نصف‌النهار َ۵ ْ۴۴ شرقی از غربی‌ترین نقطه‌ای ایران (حدود ۵۰ کیلومتری غرب ماکو) و نصف‌النهار َ۱۸ ْ۶۳ شرقی از شرقی‌ترین نقطه‌ی ایران، (حدود ۱۵۰ کیلومتری جنوب شرقی سراوان) عبور می‌کند. همچنین مدار َ۳ ْ۲۵ شمالی از جنوبی‌ترین نقطه‌ی ایران (حدود ۸۵ کیلومتری چابهار) و مدار َ۴۷ ْ۳۹ شمالی از شمالی‌ترین نقطه (حدود ۸۰ کیلومتری شمال ماکو) ایران می‌گذرد (گروهی از مؤلفین، ۱۳۷۲ه. ص ۶۰).
۱-۲ وجه تسمیه :
ایران؛ نام هوشنگ بن سیامک پادشاه پیشدادی ایران، نام مملکتی است که سابقاً خیلی بزرگ بوده و اکنون یک قسمت آن به همین اسم باقی است. لفظ مذکور در پهلوی (اَ ایران) است و در اوستا (ایریَنْهَ) بمعنی سرزمین ملت آریا.
بعضی فرهنگ نویسان فارسی لفظ ایران (بمعنی ملک) را مأخوذ از ایران بمعنی اول گیرند که ، هوشنگ مالک ملک ایران بود و بعد از او همان نام برای ملک ماند.
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت nefo.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

برخی دیگر مأخذ اشتقاق ایران را، از شاهنامه می‌دانند که، فریدون پادشاه پیشدادی، ملک خود را میان اولاد خود، سلم، تور و ایرج تقسیم کرد، سهم منسوب به ایران، ایران و سهم منسوب به تور، توران نامیده شد. وجه تسمیه صحیح همان است که از پهلوی و اوستا مأخوذ است که ، ایران منسوب به ایل آریا است. (داعی‌الاسلام، ۱۳۶۲ه. ۱/۵۱۱).
نظر دیگری نیز هست که، نام ایران از واژه اوستایی ائیریانه و تجه = ایران ویج (سرزمین آریاییها) گرفته شده و در دوره‌ی ساسانیان و نیز در کتابهای تاریخی و جغرافیایی بعد از اسلام به صورت ایرانشهر (کشور ایران) آمده است. نام کنونی که در دوره اسلامی نیز به کار می‌رفته ظاهراً پس از سده‌ی سیزدهم شمسی رسمیت یافته است.
اروپاییان علاوه بر ایران، واژه‌های پرس و پرشیا را که یونانیان به سرزمین پارس اطلاق می‌کردند، نیز به کار می‌بردند.
در نهایت اینکه نام ایران از اسم آریانها است، یعنی «آیریا» در مضاف‌الیه صیغه‌ی جمع «آیریا نام» می‌شد. بعد این کلمه در گذر زمان تبدیل به «آیریان، ایران و ایران» شدو در زمان ساسانیان (اِیْران) می‌گفتند.
اراتُستن یونانی نخستین نویسنده‌ی خارجی است که این اسم را به کار برده و قسمتی از ایران را (آریانا) نامید. (پیرنیا، ۱۳۸۴ه.۱/۱۳۸)
در این باره اردشیر برزگر می‌نویسد، نام ایران از سال پیدایش نخستین دولت پارسی‌زبان ایرانی، (هخامنشی‌ها۵۵۰ سال پیش از میلاد) آغاز می‌گردد. (برزگر، ۱۳۸۵، ۱/۳۴)
۱-۳ نژاد مردم ایران :
نژاد آریایی، در میانه‌ی هزاره‌ی دوم پیش از میلاد، پس از نبردهایی با بومیان در این سرزمین ساکن شده‌اند. از آن روزگار بارها با اقوام گوناگون در کشمکش بودند و با آنها درآمیختند. نژاد امروز ایرانیان آفریده‌ی این تاریخ دیرپای است که از نظر زبانی ۶۶٪ فارسها، ۲۵٪ ترکها (آذربایجان، شمال خراسان و فارس) ۵٪ کردها (غرب ایران) ۴٪ اعراب ( در استانهای جنوبی و جنوب شرقی و بخشهایی از خراسان) را تشکیل می‌دهند. (سیدجوادی۱۳۶۶ه/۲/۶۲۷ )
جهت آمدن آریانها به فلات ایران محققاً معلوم نیست چه بوده، اوستا مملکت اصلی آریانها را (ایران واج) یعنی مملکت