نرسیدند. در جنوب پاسگاه زید واقع در محور جنوبی، چهار تیپ به اضافه از سپاه و دو تیپ از ارتش توانستند با سرعت تحسین برانگیزی همه مواضع عراق را درهم بشکنند و تا عمق ۳۰ کیلومتری مواضع این کشور پیشروی کنند و خود را به نهر کتیبان در شرق اروند و کانال ماهی گیری برسانند. این نهر حدود دو کیلومتر با شط العرب فاصله دارد و نردیک شهر بصره است. فرماندهی این نیروها را شهید حسین خرازی فرمانده تیپ ۱۴ امام حسین، شهید احمد کاظمی فرمانده تیپ ۸ نجف و شهید صفوی فرماندهی تیپ ۱ زرهی لشکر ۹۲ را بر عهده داشتند.(همان،۱۳۹۱: ۵۳۵) نیروهای ایرانی توانستند با حمله به قرارگاه فرماندهی لشکر ۹ زرهی دشمن، قرارگاه را منهدم کنند و خودروی بنز فرمانده قرارگاه را به غنیمت بگیرند. گفته شد که نهرکتیبان فاصله اندکی با شهر بصره داشت. در این مرحله نیروهای ایرانی به قدری به شهر بصره نزدیک شده بودند که به راحتی چراغ های شهر را میدیدند. اما به رغم موفقیت به دست آمده در این محور، جناح راست نیروهای خودی خالی ماند و پاکسازی کامل نیروها و موانع دشمن صورت نگرفت، لذا با روشن شدن هوا دشمن با یک لشکر زرهی فشار اصلی را بر این بخش وارد آورد، درنتیجه از تامین شدن منطقه ممانعت کرد. در مرحله اول عملیات حدود ۲۷۰۰ تن از نیروی عراق کشته شدند و حدود ۸۵۰ نفر نیز به اسارت گرفته شدند. حدود ۸۵ تانک و نفربر و ۱۲ توپ عراق منهدم شد و ۷۱ تانک و نفر بر به غنیمت گرفته شد. ذکر این نکته در اینجا خالی از لطف نیست که ویژگی برجسته عملیات رمضان، انهدام وسیع تانک ها و نفربرها و ماشین های جنگی عراق بود که در حتی عملیات های درخشان گذشته نیز سابقه نداشت.(لطف الله زادگان،۱۳۸۹: ۲۸)
۵-۶-۳.دعوت به قیام
امام خمینی رهبر جمهوری اسلامی ایران در تاریخ ۲۳ تیر ماه سال ۱۳۶۱ همزمان با آغاز عملیات رمضان طی پیامی خطاب به ملت عراق[۲۳۵] اعلام کردند که : اکنون که برادران مجاهد شما در دفاع از میهن خود و دفع حملات دشمن اسلام، مجبور شدند به خاک عراق بیایند تا به خواست خداوند متعال ملت ستمدیده عراق را از شر حزبی که در طول سلطه غیر مشروعش بر کشور اسلامی، آن چنان ضربه ها به این ملت شریف وارد کرده که قابل شمارش نیست نجات دهند به پا خیزید و با برادران صمیمی خود دست اخوت اسلامی دهید و این حکومت ستمگر را از صحنه خارج کنید و خود حکومت اسلامی دلخواه را تشکیل دهید. ایشان در ادامه اشاره کردند: ای اهالی غیور بصره به استقبال برادران مومن خود بیایید و دست ستمکار عفلقی های کافر را از بلاد خود کوتاه کنید. ای اهالی محترم اعتاب مقدسه ای جوانان غیور که در هر فرصت بر این ناپاکان تاخته اید، فرصتی را که خداوند به شما عنایت نموده غنیمت شمارید و مردانه قیام کنید و سرنوشت خویش را به دست بگیرید. ایشان در آخر خاطرنشان کردند که: به سوی نبرد با کفر بشتابید و برادران عراقی خود را نجات دهید و برادران جان بر کف رزمنده جمهوری اسلامی را کمک کنید که فردا دیر است.
۵-۶-۴.واکنش های بین المللی در پی عملیات رمضان
تنها با گذشت ۳۰ ساعت از آغاز عملیات رمضان و ورود نیروهای ایرانی به خاک عراق سازمان ملل از خود واکنش نشان داد. شورای امنیت این سازمان با صدور بیانیه ای از وضعیت وخیم بین دو کشور اظهار نگرانی کرد و خواستار آتش بس شد که ایران این درخواست را رد کرد. این دومین اقدام جانبدارانه سازمان ملل متحد در یک ماه گذشته بود. بعد از صدور قطعنامه ۵۱۴ دو روز قبل از آغاز عملیات رمضان، این بیانیه تعجب برانگیز بود زیرا در طول تجاوز عراق به خاک ایران در ظرف دو سال گذشته به هیچ وجه به این سرعت واکنش از خود نشان نداده بود. تنها کشوری که آمادگی خود را مبنی بر کمک به ایران پس از شروع عملیات رمضان اعلام داشت کشور لیبی بود. معمر قذافی رهبر سابق لیبی با فرستادن سفیر خود برای ملاقات با رییس مجلس شورای اسلامی ایران آقای هاشمی رفسنجانی، آمادگی خود مبنی بر کمک به ایران را اعلام کرد.(هاشمی،۱۳۸۶: ۱۳۰)
۵-۶-۵.مرحله دوم عملیات رمضان
در تاریخ ۲۵ تیر ماه سال ۱۳۶۱ مرحله دوم عملیات رمضان در جنوب پاسگاه زید واقع در محور میانی با همان یگان های مرحله اول به اضافه یک یگان قوی از سپاه با تقویت دو تیپ که تحت امر قرارگاه جنوبی بودند آغاز شد. عمده تلاش نیروهای ایرانی در این مرحله، استفاده از سرپل به دست آمده در داخل خاک عراق به وسعت ۶۰ کیلومتر مربع که در مرحله اول به دست آمده بود و گسترش و توسعه این سرپل تا کانال ماهی گیری بود که در صورت دستیابی به این اهداف، فاصله رزمندگان ایرانی تا بصره از ۲۰ کیلومتر به ۱۲ کیومتر میرسید. ارتش عراق با بهره گرفتن از فاصله مابین مرحله اول و دوم عملیات میدان های جدیدی در عمق ایجاد کرده بود و همین امر، کار را برای نیروهای ایرانی دشوارساخت. عدم پاکسازی کامل جناح ها و نیز عدم الحاق در آنها نیز مزید به علت شد تا تلاش نیروهای ایرانی به سرانجام نرسید. اما باز هم در این مرحله از عملیات، تعداد زیادی از ماشین جنگی عراق منهدم شد. ۱۱۶ تانک و نفربر و ۵۱ دستگا خودرو منهدم گردید و ۱۵ تانک و نفر نیز به غنیمت گرفته شد. همچنین حدود ۷۰۰ نفر از نیروهای عراقی کشته و مجروح شدند.(درودیان،۱۳۹۱: ۳۱)
۵-۶-۶.مرحله سوم عملیات رمضان
در مرحله سوم عملیات، با توجه به عکس های هوایی گرفته شده گذشته از مناطق عملیاتی و سایر شواهد مبرهن برای فرماندهان نظامی ایران، احتمال پاتک نیروهای عراقی بسیار وجود داشت. بنابراین مرحله سوم عملیات با هدف انهدام تجهیزات زرهی ارتش عراق طراحی شد و مقرر گردید نیروهای زرهی ایرانی به هیچ وجه وارد صحنه درگیری نشوند و تا نیروهای پیاده و مجهز بتوانند با هر زره پوشی که مواجه شدند، نیروهای عراق را منهدم کنند. بدین ترتیب، مرحله سوم عملیات از محور میانی با همان نیروهای مرحله دوم که به وسیله سه تیپ دیگر تقویت شده بودند با هدف انهدام ماشین جنگی عراق آغاز شد. در همان ساعات اولیه از تهاجم، نیروهای ایرانی به صورت چشم گیر نیروهای عراقی را درهم شکسته و با انهدام بخش های عمده ای از تجهیزات عراقی ها، در زمینی به وسعت ۱۸۰ کیلومتر مربع پیشروی کردند. در این مرحله از عملیات ۷۰۰ تانک و نفربر نیروهای زرهی عراق منهدم شد و حدود ۱۴ تانک و نفربر به غنیمت گرفته شد. ۲۱۰۰ تن از نیروهای عراقی کشته شدند و حدود ۲۶۰ نفر به اسارت گرفته شدند.(همان،۱۳۹۱: ۳۲)
۵-۶-۷.مرحله چهارم عملیات رمضان
این مرحله از عملیات برای نیروهای ایرانی به هیچ وجه خوش یمن نبود. در این مرحله از عملیات در منطقه شلمچه از محور جنوبی دو تیپ از سپاه پاسداران و یک یگان از ارتش به صورت ادغامی وارد عمل شدند، لیکن به سبب هوشیاری عراقی ها و همچنین موانع و استحکامات متعددی که وجود داشت عبور از خط اول عراق ممکن نشد و این مرحله هم با ناکامی نیروهای ایرانی مواجه شد.(لطف الله زادگان،۱۳۸۹: ۳۰)
۵-۶-۸.مرحله پنجم عملیات رمضان
تلاش اصلی نیروهای ایرانی در این مرحله از عملیات که مرحله آخر آن نیز به شمار میرفت، معطوف به محور شمالی پاسگاه زید در حد فاصل دژ مرزی عراق و خاکریزهای مثلثی آنها بود. در آغاز مرحله پنجم عملیات همه چیز به نفع نیروهای ایرانی پیش میرفت و آنها توانستند علاوه بر پاکسازی و الحاق، خاکریزهای مناسب و دو جداره در جناح شمالی احداث کنند، اما چون دقت کافی در احداث خاکریز ها به عمل نیامده بود، نیروهای عراقی توانستند حدود پنج کیلومتر در آن رخنه کنند. در این حد فاصل نیروهای ایرانی توانستند نزدیک به دو روز در مواضع به دست آمده مستقر شوند و عقبه امکانات پشتیبانی رزمی و خدماتی به این منطقه منتقل گردید. عراقی ها نیز که در مرحله گذشته ضرباتی سنگین متحمل شده بودند، عملا تحرکی از خود نشان نداند لیکن به دلایلی با آنکه عملیات تا آستانه تثبیت پیشرفت کرده بود، ادامه حضور نیروها به مصلحت دیده نشد. در این مرحله از عملیات رمضان، ۱۳۰ تانک و نفربر عراق منهدم گردید و حدود ۱۱ تانک نیز به غنیمت گرفته شد. همچنین ۸۰۰ نفر از نیروهای عراقی کشته یا زخمی شدند. به این ترتیب عملیات رمضان در ۵ مرحله به پایان رسید.(دوردیان،۱۳۹۱: ۳۲)
۵-۶-۹.نتایج عملیات رمضان
آنچه که در عملیات رمضان برای جمهوری اسلامی ایران به دست آمد، گذشته از آنکه ایران در این عملیات ناکام ماند آن بود که از این عملیات به عنوان یکی از قله های تاریخی در جنگ عراق و ایران نام میبرند. نفس تهاجم نیروهای ایرانی به داخل خاک عراق در این عملیات از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. مقامات تهران به عراق و جامعه جهانی ثابت کردند که پس از گذراندن مرحله آزادسازی مناطق اشغالی خود که در دست ارتش عراق بود، مصمم به ادامه نبرد برای تحقق خواسته های خود هستند حتی اگر با مشکل عبور از مرز مواجه بشوند. “عملیات رمضان در بعد نظامی فراتر از توانمندی های جمهوری اسلامی بود و عمدتا می بایست به عنوان یک تجربه، نصب العین تبیین مرحله جدید جنگ میشد. به عبارت دیگر، عملیات رمضان خاطر نشان میساخت که با تغییر زمین نبرد و نیز اتخاذ استراتژی دفاع مطلق از سوی دشمن، استمرار جنگ نیازمند شرایط جدید است که بدون در نظر گرفتن آنها نتایج مطلوب حاصل نخواهد شد. این شرایط عبارت بودند از:
- فراهم آوردن تمامی شرایط و لوازم پیشروی
- افزایش توانایی مهندسی
- گسترش سازمان رزم
- گسترش سازمان یگان های زرهی، به منظور جنگ در روز و رویارویی با نیروهای زرهی دشمن.” (همان،۱۳۹۱: ۳۴)
اما از بعد مادی، در این عملیات حدود ۲۵۰ کیلومتر مربع از خاک سرزمینی ایران آزاد گردید و ۸۰ کیلومتر از خاک عراق نیز به تصرف نیروهای ایرانی در آمد. ” تیپ های ۴۳، ۱۲ ، ۹۶ و نیز تیپ ۸۸ مکانیزه و تیپ ۵۵ مختلط از ارتش عراق تا حدودی منهدم شد.”(علایی،۱۳۹۱: ۵۳۸) حدود ۶۵۰ تانک و نفربر و ۱۵۰ دستگاه انواع خودروی ارتش عراق مهندم گشت و حدود ۱۰۰ دستگاه تانک و نفربر و مقادیر زیادی جنگ افزار و مهمات به غنیمت نیروهای ایرانی در آمد. حدود ۶۴۰۰ نفر از نیروهای عراقی کشته و حدود ۱۳۱۵ نفر نیز اسارت گرفته شدند. همچنین حدود ۱۵۸۰ نفر از نیروهای ایرانی در عملیات رمضان به شهادت رسیند و حدود ۱۰۲۰۵ نفر مجروح شدند و ۲۱۰۳ نفر اسیر و مفقود گشتند. آمار شهدای ایران از ۴ قرارگاه فتح، نصر، فجر و قدس است.(فصلنامه تخصصی مطالعات دفاع مقدس،۱۳۸۷: ۱۱۹ و ۱۲۰)
۵-۶-۱۰.تحولات صورت گرفته در حین عملیات رمضان
با آغاز عملیات رمضان و ورود نیروهای ایرانی به خاک عراق، ارتش عراق بار دیگر از حربه قدیمی خویش استفاده کرده و همزمان با بمباران مناطق جنگی، به شهرای خرم آباد، کرمانشاه و ایلام حمله کرد و تعدادی از غیر نظامیان را شهید و زخمی کرد. شدت حملات عراق به حدی بود که به سفارش مسئولان امنیتی و نظامی آقای خامنه ای رئیس جمهور ایران در روز ۲۴ تیر ماه در محل کار خود حاضر نشد و موقتا در جای دیگر مستقر شد. اما این پایان کار نبود و عراق باز هم در روز ۲۵ تیر ماه به وسیله جنگنده های خود چند بار به شهرهای همدان، خرم آباد و کرمانشاه حمله کرد و ده ها نفر را شهید و مجروح کرد. مقامات تهران با ادامه دار شدن حملات عراق، تصمیم به مقابله به مثل گرفتند و در روز سی ام تیر ماه به پالایشگاهی در بغداد حمله کردند و آنجا را بمباران کردند و البته یکی از هواپیماهای خود را از دست دادند. البته ارتش عراق این حمله را بی پاسخ نگذاشت و بلافاصله در جواب این حمله، مناطق مسکونی شهر اهواز را بمباران کرد و باز هم موجبات شهادت غیر نظامیان دیگری را پدید آورد.(علایی،۱۳۹۱: ۵۴۶)
اما رخداد مهم دیگری که در حین عملیات رمضان اتفاق افتاد، درخواست روسای جمهور ترکیه، پاکستان و گینه به رئیس جمهور ایران مبنی بر میانجیگری برای پایان دادن به جنگ ما بین دو کشور عراق و ایران شدند. این درخواست طی نامه ای در روز ۳۱ تیر ماه سال ۱۳۶۱ به آقای خامنه ای رئیس جمهور ایران ارسال شد. جواب جمهوری اسلامی ایران همانند گذشته منفی بود و معتقد بود که این میانجی گری ها بیشتر برای خرید زمان و گرفتن فرصت تجدید قوا برای صدام و کم کردن روحیه ی رزمندگان و ایجاد تردید در خصوص جدی بودن جنگ میباشد.(هاشمی،۱۳۸۶: ۱۳۵)
۵-۷.علل ناکامی ایران در عملیات رمضان
[چهارشنبه 1401-04-15] [ 06:31:00 ق.ظ ]
|