1. 1. نتایج شبیه سازی

برای شروع ابتدا ساختار شکل (۴-۳) که در آن خازن­­های تانک به­جای موازی شدن با سلف تانک با ترانزیستورها سوئیچ موازی شده ­اند، شبیه­سازی شده است. بطور تئوری نشان داده شده که این ساختار می ­تواند جریان ترانزیستورهای سوئیچ را برای داشتن عملکرد نویز فاز بهتر فرم­دهی کند. بنابراین ابتدا یک نوسان‌ساز Cross-Coupled LC کلاسیک و ساختار معرفی شده که در شکل_­های (۴-۱) و (۴-۲) نشان داده شده ­اند، در شرایط کاملا یکسان شبیه­سازی و نمودارهای لازم برای ارزیابی استخراج شده ­اند.

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

نوسان‌ساز LC کلاسیک

نوسان‌ساز LC معرفی شده پیشین

شکل (۴-۳) و (۴-۴) فرم جریان ترانزیستورهای سوئیچ در دو نوسان‌ساز فوق را نشان می­دهد که برای درک بهتر مفهوم زاویه­ی هدایت به همراه ولتاژ خروجی رسم شده ­اند. همان­طور که مشاهده می­ شود در هر دو نوسان‌ساز بدلیل ساختار Cross-Coupled موجود، وقتی ولتاژ نوسان خروجی در پیک خود قرار دارد، جریان ترانزیستورها نیز در ماکزیمم مقدار خود قرار دارد. هدف این است که مقدار این جریان در حوالی نقاط گذر از صفر کاهش یابد. همان­طور که در شکل (۴-۴) نیز مشاهده می­ شود جریان
نوسان‌ساز مستلزم این است که دامنه­ جریان در ترانزیستورها با زاویه­ی هدایت کمتر افزایش یابد که در شکل کاملا مشهود است.

مقایسه­ بین جریان ترانزیستورهای سوئیچ در دو نوسان‌ساز شکل (۱-۴) و (۲-۴)
در این ساختار همان­طور که در فصل سوم توضیح داده شد، مدار به­گونه ­ای طراحی می­ شود که مجموع جریان عبوری از خازن­ها در لحظات گذر از صفر بیشترین مقدار خود را داشته باشد و تاحد ممکن به مقدار جریان دنباله نزدیک باشد. شکل (۴-۶) نمودار جریان ترانزیستورهای سوئیج را به همراه مجموع جریان عبوری از خازن­ها نشان می­دهد.

ولتاژهای نوسان خروجی و مجموع جریان عبوری از خازن­ها در نوسان‌ساز شکل (۴-۲)
در این شکل مشاهده می­ شود که جریان عبوری از خازن­ها در نقاط گذر از صفر خروجی ماکزیمم می­باشند. در این شبیه­سازی نوسان‌ساز با جریان دنباله ۱.۳ mA بایاس شده است ولی در شکل میبینیم که تقریبا ۵۴% این جریان از خازن­ها عبور می­ کند.
در فصل سوم نیز اشاره شد بدلیل محدودیت­های مداری این ساختار نمی­تواند همه جریان را در این لحظات از خازن­ها عبور دهد. به همین دلیل برای بهبود طراحی از خازن سوم در ساختار به شیوه­ بیان شده در فصل سوم استفاده شد. ساختار پیشنهادی جدید در شکل (۴-۷) نشان داده شده است.

نوسان‌ساز با جریان شکل­دهی شده بهبود یافته توسط ۳ خازن
در فصل گذشته اشاره شد که این ساختار در واقع ترکیبی از نوسان‌ساز Cross-Coupled LC و کولپیتس می­باشد و نشان داده شد که نقاط سورس و درین ترانزیستورهای سوئیچ هم­فاز می­باشند. در یک نمونه شبیه­سازی خازن C را برابر با ۴.۱ pF و خازن Cs را ۳pF لحاظ شده است. مشخصه­های ولتاژ خروجی و سورس در این شبیه­سازی در شکل (۴-۸) آورده شده است. انتظار می­رود نسبت دامنه­ درین و سورس طبق رابطه­ زیر محاسبه شود:

فرم ولتاژ درین و سورس ترانزیستور M1 در نوسان‌ساز پیشنهادی شکل (۴-۷)
این نسبت با آنچه که از شبیه­سازی بدست آمده است تطابق خوبی دارد. مقادیر بدست آمده از شبیه­سازی در جدول زیر آورده شده است.

این شبیه­سازی به ازای نمونه­های زیادی از مقادیر خازن­ها و در فرکانس­های مختلفی تست شده است و صحت رابطه­ (۳-۴۳) تایید شد.
با توجه به تئوری بیان شده در فصل ۳ انتظار می­رود این ساختار پالس­های جریان باریکتری نسبت به ساختار پیشنهادی قبل و طبیعتا نوسان‌ساز LC کلاسیک ایجاد شود. شکل (۴-۹) جریان ترانزیستورهای سوئیچ و ولتاژ نوسان در این ساختار را نشان می­دهد.

جریان ترانزیستورهای سوئیچ و ولتاژ خروجی در نوسان‌ساز پیشنهادی
همان­طور که در شکل (۴-۹) مشاهده می­ شود در نقاط گذر از صفر جریان ترانزیستورها کاهش بیشتری یافته است که طبیعتا تاثیر نویز این ترانزیستورها در فاز خروجی کاهش می­یابد. در شکل (۴-۱۰) نیز به منظور درک بهتر میزان کاهش زاویه­ی هدایت ترانزیستورهای سوئیچ سه منحنی جریان نوسان‌سازهای بحث شده باهم رسم شده است. مشاهده می­ شود که نوسان‌سازی که با بهره گرفتن از سه خازن طراحی شده است پالس­های باریکتری ایجاد کرده است.

مقایسه­ جریان در نوسان‌سازهای شکل (۴-۱) و (۴-۲) و (۴-۷)
تغییرات اعمالی روی نوسان‌ساز پیشنهادی نقش کاهش زاویه­ هدایت ترانزیستورهای سوئیچ را ایفا می­ کنند. بنابراین انتظار می­رود که مقدار موثر تابع حساسیت ضربه­ی این ترانزیستورها با کاهش زاویه­ی هدایت کاهش یابند. بطور کلی طبق مدل­هایی که برای نویز فاز ارائه شده است و رابطه­ای که برای آن استخراج شد، هرچه تابع ISF مقدار موثر کمتری داشته باشد نویز فاز حاصله کمتر خواهد بود. در فصل گذشته این تابع برای ترانزیستورهای زوج تفاضلی محاسبه شده است (رابطه­(۳-۵۵) ). در شکل (۴-۱۱) تابع رابطه­ (۳-۵۵) را به ازای رسم شده است.

مقدار موثر تابع حساسیت ضربه برای ترانزیستور M1
همان­طور که انتظار می­رفت و در شکل (۴-۱۱) نیز مشاهده می­ شود، مقدار موثر تابع ISF ترانزیستورهای سوئیج با کاهش زاویه­ی هدایت کاهش می­یابد بگونه­ای که برای زاویه­ی هدایت صفر مقدار این تابع نیز به صفر می­رسد. در نوسان‌ساز شبیه­سازی شده این پایان نامه مقدار زاویه­ی هدایت ترانزیستور می­باشد.

علاوه براین، یافته های پژوهشی نشان می دهد که فاجعه سازی والدین و پریشانی آنها، با افزایش ناتوانی، درد و پریشانی کودکان ارتباط دارد. به طور عکس، والدینی که در واکنش به درد کودکشان، احساس همدلی^[۹۳]دارند، کودکانشان، درد و پریشانی کمتری را تجربه میکنند. تاکنون، به وضوح مشخص نشده که فاجعه سازی والدین، چگونه گسترش می یابد، و چگونه با افزایش پریشانی و به دنبال آن با رفتارهای خاص والدین همراه است. تحقیقات بنیادی نشان داده اند که فاجعه سازی درد، مخصوصا زمانی که درد، مزمن می شود، منجر به کم تر شدن عملکرد انطباقی فرد می شود. در چنین شرایطی، ترس های مرتبط با درد ممکن است منجر به افزایش رفتارهای اجتنابی فرد و به دنبال آن تداخل بیشتر در عملکرد انطباقی شود. احتمالا، در بافت میان فردی، فرآیندهای مشابهی اتفاق می افتد. همسان با دیدگاه عاطفی – انگیزشی ^[۹۴]درد ، انتظار می رود که فاجعه سازی والدین در رابطه با درد کودکان، عمدتا احساس پریشانی والدین و درگیری آنها را در رفتارهای اجتنابی، از طریق محدود کردن فعالیت کودکشان، سبب ساز شود (کائز و همکاران، ۲۰۱۱).

( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

به طور کلی با توجه به مطالب گفته شده می توان نتیجه گرفت که واکنش های نابهنجار والدین نسبت به تجربه ی درد کودکان، تاثیرات سوئی را بر عملکرد و میزان انطباق کودک با درد برجای می گذارد. از جمله این واکنش های نابهنجار می توان به رفتارهای حمایتگرانه ی والدین، افکار فاجعه آمیز، پریشانی والدین و به طور کلی توجه مثبت و منفی آنها نسبت به تجربه ی درد کودکان اشاره کرد. البته در این بین متغیرهای تعدیل کننده مهمی وجود دارند که تاثیر این واکنش ها را بردرد و عملکرد کودکان تنظیم می کنند که از جمله آن ها می توان به نقش خودارزشمندی کودک اشاره کرد. همان طور که اشاره شد مطالعات محدودی در رابطه با واکنش های والدین نسبت به تجربه ی درد کودکان وجود دارد. مخصوصا در این رابطه می توان محدودیت مطالعات مربوط به چگونگی تاثیر و چگونگی تعامل این واکنش ها را خاطر نشان ساخت.
۲-۹-۲ نقش ویژگی های کودکان
۲-۹-۲-۱ نقش خودارزشمندی کودکان
برخی از کودکان به دلیل ویژگی های روان شناختی خاصی که دارند مستعد مزمن شدن درد، واکنش بالقوه ناتوان کننده نسبت به درد و به تبع آن، واکنش متفاوت نسبت به رفتارهای دلسوزانه والدینشان، هستند. والکر، کلار و گاربر (۲۰۰۲)، به این نتیجه رسیدند که هر دو پیامد مثبت (مثل توجه مثبت، کمتر شدن کارهای روزمره) و پیامد منفی (مثل تنبیه والدین)، که به دنبال درد کودکان دیده می شوند، موجب تداوم نشانه های جسمانی سازی در آنها می شود، با این وجود، این وضعیت از طریق خود ارزشمندی کودک^[۹۵]، تعدیل می گردد. به عبارت دیگر ارتباط بین پیامدهای مثبت و منفی درد با نشانه های جسمانی سازی، در کودکانی قویتر است که خود ارزشمندی پایینی دارند. به دلیل اینکه چنین ویژگی های فردی، ممکن است برخی کودکان را برای ناتوانی کارکردی مستعد تر سازد، لازم است به این موضوع توجه شود که تحت چه شرایطی این ناسازگاری ها اتفاق می افتد. پریشانی های روان شناختی مثل نشانه های افسردگی به عنوان شاخصی از ناتوانی کارکردی در نظر گرفته می شود. تاثیر پریشانی کودک بر واکنشی که والدین نسبت به درد کودک نشان می دهند، مشخص نیست (پیترسون و همکاران، ۲۰۰۴).
۲-۹-۲-۲ نقش فاجعه سازی کودکان
ویژگی های فردی، ممکن است آسیب پذیری کودک را در انطباق با درد تحت تاثیر قرار دهد. به طور خاص، فاجعه سازی درد، که به صورت ارزیابی منفی و مبالغه آمیز درد تعریف می شود، تاثیر برجسته ای بر پیامدهای آسیب رسان درد، مثل ناتوانی افزایش یافته، بر جای می گذارد. علاوه بر این، مقالات روبه رشدی نشان داده اند که علاوه بر ویژگی های کودک، رفتارهای والدین هم بر میزان انطباق کودک با درد، می گذارد. با این وجود، یافته های تحقیقات نشان می دهد که واکنش های والدین و ویژگی های کودکان، بر پیامدهای ناشی از درد کودکان، تاثیر متقابل دارند. در واقع، کودکان از لحاظ میزان آسیب پذیری نسبت به واکنش های غیر انطباقی والدین، با یکدیگر متفاوتند. این موضوع مخصوصا زمانی اهمیت دارد که فاجعه سازی کودکان را نسبت به درد در نظر بگیریم . ثابت شده است که فاجعه سازی کودکان با افزایش ابراز درد و جست و جوی حمایت اجتماعی، ارتباط دارد و این موضوع به ترتیب موجب فراخوانی واکنش های دلسوزانه و تنبیه کننده ی اطرافیان می شود. بنابراین، کودکانی که سطح بالایی از فاجعه سازی را دارا می باشند، ممکن است نه تنها وابستگی بیشتری نسبت به مراقبانشان پیدا کنند، بلکه موجب فراخوانی واکنشی در محیط اطرافشان شوند که به دنبال آن، بیشتر شدن فاجعه سازی اتفاق افتد (ورورت و همکاران، ۲۰۱۱).
با وجودی که ثابت شده است، شدت درد، در فهم ناتوانی کودکان اهمیت بسزایی دارد، اما در رابطه با تداوم درد و ناتوانی کودکان، فاکتورهای دیگری هم تاثیر گذارند. به نظر می رسد که از میان فاکتورهای مختلف، فاکتورهای مهمی مثل، فاجعه سازی درد، مولفه ی برجسته ای در سازگاری کودکان و بزرگسالان نسبت به درد، می باشد. مطالعات مختلفی ارتباط بین فاجعه سازی درد و پیامدهای نامطلوبی مثل شدت درد و ناتوانی را نشان داده اند. اما چند مساله هنوز مورد توجه قرار نگرفته است. اول اینکه اکثر این مطالعات به صورت طرح های مقطعی است. دوم اینکه، اگر چه می دانیم ارزیابی فاجعه آمیز در همان ابتدای زندگی به وجود می آید، اما تاکنون مطالعه ای در رابطه با فاجعه سازی کودکان و نقش آن در تداوم درد و ناتوانی، صورت نگرفته است. تحقیقات مختلفی ارتباط بین اثرات خاص فاجعه سازی درد و سایر متغیرهای مرتبط با پریشانی، مثل اضطراب صفت – که به عنوان الگوی مداومی از ارزیابی منفی خودبه خودی تعریف می شود – را نشان داده اند. (ورورت و همکاران، ۲۰۱۲).
۲-۹-۲-۳ نقش راهکارهای مقابله ای کودکان
مطالعات کودکان مبتلا به درد مزمن، نشان داده که کودکانی که درد بیشتری را ادراک می کنند و راهکارهای مقابله منفعل تری را به کار می گیرند، درد شدیدتر و ناتوانی بیشتری را تجربه می کنند، هم چنین تعداد دفعات مراجعه به مراکز درمانی در آنها بالاتر است. با این وجود، هنوز مشخص نیست که بالا بودن ارزیابی درد و افزایش راهکارهای مقابله منفعل تر، با اختلال بیشتر در خانواده، ارتباط داشته باشد. احتمال دارد انطباق متفاوت کودکان با درد، در ناهمسانی ارتباط بین درد مزمن آنها و سازگاری خانواده (همان طور که در تحقیقات قبل مشاهده شد)، نقش داشته باشد. به عنوان مثال، ممکن است زمانی که کودکان ارزیابی بیشتری از درد دارند و راهکارهای مقابله منفعل تری را بروز می دهند، نسبت به زمانی که آنها درد را کمتر ارزیابی می کنند و راهکارهای مقابله فعال تر و سازگارانه تری را به کار گیرند، وضعیت درد آنها ارتباط قوی تری را با نگرانی های مادر و اختلال در خانواده نشان دهد (لیپانی^[۹۶] و همکاران، ۲۰۰۶). تجربه ی قبلی کودکان نسبت به درد و هم چنین، نوع راهکار مقابله ای، واکنش به تجربه ی کنونی درد را تحت تاثیر قرار می دهد. مشکلات قبلی در رابطه با درد، ممکن است تلاش های فعال برای مقابله با درد را تحت تاثیر قرار دهد و میزان اضطراب و نشخوار ذهنی را بالا ببرد (چارلتون^[۹۷]،۲۰۰۵).
چندین مطالعه، ارتباط بین راهکارهای مقابله با درد و رفتارهای مرتبط با درد را در کودکان و نوجوانان نشان داده اند. به عنوان مثال، راهکارهای مقابله منفی – که به طور کلی مربوط به عدم توجه به استرسورها می باشد و عبارت است از خود – انزوایی^[۹۸]، فاجعه سازی و عقب نشینی ^[۹۹]– با سطح بالای درد، نشانه های جسمانی سازی، نشانه های افسردگی و ناتوانی عملکرد، ارتباط دارد. در مقابل، مقابله سازگارانه که تلاش برای پذیرش یا انطباق با استرسورها را دربرمی گیرد (از قبیل، پذیرش، خفیف سازی درد، خود تشویقی ^[۱۰۰]و انحراف توجه)، با کاهش درد در اغلب زمان ها، شکایات جسمانی کمتر و سطوح پایین نشانه های اضطراب و افسردگی، در ارتباط است (سیمونز^[۱۰۱] و همکاران،۲۰۰۸).
مطالعات مربوط به راهکارهای مقابله با درد کودکان، عمدتا مبتنی بر سنجش های خود گزارش دهی می باشد و از روش هایی مثل درجه بندی دیگران (مثل والدین، همسالان) یا مشاهده ی راهکارهای مقابله ای کودکان، به ندرت، استفاده شده است. فیپز^[۱۰۲]، فیرلا^[۱۰۳] و مالهرن^[۱۰۴] (۱۹۹۵)، درمیان کودکان سرطانی و کودکان سالم، همبستگی ضعیف تا متوسطی را بین درجه بندی این کودکان و درجه بندی والدینشان از راهکارهای مقابله ای، گزارش کردند. این میزان همبستگی برای راهکارهای ساده ^[۱۰۵] (مثل اجتناب از اطلاعات تهدید کننده)، بیش از راهکارهای هشدار دهنده ^[۱۰۶] (مثل جست و جوی اطلاعات) بود. پیترسون ^[۱۰۷]و تالر^[۱۰۸] (۱۹۸۶)، نشان دادند که بین واکنشی که کودکان اعتقاد دارند به درمان های پزشکی نشان می دهند و درجه بندی والدین از شیوه ی واکنش آنها، همبستگی متوسط تا ضعیفی وجود دارد (۴۶/۰ – ۲۵/۰= r). هم چنین همبستگی بین درجه بندی والدین از مقابله کودکان در حین تست خون و درجه بندی خود کودکان از این مقابله، در حد ضعیف گزارش شده است (۲۴/۰- ۲۱/۰= r). در پژوهش بنل – برنسون^[۱۰۹] و کریج^[۱۱۰] (۱۹۹۳)، راهکارهای مقابله کودکان از نگاه والدینشان، مورد بررسی قرار گرفت، اما ارتباط بین درجه بندی والدین و کودکان از آن راهکارهای مقابله ای بررسی نشد. نتایج مطالعه رید^[۱۱۱]، گیلبرت^[۱۱۲]و مک گرا^[۱۱۳](۱۹۹۸)، نشان داد که کودکان، نسبت به والدین، راهکارهای مقابله ای را به صورت مثبت تری ابراز می کنند و والدین نسبت به کودکان، راهکارهای مقابله ای درونی سازی شده را بیشتر گزارش می کنند (رید^[۱۱۴] و همکاران، ۱۹۹۹).
۲-۹-۲-۴ نقش پریشانی هیجانی کودکان
برخی فاکتورهای روان شناختی ممکن است در تداوم دردهای مزمن کودکان نقش داشته باشند. در کودکانی که نمی توانند ترس ها و اضطرابشان را به وضوح نشان دهند، ممکن است، درد، راهی برای ابراز این ترس و اضطراب باشد. به عبارت دیگر، تجربه ی درد مزمن، برخی” فواید ثانویه” را به دنبال دارد. به عنوان مثال، بهبود اضطراب (یا فوبی مدرسه)، می تواند بهبود درد را به دنبال داشته باشد. هم چنین، تجربه ی درد مزمن ممکن است در خانواده نقش مهمی را داشته باشد و تقریبا، درد، به عنوان عضو جدیدی از خانواده در نظر گرفته شود. ممکن است درد کودکان موجب شود که تمرکز خانواده از مشکلاتی مثل درگیری های والدین و رفتارهای مشکل آفرین فرزندان، به سمت کودک و دردش، جلب شود. بدین ترتیب، مداخله ی روان شناختی کودکان مبتلا به درد مزمن باید ابتدا با بررسی این موارد آغاز شود (چن^[۱۱۵] و همکاران، ۱۹۹۷).
هم چنین، در بررسی پترسون و پالرمو (۲۰۰۴)، که برروی کودکان مبتلا به سردرد، روماتیسم و بیماری سلول داسی شکل صورت گرفته بود، مشخص گردید که در کنار ارتباط واکنش های حمایت گر والدین و ناتوانی کودک، پریشانی عاطفی کودک به عنوان تعدیل گر این رابطه شناخته می شود. همان طور که پیش بینی شده بود، تاثیر واکنش های حمایت گر والدین بر ناتوانی کارکردی کودک، از طریق نشانه های اضطراب و افسردگی کودک، تعدیل شد. بدین ترتیب، در کودکانی که سطح بالایی از پریشانی هیجانی را نشان می دهند، واکنش های حمایت گر والدین تاثیر بیشتری را بر ناتوانی آنها بر جای می گذارد (کلار و همکاران، ۲۰۰۸).
۲-۹-۲-۵ نقش تفاوت های جنسی و سنی کودکان
درد مزمن، چندین علت دارد و به جای یک علت خاص، غالبا هر دو مولفه ی روان زاد و جسمانی، در ابتلا به آن نقش دارند. فاکتورهای روانی اجتماعی (شناختی، رفتاری و عاطفی)، در تجربه ی درد کودکان و پریشانی هیجانی و ناتوانی جسمانی مرتبط با درد آنها نقش دارند. ممکن است فاکتورهای روانی اجتماعی در دختران و پسران متفاوت باشد. به عنوان مثال، دختران، بیشتر رفتارهای درونی سازی شده را از خود نشان می دهند مثل اضطراب و افسردگی و پسران بیشتر رفتارهای برونی سازی شده و تخریب گر را از خود نشان می دهند. ممکن است احتمال تداوم درد و مراجعه به مراکز درمانی و استفاده از روش های دارویی و غیر دارویی کنترل درد در دختران بیشتر باشد. در حال حاضر تحقیقات زیادی در رابطه با ریسک فاکتورهای درد مزمن، مخصوصا اینکه چرا دختران (نسبت به پسران) و نوجوانان (نسبت به کودکان)، نسبت به تداوم درد مزمن آسیب پذیرند، در حال انجام است. در حالی که تفاوت های جنسی و سنی، رفتارهای مربوط به درد مزمن کودکان و حساسیت به درد را تحت تاثیر قرار می دهد اما در رابطه با کنش متقابل فاکتورهای فرهنگی و رشدی که تعدیل کننده ی چنین تفاوت هایی هستند، اطلاعات کمی داریم(والکر^[۱۱۶] ،۲۰۰۸).
شیوع دردهای مزمن کودکان، همراه با بالارفتن سن، افزایش می یابد. میزان شیوع دردهای مزمن خاص در دختران بیشتر از پسران است. به عنوان مثال، یافته های بالینی نشان می دهد که سندرم درد ناحیه ای پیچیده ^[۱۱۷]، در دختران بیشتر از پسران است و نسبت آن ۹:۱ می باشد (انجمن بین المللی مطالعات درد ^[۱۱۸]، ۲۰۰۷) و در آغاز دوران نوجوانی شایع است و دردهای نامشخص و اختلالات جسمانی سازی، با بالا رفتن سن نوجوانی شیوع بیشتری پیدا می کند (مک گرا ^[۱۱۹]و همکاران، ۲۰۰۹(. تفاوت های جنسی، هم چنین، در تجربه ی نوع درد (بالا بودن سردرد و دردهای شکمی در دختران و بالا بودن کمر درد و دردهای دست و پا در پسران)، تاثیر گذار است (والکر،۲۰۰۸).
بر اساس پژوهش های مک گرا و همکاران (۱۹۸۷، ۱۹۹۰)، سن و سطح رشدی کودکان، بر ادارک درد آنها تاثیر گذار است. هم چنین برخی مطالعات نشان می دهد که فهم کودکان نسبت به درد، راهکار مقابله ایشان و اثرات درد، با بالارفتن سن، افزایش می یابد. با این وجود، مشخص شده که اثرات مختلف سن، بستگی به نوع درد و ماهیت تجارب قبلی درد کودکان دارد (چارلتون،۲۰۰۵).
به طور کلی می توان نتیجه گرفت که برخی از ویژگی های کودکان، آنها را مستعد مزمن شدن درد می کند. از جمله این ویژگی ها می توان به پایین بودن خودارزشمندی کودک، افکار فاجعه آمیز، راهکارهای مقابله ای منفعل و پریشانی هیجانی اشاره کرد. به عبارت دیگر، این ویژگی ها مشابه با همان ویژگی ها و واکنش های والدین هستند که بر تجربه ی درد کودکان و عملکرد آنها تاثیر گذار است. از طرف دیگر این خصوصیات فراخوانی واکنش های غیرانطباقی والدین را سبب ساز می شود و به دنبال این فراخوانی، افزایش افکار فاجعه آمیز، راهکارهای مقابله ای منفی مشاهده می گردد. بدین ترتیب می توان نتیجه گرفت که واکنش ها و ویژگی های کودکان نسبت به درد و واکنش های والدین نسبت به آن ، چرخه ی معیوبی را به راه می اندازد.
۲-۱۰ اثرات تجربه درد کودکان
۲-۱۰-۱ تاثیر بر والدین
پژوهش های اخیر مربوط به کودکان مبتلا به درد مزمن، نشان می دهد که شرایط این کودکان ممکن است بهزیستی اعضای خانواده و همین طور عملکرد و فعالیت های متداول خانواده را به عنوان یک کل تحت تاثیر قرار دهد. با این وجود، برخی شواهد نشان می دهد که حضور کودک مبتلا به درد مزمن، ممکن است همه ی خانواده ها را به یک اندازه تحت تاثیر قرار ندهد. به عنوان مثال، مطالعه ی والاندر^[۱۲۰] و وارنی ^[۱۲۱](۱۹۹۸)، ارتباط ناهمسانی را بین پارامترهای بیماری و سازگاری مادر، ارائه کرد و این وضعیت نشان دهنده ی این است که برای سازگاری خانواده باید به دنبال ویژگی هایی فراسوی خود شرایط به تنهایی باشیم (لیپانی و همکاران، ۲۰۰۶).
والدینی که کودکان مبتلا به درد مزمن دارند، پریشانی های زیادی را در ارتباط با کودکشان تجربه می کنند. سطوح استرس این والدین، به لحاظ بالینی معنادار است و آنها پریشانی و تعارض زیادی را در رابطه با پرورش ^[۱۲۲]کودکشان، تجربه می کنند. والدین، با تشخیص اینکه میل به محافظت از کودکشان ممکن است زیانبخش باشد، درگیری و کشمکش زیادی را از یک سو برای درمان کودکشان و از سوی دیگر برای تامین آسودگی آنها، تجربه می کنند. بسیاری از خانواده ها نسبتا قادرند مکانیسم های موفقیت آمیزی را برای تامین نیازهای کوتاه مدت کودکان مبتلا به درد، داشته باشند، اما یک کودک مبتلا به درد مزمن، به دنبال تداوم ارضای نیازهای مالی، جسمانی و هیجانی، است (کلینک واکلستون،۲۰۰۹).
۲-۱۰-۲ تاثیر بر کودکان
درد مزمن، رنج، ناتوانی، اضطراب و پریشانی هیجانی را در بسیاری از کودکان و نوجوانان، به دنبال دارد. (چارلتون،۲۰۰۵). کودکان مبتلا به درد مزمن،آشفتگی خواب، خلق بی ثبات، کاهش اشتها، افسردگی (که اغلب در این جمعیت ها دیده می شود)، انزوای اجتماعی و وابستگی به والدین را گزارش می کنند. همه ی این شرایط به طور مزمن تجربه می شود و می تواند تداوم درد و ناتوانی را به دنبال داشته باشد. هم چنین، دشوار است که بتوان این نشانه ها را از نشانه های دیگر متمایز کرد. بخشی از این وضعیت در شکل زیر ارائه شده است (کلینک واکلستون،۲۰۰۹).
شکل ۲-۳ بازنمایی نموداری تاثیرات گسترده ی درد مزمن کودکان، اقتباس از کلینک واکلستون(۲۰۰۹)
( آموزش ) :”من مدرسه را دوست دارم اما سال گذشته ۸۰ درصد غیبت داشتم “
(خواب) “من ساعت ۱۱ به رختخواب می روم اما تا ساعت ۳ خوابم نمی رود “
(زندگی اجتماعی)“من دوستانم را بیشتر اوقات نمی بینم “
( سلامتی ) “من قبلا مسیر مدرسه را می دویدم اما الان قادر نیستم بدون درد وخستگی قدم بزنم
(خانواده) “مادرم نگران من است . او کارش را به خاطر من رها کرده “
( وابستگی ) ” من بدون کمک مادرم حتی نمی توانم به دستشویی بروم “
( اشتها )“من احساس می کنم که میل به خوردن صبحانه ندارم .من در طول روز چیزهای مختلف میخورم
( خلق ) “من عصبانی و خشمگین هستم . من فقط به اتاقم می روم و نمی خواهم با کسی صحبت کنم .
۲-۱۰-۲ -۱ تاثیر بر رشد بعدی کودکان
اگر چه بسیاری از تئوری پردازان روان شناسی از فروید و روان تحلیل گران تا اسکینر و رفتار گرایان، معتقدند که تجربه ی درد در کودکی، تاثیرات عمیقی بر رشد بعدی کودک می گذارد، اما مطالعات بسیار کمی در این زمینه وجود دارد. بوش^[۱۲۳] (۱۹۹۱) و الند^[۱۲۴](۱۹۹۷) نشان داده اند که تجربه ی درد غیر قابل کنترل دردوران کودکی ( یعنی، تجربه ی دردی که کودک به نحو قابل ملاحظه ای از آن رنج می برد و آن را به صورت غیر قابل کنترل ادراک می کند )، درشکل گیری باورها و نگرش های منفی نسبت به مراقب و محیط اطراف، نقش دارد. به دنبال چنین وضعیتی، کودک، اضطراب بالا و خود اثربخشی پایینی^[۱۲۵] را در مقابله با درد از خود نشان می دهد. برخی از شواهد پژوهشی نشان می دهد که باورها و نگرش های مرتبط با سلامتی، ترس های شرطی شده و الگوهای اجتنابی که در دوران کودکی شکل می گیرند، تا دوران بزرگسالی، تداوم می یابند. از طرف دیگر، برخی شواهد نشان می دهد که تجربه ی دردی که در دوران کودکی، به خوبی کنترل و مقابله می شود، تاثیرات مثبتی بر رشد احساس کفایت نسبت به مقابله با درد، نگرش های مثبت نسبت به مراقب و تحمل بهتر درد در دوران بزرگسالی بر جای می گذارد (چن و همکاران، ۱۹۹۷).
برخی شواهد موجود نشان می دهند که تجربه ی درد مداوم در دوران کودکی، از طریق کاهش آستانه ی تحمل درد، افزایش گیرنده های درد و افزایش ادراک نورون های حسی مربوط به درد، بر سیستم عصبی درد تاثیر گذارند. علاوه بر این، آشکار است که کودکان از رفتارهایی که تلفیقی از رنج و آسیب های مرتبط با درد است، الگو می گیرند(چن و همکاران، ۱۹۹۷).
۲-۱۰-۲ -۲ تاثیر بر الگوی پردازش اطلاعات کودکان
شواهد رو به رشدی وجود دارد که نشان می دهد، بیماران مبتلا به دردهای مزمن، سوگیری های تفسیری ^[۱۲۶]و یادبود^[۱۲۷] خاصی نسبت به موضوعات مرتبط با درد پیدا می کنند. هم چنین، ثابت شده است که درد مزمن، نقص توجه را به دنبال دارد، با این وجود، الگوی کلی سوگیری توجه در پژوهش های مختلف با یکدیگر همسان نیست (کوتانتجی^[۱۲۸] و همکاران، ۱۹۹۹).
به نظر می رسد سوگیری توجه در بیماران درد مزمن، بیشتر در رابطه با واژگان مربوط به خود فرد باشد تا واژگان مربوط به دیگران (برای اطلاعات بیشتر، کوتانتی ^[۱۲۹]، ۱۹۹۲؛ پینکس^[۱۳۰] و همکاران، ۱۹۹۳)، و این وضعیت نشان دهنده ی این است که تجسم های مرتبط با درد، ارتباط نزدیکی با طرحواره های خود فرد دارند. در پژوهش پیرس^[۱۳۱] و همکاران (۱۹۹۰)، که درد، را به طور آزمایشی در آزمودنی ها به وجود آوردند، به دلیل موقتی و گذرا بودن درد، در تکالیف یادآوری آزمودنی ها، هیچ سوگیری توجه ای مشاهده نشد. هم چنین بررسی ادورادز^[۱۳۲] و همکاران (۱۹۹۵)، نشان داد که بهبود مرتبط با درد های طولانی مدت، با بهبود سوگیری های توجه، همراه است. با این وجود، ما نسبت به دوره های سوگیری های توجه، ارتباط آن با مراحل اولیه مشکلات درد و شواهد مربوط به آن در کودکان یا نوجوانان مبتلا به دردهای کوتاه مدت و بلند مدت، اطلاعات محدودی داریم.بررسی جانسون ^[۱۳۳]و اسپنس ^[۱۳۴](۱۹۹۳)، یکی از محدود بررسی هایی بود که الگوی پردازش اطلاعات را در کودکان مبتلا به درد مورد توجه قرار داده بود. آنها چهار گروه از کودکان را مورد مقایسه قرار دادند، این چهار گروه عبارت بودند از: ۱) گروه مبتلا به درد حاد بعد از عمل جراحی ۲) گروه مبتلا به دردهای مزمن روماتیسم و دو گروهی که هیچ دردی نداشتند و یکی از آنها در داخل بیمارستان و دیگری در خارج از بیمارستان بود. در پژوهش آنها، تکلیف یادآوری، محتوی واژگان توصیف کننده ی درد (که از پرسش نامه ی درد مک گیل^[۱۳۵] (MPQ) گرفته شده بود) و واژگان بیمارستانی مرتبط با درد، مثل اشعه ی ایکس، پرستار و لغات هیجانی منفی و هم چنین لغات خنثی بود. نتایج این پژوهش نشان داد که گروه کودکان مبتلا به درد حاد و دو گروهی که هیچ دردی نداشتند، مثل گروه کودکان مبتلا به درد مزمن، به طور معناداری واژگان بیمارستانی مرتبط با درد را یادآوری کردند و هیچ تفاوت معناداری از لحاظ یادآوری واژگان منفی بین آزمودنی ها وجود نداشت. آزمودنی هایی که سطح بالاتری از درد را تجربه می کردند، به طور معنادارتری، واژگان توصیف کننده ی درد را یادآوری کردند. بالاتر نبودن واژگان مرتبط با درد، در گروه کودکان مبتلا به درد مزمن، احتمالا به این خاطر بود که واژگان به کار گرفته شده، به معنای واقعی توصیف کننده ی درد نبودند و در مورد واژگان توصیف کننده ی بیمارستان (مثل ، پرستار) می توان گفت که انتظار نمی رفت این واژگان، فی نفسه، با درد مزمن ارتباط داشته باشد. تحقیقات بیشتری نیاز است تا الگوی سوگیری توجه را در کودکان مبتلا به درد مزمن نشان دهد، هم چنین لازم است که در این ارتباط تفاوت های سنی کودکان از لحاظ مهارت های کلامی و برچسب زدن به واژگان منفی، مورد توجه قرار گیرد (کوتانتجی و همکاران، ۱۹۹۹).
۲-۱۰-۲ -۳ تاثیربرعملکرد کودکان
درد در کودکان، تجربه ی رایجی است و ممکن است به گونه ی معناداری با عملکرد روزمره کودکان تداخل کند (ورورت و همکاران، ۲۰۱۱). ناتوانی عملکرد، یا به عبارت دیگر، ناتوانی در فعالیت های جسمانی، اجتماعی و روانی مرتبط با سن کودک، پیامدهای درد این کودکان می باشد. با این وجود، متغیرهای شخصیتی^[۱۳۶] ، می توانند بدون توجه به نوع یا شدت بیماری، بر فراوانی و شدت درد و هم چنین محدودیت عملکرد روزمره، تاثیر گذار باشند. مدل های زیادی تاکنون برای فهم ادراک درد و ناتوانی مرتبط با درد در جمعیت بزرگسالان ارائه شده اند از جمله ی این مدل ها می توان به مدل زیستی روانی اجتماعی درد، مدل ترس و اجتناب و مدل خود اثربخشی اشاره کرد. محوراین مدل ها، ارتباط درونی میان فاکتورهای جسمانی، شناختی، عاطفی و اجتماعی موثر بر درد و ناتوانی می باشد (هوف ^[۱۳۷] و همکاران، ۲۰۰۶).
کودکان، بر اساس بافت رشدی جامعه، چگونگی زندگی با درد مزمن را می آموزند. اخیرا یک مطالعه نشان داده که نوجوانان مبتلا به درد مزمن، فعالیت های اجتماعی کمتری را نسبت به همکلاسی هایشان گزارش می کنند. ارتباطات قوی با همسالان، عامل مهمی در کاهش پریشانی های هیجانی و کاهش راهکارهای مقابله ناسازگار در کودکان مبتلا به درد مزمن، شناخته شده است (کلینک واکلستون،۲۰۰۹).
به طور کلی می توان نتیجه گرفت که درد مزمن کودکان، بر ابعاد مختلف زندگی آنها تاثیر گذار است. این ابعاد، بعد جسمانی،شناختی، هیجانی و رفتاری کودک را در بر می گیرد. در رابطه با بعد جسمانی می توان به تاثیرات درد مزمن بر سیستم عصبی درد مثل کاهش آستانه ی تحمل درد، اشاره کرد. در رابطه با بعد شناختی می توان سوگیری توجه نسبت به محرک های درد آور را مورد توجه قرار داد، در رابطه با بعد هیجانی می توان به پریشانی هیجانی کودکان (مثل اضطراب)، اشاره کرد و در رابطه با بعد رفتاری و عملکردی می توان تاثیر درد مزمن بر مولفه های مختلف عملکرد کودکان را مورد توجه قرار داد. یکی از مهمترین این عملکردها، عملکرد مربوط به مدرسه می باشد که درد مزمن از طریق افزایش تعداد دفعات غیبت، کاهش توجه و آشفتگی خواب، بر این عملکرد تاثیر می گذارد. علاوه بر این، درد مزمن، عملکرد اجتماعی کودکان را هم تحت تاثیر قرار می دهد. نکته قابل توجه این است که این اثرات درد مزمن، به خودی خود، تداوم درد مزمن و مشکلات ناشی از آن را به دنبال دارد.
۲-۱۱ سنجش درد کودکان
در دهه ی اخیر سنجش درد کودکان، پیشرفت زیادی کرده است. درد کودکان، می تواند از طریق خود گزارش دهی (آنچه کودکان می گویند)، شاخص های بیولوژیکی (واکنشی که بدنشان نشان می دهد) و رفتار (آنچه کودکان انجام می دهند)، مورد بررسی قرار گیرد. به دلیل اینکه درد به طور ذهنی تجربه می شود، از بین این بررسی ها، اطلاعات مربوط به خود گزارش دهی مناسبت تر است. متاسفانه، در بسیاری از نوباوگان، کودکان کوچک یا کودکانی که مبتلا به آسیب های شناختی یا فیزیکی هستند، نمی توان به اطلاعات مربوط به خودگزارش دهی دست پیدا کرد و بهتر است از سنجش های بیولوژیکی و رفتاری استفاده کرد (مک گرا و همکاران، ۱۹۹۵).
۲-۱۱-۱-۱ خود گزارش دهی
کودکان از سن ۲ سالگی قادرند دردشان را بیان کنند، اما در این مقطع سنی قادر نیستند شدت دردشان را درجه بندی کنند. در صورتی که کودکان احساس کنند شجاع هستند، یا اینکه نخواهند دردشان را به فرد غریبه ای بگویند، یا اگر نخواهند تزریقی داشته باشند و یا اگر ترسو باشند، ممکن است درد را انکار کنند و آن را ابراز نکنند. با این وجود، مصاحبه با کودک در مورد درد، امری ارزشمند است. در این رابطه بهتر است از سوالاتی استفاده گردد که واژگان آن برای کودک آشنا باشد. غالبا بهتر است در این مواقع از والدین کمک گرفت، به عنوان مثال از آنها پرسیده شود که”چگونه باید در مورد درد کودکتان از او سوال کنم؟ این موضوع در خانواده ی شما چگونه گفته می شود؟”
درد کودکان ۴ تا ۵ ساله را می توان با بهره گرفتن از ابزارهای استاندارد مورد سنجش قرار داد. قطعات (بازی) پوکر هستر^[۱۳۸]، یکی از ابزارهایی است که اعتبار مناسبی دارد و به دلیل عینی بودنش، در این مقطع سنی مناسب است. در هنگام به کار گیری این ابزار، ۴ قطعه ی آن در جلوی کودک گذاشته می شود و هر قطعه به عنوان قسمتی از درد در نظر گرفته می شود. قطعه ی اول به عنوان ” فقط یک درد جزیی”، قطعه ی دوم به عنوان “دردی که یک مقدار بیشتر است”، قطعه ی سوم به عنوان “درد زیاد” و قطعه ی چهارم به عنوان “بیشترین دردی که شما می توانید داشته باشید”، توصیف می گردد. بعد از اینکه کودک قطعات را نشان داد، برای تایید او، از عباراتی مثل “این به معنای این است که شما درد کمی دارید”، استفاده می گردد.

کشیدگی

۴۴/۰-

۷۱/۰-

۰۸/۰

۳۵/۰-

۱۷/۰-

حجم نمونه

۱۴۰

۱۴۰

۱۴۰

۱۴۰

۱۴۰

منبع: داده ­های پژوهش
تحلیل داده های جدول ۴-۵ به شرح زیر می باشد:
متغیر کیفیت سیستم هوش تجاری؛ دارای میانگین (۹۱/۴)، میانه (۰۰/۵)، انحراف معیار (۱۴/۱) و واریانس (۳۱/۱) می­باشد. ضریب چولگی این متغیر برابر (۰۰۵/۰-) است که نشان می­دهد این متغیر دارای چوله به چپ است. از آن­جایی که قدرمطلق این ضریب کمتر از مقدار (۵/۰) است، ازنظر قرینگی دارای تفاوت بسیار اندکی با توزیع نرمال است. ضریب کشیدگی این متغیر نیز برابر (۴۴/۰-) می­باشد که نشان­دهنده کوتاه تر بودن (پراکندگی بیشتر) توزیع این متغیر نسبت به توزیع نرمال است و با توجه به اینکه قدرمطلق ضریب کشیدگی کمتر از مقدار (۵/۰) است، کشیدگی توزیع، تفاوت اندکی با توزیع نرمال دارد.
متغیر کیفیت اطلاعات؛ دارای میانگین (۸۷/۴)، میانه (۰۰/۵)، انحراف معیار (۳۶/۱) و واریانس (۸۵/۱) می­باشد. ضریب چولگی این متغیر برابر (۱۸/۰) است که نشان می­دهد این متغیر دارای چوله به راست است. از آن­جایی که قدرمطلق این ضریب کمتر از مقدار (۵/۰) است، ازنظر قرینگی دارای تفاوت بسیار اندکی با توزیع نرمال است. ضریب کشیدگی این متغیر نیز برابر (۷۱/۰-) می­باشد که نشان­دهنده کوتاه تر بودن (پراکندگی بیشتر) توزیع این متغیر نسبت به توزیع نرمال است و با توجه به اینکه قدرمطلق ضریب کشیدگی بیشتراز مقدار (۵/۰) است، کشیدگی توزیع، تفاوت زیادی با توزیع نرمال دارد.
متغیر ارزش تسهیم اطلاعات؛ دارای میانگین (۹۰/۴)، میانه (۰۰/۵)، انحراف معیار (۱۵/۱) و واریانس (۳۲/۱) می­باشد. ضریب چولگی این متغیر برابر (۰۱/۰) است که نشان می­دهد این متغیر دارای چوله به راست است. از آن­جایی که قدرمطلق این ضریب کمتر از مقدار (۵/۰) است، ازنظر قرینگی دارای تفاوت بسیار اندکی با توزیع نرمال است. ضریب کشیدگی این متغیر نیز برابر (۰۸/۰) می­باشد که نشان­دهنده بلندتر بودن (پراکندگی کمتر) توزیع این متغیر نسبت به توزیع نرمال است و با توجه به اینکه قدرمطلق ضریب کشیدگی کمتر از مقدار (۵/۰) است، کشیدگی توزیع، تفاوت اندکی با توزیع نرمال دارد.
متغیر استفاده از اطلاعات؛ دارای میانگین (۹۱/۴)، میانه (۰۰/۵)، انحراف معیار (۱۲/۱) و واریانس (۲۵/۱) می­باشد. ضریب چولگی این متغیر برابر (۰۲/۰-) است که نشان می­دهد این متغیر دارای چوله به چپ است. از آن­جایی که قدرمطلق این ضریب کمتر از مقدار (۵/۰) است، از نظر قرینگی دارای تفاوت بسیار اندکی با توزیع نرمال است. ضریب کشیدگی این متغیر نیز برابر (۳۵/۰-) می­باشد که نشان­دهنده کوتاه تر بودن (پراکندگی بیشتر) توزیع این متغیر نسبت به توزیع نرمال است و با توجه به اینکه قدرمطلق ضریب کشیدگی کمتر از مقدار (۵/۰) است، کشیدگی توزیع، تفاوت اندکی با توزیع نرمال دارد.
متغیر استقرار هوش تجاری؛ دارای میانگین (۹۳/۴)، میانه (۰۰/۵)، انحراف معیار (۱۴/۱) و واریانس (۳۱/۱) می­باشد. ضریب چولگی این متغیر برابر (۲۰/۰-) است که نشان می­دهد این متغیر دارای چوله به چپ است. از آن ­جایی که قدرمطلق این ضریب کمتر از مقدار (۵/۰) است، ازنظر قرینگی دارای تفاوت بسیار اندکی با توزیع نرمال است. ضریب کشیدگی این متغیر نیز برابر (۱۷/۰-) می­باشد که نشان­دهنده کوتاه تر بودن (پراکندگی بیشتر) توزیع این متغیر نسبت به توزیع نرمال است و با توجه به اینکه قدرمطلق ضریب کشیدگی کمتر از مقدار (۵/۰) است، کشیدگی توزیع، تفاوت اندکی با توزیع نرمال دارد.
۴-۳ آمار استنباطی
۴-۳-۱ بررسی نرمال بودن داده ­ها
برای اجرای روش­های آماری و محاسبه آماره آزمون مناسب و استنتاج منطقی درباره فرضیه ­های پژوهش؛ مهمترین عمل، قبل از هر اقدامی انتخاب روش آماری مناسب برای پژوهش است. برای این منظور آگاهی از توزیع داده ­ها از اولویت اساسی برخوردار است. برای همین­ منظور در این پژوهش از آزمون معتبر کلموگروف- اسمیرنف برای بررسی فرض نرمال بودن داده ­های پژوهش استفاده شده­است. این آزمون باتوجه به فرضیات زیر به بررسی نرمال بودن داده می پردازد.

( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

H₀: داده ­ها دارای توزیع نرمال هستند.
H₁: داده ­ها دارای توزیع نرمال نیستند.
نحوه داوری با توجه به جدول آزمون کلموگروف- اسمیرنف بدین صورت است که اگر سطح معنی­داری (sig) برای کلیه متغیرها بزرگتر از سطح آزمون (۰۵/۰) باشد توزیع داده ­ها نرمال می­باشد. همچنین می­توان از قضیه حد مرکزی نرمال بودن متغیرها را سنجید. در این قضیه هرگاه حجم نمونه بزرگتر از ۳۰ باشد می­توان توزیع داده ­ها را نرمال در نظر گرفت.
جدول(۴-۶). آزمون کلموگروف- اسمیرنوف متغیرهای تحقیق

متغیر

کیفیت هوش تجاری

کیفیت اطلاعات

ارزش تسهیم اطلاعات

استفاده از اطلاعات

استقرار هوش تجاری

1. 1. تعریف نویز فاز

همانند تمامی مدارات آنالوگ نوسان‌ساز­ها نیز نسبت به منابع نویز موجود حساس هستند. نویزهای محیطی و نویز ادوات الکتریکی هم دامنه و هم فرکانس خروجی را تحت تاثیر می­ گذارد. نویز موجود در دامنه را با مکانیزم­ های محدود­­سازی می­توان از بین برد درحالی که نویز موجود در فاز را نمی­ توان با این روش کاهش داد. این نویز که با نام نویزفاز شناخته می­ شود، بعنوان نویز غالب بررسی می­ شود و از جمله پارامترهایی است که همواره به عنوان یک مشکل اساسی در طراحی مدارات مورد توجه طراحان بوده است[۱۷]-[۲۰]. برای یک نوسان‌ساز ایده­آل، خروجی را می­توان به صورت بیان کرد که در آن A دامنه نوسان، فرکانس نوسان و ثابت فاز است. در حوزه فرکانس طیف فرکانسی یک نوسان‌ساز ایده­آل همان­طور که در شکل (۲-۳۳الف) نشان داده شده است دو ضربه در دارد. در این حالت پریود نوسان ثابت است و نقاط گذر از صفر دقیقا در مضارب صحیحی از تناوب رخ می­دهد و در هیچ فرکانس دیگری انرژی ندارد. برای مثال اگر موج به یک فیلتر باند باریک با فرکانس مرکزی اعمال شود، برای خروجی صفر است.

درنوسان‌ساز­های واقعی، نویز موجود در مدار دوره تناوب نوسانات را بطور تصادفی تغییر می­دهد. همانند این است که در فرکانس غیر نوسان می­ کند، یعنی نقاط گذر از صفر در مضارب صحیحی از تناوب رخ نمی­دهد و طیف خروجی آن همان­طور که در شکل (۲-۳۳b) مشاهده می­ شود، حوالی ضربه­ی اصلی پوش­ دارد. بدین معنی که سیگنال در انرژی محدودی دارد.

الف

ب

(الف) طیف بدون نویز یک سیگنال سینوسی. (ب) اثر جیتر
به هرحال فرض می­ شود دامنه خروجی ثابت است و با نویز تغییری نمی­کند. بنابراین خروجی این نوسان‌ساز به صورت زیر است

که مولفه­ی تصادفی کوچک فاز با متوسط صفر است. در نقاط گذر از صفر:

بنابراین تناوب نوسان از یک پریود به پریود دیگر متغیر است.
کمیت نویز فاز نامیده می­ شود. چون خیلی کوچک است، خروجی را می­توان بصورت زیر تقریب زد

این رابطه نشان می­دهد که طیف خروجی دیگر ضربه­ نخواهد بود. طیف واقعی خروجی یک نوسان‌ساز کشیدگی^[۲۱] هایی حول فرکانس حامل دارد که در شکل (۲-۳۴) نشان داده شده است.
طیف یک نوسان‌ساز واقعی
نویز فاز درواقع تغییرات فرکانس نوسان را بیان می­ کند و روش­های زیادی برای توصیف آن وجود دارد[۲۱]، ولی معمولا به صورت چگالی طیف توان^[۲۲] نویز بیان می­ شود. نویز فاز خاصیتی است که خلوص طیفی نوسان‌ساز را مشخص می­ کند. برای نمونه، خروجی یک نوسان‌ساز LC باید یک سینوسی خالص باشد که روی فرکانس خاصی در حوزه­ فرکانس قرار گرفته است. اما در عمل، منابع نویزی در وجود دارند که می­توانند فرکانس خروجی را از مقدار و جایگاه ایده­آل خود منحرف و فرکانس­های ناخواسته­ دیگری نزدیک به فرکانس حامل ایجاد کنند. نویز فاز معمولا به عنوان نسبت ” توان نویز در یک آفست فرکانسی از فرکانس حامل به توان سیگنال حامل، در پهنای باند ۱Hz” بیان می­ شود.
به بیان ریاضی

که در آن : کل توان سیگنال و توان موجود در آفست فرکانسی از فرکانس حامل با پهنای باند ۱Hz است. (شکل (۲-۳۵)).

تعریف نویز فاز
نویز فاز عموماً بر حسب dB بیان می­ شود و واحدی که برای آن استفاده می­ شود dBc/Hz است که منظور از c در dBc « نسبت به سیگنال حامل» می­باشد.
مزیت این رابطه سادگی اندازه ­گیری آن است و از جمله معایب آن این است که این رابطه مجموع تغییرات فاز و دامنه را نشان می­دهد. هرچند مهم است تغییرات دامنه و نویز فاز بطور مجزا شناخته شود، زیرا هر یک رفتار متفاوتی در مدار دارند. بعنوان مثال اثر نویز دامنه را می­توان با مکانیزم­ های محدود سازی دامنه محدود کرد، ولی نویز موجود در فاز به سادگی از بین نمی­رود. بنابراین در بیشتر کاربرد­ها نویز موجود در فاز را نویز غالب شناخته و از آن با نام نویز فاز نام می­برند. برای بیان معنی­داری از نویز فاز، چگالی نویز و آفست فرکانسی باید ذکرشوند. بنابراین مدل‌هایی برای نویز فاز ارائه گردیده است که در ادامه به آنها اشاره می­ شود.

1. 1. مدل­های نویز فاز

فرایند تبدیل منابع نویز موجود در یک نوسان‌ساز به تغییرات تصادفی فاز آن دارای پیچیدگی­های زیادی می­باشد. تاکنون مدل­های مختلفی برای بیان نویز فاز ارائه شده است[۲۲]-[۲۴]. اما در حال حاضر طراحان فقط از دو مدل قابل درک­تر [۲۲] و [۲۳] برای توجیه این پدیده استفاده می­ کنند. به کمک این مدل­ها، نویز فاز یک نوسان‌ساز قبل از ساختن آن می ­تواند تخمین زده شود. همچنین این مدل­ها بینش طراح را برای طراحی نوسان‌ساز با نویز فاز کمتر افزایش می­ کند. چندین مدل برای نویز فاز نوسان‌ساز ­ها بیان شده است که در ادامه دو نوع برجسته­تر آن بررسی شده است.

1. مدل لسون: یک مدل تجربی برای نویز فاز

اولین مدل برای نویز فاز در سال ۱۹۶۶ میلادی توسط لسون^[۲۳] ارائه شده است [۲۲] و برای مدت­ها به عنوان تنها معیار برای محاسبات نویز فاز مطرح بوده است و هنوز هم کاربردهای زیادی دارد. لسون نوسان‌ساز را سیستمی خطی و تغییر­ناپذیر با زمان در نظر گرفته و با بهره گرفتن از تئوری فیدبک و ارائه یک مدل کلی بر حسب برخی پارامترهای تاثیرگذار بر نویز فاز، سعی در تخمین نویز فاز دارد. شکل (۲-۳۶) تقریبا نتایج حاصل از اندازه ­گیری­های تجربی نویز فاز تولید شده از یک نوسان‌ساز­ را نشان می­دهد. در یک افست فرکانسی کم نویز فاز با نسبت توان سوم افست فرکانسی کاهش می­یابد (به عبارت دیگر با شیب -۳۰dB/dec). سپس از یک گوشه فرکانسی این شیب به -۲۰dB/dec افزایش می­یابد. در نهایت در افست­های فرکانسی بزرگ این شیب صفر شده و منحنی صاف می­ شود.

( اینجا فقط تکه ای از متن پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

وی بر اساس این نمودار تجربی مدلی برای نویز فاز ارائه کرد[۲۲]. مطابق با این مدل نویز فاز تولید شده توسط یک نوسان‌ساز­ را می­توان به صورت زیر نوشت

چگالی طیف توان نویز در خروجی یک نوسان‌ساز­
که در آن فرکانس نوسان، افست فرکانسی در جایی که نویز فاز تعریف می­ شود، Tدمای مطلق، K ثابت بولتزمن، P_s توان حامل، Q_L فاکتور ضریب کیفیت تانک، پارامتر F (که اغلب عدد نویز اضافی نامیده می­ شود) یک پارامتر تجربی است که بر اساس تنظیم کردن داده ­های اندازه ­گیری­شده پیدا شده است. همچنین این مدل ادعا می­ کند که فرکانس گوشه بین و دقیقا برابر با فرکانس گوشه نویز ادوات است. اما بار­ها اندازه ­گیری­ها نشان داده است که این تساوی برقرار نیست، بنابراین این پارامتر معمولا پارامتر تنظیم کننده می­باشد. بطور خلاصه مدل لسون قابلیت پیش گویی مقدار نویز فاز را به صورت دقیق ندارد اما به رابطه ساده­ای منجر می­ شود که نوع وابستگی آن را به پارمترهای مختلف نوسان‌ساز­ با دقت خوبی تعیین می­ کند. اما از طرف دیگر فرض­های ساده کننده ­ای که برای به دست آوردن این رابطه در نظر گرفته شده است باعث ایجاد اشکالاتی در توجیه بعضی از مشاهدات می­ شود. به منظور رفع این مشکلات مدل دومی در سال ۱۹۹۸ توسط Hajimiri و Lee ارائه شد]۲۴[.

1. 1. مدل حاجی میری: مدل خطی متغیر با زمان

همه نوسان‌ساز­ ­ها ذاتا سیستم­هایی متغیر با زمان هستند و فرض خطی نامتغیر با زمان (LTI^[24]) قابل تردید است. حاجی میری در سال ۱۹۹۸برای نخستین بار نوسان‌ساز­ را به عنوان یک سیستم تغییر پذیر با زمان در نظر گرفت و بر مبنای آن ادعا نمود فرایند ایجاد نویز فاز در طول یک دوره تناوب نوسان ثابت نمی ­باشد و بیشتر نویز فاز یک نوسان‌ساز­ در زمان­های گذر از صفر آن ایجاد می­ شود. در مدل ارائه شده برای نویز فاز توسط حاجی میری دو فرض خطی و تغییر پذیر با زمان نوسان‌ساز­ گماشته شده و به اثبات آنها پرداخته است که در ادامه بطور خلاصه بیان می­ شود.

• • اثبات فرض تغییر پذیر با زمان بودن نوسان‌ساز­

در مدل حاجی میری، برای اثبات تغییر پذیر با زمان بودن نوسان‌گر، را به صورت یک سیستم با n ورودی (هر ورودی متناظر با یکی از منابع نویز مدار) و دو خروجی که همان دامنه لحظه­ای و فاز لحظه­ای هستند، مدل می‌شود. همان­طور که در شکل (۲-۳۷) نشان داده شده است، برای هر منبع نویز سیستم را به صورت سیستم جداگانه با یک ورودی و یک خروجی در نظر گرفت.
هر دو سیستم شکل (۲-۳۷) سیستم های متغیر با زمان می باشند. برای نمونه نوسان‌ساز­ LC ساده شکل (۲-۳۸) را در نظر بگیرید. برای یافتن پاسخ سیستم­ها که همان دامنه و فاز هستند، بهتر است پاسخ ضربه­ی سیستم مشخص شود تا با بهره گرفتن از روابط ریاضی بتوان پاسخ به سیگنال ورودی را محاسبه کرد. از این رو چنانچه یک سیگنال جریان ضربه به این نوسان‌ساز­ اعمال شود، دامنه و فاز نوسان‌ساز­ پاسخ هایی مطابق شکل های (۲-۳۸) از خود نشان می دهند.
پاسخ ضربه سیستم های یک ورودی – یک خروجی معادل نوسان‌ساز­]۲۴[
همان طور که در شکل (۳۸-۲) ملاحظه می­ شود، تغییر حاصل در و وابسته به زمان می­باشند به این معنا که چنانچه یک سیگنال ضربه ( ) در نقطه ماکزیمم ولتاژ یک تانک LC که با دامنه V_max نوسان می­ کند، اعمال شود، فقط ولتاژ خازن تغییر می­ کند و اثری روی سلف ندارد. بنابراین ولتاژ تانک بسرعت تغییر می­ کند و ماکزیمم تغییرات خود را دارد، در حالی که فاز دچار تغییری نمی­ شود( ). اما اگر سیگنال ضربه در نقاط گذر از صفر اعمال شود، ماکزیمم تاثیر را در فاز اضافی تولید شده و کمترین تاثیر را در دامنه نوسان دارد.

اعمال جریان ضربه در لحظات مختلف ولتاژ خروجی و پاسخ آن
بنابراین اعمال ضربه در هر نقطه غیر از نقاط معرفی شده در هر دو پارامتر دامنه و فاز موثر است و میزان تغییر فاز کاملاً وابسته به زمان اعمال جریان ضربه است و این طبیعت تغییرپذیر با زمان سیستم را نشان می­دهد. در نتیجه تابعی به نام تابع حساسیت ضربه^[۲۵](ISF) تعریف می­ شود که نشان دهنده میزان حساسیت فاز خروجی به جریان ضربه اعمالی است و بسته به آنکه ضربه در چه زمانی وارد شود مقدار آن متفاوت خواهد بود. بنابراین پاسخ تغییر فاز خروجی به ضربه­ی جریان ورودی اعمالی بر اساس مدل^[۲۶]LTV حاجی­میری به صورت زیر نوشته می­ شود

که در آن حداکثر جابجایی بار دو سر خازن و تابع پله واحد است. تابع که تابع حساسیت ضربه یا همانISF نامیده شد، تابعی بدون واحد، متناوب با دوره تناوب و مستقل از فرکانس یا دامنه می­باشد و نشان دهنده این است که چه میزان شیفت فاز در اثر اعمال جریان ضربه در لحظه به وجود می ­آید. بنابراین در نقاط گذر از صفر که بیشترین تغییر در فاز رخ می­دهد، مقدار موثر تابع حساسیت ضربه نیز ماکزیمم است و در نقاط پیک خروجی که شیفت فاز صفر است، این تابع نیز صفر است.
بنابراین با در دست داشتن تابع ISF، فاز اضافی تولید شده را از رابطه­ (۲-۳۶) می­توان محاسبه کرد که در آن بیان­گر جریان نویز ورودی تزریقی به گره مورد نظر است.

از آنجایی که یک تابع پریودیک است می­توان آن را به صورت یک سری فوریه نمایش داد

که در آن ضرایب حقیقی و فاز هارمونیک n ام است.
با بهره گرفتن از این بسط برای در انتگرال کانولوشن و جابجایی انتگرال و سیگما، رابطه زیر به دست می آید

رابطه (۲-۳۸) این امکان را فراهم می­ کند که در صورت مشخص بودن ضرایب سری فوریه تابع ISF ، مقدار تابع برای هر ورودی نویز محاسبه شود. در [۲۳]، به بررسی مولفه­های نویز اطراف فرکانس­های مختلف پرداخته شده است که در اینجا فقط نتایج نهایی آن بیان شده است.

• • جریان نویز که در نزدیکی ضریب صحیحی از فرکانس نوسان نوسان‌ساز­ قرار گرفته است، منجر به ایجاد دو باند کناری در اطراف فرکانس اصلی در طیف توان خروجی می­ شود.

• • جریان نویز اطراف مقدار DC سیگنال که همان نویز فلیکر ادوات باشد، تبدیل به ناحیه­ی در اطراف فرکانس اصلی می­ شود.

• • به طور کلی اگر منبع نویز دارای تغییرات به فرم باشد در طیف نویز فاز منجر به ایجاد ناحیه­ای با تغییرات به فرم می شود.

نتایج فوق بطور ترسیمی در شکل (۲-۳۹) نشان داده شده است.

تبدیل منابع نویز به اغتشاشات فاز و باندهای کناری

• • اثبات فرض خطی بودن نوسان‌ساز­

اگر نویز خیلی کوچکتر از سیگنال نوسان باشد فرض خطی بودن برای نوسان‌ساز­ برقرار است. خطی بودن به مشخصه­های انتقال نویز به فاز در نوسان‌ساز­ اشاره دارد. برای اثبات فرض خطی بودن نوسان‌ساز­ حاجی­میری آزمایشی روی دو نوسان‌ساز­ کولپیتس و حلقوی انجام داد. در این آزمایش با اعمال جریان ضربه در لحظات گذر از صفر که تغییرات فاز در آن حداکثر است و اندازه ­گیری تغییر فاز بر حسب بار تزریقی منحنی­هایی به دست آمده است که بیان­گر رابطه تقریبا خطی بین جریان و فاز می­باشد. مشاهدات آزمایش در شکل (۲-۴۰) نشان داده شده است. از این شبیه­سازی­ها این نتیجه می ­تواند گرفته شود که حتی برای شیفت فاز­های بزرگ (۲۰ درجه یا ۰.۳۵ رادیان) این رابطه خطی است. در نوسان‌ساز­ های عملی نویز معمولا خیلی کوچکتر از سیگنال است و فرض خطی بودن مشخصه انتقال نویز به فاز تقریبا برای همه انواع نوسان‌ساز­ ­ها درست است. ( زمان تزریق در همه شبیه­سازی­­ها در نقاط گذر از صفرشان درنظر گرفته شده است). اگرچه تزریق همان میزان ضربه جریان در زمان­های متفاوت فاز­های اضافی متفاوتی ایجاد کرده است. این پدیده اساس مدل نویز فاز ^[۲۷]LTV حاجی میری است [۲۳].

شیفت فاز بر حسب بار تزریقی (الف) نوسان‌ساز­ کولپیتس (ب) نوسان‌ساز­ حلقوی ]۲۴[

• • منابع نویز cyclostationary