بر طبق رویدادنامه­ی خوزستان، خسروپرویز از برابر سپاه بهرام چوبین گریخت و با عجله­ی شدید از جاده­ی جنوبی از طریق پیروز شاپور (انبار)، انات،^[۲۳۱] هیت^[۲۳۲] و کرکسیون^[۲۳۳] حرکت کرد و نزد ماوریکیوس، سزار بیزانس، پناه گرفت.^[۲۳۴]
خسروپرویز (در روایت فردوسی) به بندوی و گستهم گفت که سریع آماده شوند، آن دو در حرکت تأخیر می­ورزیدند. خسروپرویز به آنها گفت: «بهرام چوبین پشت سر شماست چرا اینقدر تأخیر می­کنید، بندوی پاسخ داد که بهرام چوبین از ما دور است، اما علت تعلل ما اینست که اگر بهرام چوبین به کاخ شاه برگردد به هرمزد چهارم تاج و تخت را پس می­دهد، و خود مانند وزیر وی می­گردد، و از طرف او نامه­ای به قیصر می نویسد که تو را بازپس فرستد. خسروپرویز اما پاسخ داد که از بخت بد ما هر چه رسید سزاست و اکنون خود را به یزدان سپرده­ایم و حرکت کرد». هنگامی که خسروپرویز حرکت کرد آن دو (بندوی و بسطام) برگشتند؛ تیری به گردن هرمز زدند، و وی را کشتند. سپس بهرام چوبین به پایتخت نزدیک شد، و گستهم و بندوی جفا پیشه گریختند و نزد خسروپرویز رسیدند. خسروپرویز که رنگ زرد ایشان را دید متوجه علت برگشتشان شد، و بسیار عصبانی گشت، اما از آن موضوع سخنی نگفت. بهرام چوبین که به کاخ رسید سی هزار نفر را انتخاب کرد، و به فرماندهی بهرام چوبین پسر سیاوش به دنبال خسروپرویز فرستاد.^[۲۳۵]
روایت تئوفانس در این باره خلاصه­ای از گزارش تئوفیلاکت است:
«خسرو نمی­دانست که چه باید بکند، برخی او را توصیه می­کردند که نزد ترک­ها رود و دیگران رومی­ها را پیشنهاد می­کردند. خسرو بر اسبش نشست و افسارش را رها کرد، و به همه فرمان داد که به دنبال مسیر اسب بروند. اسب به سمت قلمرو روم حرکت کرد. وقتی که خسرو به کرکسیوم رسید سفرایی را فرستاد تا ورودش را به رومیان اطلاع دهند».^[۲۳۶]
همان­گونه که پیش­تر مشاهده گردید در روایت شاهنامه­ی فردوسی و سبئوس خسروپرویز مردد به رفتن نزد شاه اعراب یا قیصر روم بود، اما در روایت­های تئوفیلاکت و تئوفانس او بین قیصر روم و سکاها و ترکان مردد است. اواگریوس نیز تنها به شک خسروپرویز اشاره می­ کند. ولیکن در منابع مسیحی دیگر به شک خسروپرویز اشاره­ای نمی­ شود. موضوع دیگر رسیدن خسروپرویز به کرکسیوم است.
شاهنامه گزارش مفصلی از فرار خسروپرویز و این­که سپاه بهرام چوبین وی را تعقیب کردند ارائه می­دهد. سبئوس اشاره می­ کند که بهرام چوبین خسروپرویز را تعقیب کرد، اما نتوانست او را پیدا کند،­ و به تیسفون برگشت. برطبق گزارش شاهنامه، خسروپرویز پیش رفت تا به صومعه­ای رسید، و در آنجا سرکرده­ی کلیسا از او با نان و تره پذیرایی کرد. خسروپرویز از وی شراب خواست و پس از نوشیدن آن بر ران بندوی خوابید. هنگامی که به خواب رفت اسقف نزد او آمد، و از نزدیک شدن سپاهی خبر داد. آن­ها فهمیدند این سپاه بهرام چوبین است که نزدیک می­ شود. بندوی چاره­ای اندیشید. او تاج، گوشواره، کمر و قبای زربفت خسروپرویز را پوشید و او را فراری داد. بندوی سپس به اسقف گفت که از آنجا به بالای کوه برود. خودش وارد پرستشگاه شد و در آهنین آن را بست. سپس به بالای بام رفت و سپاه را دید که آن­جا را محاصره کرده بودند. سپاه که، از دور، وی را با تاج طلا، گوشوار و کمر دیدند، پنداشتند که وی خسروپرویز است. وقتی که بندوی متوجه شد آن­ها او را شاه فرض کرده ­اند به سرعت پایین رفت، لباس­های خود را پوشید و دوباره به بام برگشت. او گفت که پیغامی از خسروپرویز برای رهبر آن­ها دارد. بهرام پسر سیاوش که او را بر بام دید خود را معرفی کرد. بندوی به او گفت شاه جهان می­گوید که از رنج راه بسیار خسته است، سواران هم همه از راه دراز خسته­اند؛ از آن جهت به این خانه سوگواران^[۲۳۷] آمده است تا در اینجا استراحت کند، و هنگامی که صبح شود با آن­ها به آن راه دراز نزد بهرام چوبین می ­آید:^[۲۳۸]

( اینجا فقط تکه ای از متن پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

چو پیدا شود چاک روز سپید
بیابیم با تو به راه دراز
کنم دل ز کار جهان ناامید
بنزدیک بهرام گردن فراز^[۲۳۹]

در روایت فردوسی تأکید به راه دراز و خستگی راه است و نشان می­دهد که اگر این اتفاق رخ داده باشد، در مکانی نه چندان نزدیک به تیسفون بوده است. بر طبق روایت فردوسی روز بعد دوباره بندوی بر بام رفت و گفت شاه دیشب بیدار و مشغول نماز بود، و اگر خورشید بالا رود از گرما ناراحت می­گردد. امروز استراحت می­ کند و فردا صبح با سپاه می ­آید. بهرام سیاوشان با بزرگان سپاه گفت که این کار نیاز به بررسی دارد، اگر بر خسروپرویز فشار بیاوریند ممکن است عصبانی شود و به جنگ بیاید؛ او به تنهایی حریف یک لشکر و در جنگ دلاور است. اگر در دشت نبرد کشته شود نیز بهرام چوبین آن­ها را مواخذه خواهد کرد، پس یک روز دیگر هم صبر کنند. فردای آن روز بندوی به بالای بام رفت، و به بهرام چوبین گفت که خسروپرویز با لشکر خود سریع به روم رفت و دیگر دست آن­ها به وی نمی­رسد. سپس از بهرام سیاوشان امان خواست تا نزد بهرام چوبین رود. بهرام سیاوشان بسیار ناراحت شد و به یاران گفت اکنون کشتن او سودی ندارد، پس بهتر است وی را نزد بهرام چوبین ببرند. وقتی نزد بهرام چوبین رسیدند، او ابتدا بهرام سیاوشان را سرزنش کرد؛ سپس به شماتت بندوی پرداخت. بندوی، در پاسخ، خود را خویشاوند خسروپرویز دانست و فدا کردن جانش را برای او وظیفه­ی خود دانست.^[۲۴۰] بهرام چوبین این چنین پاسخ داد:

بدو گفت بهرام: من زین گناه
ولیکن تو هم کشته بر دست اوی
نهادند بر پای بندوی بند
که کردی نخواهمت کردن تباه
شوی زود و خوانی مرا راست گوی
به بهرام^[۲۴۱] دادش ز بهر گزند^[۲۴۲]

این قسمت از روایت فردوسی که در آن، بهرام چوبین، قتل بندوی را، به دست خسروپرویز، پیش بینی می­ کند، بر ساخته­ وی یا منابع او می باشد؛ زیرا این کار مستلزم شکست بهرام چوبین بود، و مطمئناً بهرام چوبین که بر تخت سلطنت تکیه زده بود چنین چیزی را تصور نمی­کرد.
موضوع تعقیب خسروپرویز در روایت تئوفیلاکت هم وجود دارد. بر طبق روایت او بهرام چوبین از بین ارتش مردانی را انتخاب کرد، و به آن­ها دستور دارد تا خسروپرویز را دستگیر کنند و در زنجیر به حضور او آورند. آن­ها موفق نشدند فرمان­های بهرام چوبین را به انجام برسانند، اما با بندوی روبرو شدند که پشتیبان وفادار خسروپرویز شاه ایران بود. ایشان او را در زنجیر کردند و در روز هفتم نزد بهرام چوبین آوردند.^[۲۴۳] همانگونه که مشاهده می­گردد روایت تئوفیلاکت با وجود کوتاه بودن بسیار به گزارش شاهنامه نزدیک است. تئوفیلاکت اشاره­ای به پرستشگاه نمی­کند، اما دستگیری بندوی در بین راه مهر تأییدی بر آن رویداد می­زند، زیرا بندوی از همراهان خسروپرویز بود
۱-۷ به تخت نشستن بهرام چوبین
پس از فرار خسروپرویز، بهرام چوبین خود را به عنوان شاه اعلام کرد، و تاج بر سر نهاد، اما این موضوع باعث بروز اختلافات داخلی گردید.
۱-۷-۱ عهد گرفتن بهرام چوبین از بزرگان کشور در روایت شاهنامه و تئوفیلاکت
در شاهنامه­ی فردوسی مسئله­ بعدی مورد بحث که بسیار مفصل بیان شده، عهد گرفتن بهرام چوبین از بزرگان کشور است. بر طبق روایت او بهرام چوبین به بزرگان گفت خسروپرویز مانند ضحاک، پدر خود را کشت، و به روم گریخت. ]با این صحبت او را سزاوار پادشاهی ایران نمی­دانست[. او گفت باید به دنبال شاهی گشت که شایسته­ تاج و تخت باشد، و تا آن زمان باید کسی نیابت پادشاهی را بر عهده گیرد ]وی خود را کاندید نکرد و گذاشت که دیگران او را پیشنهاد کنند[. در آن میان شخصی پیرتر به پا خواست و از بهرام چوبین دفاع کرد، و او را شایسته پادشاهی دانست؛ نام او شهران­گراز بود.
پس از آن اسپهبد خراسان آمد. اشاره به رسم زرتشتی کرد که کسی که از دین برگردد را تا یک سال باید پند داد، اگر بعد از یک سال به دین برنگردد باید او را کشت؛ همچنین کسی را که بر شاه عصیان کند باید زود گردن زد. پس از آن فرخ زاد آمد و گفت آیا باید به انصاف سخن گفت یا به خوشایند شنونده؟ اگر به انصاف، نباید از حرف نادرست ناشاد شد و بهرام چوبین را با انوشه بادی ]که در حق شاهان به کار می رفت[ ستود، اما اگر سخن را باید به خوشایند شنونده گفت ]یعنی انصاف را کنار گذاشت[ و یزدان هم با این کار ما موافق است، ]که البته نیست![ می­توان بهرام چوبین را با انوشه بادی ستود. پس از آن خزروان خسروپرویز آمد، و گفت: «آن­قدر درنگ نکن که پرویز به خاطر ستمی که بر او شده است از روم راهی دراز را برگردد. از کار گذشته­ات پوزش بخواه و به سمت تخت نرو، زیرا تا زمانی که شاه زنده باشد سپهبد سزاوار تاج و تخت نیست؛ اگر هم از خسروپرویز می­ترسی به خراسان برو و در آنجا مهتری کن، و نامه­ای برای عذرخواهی بنویس». پس از آن نوبت به زاد فرخ رسید. او گفته­ی نفرات قبلی را نقد کرد. صبحت شهران گراز را بنده وار دانست. صبحت خراسان را از روی کبر و غرور دانست. او در نقد سخن فرخ­زاد بر آن بود که او همان گفتار تند سخن­گوی پیشین را پی گرفت. تنها نظر خزروان را پسندید که با اینکه با بهرام چوبین مخالفت کرد، اما راه حلی نیز ارائه داد. سپس او نیز سعی کرد بهرام چوبین را منصرف کند. پس از آن سنباد جهاندیده بر پا خواست، و گفت تا کسی از نژاد کیان پیدا شود بهتر است بهرام چوبین به تخت نشیند. سالار جنگیان با شنیدن این سخن تیغ بر کشید و تندی کرد. بابوی ارمنی و یارانش نیز که طرفدار بهرام چوبین بودند با شنیدن این سخن شمشیر کشیدند. بهرام چوبین که اوضاع را چنین دید خردمندی و راستی را برگزید. او تهدید کرد که هر کسی به شمشیر دست ببرد، دستش را خواهد برید. این را گفت و از آنجا خارج شد، و انجمن بی نتیجه پراکنده شد. بهرام چوبین از دبیر قلم و دوانی خواست و گفت باید عهدی بر ایرانیان نوشته شود که شاه و پیروز بخت و سزاوار تاج و تخت است و به دنبال چیزی جز راستی نیست.^[۲۴۴]
در روایت تئوفیلاکت نیز به مسأله­ عهد گرفتن بهرام چوبین اشاره شده است، که شباهت­هایی با روایت فردوسی دارد:
«بهرام اگر چه در حال اختصاص دادن شاهنشاهی ایران به خود بود، و حرص زیادی برای آن داشت، اما دسیسه­های درونیش را آشکارا نشان نمی­داد؛ زیرا از این می­ترسید که در این ضمن مشخص شود که تمام این کارها برای این هدف بوده است. او میل داشت فرمانی از سنا^[۲۴۵] ضمیمه­ی فرمانرواییش شود، و اعلام قدرتش قانونی و مشروع باشد تا به این وسیله طرح یک پادشاهی بدون سرزنش را برای خود بریزد، و به علاوه با کار او مخالفت نگردد؛ اما وقتی که با وجود تمام این پنهان­کاری و مانور­دادن­ها نتوانست اعتماد دیگران را جلب کند، از مغ­هایی که عقایدشان مخالف بود عصبانی شد».^[۲۴۶]
همانگونه که مشاهده گردید هم در روایت فردوسی و هم در روایت تئوفیلاکت به این سیاست بهرام چوبین که نیت خود را پنهان می­کرد، اشاره شده است. هر دوی آن­ها بر بی نتیجه بودن این کار تأکید می­ورزند؛ با این تفاوت که در روایت تئوفیلاکت این تعدادی از مغ­ها هستند که با او مخالفت می­ کنند. در منابع مورد بحث دیگر، اشاره­ای به این موضوع نمی شود، اما هم در روایت شاهنامه و هم در روایت تئوفیلاکت گزارش می­ شود که پس از آن بهرام چوبین نیت خود را آشکار کرد، و بر تخت نشست. شاهنامه به تخت نشستن بهرام چوبین را نیز شاعرانه به نظم می­آراید. بر طبق روایت او بهرام چوبین در روز هور (خور) به تخت نشست.^[۲۴۷] در روایت تئوفیلاکت بهرام چوبین در طول جشن معروف بزرگی که ایرانیان مقرر شده ­اند، طبق سنتی باستانی و مقدس، آن را به افتخار آسمان بر پا کنند (منظور جشن نوروز است) تاج شاهی را تصرف کرد؛ خود را شاه خواند و با شکوه تمام بر تخت طلایی نشست.^[۲۴۸] پیگولوسکایا آن را برابر با ۹ مارس می داند.^[۲۴۹]
طبق روایت فردوسی، بهرام چوبین پس از آن به ایرانیانی که با این موضوع مخالف بودند سه روز مهلت داد، که ایران را ترک کنند، و آن­ها نیز به سمت مرز روم حرکت کردند.^[۲۵۰]
با توجه به وجود لشکریان ایرانی در بین سپاه خسروپرویز هنگامی که به کمک رومیان به جنگ بهرام چوبین بازگشت، احتمال درست بودن این روایت زیاد است. به علاوه هیچ یک از منابع گزارش نمی­کنند که بهرام چوبین مخالفان خود را به قتل رسانده باشد، حتی بندوی را نیز که از دشمنان اصلی او بود به قتل نرساند. این موضوع بیانگر سیاست­مدار بودن بهرام چوبین است، زیرا به راحتی می­توانست بزرگانی را که با او دشمن بودند به قتل برساند. گویی بزرگ­ترین ضعف وی آن بود که از نژاد شاهان نبود، اما در جامعه­ای زندگی می­کرد که نمی­توانستند شاه شدن شخصی همپایه­ی خود را هر چقدر هم که با کفایت باشد بپذیرند.
بر طبق روایت فردوسی، او پس از نشستن بر تخت طرح یک پادشاهی هزار ساله از نسل خود را ریخت:

R
P
آنچه که در خرید یک سیستم ERP و پیاده سازی آن در یک سازمان باید مورد نظر قرار گیرد رساندن سازمان از نظر ارتباط بین سیستمها، گردش اطلاعات و فرایند کارها به سطح قابل قبول جهانی است که لازمه چنین کاری تغییر و اصلاح گردش اطلاعات با استانداردهای معرفی شده از طرف فروشندگان ERP می باشد.
شکل (۱-۱ – )برنامه ریزی منابع سازمانی
در اینجا توضیح این نکته نیز ضروری است در صورتیکه سازمانی تشخیص دهد
بهترین راه حل، خرید یک بسته ‍ERP موجود و سفارشی نمودن آن است باید
فروشنده ای را انتخاب کند که دارای شرایط زیر باشد .
۱- دارای سوابق و تجربیات مناسب در این زمینه باشد.
۲- در سازمانها و صنایع مشابهی این پیاده سازی را انجام داده باشد.
۳- بتواند هزینه کلی پروژه را تخمین بزند.
۴- بتواند زمان مورد نیاز برای پیاده سازی و سفارشی نمودن سیستم را مشخص کند.

( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

۵- بتواند فاصله زمانی بین نصب سیستم تا پایداری و استقرار کامل آنرا مشخص نماید.
۶- نحوه ارتقاء و بهنگام سازی سیستم را در آینده مشخص نماید.
۲-۲-۵ مدیریت برنامه ریزی منابع سازمانی (ERP)
در دوره‌های اولیه استفاده از کامپیوتر در کسب و کارها بسیاری سازمانها مبادرت به تهیه نرم‌افزارهای خاص جهت کنترل فرآیندهای خود می‌نمودند و نرم‌افزارهایی که سازمانها خریداری یا تولید می‌کردند، تنها راه‌حل موجود برای مدیریت فعالیتها بود، واحدهای سازمان جدا از هم عمل می‌کردند و وظایف، ورودیها و پایگاه داده‌های جداگانه داشتند. از طرفی با توجه به وسعت فعالیتها، برخی از این شرکتها مجبور به استفاده از برنامه‌های کاربردی متعدد جهت فعالیتهای روزمره خود بودند. مسلماً مدیریت و پشتیبانی تمامی این برنامه‌های کاربردی مستلزم هزینه و زمان زیادی بود. سیستم‌های برنامه‌ریزی سازمانی در دهه‌ های اخیر توسعه یافته‌اند و ERP در این میان روشی جدید محسوب می‌شود. ERP مجموعه‌ای وسیع از فعالیتها جهت افزایش کارآیی و بهینه‌سازی فرآیندهای درون سازمانی محسوب می‌شود و به تولید‌کنندگان یا سایر صاحبان شرکتها اجازه می‌دهد بخشهای مهم کسب و کار خود را مدیریت نمایند. ERP به عنوان روشی برای برنامه‌ریزی و کنترل مؤثر تمامی منابع مورد نیاز برای دریافت، تولید، ارسال و پاسخگویی به نیازهای مشتریان در شرکتهای تولیدی، توزیعی و خدماتی محسوب می‌شود.
سیستم‌های ERP سیستمهای وسیعی هستند که تمامی بخشهای سازمان که درگیر تولید یا سایر عملیات سازمانی هستند را در یک سیستم نرم‌افزاری متمرکز نموده و توسط نرم‌افزارهای چندپیمانه‌ای استاندارد پشتیبانی می‌شود که فعالیتهای یک سازمان اعم از برنامه‌ریزی، تولید، فروش، بازاریابی، توزیع، حسابداری، مدیریت منابع انسانی، مدیریت پروژه، مدیریت موجودی، مدیریت خدمات و نگهداری و تعمیرات، مدیریت حمل‌ و نقل و بازرگانی را مجتمع و سازماندهی می کند و منجر به یکپارچگی وظایف در سازمان می‌شود. [۴]
به‌طور کلی منابع شرکت را به چهار منبع اساسی تقسیم می کنند.
۱٫منابع انسانی^[۱۴]

1. 1. تجهیزات و امکانات^[۱۵]

1. 1. ماشین‌‌آلات^[۱۶]

1. 1. پول^[۱۷]

در این میان باارزش ترین آنها منابع انسانی است که دانش و مهارتهای افراد را در برمی‌گیرد .
سیر تکامل سیستمهای ERP
متاثر از سیر تکاملی سخت افزارها و نرم افزارهای کامپیوتری
متاثر از تحولات صورت گرفته در زمینه مدیریت سازمانها و محیط رقابتی حاکم بر آنها
توسعه ERP برای غلبه بر مشکلات سیستمهای عملیاتی موجود در سازمانها
۲-۲-۶ تاریخچه برنامه ریزی منابع سازمانی
قبل از سال ۱۹۶۰ میلادی
دراین مدت نرم افزارهایی به نام پردازشگرهای فاکتوریا رسید مواد^[۱۸] توسعه پیدا کرده بودند که هدف عمده آنها استخراج مواد لازم برای تولید تعدادی محصول بود. این نرم افزارها توجه چندانی به اندازه و حجم تولید^[۱۹] نداشته و از سوی دیگر زمان تحویل این اقلام را مد نظر قرار نمی دادند. ضمنا این نرم افزارها، موجودی خطوط مختلف تولید و انبارها را مد نظر قرار نمی دادند و به همین جهت با بهره گرفتن از آنها حجم موجودی در جریان، افزایش پیدا می کرد.
بین سالهای ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ میلادی
در اوایل این دهه تمرکز نرم افزاری بیشتر بر روی سیستمهای کنترل موجودی بود. در این مدت همچنان بیشتر از مفاهیم سنتی کنترل موجودی برای توسعه نرم افزار های مرتبط استفاده می شد. اما در اواخر این دهه مفهوم برنامه ریزی مواد مورد نیاز^[۲۰] و معرفی و نرم افزار برنامه ریزی مواد مورد نیازیک توسط آی بی ام^[۲۱] شرکت توسعه پیدا کرد. مهمترین مشکل این نرم افزار و نرم افزارهای مشابه، اجرای آن بر روی رایانه های بزرگ^[۲۲] گران قیمت مستقر در مراکز دانشگاهی و یا نظامی و … بود و همین امر فاصله زمانی بین دو برنامه ریزی را افزایش می داد. این سیستم بصورت برگشتی، زمان تحویل اقلام مورد نیاز برای ساخت یک محصول خاص را از زمان تحویل به مشتری تا زمانیکه مورد نیاز برای مونتاژ شدن روی خطوط مونتاژ بود، برنامه ریزی می کردند. سازمانها در اجرای برنامه ریزی مواد مورد نیازیک مشکلات زیادی داشتند. این مشکلات بیشتر مشکلاتی سیستمی و ناشی از کاربران بودند تا مشکلاتی تکنولوژیک. از طرف دیگر این سیستم ارتباط بین تولید و استراتژی های رقابتی سازمان را چندان مد نظر قرار نمی داد. ضمنا ظرفیتهای تولیدی سازمان چندان در این سیستم لحاظ نمی شدند. [۵]
بین سالهای ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ میلادی
تمرکز بر برنامه ریزی مواد مورد نیازیک با توجه به برنامه کلان تولید یا MPSو توسعه MRP حلقه بسته. در این سیستمها امکان بروز نارسایی در زنجیره تولید به حداقل رسید اما همچنان این سیستمها فقط برنامه ریزی تولید را انجام داده و حمایت چندانی از سایر منابع تولید نداشتند.
بین سالهای ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ میلادی
گسترش برنامه ریزی مواد مورد نیازیک به کف کارگاه و توسعه برنامه ریزی مواد مورد نیاز دو که برنامه ریزی بخش زیادی ازمنابع تولیدی را انجام می داد. در اوایل همین دهه سیستمهای DRP یا سیستمهای برنامه ریزی توزیع که مستقل از MRPII عمل می کردند وارد این سیستم شده و عملا مشکل عدم ارتباط این دو سیستم با یکدیگر مرتفع گردید.
بین سالهای ۱۹۹۰ و ۲۰۰۰ میلادی و پس از آن
گسترش برنامه ریزی مواد مورد نیاز دو به سایر حوزه ها و اضافه نمودن سیستمهای پشتیبان تصمیم به برنامه ریزی مواد مورد نیاز دو توسعه یافته که در تمام عرصه های تولیدی، خدماتی، تجاری، توزیع و … کارایی داشت و ظهور ERP. مشکل عمده سیستمهای برنامه ریزی مواد مورد نیاز دو و توسعه یافته های آن این بود که تنها سیستم تولیدی ساخت به منظور انبار یا MTS را پشتیبانی می کرد و سایر سیستمهای تولیدی را چندان پوشش نمی داد. اما با ظهور ERP در حوزه تولید، تمامی سیستمهای تولیدی تحت پوشش قرار گرفتند. بخشها، فرایندها و وظایف مختلفی از جمله کنترل کیفیت، نگهداری و تعمیرات، حسابداری و مالی و … به سیستمهای تولیدی متصل شده و ERP به عنوان حد فاصل سیستمهای SCM^[23] و CRM مطرح گردید. این سیستم بیش از آنکه عنوان جدیدی برای برنامه ریزی مواد مورد نیاز دو باشد، به عنوان سطح بعدی در سطوح تکاملی سیستمهای کامپیوتری طراحی شده برای پشتیبانی از عملیات سازمان مطرح است.
در سال ۱۹۹۵ ، مقوله اینترنت وارد ERP شد و در سال های ۱۹۹۸ -۲۰۰۰ ، EDI و ERP با یکدیگر پیوند خوردند. در سال ۲۰۰۰ اینترنت به عنوان جزیی تفکیک ناپذیر از ERP محسوب و سیستمهای ERP تحت وب توسعه یافتند که فناوری چند لایه ای در معماری سیستم اطلاعاتی را پشتیبانی می کنند. امروزه هم سیستمهای جدیدی با عنوان ERP II در حال توسعه هستند که اساس آنها وب بوده و تمرکز بسیار زیادی بر حمایت از ماژول SCM دارند و عملا در تعریف امروز ERP، آن را کاملا مرتبط و جدایی ناپذیر از SCM تعریف می نمایند. قابل ذکر است که در سال ۱۹۹۸ بیش از ۲۰٫۰۰۰ سازمان درسراسر جهان مبلغی افزون بر ۱۷ میلیارد دلار در زمینه ERP سرمایه گذاری نموده اند که این رقم در سالهای بعد بین ۳۰ تا ۵۰ درصد رشد داشته و در سال ۲۰۰۳ به رقمی نزدیک به ۱۰۰ میلیارد دلار رسیده است.
تعاریف مختلف از برنامه ریزی منابع سازمانی ERP
سیستم یکپارچه اطلاعاتی برنامه ریزی منابع سازمان،
ERP ، یک علم و فن برای مدیریت منابع است،
یک راه حل نرم‌افزاری است که تمام فعالیت‌های واحدهای مختلف سازمان را به طور یکپارچه در یک سیستم نرم‌افزاری واحد تعریف و ایجاد می‌کند،
مجموعه‌ای از سیستم‌های مکانیزه است که راه حل جامعی برای عملکرد اتوماتیک یک سازمان می باشد.
پیشرفتهای تکنولوژی نوین، توسعه سیستم های نرم‌افزاری جهت اداره کردن واحدهای وظیفه ‌مند را آسان کرده‌اند و اجرای مدلی مفهومی را ممکن ساخته‌اند. به این مدل معماری و چارچوب یکپارچه که سیستم‌های اطلاعاتی سازمان را شرح می دهد؛ می‌توان بعنوان بذر(دانه) سیستم های ERP نگریست. سیستمهای ERPمختلف رایج در دسترس شامل موارد زیر می باشند :
SAP

کوتین گیاهان عالی از ترکیبات پلی استری هیدروکسی و اپوکسی اسید چرب تشکیل شده که عمدتا توسط باندهای استری پیوند یافته­اند. اسیدهای چرب کوتین معمولا n-c16 و n-c18 بوده و شامل یک تا سه گروه هیدروکسیل می­باشند. کوتینازها می­توانند به عنوان یک رابط بین استرها و لیپیدها در نظر گرفت، این آنزیم استرهای محلول را هیدرولیز می­ کند و تری­گلیسریدها را امولوسیون می­ کند بنابراین کوتیناز به عنوان یک آنزیم لیپولیتیک در مواد شوینده لباس و ظرف برای چربی­زدایی به کار رفته است. از این آنزیم به عنوان یک biocatalyst و یک bioprocesses صنعتی در بیوتکنولوژی استفاده شده است. یکی دیگر از کاربردهای جالب کوتیناز تجزیه پلاستیک­ها است. به عنوان نمونه، تجزیه پلی کاپرولاکتون که یک پلی استر سنتزی می­باشد به محصولات محلول در آب با بهره گرفتن از آنزیم کوتیناز انجام گرفته است. دیگر کاربردهای کوتیناز عبارتند از شرکت در واکنش های سنتزی و هیدرولیتیک می­باشد که از جمله آنها می­توان به هیدرولیز چربی شیر در صنایع لبنی، استفاده در صنایع oleochemistry و سنتز تری­گلیسریدهای ساختاری اشاره نمود. یکی از خصوصیات ویژه آنزیم کوتیناز، فعالیت آن با گستره­ای از سوبستراهای مختلف می­باشد که باعث شده این آنزیم در صنعت و تکنولوژی مورد استفاده قرار گیرد. این آنزیم همچنین باعث افزایش اثرات دارویی مواد شیمیایی کشاورزی شده است. با توجه به طیف وسیع عملکردی آنزیم در برابر سوبستراهای متنوع و قابلیت تجزیه و سنتز انواع ترکیبات پلی استری، این آنزیم می تواند در رفع آلودگی­های زیست محیطی نقش مهمی ایفا کند و این ویژگی باعث شده است که این آنزیم در صنعت و بیوتکنولوژی مورد توجه قرار گیرد.

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

یکی از مشکلات زیست محیطی در جوامع امروزی تجزیه­ی زباله­ها در محیط زیست است. کوتیناز به عنوان یک آنزیم سبز می ­تواند توانایی از بین بردن زباله­های پلی­استری را دارا باشد و می­توان از آن در سنتز پلی­استرهای قابل تجزیه در طبیعت استفاده کرد.
کوتیناز ها و لیپازها متعلق به گروه استراز ها هستند که قادر به تسریع هیدرولیز باندهای استری هستند. نسبت اجزای سازنده آمینواسیدی کوتیناز باکتریایی به طور کاملا مشخص از کوتیناز قارچی و گیاهی متفاوت است. کوتیناز یک کاتالیست موثر در محیط­های آبی یا ارگانیک است. این مجموعه ویژگی­ها باعث شده است که این آنزیم در صنعت و تکنولوژی مورد توجه قرار گیرد. لذا شناسایی سویه­های مختلف بومی تولید کننده این آنزیم از اهمیت خاصی برخوردار است.
با توجه به طیف وسیع عملکردی آنزیم در برابر سوبستراهای متنوع و قابلیت تجزیه و سنتز انواع ترکیبات پلی استری، این آنزیم می تواند در صنعت, علوم­کشاورزی و پزشکی نقش مهمی ایفا کند و این ویژگی­ها باعث شده است که این مطالعه ویژگی­های این آنزیم و شناخت گونه­ های جدید باکتریایی و قارچی این آنزیم از جایگاه ویژه­ای برخوردار باشد.
فرضیات واهداف تحقیق
باکتری­هایی که قادر به ایجاد بیماری در سطح گیاهان می­باشند قادر به تجزیه کوتین این گیاهان اند. میزان بالای کوتین در گیاهان و بخصوص میوه­ ها، مقاومت بیشتری را در برابر آفات میکروبی فراهم می­ کند و شناخت این امر به شناسایی حساسیت میوه­ ها در برابر آفات کمک می­ کند. بدین منظور از پوست میوه­های مختلف کوتین استخراج شد و میزان آن در چند میوه مقایسه شد.
هدف از این پژوهش در مرحله اول مطالعه و مقایسه میزان کوتین در میوه­های مختلف و در مرحله بعد جداسازی و شناسایی یک گونه باکتریایی تولید کننده آنزیم کوتیناز می­باشد که ممکن است آنزیم کوتیناز آن ویژگی های مطلوب­تری نسبت به سایر آنزیم­ های کوتیناز شناخته شده داشته باشد. گونه ها انتخاب شده­ در محیط کشت های حاوی کوتین کشت داده می شوند و سپس فعالیت آنزیمی سویه­های تولیدکننده کوتیناز با بهره گرفتن از پارا نیترو فنیل بوتیرات سنجیده می­ شود و سپس توالی ناحیه۱۶S rDNA برای تعیین توالی فرستاده می­شوند.
فصل دوم
مروری بر کلیات و تحقیقات پیشین
اصولا برای‌ اینکه‌ یک‌ آفت گیاهی‌ بتواند به‌ داخل‌ گیاه‌ رخنه‌ کند بایستی‌ از سدهای‌ دفاعی‌ مختلفی‌ عبور کند. این‌ سدهای ‌دفاعی‌ از مواد مختلفی‌ از قبیل‌ موم‌های‌ کوتیکولی‌، کوتین‌، مواد پکتینی‌، سلولز، همی‌ سلولز، لیگنین‌ و… تشکیل‌ می‌شوند. گروه­‌های‌ اصلی‌ مواد شیمیایی‌ مترشحه‌ بوسیله‌ آفات، آنزیم­ها، مواد سمی‌، مواد کنترل‌ کننده رشد، پلی‌­ساکاریدها و آنتی‌ بیوتیک ها هستند. در بعضی‌ بیماری­ها مانند پوسیدگی‌های‌ آبکی‌، آنزیم ها به‌ مراتب‌ اهمیت‌ بیشتری‌ دارند. احتمالا تمام‌ دستجات‌ آفات‌گیاهی‌ به‌ استثنای‌ ویروس ها و ویروئیدها قادر به‌ ترشح‌ آنزیم ها، مواد کنترل‌ کننده‌ رشد، پلی‌ ساکاریدها و احتمالا مواد سمی‌ هستند. آنزیم­ های‌ آفات‌ گیاهی‌ اجزای‌ ساختمانی‌ سلول­های‌ میزبان‌ را متلاشی‌ کرده، مواد غذایی‌ داخل‌ سلول ها را تجزیه‌ و یا مستقیما بر روی‌ پروتوپلاسم‌ تأثیر گذاشته‌ و در نفوذ پذیری‌ و عمل‌ غشاها ایجاد اختلال‌ می‌کنند.
کوتین
کوتین تقریبا تمام بوم سازگان­ها دارای تنوع گسترده ای از باکتری­ ها، ویروس­ها، قارچ­ها، نماتودها، کرم ها، حشرات، پستانداران و سایر جانوران علفخوار هستند. گیاهان به خاطر بافت خود قادر نیستند به سادگی از این گیاهخواران و عوامل بیماری­زا دوری کنند بلکه باید از راه­های دیگری از خویش حفاظت نمایند. یکی از این راه ها ایجاد لایه کوتین در سطح گیاه است. کوتین دربرابر نفوذ باکتری­ ها و قارچ­ها سدهایی را ایجاد می­ کند [۵].
همه بخش­های گیاه که در معرض هوا هستند با لایه ای از مواد چرب پوشیده شده ­اند که موجب کاهش اتلاف آب شده و در ممانعت از ورود قارچ­ها و باکتری­ های بیماری­زا به گیاه کمک می­ کند. اجزاء اصلی این پوشش­ها کوتین، سوبرین و موم­ها هستند [۶]. کوتین روی اکثر بخش­های هوایی و سوبرین روی بخش­های زیرزمینی، ساقه­های چوبی و زخم­های التیام یافته وجود دارد. موم­ها با هر دو ماده سوبرین و کوتین همراه هستند [۵].
موم­ها ماکرومولکول نیستند اما مخلوط پیچیده­ای از آسیل لیپیدهای بلند زنجیر هستند که خاصیت آبگریزی شدیدی دارند. عمده­ترین اجزاء موم­ها آلکان­ها و الکل­های زنجیره­ای بدون انشعاب ۲۵ تا ۳۵ کربنی هستند (شکل۲-۱). زنجیره­های بلند آلدئیدی، کتونی، استری و اسیدهای چرب آزاد نیز در آن یافت می­شوند. موم پوستک به وسیله­ یاخته­های روپوستی سنتز می­گردد. موم­ها با عبور از منافذ دیواره اسکلتی به وسیله سازوکارهای نامعلومی یاخته­های روپوستی را به صورت ریز قطره­هایی ترک می­نمایند. پوشش فوقانی موم پوستک اغلب به صورت الگوی پیچیده­ای از میله­ها، لوله­ها، یا صفحات متبلور دیده می­شوند.
کوتین، سوبرین و موم­های همراه آنها سدی را بین گیاه و محیط آن تشکیل می­ دهند که وظیفه آن حفظ آب در درون و حفاظت گیاه در برابر عوامل بیماری­زا در بیرون است. پوستک در کاهش تلفات آب از اندام­های هوایی گیاه بسیار موثر است اما به طور کامل مانع از تعرق نمی­گردد زیرا حتی با بسته شدن روزنه­ها مقداری آب از دست می­رود. ضخامت پوستک با شرایط محیطی تغییر می­ کند. گونه­ های گیاهی مناطق خشک نسبت به زیستگاه­های مرطوب دارای پوستک ضخیم­تری هستند، البته گیاهان زیستگاه­های مرطوب وقتی در شرایط خشک رشد می­ کنند غالبا ضخامت پوستک خود را افزایش می­ دهند.
پوستک و بافت­های سوبرینی شده هر دو در ممانعت از ورود قارچ­ها و باکتری­ ها مهم هستند.گرچه آنها در مقاومت به عوامل بیماری­زا اهمیت زیادی ندارند. بسیاری از قارچ­ها با روش­های مکانیکی و مستقیما از سطح گیاه نفوذ می­ کنند. قارچ­های دیگر کوتیناز تولید نمی­کنند، آنزیمی که کوتین را هیدرولیز و بنابراین ورود به گیاه را تسهیل می­ کند.
پوشش بیرونی از موجودات زنده شامل پلیمری ضد آب است از چربی های غیر قطبی که در مجموع واکس نامیده می شود. کیتین به عنوان جزء ساختاری در حیوانات عمل می کند در حالی که کوتین به عنوان یک جزء ساختاری از پوشش بیرونی (کوتیکول) بیشتر گیاهان عمل می کند. کوتیکول یک مانع در برابر خشکی است.
مطالعات در مورد کوتیکول گیاهان از قرن نوزدهم آغازشده است. اصطلاح کوتین از کوتوس^[۴] گرفته شده است، این اصطلاح برای توصیف ماده ای که بخشی از اپیدرم برگ را تشکیل داده است و در برابر اسیدهای قوی مقاوم بود استفاده شده است.
کوتین جزء ساختاری کوتیکول گیاهان عالی را تشکیل می دهد. حتی گیاهان عالی که در زیر آب زندگی میکنند مانند چمن دریا^[۵]، زئوسترا مارینا^[۶] دارای کوتین هستند که از همان نوع مونومرهایی که در گیاهان خشکی یافت می شود تشکیل شده است. شواهدی وجود دارد که نشان می دهد کوتیکول در گیاهان پست از قبیل خزه، lycopods، سرخس و liverworts وجود دارد. پوستک متشکل از یک لایه بیرونی موم، یک لایه ضخیم میانی از کوتین موم اندود (پوستک واقعی) و یک لایه زیرین ساخته شده از کوتین و موم مخلوط با مواد پکتینی، سلولزی و کربوهیدرات­های دیواره اسکلتی است. پژوهش­های اخیر پیشنهاد می­نماید که پوستک علاوه بر کوتین دارای نوع دومی از لیپیدی چرب نیز هست که از هیدروکربن­های بلند زنجیر به نام کوتان ساخته شده است [۷].
شکل ‏۲‑۱ ترسیم نمای ساختمان پوستک گیاه A) مرحله گستردگی کامل برگ B) تصویری با میکروسکوپ الکترونی از پوستک برگ بزرگنمایی ۵۱۰۰۰ برابر [۸]
کوتین یک ماکرومولکول، پلیمری و متشکل از تعدادی زیادی از اسیدهای چرب بلند زنجیر است که به وسیله پیوندهای استری به یکدیگر متصل شده و یک شبکه سه بعدی سخت را به وجود می­آورند. کوتین از اسیدهای چرب ۱۶و ۱۸با گروه ­های هیدروکسیل یا اپوکسید اشباع شده در وسط یا انتهایی مقابل کربوکسیلیک اسید ساخته شده است [۹, ۱۰].
اسیدهای چرب کوتین معمولا n-c16 و n-c18 هستند و شامل یک تا سه گروه هیدروکسیل هستند(شکل ۲-۲). کوتین گیاهان عالی از ترکیبات پلی استری هیدروکسی و اپوکسی اسیدچرب تشکیل شده که عمدتا توسط باندهای استری پیوند یافته اند.
‏۲‑۲ مولکول کوتین و مونومرهایی که از هیدرولیز آن بدست می آید [۱۱]
بررسی ساختارهای کوتیکولی نشان می­دهد که کوتین حاوی لایه ای است که به دیواره سلول های اپیدرمی با یک لایهpectinaceous glue متصل شده است (شکل ۲-۳). با این حال این یک تصویر کلی ساده است و در واقع مرزهای بین دیواره سلولی ،پکتین و لایه ی کوتین همیشه به طور واضح تعریف نشده زیرا که معمولا در نزدیکی مرزها اختلاط وجود دارد. لایه کوتیکولی به وسیله میکروسکوپ بیشتر در اندام های گیاهی متمایز مشخص می شود(شکل ۲-۴). کوتین نه تنها در تمام سطوح بخش های هوایی گیاهان از جمله ساقه، دمبرگ، برگ، قطعات گل، میوه و برخی از پوشش های بذر یافت می شود بلکه در بخش های داخلی مانند کیسه آب مرکبات نیز وجود دارد. ضخامت پلیمر در میان گونه ها واندام ها ی یک گیاه متفاوت است.
شکل ‏۲‑۳ نمایش شماتیکی از کوتیکول [۱۲]

شکل ‏۲‑۴ a) ساختمان غیر مشخص و بی­نظم کوتیکول با میکروسکوپ الکترونی b) برآمدگی­های کوتین میوه گوجه­ فرنگی با میکروسکوپ الکترونی [۱۲]
در برگ گیاهان عالی، ضخامت کوتین بین ۵/۰ تا ۱۴میکرو متر با ۲۰ تا ۶۰۰ میکروگرم کوتین در هر cm² از سطح برگ می­باشد. در برخی از میوه ها کوتیکول به خوبی توسعه یافته، محتوای کوتین ممکن است به۱٫۵ میلی گرم درهر cm² برسد. در گیاهان پست تر معمولا کوتیکول بسیار نازک است (۱/۰ میکرو متر).
بررسی میکروسکوپ الکترونی از منطقه کوتیکولی نشان می دهد که لایه حاوی کوتین بیشتر بی شکل است. در این ماتریس، تیغه و fibrillae ممکن است یافت شود و در صورت امکان ساختار سیستم anastomosing را تشکیل می دهند. با توجه به وجود چنین ویژگی ها و فراساختمان کوتیکولی به شش گروه دسته بندی شده است.اهمیت بیولوژیکی مانند ظواهر متمایز مشخص نیست، اما ساختار anastomosing و مشبک ممکن است در حمل و نقل مواد از طریق کوتیکول نقش داشته باشد.
جداسازی کوتین
با شکستن pectinaceous که کوتیکول را به لایه اپیدرمی متصل می کند توسط آنزیم ها و یا مواد شیمیایی ،لایه کوتیکولی را ازاد می کند. شایع ترین روش مورد استفاده درمان با اگزالات آمونیوم / اسید اگزالیک و یا انزیم pectindegrading می باشد. لایه کوتیکولی که آزاد شده است می تواند به صورت فیزیکی از هم جدا شود و در تیمار با انزیم هیدرولیز کننده کربوهیدرات، کربوهیدرات اضافی حذف شود.
دپلیمریزاسیون کوتین
کوتین را می توان با دپلیمریزاسیون باندهای استری تجزیه نمود و بسته به روش تجزیه آنها مونومرهای کوتین یا مشتقات آنها آزاد می­ شود. این پلی استر را همچنین می توان با آنزیم­هایی که هیدرولیزباندهای استری را کاتالیز می کند دپلیمریزه و تجزیه نمود.
دپلیمریزاسیون شیمیایی
از آنجا که کوتین عمدتا پلی استر است، با برش باندهای استری می توان مونومرها را آزاد نمود. روش­های معمول مورد استفاده عبارتند ازهیدرولیز قلیایی، تبادل استری با متانول حاوی boron trifluoride یا سدیم متوکسید، برش کاهشی با LiAlH₄ یا Li­­AlD₄ در تتراهیدروفوران و یا با تری متیل لیزیل یدید در حلال های آلی. عملکرد این روش یا مشتقات آنها در این روش براساس روش دپلیمرازیسیون است.
کوتین می تواند شامل گروه های functional از قبیل اپوکسیدها و آلدئیدها باشد که به روش دپلیمرازیسیون پایدار نیستند در طول دپلیمریزاسیون چنین گروه های عملکردی ممکن است به مشتقاتی تبدیل شوند که برای شناسایی گروه های عملکردی پلیمر ممکن است مفید باشد. به عنوان مثال، در طول depolymerization کاهشی با LiAlD4، اپوکسید و آلدهید ومشتقات D-labeled تولید می­ شود. پس از آن طیف سنجی جرمی می تواند به راحتی این مارکر را در تولیدات کاهشی ردیابی کند و در نتیجه اپوکسی یا oxo در پلیمر اولیه شناسایی می­ شود.
دپلیمریزاسیون آنزیمی
از آنجایی که اکثر مونومرها توسط پیوندهای به هم می چسبند، استراز ها می توانند این پلیمر را بشکنند. لیپاز پانکراس می تواند کوتین را تجزیه کرده، در نتیجه الیگومرها و مونومرها آزاد می شوند. مدارک و شواهد ارائه شده نشان داده است که نمک های صفراوی آنزیم را در سطح پلیمر نامحلول تثبیت می­ کند. همچنین تعامل سطح پلیمر با سیستم lipase±colipase±bile salt مشابه با مشاهدات با تریگلیسرید است. در میکروارگانیسم هایی مانند قارچ و باکتری ترکیب پلی استر هیدرولازی لیپازی و کوتیناز یک پلی استر خاص تکامل یافته است. اولین کوتینازی که تخلیص و شناسایی شد کوتیناز قارچی بود. این آنزیم نشان داد که الیگومرها و مونومرها را آزاد می کند. پس از عملکرد کوتیناز ترجیحا استر الکل اولیه رها می شود و الیگومر انزیمی جدا شده برای مطالعات ساختاری مناسب است که دارای اتصالات متقاطع با باندهای استر الکل های ثانویه است.
مونومرهای تشکیل دهنده کوتین
مونومرهایی که به وسیله ی روش دپلیمریزاسیون شیمیایی تولید می­شوند را می توان به وسیله ی کروماتوگرافی (TLC ) در ژل سلیکا جداسازی نمود و دسته­های مختلف (بسته به نوع و پلاریته انها) مانند هیدروکسی- دی هیدروکسی – تری هیدروکسی و مشتقات اسید های چرب را از هم تفکیک نمود. انتخاب سیستم های حلال بسته به روش های دپلیمریزاسیون که استفاده می شود متفاوت است. باندهای جدا شده توسط TLC پس از ساخت مشتقات مناسب از آنها وارد سیستم (gas-liquid chromatography/mass spectrometry(GC/MS می­گردند.
شکست هیدروژنولیتیک با LiAlD₄ تولید مونومر را کاهش می دهد که می تواند قبل ازGC/MS تری متیل سیلیته شود.
اگر از یک روش هیدرولیتیک استفاده شود هر دو گروه کربوکسیل و گروه هیدروکسیل نیاز دارند که مشتق شوند. هرچند که تری متیل سیلاسیون مشتقات گروه های کربوکسیل و هیدروکسیل ، مشتقات trimethylsilyl (TMSi) از متیل استرها گروه ­های جدا شده را بهتر تشخیص می دهد. با این حال طیف سنجی جرمی برای شناسایی مطمئن از ساختار مونومر لازم است. از این رو GC/MS یک روش انتخابی برای تعیین ساختار و ترکیب مونومرها می­باشد. معمولا مخلوط مونومر بدست امده توسط یکی از روش های دپلیمریزاسیون می تواند مشتق شود و به طور مستقیم توسط ترکیبGC/MS مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد.
نتایج بدست امده از تجزیه و تحلیل انجام شده روی کوتین بسیاری از گیاهان نشان داده که این پلی استر گیاهی عمدتا از مونومرهای خانواده های c16 و c18 تشکیل شده است. اجزا اصلی و رایج از خانوادهc16 از مونومرها hydroxyhexadecanoic acid -16 و dihydroxyhexadecanoic acid16 و۱۰ است. این دی هیدروکسی اسید معمولا جز غالب است و معمولا مخلوطی از ایزومرهای موقعیتی با طول متوسط زنجیره وجود دارد. در برخی موارد مشتقات دیگر C-16 می تواند قابل توجه یا عمده ترین جزء باشد. برای مثال-oxo-C16 acid 10-hydroxy-16 در کوتین مرکبات و oxo-9-16 یا acid 10-hydroxy-C16در برگ های بسیار جوان یا شاخه های جنینی باقلا (Vicia faba ) از اجزای اصلی تشکیل دهنده کوتین می­باشد. در برخی موارد (به ویژه گیاهان پست) مونومر c16 از قبیل hexadecanetriol 1,8,16- که یکی از اجزاء مهم است.

• 1. 1. آنزیم

همان طور که می دانید وقتی سلولی در محیط غلیظ قرار می گیرد به دلیل هیپرتونیک بودن محیط و هیپوتونیک بودن سیتوپلاسم، این اختلاف غلظت سبب می شود که سلول سیتوپلاسم خود را از دست داده و می میرد.
اکنون این سوال پیش می آید که این باکتری چگونه در این درجه شوری زنده می ماند ؟ آنها برای جلوگیری کردن از خروج مواد داخلیشان دو استراتژی را به کار می گیرند و برای اینکار مقداری انرژی مصرف می کنند. اول اینکه هالوفیل ها با متراکم کردن مولکول های زیستی که خود سنتز کرده اند و یا از محیط گرفته اند در سیتوپلاسم غلظت درون خود را با محیط برابر می کنند و دوم اینکه آنها از نفوذ پذیری انتخابی یون پتاسیم به داخل سیتوپلاسم سعی می کنند که خود را با محیط سازگار کنند (۲۲).

هالوفیل ها، هتروتروف و هوازی بوده و انرژی خود را از محیط بدست می آورند (۲۱).
۱-۲۹ اهداف تحقیق
نتایج حاصل از این تحقیق قابل استفاده درصنایع مرتبط با صنعت ومحیط میباشد. چنانچه درفرآیندهایی مثل ازدیاد برداشت میکروبی نفت، سبکسازی نفتهای سنگین، پاکسازی خاکها، آبهای آلوده به هیدروکربنهای نفتی قابل استفاده است. خصوصادرکشوری مثل ایران که مبحث آلاینده های نفتی درمحیطهای آبی ودریاهای جنوب وشمال ایران ویاخاکهای اطراف پالایشگاه وجوددارد، بررسی این موضوع مهم میباشد.
۱-۳۰ سوالات تحقیق
۱)آیا نفت خام ایران حاوی باکتری های احیا کننده نیترات می باشد؟
۲) آیا باکتری های هالوفیل ساکن نفت ایران می توانند نیترات را احیا کنند؟
۳) آیا باکتری های هالوفیل احیا کننده نیترات در نفت ایران توانایی تولید بیوسورفکتانت را به منظور افزایش دسترسی زیستی به هیدروکربن های قابل مصرف دارند؟
۴) بهترین باکتری که هدف ما را تأمین می کنند کدام است؟
۱-۳۱ فرضیه های تحقیق
نفت خام ایران با تنوع میکروبی بالا به احتمال زیاد حاوی تنوعی از باکتری های بی هوازی از جمله باکتری های بی هوازی احیا کننده نیترات می باشد. این باکتری ها با حذف نیترات می تواند برخی ترکیبات هیدروکربنی پلی آروماتیک( PAH )، با وزن مولکولی بالا و حتی آلکانهای بلند زنجیره را شکسته و ترکیبات قابل دسترس تری برای میکروبها فراهم آوردند. لذا در فرایند های آلاینده های نفتی و یا سبک سازی نفت می توانند مثمر ثمر باشند (۲۳).
فصل دوم
پیشینه پژوهش
۲-۱ بیوتکنولوژی و اهمیت بیوتکنولوژی نفت
کلمه بیوتکنولوژی که از دو بخش «بیو» (به معنای زندگی و موجودات زنده) و «تکنولوژی» (به معنای هنر بشر در استفاده از علم) تشکیل شده است، به طور کلی بر استفاده از موجودات زنده یا بخشی از آنها برای تولید فرآورده ویژه ای دلالت دارد.
بیوتکنولوژی (فن آوری زیستی ) علم جدیدی نیست، هزاران سال است که انسان برای حل مشکلات و بهبود شیوه زندگی خود، با دستکاری ژن ها اصلاحاتی را در موجودات زنده به وجود آورده است. سرآغاز بیوتکنولوژی تقریبا به ۱۰ هزار سال پیش بر می گردد، زمانیکه مردم دانه های گیاهانی را که دارای ویژگی ها و صفات بهتری بودند برای کاشتن در سال بعد گردآوری می کردند (۲۴).
۲-۲ بیوتکنولوژی در خدمت صنعت و نفت
نفت خام پس از استخراج از چاه، ناخالصی های فراوانی دارد که از ارزش این طلای گرانبها می کاهد، از این رو باید این ناخالصی ها را با بهره گرفتن از روش های ارزان و کم خرج جدا کرد تا ارزش این طلای سیاه کاسته نشود.
یکی از مواد زاید نفت خام، گوگرد ( Sulphure) است که کشورهای صادر کننده نفت همواره در صدد حذف آن ماده بوده اند.
وجود گوگرد در نفت و محصولات نفتی، در بیشتر موارد سبب خوردگی، همچنین آلودگی محیط زیست می
شود (۲۵).
نفت خام ایران نزدیک به ۱/۵ درصد گوگرد دارد که پس از تقطیر، به دلیل آن که فرآورده های سبک آن کم است، این گوگرد در قیر باقی می ماند و به تصفیه قیر نیاز نیست. وجود گوگرد در فراورده های سبک، کیفیت این فرآورده ها را پایین می آورد، اما در فرآورده های سنگین بی تاثیر است و گاه حتی کیفیت این مواد را افزایش می دهد. روش مرسوم و معمول قدیمی برای حذف ترکیبات زاید از سوخت های فسیلی مانند گوگرد، نیتروژن و. . . استفاده از هیدروژن در پروسه شیمیایی هیدرودسولفوراسیون (گوگرد زدایی به وسیله هیدروژن) است.
در این روش، واکنش شیمیایی در دمای ۵۰۰-۳۰۰ درجه سانتی گراد و در فشار بالا انجام می شود که در آن نفت خام با بهره گرفتن از هیدروژن و یک کاتالیزور که سرعت واکنش را بالا می برد، از گوگرد پاک سازی می شود. به این ترتیب که در خلال این پروسه، هیدروژن با گوگرد پیوند بر قرار می کند و در نتیجه سبب جداسازی گوگرد از نفت خام می شود.
این روش بسیار گران و هزینه بر است، زیرا به ساختمان ها، تاسیسات و پالایشگاه های زیادی نیاز دارد. از سویی این پروسه انرژی بسیار زیادی مصرف می کند و به لحاظ اقتصادی مقرون به صرفه نیست. از دیگر پیامدهای فرعی این واکنش ها، دی اکسید کربن است که به لحاظ زیست محیطی مضر است و سبب تغییرات آب و هوایی منطقه می شود (۲).
یک روش پیشنهادی بهتر که نخستین بار شرکتی آمریکایی آن را اجرا کرد، روش Energy Biosystem است. در این روش برای حذف مواد زاید سوخت های فسیلی مانند نفت خام از موجودات زنده به ویژه باکتری ها استفاده میشود. این شرکت نخست دو گونه باکتری به کار گرفت که به طور طبیعی قادر به جداسازی گوگرد را از نفت خام بودند. با تحقیق روی این دو گونه باکتری توانستند با بهره گرفتن از روش های مهندسی ژنتیک، ژن مسئول جداسازی گوگرد را از این باکتری جدا کنند، سپس ژن مورد نظر را در آزمایشگاه دستکاری های ژنتیکی کردند تا قابلیت حذف گوگرد از نفت خام آن افزایش یابد. سرانجام این ژن را به درون ژنوم باکتری میزبان ثانویه انتقال دادند. در نتیجه این فرایند، باکتری ای تولید شد که قادر بود با دقت بسیار بالا گوگرد را از نفت خام جدا کند.
با گسترش مطالعات این شرکت آنها اقدام به ساخت پالایشگاه های کوچکی به نام
«بی. دی. اس»(Biocatalytic Desulphurization) کردند. در « بی. دی. اس » به جای استفاده از روش های شیمیایی از سیستم های بیولوژیک استفاده می شود، در نتیجه دیگر به دما و فشار بسیار که در روش های قدیمی استفاده می شد، نیازی نمی شد. از طرفی با توجه به اینکه سیستم های بیولوژیک روندی طبیعی هستند، آلودگی محیط زیست را هم به دنبال ندارند. در بی. دی. اس، آنزیم های عمل کننده به وسیله میکروارگانیسم ها (باکتری ها ) تولید می شود که این آنزیم ها قادر به شکستن پیوند میان گوگرد و کربن در نفت خام هستند، بدون آن که سبب تجزیه و از دست رفتن خاصیت نفت خام شوند.
این پالایشگاههای کوچک شامل ترکیبی بزرگ از کشت باکتری های مهندسی شده در آب است که همگی درون یک بیوراکتور بزرگ جای گرفته اند. بیوراکتور، در حقیقت یک تانک بزرگ است که در آن واکنش های بیوشیمیایی به وسیله میکروارگانیسم ها رخ می دهد. با رشد باکتری ها در درون این بیوراکتور، نفت خام را به این تانک می افزایند، سپس تمام این مخلوط را با اکسیژن مجاور می سازند. علت وجود اکسیژن این است که باکتری های مورد استفاده هوازی هستند و برای رشد و بقای خود به اکسیژن نیاز دارند تا بتوانند آنزیم های مورد نیاز برای حذف گوگرد از نفت را تولید کنند. با پایان یافتن این فرایند، نفت خام تمیز و پاک، از مخلوط آب، باکتری ها و سولفور جدا سازی می شود. پس مانده های این مخلوط دوباره تحت واکنش های بیشتر قرار می گیرد، برای مثال سولفور فوری باید از آب جدا و به ترکیبات مفید و مورد نیاز مانند سولفات سدیم یا سولفات آمونیوم تبدیل شود. دانشمندان همچنین در صدد استفاده از این فناوری برای حذف ناخالصی های دیگر نفت خام از قبیل نیتروژن و فلزات بر آمده اند.
امروزه از این روش بیولوژیک که بسیار کم خرج و ارزان است، می توان برای فرآوری نفت خام و دیگر سوخت های فسیلی استفاده و سوخت با کیفیت بالاتر به بازار جهانی عرضه کرد (۲۵).
۲-۳ استخراج نفت
کاربرد بسیار مهم بیوسورفکتانت ها در صنعت استخراج نفت خام است. برای استخراج نفت، ابتدا باید عمل حفر چاه را انجام داد (۲۶).
۲-۴ حفر چاه
پس از اطمینان از اینکه لایه های اعماق زمین، مناسب ایجاد نفتگیر است و در صورتیکه ذخیره هیدروکربورهای ( نفت و گاز ) آن قابل ملاحظه باشد، محل حفر چاه را با علامت روی زمین مشخص کرده و دکل حفاری را در محل بر پا می کنند.
عملیات جاده سازی، از جاده اصلی تا سر چاه و کارگذاری یک لوله آب به منظور آبرسانی به دستگاه های حفاری قابل حمل بوده و دکل های بزرگ از چندین قسمت تشکیل شده اند که به هنگام استفاده قطعات آن را به هم وصل می کنند (۲۶).
۲-۵ روش های استخراج نفت
پس از عملیات حغر چاه و اصابت آن به مخزن نفت، به دلیل فشار زیاد موجود در مخزن، جریان نفت به سوی دهانه خروجی چاه سرازیر می شود. این مرحله از استخراج که عامل آن فشار داخل خود مخزن است به بازیافت اولیه نفت موسوم است در برداشت اولیه نفت، از انرژی خود مخزن برای تولید نفت استفاده می شود. البته این بدان معنا نیست که اگر نفت خود به خود به سطح زمین نیاید، برداشت اولیه وجود نخواهد داشت، بلکه وقتی از پمپ برای بالا آوردن نفت استفاده می کنیم، در واقع هنوز در مرحله اول برداشت داریم. در این مرحله انرژی خاصی وارد مخزن نمی شود. با افزایش تولید و کاهش فشار، سرعت تولید نیز کاهش می یابد تا اینکه فشار به حدی می رسد که دیگر نفت خارج نمی شود. در این مرحله ممکن است از ۳۰ تا ۵۰ درصد کل نفت مخزن استخراج شود. علاوه بر فشار مخزن عوامل دیگری مانند خواص سنگ مخزن و میزان تخلخل آنها و هم چنین دمای مخازن نیز در میزان تولید مؤثرند (۲۶).
به عنوان مثال، کل نفت مخازن آمریکا حدود ۱۰۹ تا ۴۰۰ بشکه بوده است که تا سال ۱۹۷۰ حدود ۱۰۰ تا ۱۰۹ بشکه آن توسط روش های اولیه استخراج شده اند. البته هر چه میزان گاز آزاد در مخزن بیشتر باشد، مقدار تولید نفت توسط این روش بیشتر است، زیرا تغییرات حجم گاز در مقابل تغییر فشار بسیار زیاد است. به عنوان مثال در ایالت پنسیلوای آمریکا به دلیل پایین بودن نفوذ پذیری ( کم تر از ۵۰ میلی دارسی ) و انرژی کم مخزن که ناشی از پایین بودن مقدار گاز طبیعی آزاد است، میزان نفت استخراج شده با روش های اولیه بین ۵ تا ۲۵ درصد کل نفت بوده است و به همین دلیل در این ایالت روش های مرحله دوم از سال ۱۹۰۰ شروع شده است (۲۷).
وقتی مخزن تخلیه شد و ما نتوانستیم نفت را حتی با پمپاژ از مخزن به چاه و از چاه به سطح زمین انتقال دهیم، در این صورت استفاده از روش EOR از نوع بازیافت ثانویه شروع می شود که برای استفاده از این
روش، امروزه در دنیا روش تزریق سیال در سیستم مداخله می کنیم و سیال تزریقی، نفت را به طرف چاه تولیدی هدایت می کند. البته به جای آب، می توان گاز نیز تزریق کرد که به آن فرایند تزریق گاز می گویند.
باید توجه داشت که استفاده از این دو روش تزریقی با تزریق آب یا گازی که به منظور حفظ و نگه داری فشار مخزن انجام می گیرد متفاوت است. چراکه در تزریق آب و گاز برای حفظ فشار مخزن، سیال تزریقی باعث حرکت نفت نمی شود، بلکه از افت سریع فشار مخزن در اثر بهره برداری جلوگیری می کند.
در حالت ثانویه برداشت زمانی فرا می رسد که ما ضمن تزربق آب به مخزن، در چاه تولیدی با تولید آب مواجه می شویم. در این حالت، چون نسبت آب به نفت زیاد می شود و تولید در این صورت بازده اقتصادی ندارد، باید از روش دیگر برای افزایش برداشت بهره بگیریم. اگر تزریق آب را متوقف کنیم و از فرایند های دیگری نظیر تزریق گاز _۲Co استفاده کنیم. از روش های مؤثر در مرحله دوم یکی سیلابزنی آبی و دیگری سیلابزنی گازی یا تزریق گاز است.
در روش سیلابزنی آبی، آب با فشار زیاد در چاه های اطراف چاه تولید نفت وارد مخزن شده و نیروی محرکه لازم برای استخراج نفت را به وجود می آورد. معمولا در اطراف هر چاه نفت چهار چاه برای تزریق آب وجود دارد. در روش سیلابزنی گازی، گاز ( مانند گاز طبیعی ) با فشار زیاد به جای آب وارد مخزن شده ونفت را به طرف چاه خروجی به جریان می اندازد. در کشور ونزوئلا حدود ۵۰% گاز طبیعی تولید شده دوباره به چاه های نفت برای استخراج در مرحله دوم برگردانده می شود.
نحوه تزریق گاز شبیه تزریق آب به صورت چاه های پنجگانه است. در مواردی که گرانروی نفت خیلی بالا باشد از تزریق بخار آب، دما را افزایش و گرانروی را کاهش می دهد. در این روش که از بخار آب به جای آب استفاده می شود، با کاهش گرانروی نفت، جریان آن راحت تر صورت گرفته و سرعت تولید بالا می رود.
پس از استخراج به کمک روش های مرحله دوم هنوز هم حدود ۳۰ الی ۵۰ درصد نفت می تواند به صورت استخراج نشده در مخزن باقی بماند. در این جاست که استخراج نفت به کمک روش مرحله سوم صورت صورت گیرد.
یکی از روش های مرحله سوم، تزریق محلول ماسیلار (Micellar Solution) است که پس از تزریق آن، محلول های ماسیلار تا ۵۰ درصد کل روش های مرحله سوم را شامل می شود، محلول ماسیلار مخلوطی از آب، مواد فعال سطحی، نفت، نمک و مواد کمکی فعال سطحی حذف گردیده اند .
گرانروی محلول پلیمری حدود ۲ تا ۵ برابر گرانروی نفت است. غلظت پلیمر حدود ۱۰۰۰ ppm می باشد. در حال حاضر از پلی اکریمیدها و زیست پلیمرها به عنوان پلیمر در محلول بافر استفاده می شود. مواد فعال سطحی معمولا سولفوناتهای نفتی سدیم هستند و از لحاظ خواص و ساختار شیمیایی شبیه شوینده ها
می باشد.
از الکل ها برای مواد کمکی فعال سطحی استفاده می شود. هزینه تهیه محلول های ماسیلار برای تولید هر بشکه نفت در سال ۱۹۷۵ حدود۱/۵ دلار آمریکا بوده است.
یکی دیگر از روش های مرحله سوم، روش احتراقی زیرزمینی است. طی این روش اکسیژن موجود در هوا در زیرزمین با هیدروکربن ها می سوزد و مقداری گاز تولید شده، فشار مخزن بالا می رود. گرما هم چنین گرانروی را کاهش داده و جریان نفت راحت تر صورت می گیرد. یک روش دیگر مرحله سوم که اخیرا مورد توجه قرار گرفته است، روش تزریق گاز کربن دی اکسی می باشد که جزئی از روش جابه جایی امتزاج پذیر است. گاز دی اکسید کربن بسیار ارزان بوده، در نفت نیز حل می شود وگرانروی آن را کاهش می دهد. از روش های دیگر مرحله سوم انفجارهای هسته ای در زیرزمین است که این انفجارها شکاف مصنوعی در سنگ ها به وجود می آورد و جریان نفت را ساده تر می کند. به این گونه فرایندها، مرحله سوم برداشت نفت (rtiary Oil RecoveryTer ) می گویند.

این اصطلاح، برای بیان دسته­ای از DNA­های تکراری که ویژگی­های ماهوارک­ها و ریزماهواره­ها را دارند و طول آنها در جایگاه مربوطه در حدود ۴۰ جفت باز می­باشد.

( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

1. 1. ریز ماهواره ها:

شامل واحدهای تکی، دوتایی، سه تایی، چهارتایی، پنج تایی، یا شش تایی تکرار شونده هستند که در ژنوم یوکاریوت ها پراکنده هستند.
مزیت­های SSR به شرح زیر می­باشد:

1. 1. این تکنیک بسیار ساده بوده و استفاده از آن آسان است.

1. 1. آزمایش مبتنی بر PCR است. برای مشاهده­ نتایج کافی است که فقط محصولات تکثیر را توسط الکتروفورز تکثیر نمود. بدین ترتیب زمان مورد نیاز برای دست­یابی به نتایجی قابل قیاس با روش­های مبتنی بر هیبریداسیون، به طور قابل ملاحظه­ای کاهش می­یابد.

1. 1. می­توان از به کارگیری رادیوایزوتوپ­ها اجتناب ورزید زیرا که اندازه­ چند شکلی بین آلل­ها برای مشاهده در ژل­های آگارز به قدر کافی بزرگ است.

1. 1. ریزماهواره­ها به صورت نشانگرهای هم­بارز تفرق می­یابند.

1. 1. چند شکلی ایجاد شده قابل اعتماد است.

معایب SSR نیز به شرح زیر می­باشد:
نشانگرهای SSR دارای محدودیت­هایی هستند که بر کاربرد عمومی آنها به عنوان نشانگرهای مولکولی مؤثر است. از جمله این محدودیت­ها می­توان به صرف وقت و هزینه­ زیاد در طراحی و ساخت آغازگرها، چند شکلی بیشتر از حد واقعی، دانش اندک در مورد نحوه­ جهش و روش­های برآورد و تجزیه و تحلیل داده ­ها اشاره نمود. علاوه بر آن، نمی­ توان نقش­های حاصل از آن را به یک جایگاه ژن نسبت داد. همچنین عیب دیگر آن این است که به بررسی تنوع بین افراد در قسمتی از ژنوم می ­پردازد که به احتمال زیاد فاقد ژن است [۸۲].
RFLP-PCR
آنالیز RFLP پرزحمت و وقتگیر است همچنین تکنیک RFLP نیاز به مقدار زیادی DNA دارد. به همین دلیل در تکنیک RFLP تغییراتی داده شده است تا امکان استفاده به راحتی برای تعداد زیادی نمونه انجام شود. در گذشته از تکنیک وقتگیر لکه گذاری سادرن استفاده می­کردند. ولی امروزه محققین از روش PCR-RFLPجهت آشکارسازی استفاده می­ کنند. این روش نیاز به مقدار بسیار کمتری DNA دارد و قابل کاربرد برای آنالیزهای سریع می­باشد و با بهره گرفتن از آنها میتوان برای تعداد زیادی نمونه تعیین ژنوتیپ کرد. این روش بطور وسیعی برای آشکارسازی سریع و مطمئن تنوع موجود در توالی DNA استفاده می­ شود. همچنین این روش موجب افزایش نمایان سازی پلیمورفیسم موجود بین نمونه­های مختلف می­گردد. نشانگرهای ایجاد شده به وسیله PCR-RFLP را CAPS می­نامند و اثبات شده است که جهت نقشه­یابی مکان­های ژنی جهش یافته و ژنوتیپ­یابی SNP که کم هزینه و قابل کاربرد با تعداد متوسط نمونه می­باشد. وجود این تنوع به تولید جایگاه­های برشی منجر می­ شود که تفاوت یک جفت آلل را در فرایند سه مرحله­ ای زیر آشکار می­سازد: در مرحله اول تکثیر توالی DNA مورد نظر از طریق PCR. در مرحله دوم هضم با بهره گرفتن از آنزیم­ های برشی و سپس در مرحله سوم آنالیز قطعات حاصله به وسیله الکتروفورز.
RFLP Based PCR با اتصال ناقص
در روش CAPS یک محدودیت وجود دارد و آن این است که فقط جهش­های ایجاد کننده یا حذف کننده جایگاه شناسایی آنزیم برشی را میتوان تشخیص داد. همه تغییراتی که در تک نوکلئوتیدها ایجاد می­ شود، منجر به ایجاد جایگاه برشی نمی­شوند. به همین منظور برای آشکارسازی این تغییرات، روشی شبیه به CAPS به نام dCAPS ابداع شده است که در آن واکنش PCR را با آغازگرهایی انجام می­ دهند که یک یا چند نوکلئوتید برای ایجاد اتصال ناقص در آنها وجود دارد. در این روش آلل­هایی را که به واسطه تغییرات تک نوکلئوتیدی باهم تفاوت دارند، میتوان از یکدیگر تشخیص داد. گیاهان هتروزیگوت را میتوان با بهره گرفتن از این روش به دلیل همبارز بودن نشانگر به سرعت شناسایی نمود [۸۲].
فصل سوم
مواد، تجهیزات و روش تحقیق
مواد مورد استفاده مورد استفاده در این پایان نامه در جدول شماره۳-۱ آورده شده است.
جدول ‏۳‑۱ مواد مورد استفاده در پایان نامه

مواد مصرفی

شرکت سازنده

مواد مصرفی

شرکت سازنده

اگزالیک اسید

Merck

گلیسرول

Merck

آمونیوم اگزالات

Merck

تریتونX-100

Merck

کلروفرم

Merck

پارا نیترو فنول بوتیرات

Sigma