1. 1. حیطه اجتماعی: حیطه اجتماعی احساسات کودک را در مورد خویش به عنوان دوست دیگران شامل می‌شود. آیا سایر بچه ها او را دوست دارند، آیا به عقایدش احترام می‌گذارند، او را در فعالیت‌های خودشان شرکت می‌دهند ؟ آیا او از برخوردها و روابطش با همسالان خویش احساس رضایت می‌کند، کودکی که نیازهای اجتماعی او ارضاء شده باشد (صرف نظر از این‌که چقدر این نیازها با مفاهیم سنتی^[۸۹] از محبوبیت مطابقت دارند) از این جنبه خود احساس رضایت خواهد کرد (پوپ، ۱۹۸۹؛ ترجمه تجلی، ۱۳۸۳).

1. 1. حیطه تحصیلی: زمینه تحصیلی به ارزیابی کودک از خود به عنوان دانش‌آموز مربوط می‌شود. این امر تنها ارزیابی ساده‌ای از توانایی و موفقیت تحصیلی نیست، چون همه بچه‌ها که نمی‌توانند شاگرد اول باشند. بلکه این کار نمونه‌ای از حالتی است که کودک تصمیم می‌گیرد (بقدر کافی خوب ) باشد. اگر کودک به تمام معیارهای موفقیت و تحصیلی دست یابد (که طبیعتاً این معیارها به وسیله خانواده، دوستان و معلمان شکل می گیرد) احترام به خود او مثبت خواهد بود (پوپ، ۱۹۸۹؛ ترجمه تجلی، ۱۳۸۳).

1. 1. حیطه خانوادگی: احترام به خود خانوادگی، احساسات کودک را نسبت به خود به عنوان عضوی از خانواده منعکس می‌سازد. کودکی که احساس می‌کند عضو با ارزشی از خانواده خود است، وظیفه خود را به نحو احسن انجام می‌دهد، و به لحاظ محبت و احترامی که از والدین، خواهران و برادرانش دریافت می‌کند، احساس امنیت کرده و احترام به خود مثبتی در این زمینه پیدا می کند (پوپ، ۱۹۸۹؛ ترجمه تجلی، ۱۳۸۳).

1. 1. حیطه تصویر بدنی: تصویر بدنی، ترکیبی از ظاهر جسمانی و قابلیت‌های بدنی است. احترام به خود کودک در این زمینه، بر اساس رضایت خاطر او از این امر است که بدنش چگونه به نظر می‌رسد و عمل می‌کند. نوعاً دخترها بیشتر نگران ظاهر خود هستند و پسرها نگران توانایی ورزشی، البته این امر ضرورتاً در مورد تمام بچه ها صدق نمی‌کند، امروزه نقش‌های سنتی در مورد کودکان در حال تغییر است.

1. 1. حیطه‌کلی: احترام به خود کلی، ارزیابی جامع‌تری از خود است و بر اساس ارزیابی کودک از اکثر خصوصیات خودش می‌باشد. احترام به خود کلی در احساساتی از قبیل این‌که من فرد خوبی هستم یا این‌که من اکثر خصوصیات خودم را دوست دارم جلوه گر می‌شود (پوپ، ۱۹۸۹؛ ترجمه تجلی، ۱۳۸۳).

تاثیر حرمت به خود بر زندگی
حرمت به خود در زندگی ما به طرق زیر تاثیر می‌گذارد:
الف) در چگونگی فکر، عمل و احساس ما در مورد خودمان.
ب) در چگونگی موفقیت ما در رسیدن به اهدافی که در زندگی تعیین می کنیم. بنابراین:

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

حرمت به خود بالا این احساس را در ما ایجاد می‌کند که موثر، خلاق، بارور و دوست داشتنی و آماده برای عمل باشیم. اما حرمت به خود پایین این احساس را می تواند در ما به وجود آورد که غیر موثر، بی ارزش، منزجرکننده و نالایق هستیم (آقایی و آتش پور،۱۳۸۴). بی تردید حرمت به خود پایین را می‌توان تغییر داد به شرط آن‌که:
الف) جازه ندهیم شکست‌های گذشته ما را متوقف ساخته و ما را به عقب برگرداند.
ب) یاد بگیریم خود را ملزم نماییم که درباره خویشتن به صورتی مطلوب و صحیح فکر کنیم (آقایی و آتش پور،۱۳۸۴).
رشد حرمت به خود
احساس افراد نسبت به خودشان در برگیرنده آگاهی از اسنادهای روانی و جسمی در خود از جمله نقش اجتماعی است. چنین خود آگاهی‌ای توصیف کننده خود انگاره در فرد است. همزمان با شکل گیری خود انگاره، خودآرمانی نیز در فرد شکل می گیرد. خود آرمانی خواسته ما برای داشتن بالاترین حد ویژگی‌های مطلوب، رفتار و مهارت است. مقایسه خودانگاره و خودآرمانی بازتابی از حرمت به خود فرد است. سطح حرمت به خود نسبت به خودش، رضایت کلی از خود و انگیزه برای تجربه‌های جدید و چالش، نمایانگر حرمت به خود هستند(آلپی^[۹۰]، ۲۰۰۴). در سال‌های اولیه زندگی والدین و پرستار کودک باعث شکل‌گیری خودانگاره در او می شوند. این فرایند تا سال‌های ورود به مدرسه ادامه می‌یابد و در این سال‌ها تجربه‌ها و افراد مهم زندگی فرد از جمله معلم و همتایان نیز بر خودانگاره نقش موثری دارند. خودانگاره در فرد همانند آینه عمل می‌کند که این آینه پس خوراند دیگران در مورد ماست (کولی^[۹۱]،۱۹۹۲؛ به نقل از شریفی، ۱۳۹۰). در اوایل کودکی( پیش از دبستان) خودانگاره کودک رفتارها و ویژگی‌های قابل مشاهده متمرکز است. این ویژگی‌ها و رفتارهای قابل مشاهده شامل مهارت‌های خاص، تعلقات و ترجیح‌هایی است که کودک آن‌ها را در خود مطلوبش اظهار می‌دارد. همچنین اسنادهای فردی ادراک شده به طور مستقیم به رفتار مربوط می شوند. در این سن ارزیابی‌های کودک نسبت به خودش، به احترام همتایان و جامعه بستگی ندارد و خودآرمانی و احساس ارزشمندی در این سن از کمترین اهمیت برخوردار است. با این وجود شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد، در میانه دوران کودکی حرمت به کودک بازتابی از ادراک والدین نسبت به اوست (برکاورو همکاران، ۱۹۶۵؛ به نقل از شریفی، ۱۳۹۰). افزون بر این خودارزیابی‌های سطحی ممکن است باعث شود کودک احساس توانایی اغراق آمیز از خود نشان دهد. کودکان احساس ارزشمندی را از پیام‌های کلامی و غیر کلامی دیگران دریافت می کنند. افزون بر این مفهوم خود^[۹۲] رابطه بسیار نزدیکی با حرکات بدنی و حواس کودک دارد (دیورانت^[۹۳]،۱۹۹۷؛ به نقل از شریفی، ۱۳۹۰). وقتی والدین محیطی پذیرا و پرورش دهنده برای کودک خود مهیا کنند، کودک نیز می تواند داشتن احساس خوب نسبت به خودش را پایه ریزی کند. اما اگر والدین بسیار پرتوقع و خرده گیر باشند ( یا این‌که کودک را بیش از حد به مستقل بودن تشویق کنند) در این صورت کودک نسبت به توانایی‌های خود شک و احساس بی‌کفایتی و بی‌ارزشی می‌کند. ورود کودک به مدرسه و موفقیت و شکست در ایجاد رابطه با همسالان نیز بر حرمت به خود او تاثیر می گذارد. کودک و نوجوانی که در خانه و مدرسه پذیرفته شود و مورد محبت قرار گیرد، به تدریج در طی رشد و تکامل خود احساس ارزشمندی را شکل می دهد (گلاسر^[۹۴]،۲۰۰۳). بنابراین پیام های فرستاده شده از سوی محیط و اطرافیان به تدریج در فرد درونی می شوند و پس از آن فرضیه و باورهایی بر اساس این تجربه‌ها در ذهن خود فرد نقش می بندد.
چنین ویژگی‌هایی در کودک می‌تواند بازتابی از محدودیت‌های شناختی در این مرحله از زندگی باشد و از سوی دیگر ممکن است انگیزه‌ای برای کشف تجربه‌های جدید و چالش باشد (آلپی،۲۰۰۴). در دوران میانه کودکی (پیش از نوجوانی)، احساس آگاهی اجتماعی در فرد افزایش پیدا می کند و احتمال دارد افراد مهم در زندگی فرد نیز بیشتر شوند (برای مثال معلم، همتایان و افرادی که برای کودک تحسین برانگیزند هستند و از آن‌ها الگوبرداری می‌کند) و کودک در این مرحله ادراک‌های خود را درونی می‌کند. در این مرحله خودانگاره، شکلی احساسی و میان فردی به خود می گیرد و حرمت به خود نیز در این دوره افزایش می یابد (آلپی،۲۰۰۴). کودک در اواسط کودکی خود را بر اساس صفات شخصیت، مانند «من با هوشم» «من خجالتیم» و یا «من درستکارهستم» توصیف می‌کند. این تغییرها به کودک امکان می‌دهد تا خودهای گذشته، حال و آینده را مرتبط کنند. اما اظهارات شخصی اوایل نوجوانی، با هم مرتبط نمی‌باشند و اغلب توصیف‌های متضادی را در بردارند. این تضادها از فشارهای اجتماعی برای نشان دادن خودهای متفاوت در روابط گوناگون مثلاً با والدین، همکلاسی‌هاو دوستان صمیمی ناشی می شود (برک^[۹۵]، ترجمه سید محمدی، ۱۳۹۳). اظهارات شخصی نوجوانان، نگرانی آن‌ها را در مورد دوست داشتنی بودن نیز نشان می‌دهد. نوجوانان در مقایسه با کودکان دبستانی به فضایل اجتماعی نظیر دوستانه بودن، باملاحظه، مهربان و یاری بخش بودن، اهمیت بیشتری می دهند. افزون بر این، ارزش‌های شخصی و اخلاقی برای خودپنداره نوجوانان بزرگتر، موضوع‌های مهمی می‌باشند. هنگامی که نظر نوجوانان در مورد خودشان، باورها و برنامه‌های پایدار و با ثباتی را در بر می گیرد، نشانگر آن است که آن‌ها به سوی یکپارچگی خود که برای پرورش هویت حیاتی است، پیش می روند (برک، ترجمه سید محمدی،۱۳۹۳). به عقیده اریکسون حرمت به خود واقع گرایانه، بنیانی را برای احساس پایداری از هویت فراهم می‌سازد (بیابانگرد، ۱۳۸۴). شواهد نشان می‌دهد که در نوجوانی باورهای فرد نسبت به خودش ثابت‌تر از دوره قبل می‌شوند. با این وجود برخی ارزیابی‌ها از خود ممکن است فرضی باشند (غیرقابل مشاهده و انتزاعی) (شریفی، ۱۳۹۰). همچنین در این دوره تاکید بسیار زیادی بر حالت‌های روان شناختی درونی فرد از جمله افسردگی، اضطراب و حساس بودن، وجود دارد. احتمال دارد فشارهای ناشی از هدف‌های تحصیلی، تاکید آموزش و پرورش بر موفقیت و ارزشیابی و فشار همتایان و رقابت باشد که بر رشد خودپنداره و حرمت به خود تاثیر بگذارد (برنر،۱۹۸۲؛ به نقل از شریفی، ۱۳۹۰). نتایج برخی از تحقیقات حاکی از آن است که چنانچه نیاز انسان‌ها به حرمت خود ارضا نشود، نیازهای گسترده‌تری، مانند نیاز به خود شکوفایی، پیشرفت یا درک استعداد بالقوه، محدود می ماند (باعزت و صدق پور،۱۳۸۷؛ به نقل از آقاجانی و همکاران، ۱۳۹۱). نتایج نشان می دهد که افراد دارای حرمت خود بالا، نسبت به افراد دیگر، از کارآمدی، خلاقیت و پیشرفت تحصیلی بهتری برخوردارند (بیابانگرد، ۱۳۷۲؛ به نقل از آقاجانی و همکاران، ۱۳۹۱).
به طور کلی به عقیده کوپراسمیت(۲۰۰۳) چهار عامل اساسی در رشد حرمت به خود دخیل است:
اولین عامل میزان دریافت رفتارهای احترام آمیز، پذیرا و علاقمندی است که شخص از افراد مهم زندگیش دریافت می‌دارد. در نتیجه خودمان را همان‌گونه که ارزیابی می‌شویم ارزیابی می‌کنیم.
دومین عامل تاریخچه موفقیت‌ها و همچنین جایگاه و مقامی است که فرد در جهان دارد.
سومین عامل شیوه تجارب و موفقیت‌ها است که بر اساس ارزش‌ها و آرزوهای فرد صورت می‌پذیرد.
آخرین عامل نحوه پاسخ فرد به از دست دادن ارزش می‌باشد.
افراد ممکن است اعمال تحقیر کننده دیگران و یا شکست‌های خود را کاهش، تخریب یا کاملاً سرکوب نمایند. ممکن است حتی قضاوت دیگران را رد کرده و یا کاهش دهند و یا برعکس ممکن است به قضاوت‌های افراد دیگر حساس باشند. این توانایی دفاع از حرمت به خود تجربه اضطراب را کاهش داده و به حفظ تعادل شخص کمک می کند (شیرانی، ۱۳۸۲).
راه‌های افزایش حرمت به خود
ناتالین براندن (۲۰۰۱) طی ۳۰ سال مطالعه بر روی حرمت به خود شش شیوه برای افزایش حرمت به خود ارائه داده است که عبارتند از:
۱) زندگی آگاهانه^[۹۶]:
به واقعیت احترام بگذاریم، آمادگی روبروشدن با پیامدهای کاری که انجام داده‌ایم را داشته باشیم، پذیرای هرگونه اتفاق یا اطلاعاتی باشیم که با هدف‌ها، علایق و ارزش‌های ما مغایر هستند. اگر تلاش کنیم نه تنها دنیای بیرونی خود بلکه دنیای درونیمان را نیز بشناسیم، در این صورت کورکورانه عمل نخواهیم کرد. اساس زندگی آگاهانه این است که صادقانه واقعیت را بپذیریم و با اراده هر چه تمامتر با واقعیت روبرو شویم، حتی اگر برایمان دردناک باشد.
۲) پذیرش خود^[۹۷]:
پذیرش خود یعنی قبول مسئولیت نسبت به احساسات، افکار و عمل خود بدون شانه خالی کردن، تکذیب یا انکار آن‌ها و همچنین بدون طرد خود. این کار فرد را قادر می‌سازد تا در مورد افکار، احساسات و عملکردهایش فکر کند، بدون این‌که آن‌ها را دوست داشته باشد، تایید کند یا نادیده بگیرد. اگر خودمان را همان گونه که هستیم بپذیریم هیچ‌گاه خودمان را به محاکمه نمی‌کشیم. زیرا پذیرش خود باعث می‌شود به شکل بی طرفانه دیدگاه‌های متفاوت و پسخوراندهای بسیار مهم نسبت به خودمان را بدون داشتن احساس خصومت و دشمنی با دیگران از آنان بشنویم.
۳) مسئولیت پذیری نسبت به خود^[۹۸]:
همه ما انتخاب‌ها و عمل‌مان را کنترل می‌کنیم و هر یک از ما مسئول زندگی و احساس خودمان برای دستیابی به هدفهای‌مان هستیم و همچنین برای دستیابی به هدفهای‌مان به همکاری دیگران نیازمندیم .پذیرش آنچه که گفته شد ما را یاری می کند تا ارزش‌های خود را تغییر دهیم و پرسش «چه کاری باید انجام شود؟» را جایگزین «چه کسی مقصر است؟» می کنیم.
۴) ابراز وجود^[۹۹]:
برای ابراز وجود لازم است که در تعامل با دیگران، خودمان باشیم و سعی نکنیم خود را آنچه که نیستیم جلوه دهیم. در عین احترام به ارزش‌ها و شخصیت خودمان، ارزش‌های جامعه را نیز محترم بشماریم. تلاش نکنیم برای اجتناب از عدم تایید دیگران حقیقت را انکار کنیم. از ارزش‌ها و باورهای خود به شیوه‌ای متناسب با موقعیت دفاع کنیم.
۵) زندگی هدفمند^[۱۰۰]:
زندگی هدفمند، مستلزم شناخت و تعیین هدف‌های درازمدت و کوتاه مدت زندگی و فعالیت‌های لازم برای دستیابی به این هدف‌هاست و باید با توجه به توانمندی‌های خود شیوه دستیابی به این هدف‌ها را بررسی کرد. پس از تعیین رفتار هدف‌مند باید پیامدهای رفتار خود را نیز مورد بررسی قرار داد و در صورت لزوم درباره طرح جدیدی برنامه ریزی شود.
۶) همخوانی فردی :^[۱۰۱]
هم‌خوانی یعنی یکی بودن دانسته‌ها، گفتار و عمل با یکدیگر، بازگو کردن حقیقت، احترام و تعهدات، به‌کارگیری ارزش‌های مورد احترام در عمل، خوشرو بودن با دیگران و خواستن خیر و صلاح آن‌ها. وقتی به ارزش‌های خود خیانت کنیم در واقع به ذهن خودمان خیانت کرده‌ایم و در این میان به طور قطع حرمت به خود ما کمتر می شود (براندن،۲۰۰۱).
خصوصیات افراد با حرمت به بالا در مقایسه با افراد حرمت به خود پایین:
۱)افراد با حرمت به خود بالا دارای نگرش واقع بینانه در مورد خود و جهان پیرامون هستند در حالی‌که افراد با حرمت به خود پایین نکرش مصنوعی نسبت به خود و جهان پیرامون دارند(آتش پور و آقایی،۱۳۸۳).
۲)افراد با حرمت به خود بالا دارای ارزشیابی مثبت از خود هستند، دارای برخورد مثبت و مناسب با نظرات خود و دیگران هستند، دارای حس ابراز وجود بوده و در فعالیت‌های اجتماعی مشارکت می کنند و با امیدواری تلاش می کنند. در حالی که افراد با حرمت به خود پایین ارزشیابی منفی از خود دارند، از تماس با همسالان و بزرگسالان اجتناب می کنند و با احساس ناامیدی تلاش می کنند(آتش پور و آقایی،۱۳۸۳).
۳) افراد دارای حرمت به خود بالا احساس ارزشمندبودن می‌کنند، از استعدادهای‌شان بهره‌وری می‌کنند و خلاقیت دارند. در حالی‌که افراد با حرمت به خود پایین احساس بی هویتی و بی ارزشی داشته، استعدادهای خود را دست کم می‌گیرند و خلاقیت کمی دارند(آتش پور و آقایی،۱۳۸۳).
۴) افراد دارای حرمت به خود بالا از وضعیت جسمانی خود راضی هستند، احساس جذاب بودن دارند. اسنادهای درونی داشته و سطح اضطرابشان پایین است. در حالی‌که افراد دارای حرمت به خود پایین از وضعیت جسمانی خود ناراضی هستند، احساس غیر جذاب بودن دارند، اسنادهای بیرونی داشته و احساس ترس از نحوه پذیرش توسط دیگران دارند(آتش پور و آقایی،۱۳۸۳).
۵)افراد دارای حرمت به خود بالا احساس امنیت داشته، توانایی پذیرش تعریف دیگران را دارند، مسئولیت پذیر بوده و مستقل عمل می کنند. در حالی‌که افراد دارای حرمت به خود پایین ناامیدی و عدم امنیت می‌کنند، ناتوان در پذیرش تعریف دیگران هستند، مسئولیت پذیر نبوده، و احساس حماقت و وابستگی می کنند(آتش پور و آقایی،۱۳۸۳).
۶)افراد دارای حرمت به خود بالا احساس می کنند افکار و عقایدشان برای دیگران مهم است. ناکامی را به خوبی تحمل می‌کنند. از تعامل با دیگران احساس رضایت می کنند. خود را عنصر با ارزش از خانواده می‌دانند و توانایی بیان مشکلات خود را با دیگران دارند. در حالی‌که افراد دارای حرمت به خود پایین، احساس می‌کنند که دیگران برایشان ارزش قائل نیستند، از موقعیت‌های تنش‌زا و نگرانی‌زا گریزان بوده، منزوی و گوشه گیر هستند، احساس بی ارزشی در خانواده می کنند، احساس ناتوانی کرده و به آسانی تحت تاثیر دیگران قرار می‌گیرند(آتش پور و آقایی،۱۳۸۳)..
۷)افراد دارای حرمت به خود بالا به پیشرفت هایشان افتخار می‌کنند، در تحصیلات خود احساس کفایت می‌کنند، ضعف‌های خود را می‌پذیرند و جهت رفع آن‌ها تلاش می‌کنند و فعالیت هایشان نیز هدفمند است. در حالی‌که افراد دارای حرمت به خود پایین احساس غرور پایین دارند. در تحصیلات خود احساس بی‌کفایتی می‌کنند، دیگران را به خاطر ضعف‌های خود سرزنش کرده و فاقد هدف‌های ارزشمند بوده یا هدف‌های کم ارزش دارند (آتش پور و آقایی،۱۳۸۳).

یک آگهی خوب باید به جزئیات بیشتر توجه کند، آگهی‌ها به جای اینکه بخواهند انرژی خود را صرف محتوا کنند، باید به عواملی چون بازیگری، ضمیمه پردازی و تزئینات صحنه، توجه بیشتری کنند.
از دیگر ویژگی یک آگهی دوست داشتنی بودن آن است. از آنجایی که گرایش به آگهی‌ها و تجزیه محصولات، تأثیر تعاملی بر هم دارند؛ بنابراین منطقی است که بگوئیم مردم محصولاتی را دوست دارند که آگهی هایشان دوست داشتنی باشد، آگهی باید با خود، ارزش سرگرم کننده داشته باشد. سرگرم سازی امری ساده است. کافی است که ما به شعور، لطافت طبع و خصوصیات انسانی مصرف کننده احترام بگذاریم (بالدوین،۱۳۸۰، صص۵۴- ۵۳).

( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

۲-۱۵ تمهیدات تبلیغ
با ذکر این واقعیت و برای رسیدن به یک برنامه ریزی هدفمند در یک پیام بازرگانی باید تمهیداتی در نظر گرفته شود. تمهیدات تبلیغ ابعادی است که بر مبنای آن یک تبلیغ بازرگانی شکل می‌گیرد، این ابعاد در بردارنده فرم و محتوا هستند و به شرایط و ویژگیهای پیام گیر نیز نظر دارند. این جنبه‌ها در تبلیغات بازرگانی عبارتند از:
۱) قاعده تکرار
۲) قاعده تکیه بر ارزشها.
۳)قاعده سادگی وضوح پیام.
۴) قاعده استفاده از جاذبه های تصویر و رنگ.
۵) قاعده تکیه بر جنبه های عاطفی و برانگیزاندن احساسات مخاطب.
۶) قاعده مخاطب قرار دادن گروه های سنی پایین.
۷) قاعده اعتبار بخشی به فرستنده (منبع) و …
۸) قاعده اثبات بخشی از ادعا.
در کنار اصول و قواعد تبلیغ، چارچوب تبلیغ نیز یکی دیگر از تمهیدات اساسی تبلیغ بازرگانی است که با در نظر گرفتن آن یک تبلیغ کارا محقق می‌شود. چارچوب تبلیغ بازرگانی بر جنبه های ویژگی مشترک عملکرد در رسانه‌ها تأکید دارد و به شکل های سرعت تبلیغ (ناظر بر آماده سازی سریع و به موقع تبلیغات بازرگانی و در چارچوب زمانی مشخص سفارش از سوی تولید کننده)، مداومت تبلیغ (ناظر براستمرار در امر تبلیغ و تداوم در نگاه کارشناسان اطمینان و جلب مشتری، وسعت حوزه تبلیغ پوشش محیطی امر تبلیغ در حوزه جغرافیایی تبلیغ بازرگانی) و تنوع وگوناگونی و محتوای تبلیغ (استفاده از جاذبه های بصری و تکنیکی مختلف ارائه پیام) قابل اندازه گیری است.
با توجه به اینکه یک تبلیغ بازرگانی، بر اساس تمهیدات خاص، اصول و قواعد و در چارچوب مشخصی صورت می‌پذیرد. ملاحظاتی نیز برای انجام یک تبلیغ بازرگانی وجود دارد که بتواند حداکثر موفقیت را به همراه آورد. در این موقعیت، در یک تبلیغ بازرگانی حداکثر ایجاد جاذبه در پیام را برای خرید یک کالا یا استفاده از یک خدمت ایجاد می‌کنند که در پی در نظر گرفتن ملاحظاتی محقق خواهد شد. این ملاحظات عبارتند از:
– ارتباطات قومی
– جاذبه منبع
– انضباط سازمانی
– مدیریت و تدبر
– اطلاعات و دانش کافی
– برنامه ریزی دقیق برای اجرا
– استفاده از هنر
– شناخت دقیق افکار عمومی
– اعتماد به نفس
– شناخت ابزار و امکانات ارتباطی
– آگاهی از شیوه های اثرگذاری پیام
– آینده نگری.
حال این ملاحظات اصلی برای انجام یک تبلیغ کارا در شکل کارکرد تبلیغ بازرگانی، اندازه گیری می‌شود، منظورازکارکردهای تبلیغ، نقش هایی است که برای تبلیغ بازرگانی در نظر گرفته شده است و ناظر بر ماهیت و دلایل ظهور این امر در جامعه نیز می‌شود. بنابراین کارکردهای اصلی یک تبلیغ بازرگانی به شرح زیر است:
– کارکرد فروش کالا و خدمات
– کارکرد ایجاد اشتغال
– کارکرد گسترش تولید و خدمت دهی
– کارکرد آگاهی دهی و اطلاع رسانی
– کارکرد تشویق امنیت و آرامش
– کارکرد تسهیل در دسترسی به کالا و خدمات
– کارکرد معرفی کیفیت بالاتر و مطلوب تر
۲-۱۶روش های تبلیغ
برای انجام تبلیغ روشهایی وجود دارند که به چهار نوع تبلیغات مستقیم، تبلیغات غیر مستقیم، ترکیبی از تبلیغات مستقیم و غیر مستقیم و تبلیغات نامرئی تقسیم می‌شود:
. تبلیغات مستقیم، بلاواسطه یا صریح: پیام دهنده پیام خود را هرچند با رنگ و لعاب و بوق و کرنا همراه کرده باشد اما صریح و بی پروا به مخاطبان خود ابلاغ می‌کند. در این روش مستمعان و بینندگان، متن یا تصویری را به عنوان پیام و اطلاعیه «تبلیغی» دریافت می‌کنند و پیام دهندگان نیز در موقع و مقام «مبلغ» قرار دارند و شناخته می‌شوند. در شکل و نوع ارسال این گونه پیام های تبلیغی همه نوع فریب و دغلکاری وجود ندارد. اما ممکن است مضمون آن سرشار از دروغ وکژی و نیرنگ باشد (متولی، ۱۳۷۲، ص ۱۴۱).
. تبلیغ غیر مستقیم، یا واسطه یا غیر صریح: این نوع تبلیغات کرد و ظهور علنی و صریح ندارد؛ با این شیوه، اهداف تبلیغی پیام های غیر مستقیم منتشره، پنهان و غیر محسوس است. اما عوام از «هدف تبلیغی» این نوع تبلیغات به آن پی خواهند برد. از ویژگیهای این نوع تبلیغ آن است که پیام های آن از کانال های نامریی و پنهانی و یا غیر منتظره عبور داده می‌شوند و معمولاً مخاطبان دفعاتی و به طور غافلگیرانه آن‌ها را دریافت می‌کنند و در حقیقت به آنها تحمیل می‌شود.
. تبلیغ مستقیم و غیر مستقیم: دراین شیوه تبلیغی، هم از شیوه مستقیم و صریح و هم از شیوه غیر مستقیم و غیر محسوس استفاده می‌شود (متولی، ۱۳۷۲، صص۱۴۳- ۱۴۱).
. تبلیغات نامریی: در این نوع از تبلیغ با بهره گرفتن از ضمیر ناخودآگاه مخاطبان بر روی آنها تأثیر می‌گذارند (پورکریمی، ۱۳۸۱، ص ۳۱۴).
۲-۱۷زبان تبلیغ
تبلیغ گر در تبلیغ یک کالا یا خدمات در کنار بهره جستن از جاذبه های سمعی و بصری، تکنیک و سبک های تأثیرگذار در اقناع مخاطبان برای رسیدن به هدف خود، از یکی دیگر از روش های مؤثر در تبلیغ نیز بهره می‌جوید و آن زبان تبلیغ است، زیرا انتخاب نوع زبان در تبلیغ برای انوع گونه های مخاطبان اقدامی حساس و قابل اهمیت از سوی کارگزار تبلیغ محسوب می‌شود.
در کار تبلیغی، توجه به زبان مناسب مخاطب، دارای اهمیت فوق العاده ای است. شیوه بیان مطلب باید متناسب با فرهنگ اجتماعی و توانایی های ذهنی مخاطبان هدف، تنظیم شود. تبلیغی که مخاطب خردسال را هدف قرار می‌دهد با بیان تکنیکی متناسب با گروه مهندسی در تبلیغ کامپیوتر متفاوت است. از آنجایی که در مورد فرهنگ هر کشور، لغات و استعاره های تبلغی خاصی وجود دارد. بنا به کمک روان شناسان، زبان دانان، متخصصان تبلیغات حرفه ای و کار فکری خلاق، با صرف هزینه های هنگفت تلاش می‌کنندکه نام خصوصیات کالا و مناسب بودن آن را برای نیازهای مصرف کننده به شیوه اصلی تبلیغ کرده و در ذهن‌ها جا بیندازند.
ابزارهای تبلیغی را می‌توان از بعد انسانی و غیرانسانی مورد توجه قرار داد
ابزار انسانی (مستقیم): انسان خود در تبلیغ وارد عمل می‌شود که بارزترین آن تبلیغ چهره به چهره است مانند تبلیغ توسط اشخاص، یا ویزیتورها واشخاصی که در مکان‌ها به افراد رجوع کرده،کالاهایی را در محل به صورت مستقیم ارائه می‌دهند.
ابزار غیرانسانی: کلیه ابزار دیگر جزء این دسته هستند. البته این بخش با کمک و آماده سازی نیروی انسانی مهیا می‌شود.
– ابزار انسانی- غیرانسانی: تلفیقی از هر دو گروه که توأماً با هم کار می‌کنند؛ مانند فیلمهای تبلیغی، عروسکی، نمایشی …. که ابزار انسانی و غیرانسانی در کنار هم دیده می‌شوند و کار تبلیغ را انجام می‌دهند.
ابزارهای تبلیغاتی را می‌توان به دسته های دیگری طبقه بندی کرد که عبارتند از:
– ابزارهای تبلیغی چاپ شده: نامه پستی و کارت پستال های تبلیغاتی، بروشور، کاتالوگ، کارت ویزیت، روزنامه، مجله (عام، خاص و حرفه ای)، پوستر، کتابهای طلاعاتی مانند دفترچه تلفن شهری، کتاب زرد، کتاب اول و …
–ابزارهای تبلیغی برقی و فرستنده: رادیو، تلویزیون، ویدئو، سینما، دیسکتهای کامپیوتری، اینترنت و شبکه های ماهواره‌ای.
–ابزارهای تبلیغی نصبی- ثابت و متحرک که شامل:
نصبی ثابت: استفاده تابلوهای پشت بامی، بیل بوردهای خیابانی، بزرگراهی، جاده ای، تابلوهای مدخل و خروجی شهرها، فرودگاه و ایستگاههای قطار و اتوبوس، تابلوهای سردر مغازه‌ها.
نصب متحرک: روی و داخل وسایل نقلیه موتوری متحرک مانند اتوبوس، قطار و حتی هواپیماها و وسایل نقلیه خصوصی.
۲- ۱۸ تصمیمات عمده در تبلیغ
مدیرت بازرگانی هنگام تهیه یک برنامه بازاریابی باید ۵ تصمیم مهم اتخاذ نماید
شکل۲-۳ تصمیمات مهم تبلیغ

الف- عقد جعاله و قرارداد دلالی
در اصطلاح فقهی جعاله عبارت است از وعده دادن شخصی برای پرداخت مبلغی وجه و یا دادن مالی به دیگری که عملی را انجام دهد اعم از اینکه آن کس معین باشد یا غیر معین، که اگر آن شخص کار مورد نظر را طبق شرایط مقرر انجام داد بر وعده دهنده واجب می شود که به تعهدش عمل نماید^[۱۰].

( اینجا فقط تکه ای از متن پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

قانون مدنی در تعریف جعاله از فقه امامیه اقتباس نموده است و مطابق ماده ی ۵۶۱ قانون مدنی که
می گوید: «جعاله عبارت است از التزام شخص به ادای اجرت معلوم در مقابل عملی، اعم از اینکه طرف معین باشد یا غیرمعین».
و ماده ی ۵۶۷ قانون مدنی مقرر می دارد: «عامل وقتی مستحق جعل می گردد که متعلق جعاله را تسلیم و یا انجام داده باشد».
از مقایسه دو ماده ی فوق با مواد ۳۳۵ و ۳۴۸ قانون تجارت و مواد ۲۱ و ۳۷ لایحه اصلاحی به شرح زیر:
ماده ی ۳۳۵ قانون تجارت: «دلال کسی است که در مقابل اجرت واسطه انجام معاملاتی شده یا برای کسی که می خواهد معاملاتی کند، طرف معامله پیدا می کند. . . » ماده ی ۲۱ لایحه در حکم مشابه اعلام می دارد: «دلال شخصی است که در مقابل اجرت، واسطه انجام معاملات می‌شود یا برای شخصی که مایل به انجام دادن معامله‌ای است، طرف معامله پیدا می‌کند. جز در موارد مصرح در این قانون، قرارداد دلالی تابع مقررات راجع به وکالت است».
ماده ی ۳۴۸ قانون تجارت: «دلال نمی تواند حق دلالی را مطالبه کند، مگر در صورتی که معامله به راهنمایی یا وساطت او تمام شده باشد». حکم این ماده عیناً در ماده ی ۳۷ لایحه اصلاحی عیناً تکرار شده است به موجب این ماده: «دلال نمی تواند اجرت دلالی را مطالبه کند، مگر در صورتی که معامله به راهنمایی یا وساطت او تمام شده باشد».
۱- وجوه تشابه
با توجه موارد گفته شده در فوق، می توان به مشابهت بسیار نزدیک قرارداد دلالی با عقد جعاله تا حدی که با اندکی تسامح پی برد دلالی را یکی از مصادیق جعاله شمرد، پی برد. زیرا هر دو قرارداد به صورت شرط نتیجه منعقد می گردد و دلال و عامل پس از تحقق نتیجه، استحقاق دریافت جعل و حق دلالی را پیدا می کنند و بدون اخذ نتیجه پولی به دلال و عامل پرداخت نمی شود.
۲-وجوه افتراق
البته این دو قرارداد را نمی توان مترادف هم دانست بلکه قرارداد جعاله با قرارداد دلالی با هم متفاوتند، زیرا متعلق دلالی ایجاد یک رابطه حقوقی بین آمر و طرف دیگر آن هم در قالب یک معامله است در حالی که موضوع عقد جعاله انجام یک عمل مادی بدون وصف حقوقی است .
ب- اجاره اشخاص و قرارداد دلالی
درفقه امامیه اجاره اشخاص یکی از اقسام عقد اجاره میباشد و به موجب آن شخص اجیر کلیه منافع خود و یا منفعت خاصی را برای مدت معین به مستاجر تملیک میکند یا در برابر اجرت معین انجام دادن کاری را بر عهده میگیرد^[۱۱]
اجیر در فقه امامیه به اجیر خاص و عام تقسیم می شود. اجیر خاص شخصی است که منافع خود را برای مدت معین به مستاجر اجاره می دهد به این صورت که یا تمامی منافع خود را در این مدت به مستاجر تملیک می کند و یا اینکه منفعت خاصی از عمل اجیر به مالکیت مستاجر در می آید^[۱۲]. همچنین در این قرارداد مباشرت اجیر در انجام عمل مورد عقد شرط است و اجیر نمی تواند انجام آنرا به شخص دیگری واگذار نماید.
اجیر عام کسی است که برای انجام عملی معین استخدام می شود، اما التزام وی محدود به مدت محدود و معینی نمی باشد. لذا عام بودن این نوع اجاره و قید عنوان عام به دلیل عاری بودن این عقد از هر گونه مدت می باشد^[۱۳]. همچنین مباشرت اجیر در انجام عمل شرط نیست زیرا آنچه برای مستاجر مهم می باشد انجام عمل آن هم در مدت متعارف می باشد و لازم نیست عمل مورد اجاره در مدت مشخصی و یا توسط شخص اجیر انجام گیرد.
ماده ی ۵۱۳ ق. م تفکیک رایج بین فقها را نپذیرفته و اقسام اجاره اشخاص را تابع حکم واحدی قرار داده است که البته این عدم تفکیک در مواردی منجر به بروز ابهاماتی می شود. از جمله در مورد قراردادهای کار و مقاطعه کاری که این ابهام به وضوح مشخص می باشد.
اجیر خاص به کسی گفته می شود که خود را برای مدت معین به اجاره می دهد به طوری که یا تمام منافع او در مدت اجاره ، از آن مستاجر باشد، یا منفعت خاصی از کار او به مستاجر تعلق گیرد. در این قرارداد، نتیجه موردنظر طرفین تنها انجام کار معین نیست ، بلکه انجام آن کار به وسیله اجیر است . از باب مثال ، مستخدمی که در برابر اجرت ماهیانه تمام منافع خود را در اختیار مخدوم می گذارد یا کارگری که برای مدت یک سال به استخدام استادکار خود درمی آید، اجیر خاص است .
منظور از اجیر مشترک کسی است که انجام کاری را به عهده گرفته است ، لیکن در انجام کاری که به عهده دارد یا مباشرت او شرط نیست و یا اگر مباشرت شخص مستاجر موردنظر است ، مدت معینی برای انجام کار معین نمی شود. مثال مورد اول مقاطعه کاری است که ملتزم می گردد کاری را در مدت معینی انجام دهد و مورد دوم مانند خیاطی که دوختن پارچه ای را به عهده می گیرد.
بنابراین اجیر مشترک موظف به انجام کار معینی بوده بدون اینکه منفعت کار خود را در زمان معین به مستاجر واگذار کرده باشد و برخلاف اجیر خاص ، در عین حال که عهده دار انجام کاری گردیده است، می تواند انجام کارهای دیگر را نیز بر عهده گیرد.
۱- وجوه تشابه
از مقایسه تعریف اجیر مشترک در فقه و قرارداد کار یا خدمت در حقوق مدنی فرانسه با تعریف دلال در ماده ی ۳۳۵ قانون تجارت و ماده ی ۲۱ لایحه اصلاحی می توان به شباهت های بسیار نزدیک عقد دلالی و اجاره اشخاص پی برد. زیرا در هر دو عقد موضوع قرارداد، انجام خدمت معین در ازای دریافت مبلغ معین می باشد و چنانچه در قانون تجارت احکام خاصی برای دلالی پیش بینی نشده بود، این قبیل قراردادها از مصادیق اجاره اشخاص حقوق مدنی به شمار می آمد، لیکن علی رغم جهات متعدد تشابه عقد دلالی با اجاره اشخاص، بین این قرارداد تفاوت وجود دارد.
۲-وجوه افتراق
تفاوت عمده دلال و اجیر در درجه استقلال آنها در انجام کار موضوع قرارداد و نیز نوع هر یک از عقود مزبور به اعتبار جواز و لزوم آنهاست . به عبارت دیگر هرچند اجیر مشترک در ازای دریافت مزد معین ، متعهد به انجام خدمتی در قبال مستاجر می باشد، لیکن باید تصمیمات و سفارش های مستاجر خود را در کار موضوع تعهد رعایت کند، در حالی که دلال در انتخاب روش برای انجام کار موضوع تعهد خود آزادی کامل دارد، خاصه آنکه هر زمان که بخواهد می تواند از انجام خدمت موضوع تعهد خود سرباز زند و عملاً قرارداد دلالی را فسخ کند.
ج- دلالی و استیفاء
۱-وجوه تشابه
دلالی با تعریف ماده ی ۳۳۶ قانون مدنی از استیفاء نیز مشابهت دارد طبق ماده ی ۳۳۶ قانون مدنی: «هر گاه کسی برحسب امر دیگری ، اقدام به عملی نماید که عرفاً برای آن عمل اجرتی بوده و یا آن شخص عادتاً مهیای آن عمل باشد، عامل مستحق اجرت عمل خود خواهد بود، مگر اینکه معلوم شود که قصد تبرع داشته است».
تشابه اصطلاحی که در این دو تاسیس حقوقی به کار رفته است (مانند «عامل » و «آمر») تداخل بیشتری را در مفهوم آنها به ذهن متبادر می کند.
۲-وجوه افتراق
با وجود تشابه ظاهری بین دلالی و استیفا باید توجه داشت که بین ارکان دلالی و استیفاء علی رغم مشابهت های آنها، این تفاوت اساسی وجود دارد که پرداخت اجرت دلالی به دلال منوط به انجام معامله است ، و تا زمانی که معامله انجام نگرفته باشد، به خدمات دلال در هر سطحی که باشد، اجرت تعلق
نمیگیرد. در حالی که در باب استیفاء فعل عامل مستحق اجرت بوده و حصول نتیجه معین یا اتمام کار شرط استحقاق عامل در مطالبه اجرت نمی باشد^[۱۴].
د- دلالی و وکالت
۱-وجوه تشابه
دقت در معاملات تجاری که بار مالی سنگینی را برای متعاملین دربر دارد، ایجاب می کند که خریدار و فروشنده علاوه بر آگاهی از آخرین قیمت های روز، در آن واحد طرف های مناسب معامله خود را شناسایی و در بهترین شرایط ، معامله مورد نظر خود را انجام دهند. از سوی دیگر رسیدن به قیمت و شرایط دلخواه در هر معامله ای مستلزم گفت و شنودهای مقدماتی با طرف معامله است که بدون انجام این قبیل مذاکرات و توافق های اولیه ، انجام آن غیرممکن است .
بنابراین هر یک از متعاملین می توانند برای انجام مذاکرات اولیه و تعیین چهارچوب کلی شرایط معامله به شخص دیگری تفویض وکالت کنند، لیکن آخرین مرحله انجام معامله را که مرحله ایجاب و قبول است شخصاً انجام دهند.
با اندکی دقت در مکانیسم کار دلال ، به خوبی روشن می گردد که نقش دلال در معاملات در واقع انجام مذاکرات ابتدایی و فراهم کردن زمینه مناسب برای توافق نهایی طرفین به نیابت از آنهاست .
بنابراین می توان گفت که متعاملین با مراجعه به متصدی دلالی در واقع برای مذاکرات ابتدایی انجام معامله به وی تفویض وکالت می کنند تا بدین ترتیب از یک سو از اطلاعات متصدیان این حرفه در زمینه قیمت ها و پیدا کردن طرف معامله مناسب بهره مند گردند ضمناً از تخصص های حرفه ای آنان در قبولاندن شرایط موردنظر خود به طرف مقابل منتفع گردند و از صرف وقت زیاد نیز در انجام مذاکرات ابتدایی اجتناب کرده باشند. به عبارت دیگر در این تعبیر، دلال حسب مورد، وکیل خریدار و فروشنده در انجام مذاکرات مقدماتی معامله تلقی میگردد که اختیارات وکالتی او در این حد محدود شده است .
به دلیل ارجحیت این تعبیر از ماهیت حقوقی دلالی، سیستم های مختلف حقوقی رابطه بین دلال وشخص آمر را تابع مقررات مربوط به عقد وکالت دانسته اند. قانون تجارت ایران نیز که مقتبس از قانون تجارت فرانسه می باشد، به تبعیت از قانون ماخذ در ماده ی ۳۳۵، صریحاً قرارداد دلالی را تابع مقررات راجع به وکالت تلقی کرده است. ماده ی ۳۸۶ قانون تجارت ۱۹۴۹ سوریه نیز عیناً این تعبیر را از دلالی مورد پذیرش قرار داده است.
۲-وجوه افتراق
با وجود اینکه ماده ۲۱ لایحه اصلاحی و ماده ۳۳۵ قانون تجارت مصوب ۱۳۱۱ دلالی را تابع مقررات قانون تجارت اعلام نموده است. اما نباید این دو را کاملاً مترادف هم اعلام نمود، زیرا، اولاً، دلالی فعالیت ذاتاً تجاری می باشد در حالی که وکالت تابع قانون مدنی میباشد. ثانیاٌ، وکیل نماینده موکل در انعقاد قرارداد و انجام عمل حقوقی میباشد در حالی که دلال حق انعقاد قرارداد به نمایندگی از طرف آمر را ندارد.
هـ- دلالی و عاملی‏
قانونگذار ایرانی در مورد عاملان به عنوان نمایندگان تجاری مقررات خاصی وضع‏ نکرده است. تنها در بند ۳ ماده ی ۲ قانون تجارت مقرر شده است: «معاملات تجاری ازقرار ذیل است. . . هر قسم عملیات دلالی یا حق العمل کاری(کمیسیون)و یا عاملی و همچنین تصدی به هر نوع تأسیساتی که برای انجام بعضی امور ایجاد می‏شود. . . ». این‏ قانون در مواد ۳۳۵ تا ۳۵۶ مقررات مربوط به دلالی و در مواد ۳۵۷ تا ۳۷۶ مقررات‏ مربوط به حق العمل کاری را وضع کرده است درحالی‏که در مورد«عامل»هیچ ماده ی‏ای‏ تنظیم نشده است. شاید مقررات حق العمل کاری در قانون تجارت و مقررات قانون‏ مدنی در باب وکالت سبب شده است تا قانون‏گذار خود را نیازمند به تنظیم مقرراتی‏ دربارهء عاملان نبیند. البته تدوین کنندگان لایحه اصلاحی قانون تجارت، در ماده ی ۲ این لایحه که در مقام بیان فعالیت های ذاتاً تجاری است نامی از عاملی برده نشده است همچنین در سایر مواد این لایحه مقررات خاصی در مورد عاملی مقرر نشده است.
با وجود این، برخی حقوقدانان در تعریف عامل می‏گویند: «عامل کسی است مانند حق العمل کار که در مقابل اجرت به نمایندگی دیگری عملی انجام می‏دهد. ولی وجه‏ تمایز عامل با سایر نمایندگان این است که عامل برای شخص معینی کار نمی‏کند و اغلب‏ اوقات اجرت او مانند دلال و حق العمل کار به میزان درصدی از مبلغ عمل انجام شده‏ است، در صورتی که سایر نمایندگان تجاری که برای شخص معینی در مقابل دریافت‏ حقوق عمل می‏کنند عامل محسوب نمی‏گردند»^[۱۵]. برخی از حقوقدانان نیز واژه معادل عامل تجاری را نمایندهء بازرگانی و ترجمه واژه فرانسوی‏ (Agent Commercial) می‏دانند^[۱۶].
برخی نیز در تعریف عامل می‏گویند: «در عرف تجاری، عامل مانند حق العمل کار کسی است که عمل تجارتی را به دستور دیگری(آمر)به نام خود انجام می‏دهد و ممکن‏ است سرمایه متعلق به خود او یا آمر باشد»^[۱۷]. همچنین گفته شده است: «عامل، نمایندهء تاجر و تجارتخانه در شهرهای سرحدی و غیره است و امور مربوط به گمرک و غیره را انجام می‏دهد و کالا را به متصدی حمل و نقل تحویل می‏دهد^[۱۸]. در تعریف دیگری گفته‏ شده است: «عامل مانند حقّ العمل کار به دستور آمر عمل می‏کند، با این تفاوت که عامل‏ معمولا نماینده بازرگان واحد و معینی است و حق ندارد برای اشخاص دیگر معامله کند جز در مواردی که اجازه این کار به او داده شده است. بین حق العمل کار و عامل فرق‏ زیادی وجود ندارد، مگرانیکه عامل از خود سرمایه داشته و کالا و اجناس را از اشخاص و مؤسسات خریداری نماید و طبق شرایط مربوط به فروش برساند».
از تعاریف حقوقدانان نیز ابهام موجود در قانون ایران در مورد عامل بر طرف‏ نمی‏شود و این پرسش هنوز باقی است که آیا عامل مثل حق العمل کار به نام خود و به‏ حساب اصیل عمل می‏کند یا به نام و حساب خود معامله می‏کند، یا به نام و حساب‏ اصیل قرارداد می‏بند. یکی از حقوقدانان در پاسخ به این پرسش می‏گوید: عامل کسی‏ است که به نام و به حساب دیگری عمل می‏کند و در قانون فرانسه نیز واژه Agence که‏ در ماده ی ۶۳۲ قانون تجارت به آن اشاره شده و قانونگذار ما آن را عاملی ترجمه کرده‏ است، همین معنا را می‏دهد^[۱۹].
به نظر می‏رسد ماده ی ۶۵۶ قانون مدنی که در تعریف عقد وکالت بر عنصر نمایندگی و نیابت تأکید کرده است در صورتی که قرارداد بین عامل و شخص ثالث رابطه قراردادی‏ مستقیم بین اصیل و ثالث ایجاد کندعاملی از مصادیق نمایندگی قراردادی(وکالت)خواهد بود. اما در صورتی که مفهوم عامل را در حقوق ایران به دلیل اقتباس قانون تجارت، از جمله بند ۳ ماده ی ۲ این قانون، از قانون‏ فرانسه، به نحوی تفسیر کنیم که همانند نظام‏های رومی-ژرمنی قرارداد بین عامل و ثالث‏ رابطه قراردادی مستقیم بین اصیل و ثالث ایجاد نکند، قرارداد بین اصیل و عامل مصداق‏ عقد وکالت و نمایندگی بطور کلی نخواهد بود، اگرچه بطور مجازی می‏توان واژهء نمایندگی را در مورد آن به کار برد. ظاهر عبارات حقوقدانان در تعریف عامل که آن را مانند حق العمل کاری دانسته‏اند^[۲۰]. این است که تفسیر دوم در حقوق ایران پذیرفته می‏شود. درنتیجه برخلاف حقوق انگلیس نمی‏توان عامل را از مصادیق نمایندگی قراردادی تلقی نمود. در حقوق انگلیس و حقوق اسلام به این دلیل‏ عامل از مصادیق بارز نمایندگی تجاری تلقی می‏شود که بطور کلی در نمایندگی انجام‏ عمل توسط نماینده و به قصد نمایندگی در قلمرو اختیارات اهمیت دارد اما اینکه این‏ قرارداد به نام چه کسی انجام می‏شود، اهمیت اساسی ندارد.
یکی از مصادیق نمایندگی که مورد تأکید و بررسی قانونگذار و حقوقدانان انگلیسی‏ قرار گرفته، «عاملان»یا نمایندگان تجاری بطور کلی است^[۲۱]. تمایل بیشتر حقوقدانان کامن لو، پذیرش نظریه اصیل افشا نشده در این مورد است بنابراین پس از انعقاد قرارداد توسط عامل، این‏ اصیل است که حقوق و تعهدات قراردادی به او تعلق پیدا می‏کند و رابطهء قراردادی بین او و شخص ثالث پیدا می‏شود^[۲۲].

قسمت های هوایی گیاه Otostegia persica در تاریخ ۲۰ خرداد۱۳۹۰ در نزدیکی بندر عباس جمع اوری شد. گیاه بعد از جمع آوری و شناسائی علمی ، پودر شده و عصاره تام متانولی آن به روش پرکولاسیون تهیه گردید. فراکسیونهای اتردوپترولی، کلروفرمی، اتیل استاتی،متانولی و آبی آن به ترتیب به روش پرکولاسیون از گیاه پودر شده تهیه شد. عصاره و فراکسیونهای بدست آمده تغلیظ و در نهایت خشک شده و جهت بررسی اثر ضد قارچی در ظروف تمیز، تیره و در جای خنک نگهداری شد. برای بررسی اثر عصاره و فراکسیونهای حاصل از گیاه بر روی قارچ هااز روش چاهک استفاده شده است.

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

به این ترتیب که در چاهکهائی به قطر نیم سانتیمتر عصاره و فراکسیون­های مورد نظر ریخته شد و پس از آن قارچها کشت داده شد. جهت انجام عصاره های بدست امده از گیاه فوق رابه روش خیساندن تهیه نموده و پس از تبخیر حلال عصاره­ها را با غلظت­های ۲۰۰,۱۰۰,۵۰,۲۵,۱۲٫۵,۶٫۲۵ mgml با کمک حلال آب و اتانول ۹۶ تهیه گردید. سپس اثر ضد قارچی عصاره­ها به روش چاهک در محیط سابور دکستروز اگار و سابور حاوی کلرامفنیکل و سیکلوهگزامید بررسی شد. برای کنترل + از داروی ضد قارچ وبرای کنترل – از حلال استفاده شد.
بررسی روش های دیگر:
روش اختلاط:
برای انجام این روش بعداز اماده کردن محیط کشت غلظت های ml /100mg /ml, 200mg , 50mg/ml ,25mg/ml ,12.5mg/ml ,6.25mg/ml که در اب مقطر استریل حل کرده آماده کرده ودر محیط کشت گرم ریخته و هم زده ودر پلیت ها سوسپانسیون اماده از محیط کشت و عصاره را ریخته شده وگذاشته تا سرد شدو بعد از۲۴ ساعت قارچ های مورد نظر را روی محیط کشت اماده شده کشت داده شده است.
روش سوسپانسیون قارچ و عصاره گیاه:
برای انجام این روش غلظت های ذکر شده در بالا را که در ۱cc اب مقطر حل کرده ومقدار مشخصی از قارچ های مورد نظر رادر عصاره های اماده ریخته و ۱ ساعت سوسپانسیون را بحال خود رها کرده وسپس این سوسپانسیون راروی محیط کشت که قبلا اماده کرده و بسته شده ریخته و ۷روز بعد نتیجه بررسی شد.
نتایج:بر اساس بررسی های انجام شده در این ۳ روش اثر ضد قارچی این گیاه مشاهده نشد.
کلمات کلیدی: Otostegia persica‚چاهک ‚اثر ضد قارچی ‚سوسپانسیون
فصل اول
کلیات
۱-۱٫ضرورت و اهمیت موضوع
گیاهان اغلب منبع منحصر به فردی برای داروهای مصرفی جامعه بشری بوده اند و این داروها با منشأ طبیعی نقش مهمی در درمان بیماری ها به عهده دارند یکی از مشکلات مهمی که بشر از ابتدای خلقت با آن دست به گریبان بوده است، بیماریهای قارچی است و با توجه به عوارض نامطلوب و ناگوار داروهای صناعی، ضرورت دستیابی به ترکیبات طبیعی جدید با فعالیت ضد قارچی بیشتر احساس می گردد.
گیاه Otostegia persica (Burm.) Boiss از خانواده نعنا بوده با توجه به اینکه تا کنون هیچ گونه مطالعه قارچ شناسی روی آن انجام نگرفته است برآن شدیم تا در مطالعه ی حاضر برای اولین بار اثر ضد قارچی گیاه را با روش های استاندارد بصورت مقدماتی مشخص کرده و اثرات ضد قارچی آن را برروی۹ سوش قارچی
Microsporum gypseum, Epidermophyton foccosum, Trichophyton vorrocosum, Trichophyton mentagropheytes, Aspergillus fumigates, Aspergillus flavus, Microsporum canis, Trichophyton rubrum, Candida albicans.
بررسی نماییم.
۱-۲٫بیان مساله
کشور ایران با دارا بودن تنوع آب و هوایی و وجود تنوع اقلیمی در اقصی نقاط کشور دارای پوشش گیاهی متنوعی است. خصوصیات بسیاری از گیاهان این پوشش گیاهی تحت مطالعه قرار گرفته و این در حالی است که بر روی بسیاری، از آنها هنوز تحقیقی صورت نگرفته و اثرات آنها مشخص نیست.
از طرف دیگر داروهای سنتزی قادر به تسکین یا درمان کلیه مشکلات نمی باشند. امروزه بسیاری از داروهای گیاهی و طبیعی در رشته های گیاهی درمانی، هومیوپاتی، رایحه ی درمانی، گل درمانی و روش های طب مکمل دیگر، در حال استفاده وسیع بوده و میلیون ها نفر در جهان از آن استفاده می کنند همچنین داروهای مصنوعی به دلیل محدود بودن ماده ی مؤثره دارای اثر اختصاصی و اکثراً یک بعدی بوده در حالی که داروهای گیاهی در بر دارنده شمار فراوانی ماده بوده که به طور چند بعدی تأثیر نموده و ضمن ایجاد اثرات مختلف و مکمل دارای آثار جانبی کمی می باشند. چرا که تعداد زیادی از مواد موجود در گیاهان، مسئول کاهش یا از بین بردن عوارض جانبی هستند.
۱-در سال ۲۰۰۹ طی بررسی فیتوشیمیایی که بر روی بخش هوایی Otostegia persica انجام گرفت، ۴ دی ترپنوئید استخراج و تعیین ساختار شدند.
۲- در سال ۲۰۰۵ برای اولین باربر روی O.persica یک تحقیق فیتوشیمیایی انجام شد.۳ فلاونول کامپفرول ،morin و کورستین در این گیاه شناسایی شد. کامپفرول و کورستین آگلیکون فلاونول می باشند و بطور وسیعی در گیاهان پراکنده اند.(۳)
۳- طی بررسی که در سال ۲۰۱۰ انجام گرفت، اثر آنتی گلایکیشن این گیاه به اثبات رسید و یک فلاونوئید به نام اوپاتورین در این رابطه استخراج و تعیین ساختار گردید(۴).
۴- در سال ۲۰۱۰ اثر ضد دیابت این گیاه در موشهای دیابتی القا شده با استرپتوزوسین به اثبات رسید (۵).
۵- در سال ۲۰۰۴ اثر قابل توجه این گیاه بر سندرم محرومیت از مورفین ثابت شد (۶).
۶- در سال ۲۰۰۶ بررسیهای انجام شده، اثر قابل توجه آنتی باکتریال رانشان دادند (۷).
۱-۳٫هدف اصلی
بررسی اثر ضد قارچی عصاره تام متانولی و فراکسیون های اتردوپترولی، کلروفرمی، اتیل
استاتی ،متانولی و آبی بخش هوائی گلدار Otostegiapersica (Burm.) Boiss
فصل دوم
بررسی متون و مطالعات دیگران در این زمینه
بخش اول
کلیات گیاه شناسی
۲-۱-۱٫اختصاصات تیره‌ی نعنائیان (Lamiaceae) (8)
در تیره نعناع طبق بررسی‌های جدیدی که به عمل آمده ۴۰۰۰ گونه گیاه وجود دارد که در ۲۰۰ جنس جای داده شده‌اند. این گیاهان به وضعی در کره زمین پراکندگی دارند که در غالب نواحی یافت می‌گردند. ولی بیشینه انتشار آن‌ها در منطقه مدیترانه است.
گیاهانی عموماً علفی یکساله یا پایا و دارای ساقه‌های راست یا خزنده‌اند. بعضی از آن‌ها ظاهر بوته مانند و ساقه‌های متعدد و چوبی شده دارند. در بین آن‌ها به ندرت نمونه‌های پیچنده یا درختچه مانند ممکن است یافت گردد.
از مشخصات این گیاهان آن است که ساقه‌های چهارگوش دارند. از قاعده ساقه آن‌ها نیز غالباً ساقه‌های فرعی منشأ می‌گیرد که حالت خزنده در سطح زمین پیدا می‌کنند و یا درون خاک وارد گردیده به صورت ساقه‌ی زیرزمینی در می‌آیند. در انواع چند ساله‌ی این گیاهان، ساقه‌های مسن ظاهر مدور دارد و این نیز بر اثر پیدایش لایه‌ی زاینده‌ای در ناحیه‌ی پوست ساقه‌های بیرونی، از خارج می‌گردد و با این عمل، ظاهر چهارگوش ساقه را از بین می‌برد.
عده‌ی زیادی از گیاهان تیره نعناع، سریعاً تحت تاثیر شرایط متفاوت محیط زندگی قار می‌گیرند؛ مانند آنکه انواعی از آن‌ها که در دشت‌ها و اماکن مرطوب می‌رویند اگر در محیط‌های خشک قرار گیرند، به سرعت تغییراتی از نظر سازش و تطابق با محیط حاصل می‌کنند تا مقاومت آن‌ها در مقابل تعرق زیاد شود. بطوریکه برگ‌های آن‌ها پوشیده از کرک می‌شود، یا کنار پهنک برگ‌های آن‌ها به سمت پایین خمیدگی حاصل می‌کند و یا روزنه ها، به حالت فرو رفته در بشره باقی می‌ماند و یا ممکن است هیپودرم در آن‌ها به صورت کاملاً کلانشیمی درآید و یا برگ حالت نسبتاً ضخیم و چرمی پیدا کند و حتی ممکن است از سطح آن کاسته شود تا حدی که به کلی از بین برود.
گیاهان تیره نعناع عموماً برگ‌های متقابل و گاهی ساقه آغوش دارند. برگ‌های آن‌ها عموماً ساده است بطوریکه وجود برگ‌های مرکب در آن‌ها دیده نشده است. گل‌های آن‌ها کامل، منظم، نر- ماده و مجتمع به صورت دسته‌هایی واقع در محور ساقه یا در قسمت انتهایی آن است. در برخی از آن‌ها وضع اجتماع گل‌ها در قسمت‌های انتهایی ساقه به نحوی است که به علت فشرده بودن، ظاهر کاپیتول مانند پیدا می‌کنند. در انواع نادری از این گیاهان نیز گل‌ها به صورت منفرد بر روی ساقه ظاهر می‌گردند.
گیاهان این تیره از نظر کلی دارای کاسه‌ی منتهی به ۵ تقسیم و جام منتهی به ۵ لوب‌اند. ۴ پرچم دارند که در حول یک مادگی ۲ برچه‌ای قرار گرفته‌اند. وجود خطوط برجسته روی کاسه گل و ظاهر جام گل و ظاهر جام گل، کمک موثری در تشخیص این گیاهان می کند. جام گل این گیاهان معمولاً از گلبرگ‌های به هم پیوسته تشکیل یافته و شامل لوله‌ای است که در انتها به ۵ لوب ولی لب تحتانی (نیمه جام قدامی) مرکب از ۳ لوب یا دندانه می‌باشد ولی این حالت در همه آن‌ها عمومیت ندارد، زیرا حالات دیگری نیز در وضع جام گل مشاهده می‌گردد که تفاوت کلی آن را با آنچه ذکر شد نشان می‌دهد. از این جهت است که امروزه با توجه به مشخصات کلی جام گل، این گیاهان را به دسته‌ه ای متعدد تقسیم می‌نمایند.
پرچم غالب گیاهان تیره‌ی نعناع دارای وضعی خاص است بطوریکه میله‌ی دوتای آن‌ها بزرگ و دوتای دیگر کوچک است. این حالت را دی‌دینامی (Didynamie) گویند. در بین این گیاهان انواعی با پرچم‌های مساوی نیز وجود دارد. در بعضی از آن‌ها نیز، گل منحصراً دارای ۳ پرچم است.
مادگی این گیاهان از ۲ بر چه تشکیل می‌یابد که در آغاز، تخمدانی ۲ خانه و واقع بر روی دیسک (صفحه روی نهنج) بوجود می‌آورند ولی تدریجاً هر یک از ۲ خانه‌ی مذکور، بر اثر پیدایش جدارهای فرعی، تقسیم حاصل نموده و به ۲ خانه‌ی کوچک که در هر یک، یک تخمک آپوتروپ جای دارد تقسیم می‌شوند.
خامه‌ی مادگی این گیاهان که وضع متفاوت آن، بهترین وسیله‌ی رده‌بندی بعضی از گروه‌های این تیره به شمار می‌رود بر دو نوع است: یا منحصر به میله‌ای است که تخمدان را به کلاله مربوط می‌سازد و یا آنکه به درون تخمدان را به کلاله مربوط می‌سازد و یا آنکه به درون تخمدان راه یافته، به قاعده آن ارتباط پیدا می‌کند که در این حالت ژینوبازیک (gynobasigue) نامیده می‌شود.
میوه‌ی گیاهان تیره‌ی نعناع، ۴ فندقه‌ای و محتوای دانه‌های بدون آلبومن است و از مشخصات آن این است که معمولاً محصور در کاسه‌ی گل باقی می‌ماند. بعضی از این گیاهان نیز ممکن است به ندرت میوه‌ای به صورت شفت داشته باشد.
اختصاصات تشریحی: گیاهان تیره نعناع دارای اختصاصات کلی زیر از نظر مشخصات تشریحی می‌باشند:
انواع علفی آن‌ها عموماً دارای دسته‌ه ای کلانشیم در زوایای ساقه، زیر بشره‌اند. وجود این حالت باعث می‌گردد که ساقه‌ی این گیاهان، ظاهر ۱۴ گوش پیدا کند.
دسته‌ه ای چوب – آبکش پسین درآن‌هامعمولاًبه وضع غیرممتدوجداازهم دیده می‌شود.
بشره‌ی ساقه و برگ این گیاهان، غالباً پوشیده از تارهای ترشحی و غیره ترشحی به اشکال مختلف هستند.
تارهای ترشحی اسانس در آن‌ها دارای پایه یک یا دو سلولی، منتهی به یک برجستگی ۴ تا ۸ سلولی و حتی بیشتر است. اسانس ترشح شده نیز، معمولاً خارج از جدار سلولزی، در زیر کوتیکول جمع می‌گردد و این خود باعث می‌شود که بشره در همان ناحیه، کمی متورم جلوه نماید.
در بین گیاهان تیره نعناع گونه‌های مفید فراوانی وجود دارد که از عده‌ی زیادی از آن‌ها هنوز هم در پزشکی استفاده به عمل می‌آید. از بعضی از آن‌ها اسانس‌گیری می‌شود. عده‌ی زیادی از آن‌ها نیز مصارف تغذیه‌ای دارند (به حالت خام یا پخته) و یا به علت دارا بودن گل‌های زیبا و معطر، پرورش می‌یابند.
۲-۱-۲٫رده بندی گیاه Otostegia persica (Burm.) Boiss
شاخه (Phylum): پیدازادان
زیر شاخه (Sub Phylum): نهاندانگان
رده (Class): دو لپه‌ای

(مصوب ۲۳/۱۲/۱۳۶۷ مجمع تشخیص مصلحت نظام با اصلاحات بعدی)^[۲]
ماده۱- با توجه به ضرورت نظارت و کنترل دولت بر فعالیت‌های اقتصادی و لزوم اجرای مقررات قیمت‌گذاری و ضوابط توزیع، متخلفین از اجرای مقررات بر اساس مواد این قانون تعزیر می‌شوند.
تخلفات و تعزیرات مربوطه:
ماده ۲- گران‌فروشی:
عبارت است از عرضه کالا یا خدمات به بهای بیش از نرخ‌های تعیین شده توسط مراجع رسمی به طور علی‌الحساب یا قطعی و عدم اجرای مقررات و ضوابط قیمت‌گذاری و انجام هر نوع اقدامات دیگر که منجر به افزایش بهای کالا یا خدمات برای خریدار گردد.

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

تعزیرات گران‌فروشی بر اساس میزان و مراتب تخلف واحدها به شرح زیر می‌باشد:
الف- گران‌فروشی تا مبلغ بیست هزار ریال:
مرتبه اول- تشکیل پرونده
مرتبه دوم- ممهور نمودن پروانه واحد به مهر «تخلف اول».
مرتبه سوم- جریمه از پنج هزار ریال تا پنج برابر میزان گران‌فروشی و ممهور نمودن پروانه واحد به مهر «تخلف دوم».
مرتبه چهارم- جریمه از ده هزار ریال تا ده برابر میزان گران‌فروشی، قطع تمام یا برخی خدمات دولتی از یک تا شش ماه و ممهور نمودن پروانه واحد به مهر «تخلف سوم».
مرتبه پنجم- علاوه بر اخذ جریمه طبق مرتبه چهارم، تعطیل موقت از یک تا شش ماه و نصب پارچه به عنوان گران‌فروش.
مرتبه ششم- تعطیل و لغو پروانه واحد.
ب: گران‌فروشی از مبلغ بیش از بیست هزار ریال تا مبلغ دویست هزار ریال:
مرتبه اول- جریمه معادل مبلغ گران‌فروشی.
مرتبه دوم- جریمه از یک تا دو برابر میزان گران‌فروشی و ممهور نمودن پروانه واحد به مهر «تخلف اول».
مرتبه سوم- جریمه از یک تا پنج برابر میزان گران‌فروشی و ممهور نمودن پروانه واحد به مهر «تخلف دوم».
مرتبه چهارم- علاوه بر اخذ جریمه طبق مرتبه سوم، قطع تمام یا برخی خدمات دولتی از یک تا شش ماه و ممهور نمودن پروانه واحد به مهر «تخلف سوم».
مرتبه پنجم- علاوه بر اخذ جریمه طبق مرتبه سوم، تعطیل موقت واحد از یک تا شش ماه و نصب پارچه به عنوان گران‌فروش.
مرتبه ششم- تعطیل و لغو پروانه واحد.
ج: گران‌فروشی از مبلغ بیش از دویست هزار ریال تا یک میلیون ریال:
مرتبه اول- جریمه از یک تا دو برابر میزان گران‌فروشی، عدم تخلف و ممهور نمودن پروانه واحد به مهر «تخلف اول» .
مرتبه دوم- جریمه از دو تا پنج برابر میزان گران‌فروشی، قطع تمام یا برخی خدمات دولتی از یک تا شش ماه و ممهور نمودن پروانه واحد به ‌مهر «تخلف دوم».
مرتبه سوم- علاوه بر اخذ جریمه طبق مرتبه دوم، تعطیل موقت واحد از یک تا شش ماه، نصب پارچه به عنوان گران‌فروش و ممهور نمودن پروانه واحد به مهر «تخلف سوم».
مرتبه چهارم- علاوه بر اخذ جریمه طبق مرتبه دوم، تعطیل و لغو پروانه واحد و لغو کارت بازرگانی.
د- گران‌فروشی بیش از مبلغ یک میلیون ریال:
مرتبه اول- جریمه از دو تا پنج برابر میزان گران‌فروشی، ممهور نمودن پروانه واحد به مهر «تخلف اول»..
مرتبه دوم- جریمه از پنج تا هشت برابر میزان گران‌فروشی، قطع تمام یا برخی خدمات دولتی از یک تا شش ماه و ممهور نمودن واحد به مُهر «تخلف دوم».
مرتبه سوم- علاوه بر اخذ جریمه طبق مرتبه دوم، تعطیل موقت واحد از یک تا شش ماه، نصب پارچه به عنوان گران‌فروش و ممهور نمودن پروانه واحد به مهر «تخلف سوم».
مرتبه چهارم- علاوه بر اخذ جریمه طبق مرتبه دوم، تعطیل و لغو پروانه واحد و لغو کارت بازرگانی.
تبصره- در صورت تکرار تخلف، اعمال تعزیرات متناسب با مبلغ و مراتب تخلفخواهد بود.
ماده ۳- کم‌فروشی و تقلب:
عبارت است از عرضه کالا یا خدمات کمتر از میزان و مقادیر خریداری شده از نظر کمی یا کیفی که مبنای تعیین نرخ مراجع رسمی قرار گرفته است.
تعزیرات کم‌فروشی و تقلب با توجه به میزان و مراتب آن عیناً مطابق تعزیرات گران‌فروشی می‌باشد.
ماده ۴- احتکار:
عبارت است از نگهداری کالا به صورت عمده با تشخیص مراجع ذی‌صلاح و امتناع از عرضه آن به قصد گران‌فروشی یا اضرار به جامعه، پس از اعلام ضرورت عرضه توسط دولت.
تعزیرات احتکار به شرح زیر می‌باشد:
مرتبه اول- الزام به فروش کالا و اخذ جریمه معادل ده درصد ارزش کالا.
مرتبه دوم- فروش کالا توسط دولت و اخذ جریمه از بیست تا صد درصد ارزش کالا.
مرتبه سوم- فروش کالا توسط دولت، اخذ جریمه از یک تا سه برابر ارزش کالا، ‌قطع تمام یا قسمتی از سهمیه و خدمات دولتی تا شش ماه و نصب پارچه در محل به عنوان محتکر.
مرتبه چهارم- علاوه بر مجازات مرتبه سوم، لغو پروانه واحد و معرفی از طریق رسانه‌های گروهی به عنوان محتکر.
تبصره- در صورتی که نگهداری کالا با اطلاع مراجع ذی‌صلاح باشد مشمول احتکار نیست.
ماده ۵- عرضه خارج از شبکه:
عبارت است از عرضه کالا بر خلاف ضوابط توزیع و شبکه‌های تعیین شده وزارت بازرگانی و سایر وزارت‌خانه‌های ذی‌ربط.