ماده ۲۸۷ ق.م. مقرر می دارد: «نماآت و منافع منفصله که از زمان عقد تا زمان اقاله در مورد معامله حادث می‌شود مال کسی است که به واسطه عقد مالک شده‌ است ولی نماآت متصله مال کسی است که در نتیجه اقاله مالک ‌می‌شود.»
قانون گذار در این ماده می گوید: منافع منفصله از زمان عقد تا زمان اقاله برای برای مشتری می باشد؛ یعنی پذیرفته است که اثر اقاله نسبت به آینده است و از زمان اقاله عقد منحل می گردد و اثر قهقرایی ندارد.

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

ماده ۴۵۹ ق.م. نیز در این خصوص مقرر می دارد: «در بیع شرط به مجرد عقد، مبیع ملک مشتری می‌شود با قید خیار برای بایع بنابراین اگر بایع به شرایطی که بین او و مشتری برای ‌استرداد مبیع مقرر شده است عمل ننماید بیع‌، قطعی شده و مشتری ‌مالک قطعی مبیع می‌گردد و اگر بالعکس بایع به شرایط مزبوره عمل‌ نماید و مبیع را استرداد کند از حین فسخ‌، مبیع مال بایع خواهد شد ولی نماآت و منافع حاصله از حین عقد تا حین فسخ مال مشتری ‌است‌.» در این ماده هم انحلال ناظر به آینده است.
ماده ۴۹۶ ق.م. مقرر می دارد: «عقد اجاره به ‌واسطه تلف ‌شدن عین مستأجره از تاریخ‌ تلف‌، باطل می‌شود و نسبت به تخلف از شرایطی که بین موجر و مستأجر مقرر است خیار فسخ از تاریخ تخلف ثابت می‌گردد.»
در این ماده کلمه باطل به جای کلمه منفسخ آورده شده است و اثر انفساخ و انحلال به سبب تلف عین مستأجره، ناظر به آینده است.
ماده ۸۰۴ ق.م. مقرر می دارد: «در صورت رجوع واهب نماآت عین موهوبه اگر متصل ‌باشد مال واهب و اگر منفصل باشد مال متهب خواهد بود.»
در این ماده هم اثر رجوع و انحلال هبه ناظر به آینده است و در گذشته اثر ندارد.
بنابراین، با بهره گرفتن از تفسیر و وحدت ملاک مواد مذکور و دیگر مواد مشابه در قانون مدنی ایران، می‌توان استنباط کرد که اثر شرط فاسخ از زمان وقوع معلّق علیه و ناظر به آینده است. همان گونه که اثر انحلال قرارداد به سبب فسخ ناشی از خیار شرط (ارادی)، اقاله و انفساخ به حکم قانون گذار، از زمان اعمال خیار، اقاله و انفساخ می باشد و اثر قهقرایی ندارد؛ شرط فاسخ هم اثرش از زمان حصول معلّق علیه و ناظر به آینده است.^[۲۲۸]
در تمام مثال هایی که در این پایان نامه آورده شده است، انفساخ ناظر به آینده است و عقد را از آغاز بر هم نمی زند؛ بلکه از زمان وقوع معلّق علیه عقد بر هم می خورد و اثر قهقرایی ندارد.
۲-۱-۱- اثر شرط فاسخ در کشورهای اروپایی:
ماده ۱۱۷۹ ق.م. فرانسه اعلام می کند: «معلّق علیه واقع شده دارای اثر قهقرایی از روز تشکیل تعهد است، اگر متعهد له پیش از حصول معلّق علیه فوت کند حقوق او به وراث او منتقل می شود.»^[۲۲۹] «این اثر قهقرایی در حقوق روم مورد قبول نبوده است، همچنان که در مقررات سیستم های حقوقی مدرن (مانند مواد ۱۵۸ و ۱۵۹ ق.م. آلمان و مواد ۱۵۱ و ۱۵۴ ق.م. سوئیس) پذیرفته نشده است.»^[۲۳۰]

۷۹ـ
۸۰-www.dadkhahi.com
۸۱-www.hvm.ir
۸۲-www.dmsonnat.ir
۸۳-www.ensani.ir
۸۴-hoghugh1389.blogfa.com
۸۵-newjustice.blogfa.com
۸۶-دلیر ، حمید ، سایت آموزش دادگستری استان تهران
۸۷-سایت ، بحث مال در ارتشاء
۸۸-سایت پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی
۸۹-موسسه حقوقی کفیل عدالت
۹۰-وبلاگ حقوقی عادل اسفندیار
۹۱-وبلاگ دانشجوی حقوق
Abstract
This crime as issues of crime and simple to operate there.
The crimes in the country, and we are.
Embezzlement and bribery, although the conceptual similarities and proximity or blatant, but not one of their constituent elements and penalties accrued on them are not the same.(participation and abetting), comparing them with similar offenses, criminal law response to crimes of the armed forces, qualities and Punishment, punishment for the crime of collaboration and began to learn as much as possible.
Keywords:Embezzlement, bribery, criminal law offenses, armed forces,
armed forces personnel, public property.

Islamic Azad University(unit Damghan)
faculty of Humanities Department of Law
Orientation of Criminal Law and Criminology
Title:
Embezzlement and bribery crimes punishable by criminal law of armed forces
Supervisor:
Dr.Mohammad hasan hasani
by:
Meysam hamedi
Summer2015

1. 1. – نورزاد ، عوض ، بررسی جرائم اختلاس و تصرف غیرقانونی در اموال دولت ، انتشارات نشر آریان ،۱۳۸۳، صص۲۷-۲۹ ↑

1. 1. – حاتمی ، مجتبی ، اختلاس در اموال دولتی ، پایان نامه کارشناسی ارشدحقوق جزا و جرمشناسی ، دانشگاه آزاد واحد خرم آباد ، ۱۳۸۵، صص۳۸-۳۹٫ ↑

1. 1. – گلدوزیان ، ایرج ، حقوق جزای اختصاصی۲، ص۴۱۹٫ ↑

1. 1. -معین ، دکتر محمد،فرهنگ فارسی ، جلد اول ، انتشارات امیرکبیر ، چاپ شانزدهم ، ص ۱۹۸ و همچنین بنگرید به : دهخدا ، علی اکبر ، لغت نامه ، جلد اول ، موسسه انتشارات دانشگاه تهران ، ۱۳۷۲، صص۳-۱۲۷۲٫ ↑

1. 1. -سیاح ، احمد ، فرهنگ بزرگ جامع نوین عربی به فارسی ، جلد اول ، کتاب فروشی اسلامی ، چاپ نهم ، ص ۳۶۳٫ ↑

1. 1. -گلدوزیان ، ایرج ، حقوق جزای اختصاصی ۲، ص ۴۱۹٫ ↑

1. 1. -گلدوزیان ، ایرج ، حقوق جزای اختصاصی ، موسسه انتشارات و چاپ دانشگاه تهران ، ۱۳۸۴، ص ۴۲۹٫ ↑

1. 1. – دستغیب ، سید عبدالحسین ،>> گناهان کبیره << ، کانون ابلاغ اندیشه های اسلامی ، جلد اول ، ص۴۷۲ . ↑

1. 1. – حلی، یوسف ، تبصره المتعلمین ، ترجمه شیخ ابوالحسن شعرانی ، ۱۳۶۹ ، ص ۷۵۳ . ↑

1. 1. -مهاجری ، علی، جرایم خاص کارکنان دولت ، سازمان انتشارات کیهان ، چاپ اول ، ص ۱۰۸٫ ↑

1. 1. -ولیدی ، محمدصالح ، حقوق جزای اختصاصی ، جلد دوم ، انتشارات امیرکبیر ، چاپ سوم ، ۱۳۷۳ه ش ، ص ۱۱۲٫ ↑

1. 1. -آقایی، بهمن، فرهنگ حقوقی بهمن ، گنج دانش ، چاپ اول ، ۱۳۷۸ ه ش ، تهران ، صص ۲-۴۸۱٫ ↑

1. 1. -شامبیاتی، هوشنگ ، حقوق کیفری اختصاصی ، جلد دوم ، انتشارات ژوبین ، چاپ پنجم ، ص ۱۴۹ و همچنین بنگرید به: جرائم علیه اموال و مالکیت ، انتشارات ویراستار ، چاپ دوم ،۱۳۷۵ ، ص ۱۳۲٫ ↑

1. 1. -موسوی خمینی ، سید روح ا… ، تحریر الوسیله ، جلد دوم ، انتشارات مکتبه الاعتماد ، کتاب الحدود ، فصل پنجم ، چاپ ۱۴، مسئله ۹٫ ↑

1. 1. -نورزاد ، عوض ، بررسی جرائم اختلاس و تصرف غیر قانونی در اموال دولت ، انتشارات نشر آریان ،۱۳۸۳، ص ۲۵٫ ↑

1. -مهاجری ، علی ، جرایم خاص کارکنان دولت ، ص ۲۰۸٫ ↑

• وجود اسرائیل به عنوان میهن یهودیان

• مبارزه با یهود ستیزی

• مبارزه جهان آزاد علیه افراط گرایان

برای دستیابی به این اهداف داخلی و خارجی باید تمام تلاش خود را به کار بریم ما باید با روند نامشروع سازی کشور اسرائیل به عنوان ملت یهود مقابله کنیم. آنچه در سال ۴۸- ۱۹۴۷ بدون چون و چرا پذیرفته شد، تصمیمات سازمان ملل در مورد تأسیس دو کشور بود که مطابق آن یکی از دو کشور به عنوان میهن ملی یهودیان تعیین شد اما در حال حاضر زیر سئوال رفته است.»^[۱۶۹]

( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

۳- مقاومت در زمینه هسته ای:
در شرایطی که آمریکا سعی داشت با محور شرارت خواندن ایران و موضوع حمایت ایران از تروریسم، جامعه جهانی را قانع کند که ایران خطری برای صلح است، موضوع فعالیت های هسته ای ایران به دست آویزی تبدیل شد که ایالات متحده بتواند از آن به عنوان اهرمی برای فشار وارد کردن در راستای تضعیف و تغییر رفتار ایران استفاده کند تا از این طریق بتواند به تحقق استراتژی خاورمیانه ای خود چون اجرای طرح خاورمیانه بزرگ و به سرانجام رساندن صلح اعراب و اسرائیل، دست یابد.
با توجه به اشغال افغانستان و عراق دو همسایه شرقی و غربی ایران و موج سنگین تبلیغات رسانه ای علیه جمهوری اسلامی ایران، بحث فعالیت های هسته ای ایران به خبر اول رسانه‌های دنیا تبدیل شده بود و امریکا و متحدانش در رسانه های خود با القای این مطلب که ایران درصدد دستیابی به بمب هسته ای است و این امر باعث به خطر افتادن صلح خواهد شد، هجمه‌ای وسیع را علیه ایران شروع کرده بودند. از دیگر سو افکار عمومی کشور مسلمان نیز ضمن آگاه شدن از توانایی ایران در زمینه هسته ای مایل بودند که نتیجه این کشمکش بین ایران و کشورهای اروپایی و آمریکا را ببینند.
در راستای همین موضوع چندین دور مذاکرات بین جمهوری اسلامی ایران و کشورهای اروپایی صورت گرفت که در طی این مذاکرات طرف اروپایی در ابتدا به هیچ وجه داشتن انرژی هسته ای و غنی سازی را به رسمیت نمی شناخت و اعلام می کرد که نباید ایران به غنی سازی اورانیوم بپردازد، در همین راستا فشارهای سنگینی علیه ایران وارد می شد کار به جایی رسید که با توجه به عدم سیاست تهاجمی در دولت اصلاحات، ایران فعالیت های هسته ای خود را به تعلیق درآورد و مراکز هسته ای ایران پلمپ شد.
این در حالی بود که علی رغم پذیرش پروتکل الحاقی و موارد فراتر از پادمان و بازرسی های گسترده حتی از مراکز نظامی،هنوز پرونده هسته ای ایران از دستور کار آژانس خارج نشده بود.
بعد از پایان دولت اصلاحات و روی کار‌آمدن دولت نهم، تغییرات اساسی در سیاست خارجی ایران روی داد. مسلماً موضوع پرونده هسته ای از این امر مستثنی نبود، در همین راستا تیم مذاکره کننده هسته ای ایران تغییر کرد. تا پیش از روی کار آمدن دولت نهم، حسن روحانی دبیر شورای عالی امنیت ملی رئیس تیم مذاکره کننده ایران بود ولی بعد در دولت نهم با تغییر او، علی لاریجانی جایگزین وی شد.
نخستین دیدار دولت جدید با مذاکره کنندگان اروپایی در آمریکا صورت گرفت. منوچهر متکی وزیر امور خارجه وقت در این باره چنین می گوید: «نخستین دیدار ما با سه کشور اروپایی یک ماه بعد از انتخابات دولت نهم مهر ۱۳۸۴ بود. در سازمان ملل که هیأت جمهوری اسلامی ایران به ریاست دکتر احمدی نژاد به نیویورک رفت با وزرای خارجه فرانسه، انگلیس، آلمان و نماینده اتحادیه که آقای سولانا بود ما نخستین دیدارمان را انجام دادیم، آقای فیشر وزیر امور خارجه وقت آلمان در آن جلسه مطرح کرد که اساساً ما با بحث غنی سازی در ایران و داشتن چرخه سوخت مخالفیم.»^[۱۷۰]
این نوع نگاه کشورهای اروپایی به برنامه هسته ای ایران نشانگر این موضوع بوده آنها انتظار داشتند در دولت جدید هم همان سیاست های قبلی به طور کامل دنبال شود.
اما سیاست دولت نهم در زمینه هسته ای پرهیز از هر گونه انفعال و تسلیم شدن در برابر غرب بود. در همین راستا دولت نهم اعلام کرد که غنی سازی اورانیوم را دنبال خواهد کرد. به همین دلیل دولت نهم زیر بار این موضوع که مذاکره تنها با توقف غنی سازی صورت پذیرد نرفت و بالاخره اروپاییان ناچار شدند، پای میز مذاکره بیایند.
از سوی دیگر دولت نهم با تبدیل موضوع هسته ای به یک موضوع ملی سعی کرد با تکیه بر حمایتهای مردم از دستاوردهای اتمی، قدرت چانه زنی خود را در مذاکرات اتمی بالا ببرد.
می توان فشار گسترده ایالات متحده و متحدانش را در زمینه هسته ای را باید در راستای استراتژی امنیت ملی و سیاست خاورمیانه ای آمریکا دنبال کرد اصولاً ایالات متحده با هدف مبارزه با سلاح های کشتار جمعی سه محور اصلی را مورد توجه قرار داده است:
۱-ضدیت با تکثیر، با هدف مبارزه با کاربرد سلاح های کشتار جمعی
۲-تقویت عدم تکثیر، به منظور مبارزه با اشاعه سلاح های کشتار جمعی
۳-مدیریت پیامد، به منظور واکنش علیه کاربرد سلاح های کشتار جمعی
در محور اول، ممنوعیت کشورهای متخاصم و تروریست ها در دستیابی و به کارگیری از سلاح های کشتار جمعی می باشد و در صورت لزوم از اقدامات پیشگیرانه نیز استفاده خواهد شد. در محور دوم، تأکید بر روش دیپلماسی فعال، همکاری و امضای قراردادها، استوار می باشد و در محور سوم، دفاع از قلمرو آمریکا و نیز متحدین آن تأکید شده است یکی از مهم ترین و منحصر به فردترین متحد آمریکا در خاورمیانه دولت اسرائیل می باشد. استراتژی آمریکا و اسرائیل چه در زمینه مبارزه با تروریسم و چه در مورد مبارزه با دستیابی دولت های خاورمیانه به سلاح های هسته ای بر اساس بازی با حاصل جمع صفر است که منطبق با نظریه رئالیسم و نئورئالیسم می باشد. حمله به عراق و حذف یکی از مخوف ترین دشمن مشترک متحدان استراتژیک نیز بر اساس این رویکرد قابل ارزیابی است. حذف سایر بازیگران چالشگر منافع آمریکا و اسرائیل در منطقه در دستور کار دو دولت می باشد.»^[۱۷۱]
تلاش آمریکا و اسرائیل برای عدم دستیابی ایران به انرژی هسته ای در حالی صورت می گرفت که ایالات متحده، بزرگ ترین زرادخانه هسته ای دنیا را دارا می باشد و اسرائیل نیز با داشتن چند صد کلاهک هسته ای حتی عضو آژانس انرژی اتمی نیز نمی باشد.
دولت نهم با انتقاد از فشار وارده از سوی آژانس انرژی اتمی خواستار مقابله جامعه جهانی با تهدید هسته ای اسرائیل شد و در جایگاه مدعی قرار گرفت و از دیگر سو ضمن تأکید بر همکاری با آژانس اعلام کرد که غنی سازی را ادامه خواهد داد.
بدین ترتیب با شروع به کار سانتریفیوژها در سایت نطنز دولت از دانشمندان هسته ای خواست با تمام توان غنی سازی اورانیوم را ادامه دهند و سرانجام در تاریخ ۲۰/۱/۱۳۸۵ جمهوری اسلامی ایران اعلام کرد که چرخه کامل سوخت هسته ای را به دست آورده است و ایران به باشگاه کشورهای هسته ای پیوسته است.
عدم انفعال و وادادگی در مقابل قدرت های غربی و تأکید بر حق قانونی ایران بر اساس معاهدات بین المللی در به دست آوردن چرخه سوخت اتمی باعث شد که با فشار ایالات متحده در سال ۱۳۸۵ اولین قطعنامه شورای امنیت علیه ایران صادر شود و به ایران اولتیماتوم دو ماهه مبنی بر الزام ایران به دادن پاسخ مثبت به خواسته های آژانس و توقف کامل فعالیت های هسته ای مربوط به غنی سازی اورانیوم بود اما دولت نهم به این قطعنامه اعتنایی نکرد و با تمام قدرت به سیاست های هسته ای خود در زمینه غنی سازی ادامه داد و در همین راستا «در روزهای پایانی سال ۱۳۸۵ آقای احمدی نژاد طی سخنانی در ششمین همایش سراسری روحانیون و مسئولان سازمان عقیدتی سیاسی ناجا اعلام کرد: قطار هسته ای ایران در یک ریل یک طرفه در حال حرکت است. او توضیح داد که: به فضل الهی چندی پیش دنده عقب و ترمز این قطار را کندیم و دور انداختیم و به آنها نیز اعلام کردیم که قطار ملت ایران در این مسیر ترمز و دنده عقب ندارد.» ^[۱۷۲]
سیاست رو به جلوی دولت نهم در زمینه هسته ای ادامه پیدا کرد تا جایی که زمانی بحث ومذاکره بر سر داشتن انرژی هسته ای بود اما بعد بر سر غنی سازی و بعد بر سر غنی سازی ۵/۳٪ مذاکره می شدو حالا ایران در حال غنی سازی ۲۰٪ می باشد.
این سیاست مقاومت دولت نهم در برابر فشارهای کشورهای غربی باعث شد که نگاه ملت های جهان دوباره به سمت ملت ایران به عنوان ملتی مبارز و ضد استعمار و ضد امپریالیسم جلب شود و از سوی دیگر رئیس جمهور ایران به عنوان سمبل مقاومت علیه نظام سلطه در جهان مطرح شود.

• تشکیل جبهه متحد ضدامپریالیستی:

بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ایران،‌امام خمینی به طور مکرر به مستضعفین جهان در خصوص تسلط استکبار هشدار می دادند و از آنها می خواستند که به مقابله با زورگویان برخیزند، اصولاً مستضعفین در دیدگاه سیاسی امام خمینی جایگاه ویژه ای داشتند و بر این عقیده بودند که باید به حمایت مادی و معنوی از نهضت های‌آزادی بخش و جنبش مستضعفان در تمام مناطق دنیا بپردازیم و سعی کنیم تا از طریق تشکیل هسته های مقاومت در نقاط مختلف دنیا با قدرت های استکباری به مبارزه بپردازیم و حتی این موضوع در اصل ۱۵۴ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران نیز آورده شده است.
بعد از روی کار آمدن دولت نهم به دلیل آنکه تحولات و روابط ناعادلانه جهانی بر اساس نظام سلطه و نظام تک قطبی به سرکردگی آمریکا وجود داشت و همچنین برخوردها و تحریم های به عمل آمده علیه کشورهای مستقل، دولت نهم را بر آن داشت تا با پیروی از سیاست های سالهای اولیه انقلاب به ترویج اندیشه استکبار ستیزی در بین ملت ها بپردازد.به همین دلیل این دولت با ایجاد گفتمان عدالت محور در عرصه بین المللی، نظم ظالمانه در عرصه بین المللی را به چالش کشید و سازمان هایی چون شورای امنیت را ابزار دست قدرت‌های زورگو برای اعمال فشار بر دولت های مستقل دانست. در عین حال حاکم شدن این گفتمان در ایران و از سوی دیگر اجرای آن در عرصه عمل، بدین صورت که در زمینه هسته‌ای، ایران به مقابله با کشورهای غربی پرداخت؛ باعث شد که کم کم نگاه ها به سمت ایران جلب شود.
این در حالی بود که از سال ۲۰۰۲ تحولات سیاسی در منطقه آمریکای لاتین به گونه ای شکل گرفته بود که منجر به قدرت رسیدن احزاب چپی (سوسیالیست های مرکز گرا) شده بود.
رفتار خارجی کشورهای منطقه آمریکای لاتین بیانگر این واقعیت است که تحت تأثیر پایان جنگ سرد، گرایش جدیدی در میان کشورهای‌آن منطقه دیده می شد که بیانگر نوع جدیدی از بازتعریف جایگاه منطقه آمریکای لاتین در نظام بین الملل بودیم. در این میان شاهد بازتولید ایدئولوژی ناسیونالیستی بر پایه نهضت بولیواری به شکوفایی چپ های متمایل به مرکز در قالب نهضت نوسوسیالیسم هستیم. البته در برخی کشورها نهضت های سوسیالیستی مبتنی بر قومیت گرایی بود مانند حکومت سرخ پوستان در بولیوی.
منطقه آمریکای لاتین مجموعه ای از ۳۴ کشور قاره آمریکا می باشد که در جنوب رودخانه بزرگ که در شمال مکزیک جریان دارد و مرز مکزیک و ایالات متحده را دربر می گیرد. در واقع بخشی از آمریکای شمالی، آمریکای مرکزی، حوزه کارائیب و جنوب امریکاست. وجه تسمیه آن نیز این است که مردمان این منطقه به زبان رومن (Romance) که ظاهراً از خانواده زبان لاتین است صحبت می کنند. این منطقه به لحاظ استراتژیک برای ایالات متحده بسیار حائز اهمیت بوده است و سالیان سال از آن به حیاط خلوت امریکا مشهور بود.
روی کار‌آمدن هوگوچاوز در ونزوئلا و ادبیات سیاسی وی و نگرش های ضد آمریکایی او باعث شد که جبهه ضد آمریکایی در منطقه امریکای لاتین تقویت شود و در پی آن قدرت یابی مورالس در بولیوی، کورآ در اکوادر، دانیل اورتگا در نیکاراگوئه و حتی لولا در برزیل و کریشنر در آرژانتین باعث شد که جبهه ضد آمریکایی در این منطقه بیش از پیش تقویت شود. در همین راستا یک ائتلاف بین کشورهای ونزوئلا، بولیوی و آرژانتین در زمینه گاز ایجاد شد و همچنین برای مقابله با پیمان اقتصادی آلکا (ALCA) که توسط ایالات متحده پی ریزی شده بود، کشورهای مستقل در این منطقه پیمان مرکوسور (MERCOSUR) را ارائه کردند حتی برخی کشورها مانند بولیوی و اکوادر اعلام کردند که درصدد ملی کردن صنعت نفت و گاز خود هستند.در کل می توان گفت که مؤلفه های سیاست خارجی کشورهای مستقل در منطقه آمریکای لاتین چنین است:

• تلاش برای به دست آوردن نقش مستقل در سیاست گذاری و خروج از فشار عوامل خارجی

• تلاش برای اثرگذاری بیشتر در صحنه های منطقه ای و بین المللی

• تلاش برای به دست آوردن جایگاه مناسب در تجارت جهانی

• تقویت پیوندهای دوستی و تحکیم روابط با کشورهای خارج از حوزه سنتی (امریکا و اروپا)

• ایجاد همگرایی و مطرح شدن آمریکای لاتین در نظام بین الملل به عنوان یک زیر سیستم قوی

• تضمین رشد و جهش اقتصادی

دولت نهم با توجه به وجود چنین زمینه های برای فعالیت در آمریکای لاتین، ارتباطات خود را با این کشورها بیش از پیش گسترش داد. در همین راستا، سفرهای متقابل بین رؤسای جمهوری ایران و کشورهایی چون ونزوئلا، بولیوی، اکوادور، نیکاراگوئه، کوبا صورت و با توجه به همسو بودن این کشورها با یکدیگر در عرصه روابط بین الملل، این روابط بسیار گسترش یافت.درکل اهداف سیاست خارجی دولت نهم در برقراری روابط گسترده با کشورهای آمریکای لاتین رامی توان چنین برشمرد:
۱– تهدید زدایی از پیرامون جمهوری اسلامی ایران و ایجاد روندهای نوین بین المللی:
به دلیل‌آنکه نظام سلطه و کشورهای انحصار طلب در راستای تحقق منافع خود و تضعیف و براندازی حکومت جمهوری اسلامی ایران، تهدیدات متعددی را علیه حاکمیت ایران سازماندهی می کردند، بالتبع باید در برابر این هجمه سیاست خارجی متناسبی اتخاذ می شد. طبیعی است که روشن ترین اصل در تنظیم راهبرد سیاست خارجی تهدیدزدایی و کارکرد دیپلماسی خلاق و ابتکاری می باشد.
البته بین اصل تنش زدایی و تهدید زدایی باید تفاوت قائل شد چرا که در اصل تنش زدایی به سمت برطرف کردن دغدغه های طرف مقابل گام برداشته می شود اما در تهدیدزدایی با توجه به شرایط موجود، هم می شود طوری رفتار کرد که بهانه به دست طرف مقابل نداد و هم از سوی دیگر می توان یا توجه به شرایط داخلی و بین المللی دست به اقداماتی زد که طرف مقابل فکر تهدید به خود را ندهد یعنی با اتخاذ یک سیاست تهاجمی زمینه های تهدید برطرف شود یا ماهیت تهدید تغییر کند که مصداق این تهدیدزدایی را می توان در آیه ۶۰ سوره انفال دید که می فرماید: «واعدوا لهم ماستطعتم من قوه و من رباط الخیل ترهبون به عدو الله و عدوکم»«تا می توانید در برابر آنها ]دشمنان[ نیرو و اسب های آماده گرد‌آورید تا بدین وسیله دشمن خدا و دشمن خودتان بترسند.»
بنابراین باتوجه به این آیه باید گفت که می توان با جمع آوری وایجاد قدرت به توانی رسید که دشمنان حتی فکر تهدید راهم به خود راه ندهند .به نظر می رسد بهترین روش تهدید زادیی همین شیوه باشد.چرا که تهدید زدایی نباید منجر به سازش کاری و وادادگی و تسلیم در برابر خواست قدرت های سلطه جو تبدیل شود. به همین دلیل دولت نهم در تلاش بود به هر ترتیب که شده روابط خود را با کشورهای مختلف و مخصوصاً ضد امپریالیست زیاد کند چرا که مخصوصاً در مورد پرونده هسته ای، برزیل، ونزوئلا و کوبا جزو اعضای شورای حکام آژانس بین‌المللی بودند. به همین دلیل نقش سیاسی و مواضع این کشور در طرح احتمالی هر اقدامی علیه یا به نفع کشورمان در شورای امنیت و شورای حکام تأثیرگذار می بود. در نظام بین الملل از دیگر جلب نظر کشورهای هم جبهه در رفع تهدیدات علیه منافع و امنیت کشورمان ضروری به نظر می رسید چرا که ایالات متحده سعی داشت ایران را در عرصه بین المللی منزوی جلوه دهد و تفکر سران جمهوری اسلامی ایران که مخالف با نظم حاکم بر عرصه بین الملی بود را ناشی از ناتوانی ایران در درک واقعیت ها و عدم تحمل دنیای آزاد قلمداد شود و چنین القا شود که چنین تفکراتی مخصوص سران ایران می باشد.اما با همراه شدن کشورهای آمریکای لاتین با ادبیات سیاسی دولت نهم مشخص شد که این تفکرات مختص ایران نمی باشد در همین راستا هوگو چاوز رئیس جمهور ونزوئلا در سفر به ایران و کنفرانس خبری با رئیس دولت نهم گفت: «ایران و ونزوئلا در مقابله با امپریالیسم باید همچنان متحد باشند زیرا پیروزی بر مستکبران فقط با وحدت محقق می شود.»^[۱۷۳]
۲- فرصت سازی و ایجاد ظرفیت های نوین متقابل:
با توجه به پتانسیل های سیاسی ،اجتماعی ، اقتصادی و زیرساخت های مناسبی که در منطقه آمریکای لاتین وجود داشت دولت نهم سعی کرد با تعامل با کشورهای همسو و مخالف آمریکا به احیای جهت گیری سیاست خارجی جنوب- جنوب بپردازد تا از این طریق بتواند فضای مناسبی را برای فعالیت های اقتصادی سیاسی و فرهنگی فراهم کند.
۳- گسترش عمق استراتژیک جمهوری اسلامی ایران:دولت نهم در راستای تهدیدزادیی و فرصت سازی به عنوان اولویت های سیاست خارجی با انجام کارهای بلندمدت چون راهبردهای فرهنگی، سیاسی و ابزار تجاری و اقتصادی همانند سرمایه گذاری مشترک مبادرت ورزیدند تا بتواند با تقویت دیپلماسی عمومی در منطقه آمریکای لاتین به جایگاهی برسد که بتواند موقعیت نفوذ جمهوری اسلامی ایران را برای سیاست خارجی باز تعریف کند. اصولاً دیپلماسی عمومی و توجه به نقش ملت ها در عرصه روابط بین الملل در دولت نهم بسیار پررنگ شد. درسخنان رییس دولت نهم شاهد هستیم که ملت ها جایگاه ویژه ای دارند همیشه یک روی سخنان او متوجه ملت ها است ،محمود احمدی نژاد با کنار زدن شیوه متداول در سخنان خود علاوه بر دولت ها ،ملت ها را نیز مورد خطاب قرار می داد.
سفرهای مکرر محمود احمدی نژاد به کشورهای ‌امریکای لاتین و استقبال مردمی در برخی از کشورها از وی و همچنین سفر متقابل مقامات کشورهای آمریکای لاتین باعث شد که بسیاری از کارشناسان و حتی برخی از مسئولان ایالات متحده از این امر ابراز نارضایتی و نگرانی کنند، چرا که امریکای لاتین زمانی حیات خلوت آنها محسوب می شد ولی در حال حاضر، کشورهای این منطقه پرچم مبارزه با آمریکا و امپریالیسم را برافراشته بودند و با ایران نیز روابط رو به گسترش داشتند، حتی برخی شایعات مبنی بر احداث سایت موشکی توسط ایران در کوبا و ونزوئلا مطرح می شد.

۱-۳- اهمیت و ضرورت
جمعیت یکی از ارکان مهم قدرت کشورها به حساب می‌آید که در صورت به فعلیت درآمدن و همراه شدن با شاخص‌های مطلوب اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و­ …می‌تواند منجر به رشد و شکوفایی هر جامعه‌ای شود. در طول چند دهه­ گذشته بسیاری از کشورها با ازدیاد جمعیت و برخی با کاهش جمعیت روبرو بوده‌اند که در هر دو حالت چالش‌هایی گریبانگیر آن­ها شده است. ایران نیز از این قاعده مستثنا نبوده و درحالی‌ که در سال‌های نه‌­چندان دور خانواده‌های ۶ نفره و بالاتر، بیشترین جامعه­ آماری را تشکیل می‌دادند، هم‌اکنون این وضعیت در آخرین سرشماری به خانواده‌های ۳ نفره تبدیل شده است.
نرخ جایگزینی جمعیت ۱/۲ تعیین شده است؛ یعنی اگر به ازای هر زن در یک کشور ۱/۲ فرزندآوری اتفاق بیفتد، ‌جمعیت افزایش پیدا نمی‌کند و کاهش نیز نخواهد داشت. به این ترتیب کل جمعیت توان ترمیم و بازتولید خود را پیدا می‌کند که از نظر جمعیت‌شناسان وضعیت ایده‌آل باروری در هر جامعه است.
سطح باروری در ایران طی یک دهه­ گذشته زیر سطح جایگزین باقی مانده است. به­ طوری که در حال حاضر میزان باروری کل در ۲۲ استان از ۳۰ استان ایران، کمتر از دو فرزند است و این میزان در دو استان مازندران و گیلان به کمتر از ۵/۱ فرزند رسیده است (مرکز آمار ایران، ۱۳۸۷؛ عرفانی و مک کویلان^[۹]، ۲۰۰۸ a). نتایج آخرین سرشماری جمعیت کشور نیز حاکی از این است که میانگین تعداد فرزندان کنونی خانوارها در نه استان از سی و یک استان کشور، کمتر از ۵/۱ فرزند، در شانزده استان بین ۵/۱ تا ۹/۱ فرزند و تنها در شش استان، میانگین تعداد فرزندان کنونی خانوارها دو و یا بیشتر از دو فرزند است (مرکز آمار ایران، ۱۳۹۱). به موازات این روند کاهنده­ی باروری، نسبت خانواده‌های تک ‌فرزند و بدون فرزند افزایش یافته، سن ازدواج بالا رفته و جمعیت رفته رفته رو به سالخورده شدن است. به منظور بررسی روندهای آینده‌ی باروری و کسب بینش بیشتر درمورد تعیین­کننده‌های رفتار باروری، ارزیابی توانایی افراد برای واقعیت بخشیدن به نیات باروری و آزمون عوامل مؤثر بر توانایی افراد برای برآورده کردن نیات آن‌ها، هم چنین بازنگری، تدوین و اجرای موفق یک سیاست جمعیتی برای افزایش سطح باروری در کشورهایی که باروری پایینی دارند مانند ایران، توجه محققان و سیاست­گذاران به سمت شناخت نیات و ترجیحات باروری و تعداد مطلوب فرزندان و شکاف میان تعداد ایده‌آل و تعداد واقعی فرزندان جلب شده است (عرفانی، ۱۳۹۲؛ رازقی نصرآباد، ۱۳۹۲).

( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

برآورده نشدن ایده‌آل‌های باروری اساساً نقش مهمی در باروری ایفا می‌کند. مطالعات پیشین نشان داده که زمانی که باروری بالا است، تعداد فرزندان مطلوب کمتر از تعداد واقعی است و برعکس زمانی که باروری به زیر سطح جایگزینی می‌رسد، تعداد واقعی کمتر از تعداد ایده‌آل است (رازقی نصرآباد، ۱۳۹۲). با توجه به اینکه روند کاهش باروری در ایران در طول دو دهه­ اخیر با تغییراتی در ایده­آل­های باروری هم­زمان شده است، بنابراین بررسی ایده­آل­های باروری یکی از موضوعاتی است که برای شناخت عوامل مؤثر بر کاهش مستمر باروری در ایران اهمیت دارد. از این­رو مطالعه­ حاضر ایده­آل­های باروری و عوامل مؤثر بر آن را در شهرستان مهر مورد توجه قرار می­دهد.
۱-۴- اهداف تحقیق
اهداف این تحقیق به شرح زیر می­باشد:
۱-۴-۱- هدف کلی
بررسی ایده‌آل‌های باروری در بین زنان ۴۹-۱۵ ساله‌ی شهرستان مهر بر­اساس مدل نظری رفتار برنامه­ ریزی شده.
۱-۴-۲- اهداف جزئی
شناسایی رابطه­ بین ویژگی­های جمعیت­شناختی (سن، سن ازدواج، مدت­ زمان ازدواج و ­…) و ایده­آل­های باروری؛
شناسایی رابطه­ بین ویژگی­های اقتصادی (وضعیت اشتغال، درآمد و ­…) و ایده­آل­های باروری؛
تبیین رابطه­ عوامل اجتماعی- فرهنگی مانند باورها، هنجارها، میزان گرایش مذهبی، ترجیح جنسی فرزند و ­… بر ایده­آل‌های باروری.
فصل دوّم
پیشینه تحقیق
هیچ تحقیقی در خلأ صورت نمی­گیرد. هر پژوهش در تداوم پژوهش­های پیشین به انجام می­رسد؛ هم از دوباره­کاری­ها در آن اجتناب می­ شود و هم از داده ­های پیشین برخوردار می­گردد. ارتقای دانش نیز به همین تداوم وابسته است. هر پژوهش باید متکی به دستاوردهای پیشین باشد. در حالی که خود هم سخنی تازه دارد و هم روش­های دقیق­تر در شناخت پدیده به کار می­گیرد (ساروخانی، ۱۳۸۵).
۲- ۱- تحقیقات داخلی
مباشری و همکاران (۱۳۹۲) در مطالعه­ خود که با هدف تعیین عوامل تأثیرگذار متعدد بر الگوی باروری در خانواده­های تک فرزند و بدون فرزند در شهرستان شهرکرد انجام داده­اند، به این نتیجه رسیدند که سه عامل افزایش هزینه­ها و فشار اقتصادی، عدم وجود حمایت­ها و تسهیلات رفاهی از جانب دولت برای فرزندآوری و نگرش غلطی که «داشتن فرزند بیشتر نشانه­ی فرهنگ اجتماعی ضعیف­تر است»، از مهم­ترین عوامل تأثیرگذار بر فرزندآوری می­باشند که توصیه می­ شود در سیاست­گذاری­های جمعیتی لحاظ گردند. در این پژوهش توصیفی- مقطعی ۱۸۰ خانم متأهل به صورت تصادفی ساده از مراکز بهداشتی درمانی وارد مطالعه شده ­اند. معیار ورود، خانم­های متأهلی بوده ­اند که حداقل ۲ سال از ازدواجشان گذشته، فاقد فرزند بوده و هم­چنین زوج­هایی که فقط یک فرزند بالای ۴ سال داشته اند.
سروش و بحرانی (۱۳۹۲) در تحقیقی تحت عنوان «رابطه­ دینداری، نگرش به نقش­های جنسیتی و نگرش به فرزند، با تعداد واقعی و ایده­آل فرزند» به بررسی این سؤال پرداخته‌اند که عوامل فرهنگی از جمله سطح دینداری در کاهش نرخ باروری تا چه حد مؤثر است و تعداد ایده‌آل فرزند از نظر زنان متأهل چقدر است و دینداری چه ارتباطی با نگرش به فرزند و نگرش­های جنسیتی زنان متأهل دارد. در این مطالعه ۳۷۷ زن متأهل ساکن شهر شیراز مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج تحقیق نشان می‌دهد که گرچه دینداری رابطه‌ی معناداری با تعداد واقعی فرزندان دارد، درباره‌ی تعداد ایده‌آل فرزند توافق چشمگیری بین زنان متأهل وجود دارد و این امر ارتباطی با میزان دینداری آن‌ها نداشته است. نگرش به نقش‌های جنسیتی رابطه‌ی معناداری با تعداد ایده‌آل فرزند داشته است که این رابطه با کنترل متغیرهای زمینه‌ای هم، معنادار باقی می‌ماند. نتایج تحلیل‌های چند متغیره نشان می‌دهد دینداری سهم ناچیزی در تعیین تعداد فرزند داشته و فقط ۴/۱ درصد از واریانس را تبیین می‌کند و نکته‌ی درخور توجه آن­ که تحصیلات به تنهایی تعیین­کننده‌ی ۴۰ درصد از واریانس تعداد فرزندان است. نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که کاهش نرخ رشد جمعیت از عوامل فرهنگی نظیر فرایند جهانی شدن و چرخش ارزش­های جمع­گرایانه به فردگرایانه تأثیر پذیرفته است.
رازقی نصرآباد (۱۳۹۲) مطالعه‌ای تحت عنوان­ «شمار فرزندان ایده‌آل و واقعی و شکاف میان آن‌ها در سه استان منتخب سمنان، کهگیلویه و بویر احمد و هرمزگان» انجام داده است. در این تحقیق شکاف میان تعداد فرزندان زنده به دنیا آمده، تعداد فرزندان ایده‌آل و شناخت عوامل مؤثر بر آن بررسی شده است. نمونه‌ی مورد مطالعه در این پژوهش شامل ۱۱۴۹ زن ۴۴-۳۵ ساله­ی ازدواج کرده‌ی ساکن در سه استان سمنان، کهگیلویه و بویر احمد و هرمزگان می­باشد. متغیر شکاف با سه مقوله­ی کم برآورده، بیش برآورده و برآورده شده، تعریف شده است. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که در حال حاضر در این سه استان مورد بررسی، بین باروری ایده‌آل و باروری واقعی فاصله وجود دارد. دلایل اصلی این شکاف، تغییر اولویت‌های زندگی، استفاده از سایر فرصت‌ها، بالا بودن هزینه‌ی زندگی، نداشتن وقت کافی و باروری ناخواسته می‌باشد.
در پژوهش مشفق و حسینی (۱۳۹۱) با موضوع آینده­شناسی جمعیت ایران، به بررسی تغییرات آینده­ی تعداد و رشد سالانه­ی جمعیت، ترکیب سنی و جنسی، شمار و درصد جمعیت در سن کار، تعداد و درصد جمعیت سالمند ایران پرداخته شده است. برای بررسی الگوهای تغییرات احتمالی کشور از پیش ­بینی­های سازمان ملل در سناریوهای مختلف و نیز سناریوی تعدیل­شده نویسندگان مقاله در دوره­ (۱۴۲۰-۱۳۹۰) استفاده شده است. نتایج به دست آمده نشان می­دهد باروری زیر سطح جانشینی (کم­تر از ۱/۲ فرزند زنده برای هر مادر) در ایران تداوم خواهد داشت که این خود لزوم برنامه­ ریزی آینده­نگرانه را برای مدیریت سالمندی در کشور روشن می­سازد. بهبود و استحکام بنیان خانواده و ترویج ارزش­های دینی و اسلامی که بیشتر خانواده محور هستند، به ارتقای سطح باروری و ترمیم هرم سنی جمعیت کمک خواهد کرد.
محمودیان و رضایی (۱۳۹۱) در تحقیقی با عنوان «زنان و کنش کم­فرزندآوری، مطالعه‌ی موردی زنان کرد» کم‌فرزندآوری را در میان زنان کرد شهر سقز بررسی کرده‌اند. مطالعه­ ­حاضر با رویکردی کیفی و به وسیله­ مصاحبه های عمیق با ۳۵ زن کرد این شهر انجام گرفته است. نتایج نشان می­دهد که مدیریت بدن، حفاظت عاطفی و روانی از خود، توانمندی اجتماعی و تولیدمثل بازاندیشانه، درنهایت به مقوله‌­ی «حمایت از خود» تبدیل شده که تم بنیادین جاری در درون یافته‌های پژوهش است. زنان به دلیل حمایت از خودشان به عنوان یک زن، سعی دارند تعداد فرزندانشان را کاهش دهند، زیرا تولید مثل تنها عرصه‌ای است که زنان می‌توانند با اقتدار در آن تصمیم‌گیری کنند، بنابراین از توانمندی خود در این زمینه استفاده می‌کنند.
حسینی و بگی (۱۳۹۱) پژوهشی تحت عنوان «استقلال زنان و کنش­های باروری در میان زنان کرد شهر مهاباد» انجام داده­اند. هدف اصلی این پژوهش، بررسی تأثیر شاخص‌های مختلف استقلال زنان بر تمایلات، رفتار و ایده‌آل‌های باروری زنان کرد شهر مهاباد است. آن‌ها در این بررسی با بهره گرفتن از پیمایشی بر روی ۷۰۰ خانوار، داده های خود را جمع‌ آوری کرده‌اند. نتایج نشان می‌دهد که زنان مورد بررسی از استقلال نسبی در همه‌ی شاخص­ های مرتبط با استقلال زنان برخوردارند. براساس این بررسی، کمی بیش از ۶۱ درصد زنان اظهار داشته اند که تمایل ندارند فرزند دیگری داشته باشند. در میان آن‌هایی که تمایل به ادامه‌ی فرزندآوری دارند، نزدیک به ۷۰ درصد شمار فرزندان ایده‌آل برای یک خانواده را دو فرزند می دانند. نتایج تحلیل طبقه ­بندی چندگانه نشان داد که ایده‌آل‌ها و تمایلات فرزندآوری زنان به ترتیب از شاخص‌های مستقیم و غیرمستقیم استقلال زنان تأثیر می­پذیرند. علاوه بر این، اگر چه رفتار باروری زنان از شاخص‌های سه­گانه‌ی استقلال تأثیر می‌پذیرد، ولی استفاده از وسایل پیشگیری از بارداری در کنار سایر متغیرها، نقش تعیین کننده‌ای در تبیین رفتار باروری زنان دارد. با توجه به نتایج این تحقیق، انتظار نمی­رود سیاست­‌های جمعیتی در راستای تشویق موالید منجر به افزایش باروری در همه‌ی لایه‌های اجتماعی شود.
حسینی و بگی (۱۳۹۱) مطالعه­ ای تحت عنوان « فرهنگ و فرزندآوری: بررسی تمایلات باروری زنان کرد شهر مهاباد»، با هدف بررسی تمایلات فرزندآوری زنان کرد دارای همسر ساکن در شهر مهاباد انجام داده­اند. داده ­ها با بهره گرفتن از پیمایش صورت گرفته در میان ۷۰۰ خانوار نمونه­ شهر مهاباد در فروردین­ماه ۱۳۹۱ گردآوری شده است. نتایج نشان می‌دهد که ۶۱/۴ درصد زنان قصد بر توقف فرزندآوری دارند. بررسی تمایلات فرزندآوری زنان بر حسب شمار فرزندان در حال حاضر زنده‌ی آن‌ها گویای آن است که ۳۹/۳ درصد زنان بدون فرزند یا دارای یک فرزند، ۷۷/۷ درصد زنان دارای دو تا سه فرزند و ۸۶ درصد زنان دارای بیش از سه فرزند، تمایل ندارند که فرزند دیگری داشته باشند. تحلیل­‌های دو متغیره نشان داد که تفاوت معنی­‌داری بر حسب تمایلات فرزندآوری در میان زنان با ویژگی­‌های اقتصادی ـ اجتماعی، جمعیتی و فرهنگی متفاوت وجود دارد. نتایج تحلیل چند متغیره حاکی از این واقعیت است که مشخصه‌ های فرهنگی به تنهایی نمی­‌توانند نقش تعیین‌کننده‌ای در پیش‌بینی احتمال عدم تمایل به فرزندآوری داشته باشند. در واقع، ‌ترکیبی از مشخصه‌ های فرهنگی، اقتصادی ـ اجتماعی و جمعیتی تبیین بهتری از تمایلات فرزندآوری زنان بدست می‌دهد. بر اساس این یافته‌ها باید گفت که در سیاست‌گذاری‌های جمعیتی جدید، سیاست‌های تشویقی برای افزایش موالید عمدتاً بایستی معطوف و متمرکز بر زنان ازدواج‌کرده‌ی بی‌فرزند یا دارای یک فرزند باشد.
عباسی شوازی و همکاران (۱۳۸۹) در مقاله­ای با عنوان «برنامه­ی تنظیم خانواده و کاهش باروری در مناطق روستایی ایران: تأثیر خانه­های بهداشت روستایی» با بهره گرفتن از داده ­های باروری خانه­های بهداشت روستایی در ایران از سال ۱۹۸۹ که برنامه­ی تنظیم خانواده اجرا شد، تا سال ۲۰۰۵، به بررسی عوامل مؤثر بر کاهش باروری زنان روستایی و هم چنین موفقیت برنامه­ی تنظیم خانواده در روستاها پرداختند. آن­ها در این پژوهش متوجه شدند که برنامه­ی تنظیم خانواده تأثیر چندانی بر کاهش باروری زنان روستایی در ایران نداشته است اما فرستادن دختران به مدرسه و اهمیت دادن به تحصیلات آن­ها توسط والدین، تأثیر چشمگیری در کاهش موالید و افزایش میانگین سن ازدواج دختران در روستاهای ایران داشته است.
در بررسی موسایی و همکاران (۱۳۸۹) در خصوص نرخ باروری و میزان مشارکت زنان در نیروی کار در کشورهای خاورمیانه و آفریقای شمالی، نتایج نشان می­دهد که افزایش در نرخ­های باروری می ­تواند موجب کم شدن نیروی کار زنان و در نتیجه کاهش مشارکت آن­ها در نیروی کار شود. از سوی دیگر، با افزایش اشتغال زنان و حضور بیشتر آنان در عرصه ­های اقتصادی، نرخ­های باروری نیز کاهش خواهد یافت.
شیخ عطار (۱۳۸۸) در تحقیقی تحت عنوان «بررسی عوامل اقتصادی و فرهنگی مؤثر بر رفتار باروری: مطالعه­ موردی زنان متأهل شاغل در دانشگاه شیراز» به تبیین تأثیر عوامل فرهنگی مانند قومیت، سطح تحصیلات و باورهای مذهبی، بر رفتار باروری و شناخت و بررسی عوامل اقتصادی مانند نوع منزل شخصی، درآمد و … بر رفتار باروری پرداخته است. در این پژوهش مشخص شده که متغیرهای محل تولد، فعالیت­های ورزشی، قومیت و اعتقادات مذهبی، تأثیر معناداری بر باروری ایده­آل نمونه­ آماری ندارند. از دیگر مسائلی که در این تحقیق به طور ضمنی بررسی گردیده است، تأثیر سقط جنین یا فرزند مرده به دنیا آمده، بر رفتار باروری است و مشخص گردید که تعداد فرزند دختر مرده یا سقط شده بر رفتار باروری ایده­آل نمونه­ آماری، تأثیر­گذار می­باشد و بدین معناست که کسانی که سابقه­ سقط جنین یا فرزند دختر مرده به دنیا آمده داشتند، خواهان فرزند دختر نبوده­اند.
حسینی و عباسی شوازی ( ۱۳۸۸) تحقیقی با عنوان «تغییرات اندیشه­ای و تأثیر آن بر رفتار و ایده‌آل‌های باروری زنان کرد و ترک» انجام داده‌اند. در این تحقیق تلاش شده تا ضمن تحلیل هم­گروه تغییرات اجتماعی و اندیشه‌ای، تأثیر تعاملی این متغیرها بر رفتار و ایده‌آل‌های باروری زنان کرد و ترک سنجیده شود. نمونه­ مورد مطالعه در این پژوهش شامل ۷۳۹ زن ۴۹-۱۵ ساله­ی متعلق به یکی از خانوارهای معمولی ساکن در شهرستان ارومیه است که حداقل یک­بار ازدواج کرده ­اند. یافته‌ها از عمومیت تغییرات اجتماعی و تحولات خانواده در میان گروه‌های قومی مورد مطالعه به ویژه در گروه‌های هم دوره‌ی اخیرتر ازدواج حکایت دارد. بر اساس این مطالعه، تغییرات اندیشه‌ای محسوس در زمینه‌ی ازدواج و فرزندآوری و نیز رفتار و ایده‌آل‌های باروری زنان گروه‌های قومی به وجود آمده است. نتایج گویای آن است که تغییرات اجتماعی و تحولات خانواده ملازم با تغییر در نگرش‌ها و ایستارهای مرتبط با ازدواج و فرزندآوری و در نهایت رفتار و ایده‌آل‌های باروری است. یافته‌ها از نتایج تحقیقات پیشین مبنی بر اشاعه‌ی ارزش‌ها و هنجارهای پایین و همگرایی رفتار و ایده‌آل‌های باروری گروه‌های قومی حمایت می‌کند.
فروتن (۱۳۸۸) در پژوهشی تحت عنوان «زمینه ­های فرهنگی تحولات جمعیت­شناختی با اشاراتی به انتقال باروری در ایران» با بررسی مبانی تئوریک و شواهد تجربی، نقش تعیین­کننده­ زمینه­ ها و محیط فرهنگی در تبیین رفتارهای جمعیتی و انتقال باروری را مورد توجه و تأکید قرار داده است. مباحث این پژوهش نشان می­دهد که همچنان­که نادیده گرفتن محیط فرهنگی و شرایط اجتماعی باعث شکست یا موفقیت ناچیز و ناپایدار اقدامات حکومتی در زمینه­ تعدیل رشد جمعیت می­گردد، تبیین علمی جامع و واقع­بینانه­ی تحولات جمعیتی و تقلیل باروری در ایران نیز مستلزم توجه جدی به نقش زمینه­ ها و عناصر فرهنگی در چنین تحولاتی می­باشد. فروتن اظهار می­ کند که اعتقادات سنتی و باورهای عامه­پسند ایرانی که اساساً مشوق بعد گسترده­ی خانواده می­باشد، نقش تعیین­کننده ­ای را در میزان بالای باروری موالید در دهه­های گذشته ایفا کرده است. امروزه، سطح باروری کشور به­ طور معناداری تقلیل یافته است که تا حدود زیادی ریشه در متزلزل شدن باورهای سنتی پیشین و تکوین شکل­های جدید اعتقادات عمومی موافق با بعد کوچک خانواده دارد.
محمودیان و همکاران (۱۳۸۸) مطالعه­ ای تحت عنوان «زمینه ­های کم­فرزندآوری در استان کردستان: مطالعه­ موردی شهر سقز» انجام داده­اند. بنیان این پژوهش نتایج مطالعاتی است که درمورد انتقال باروری در ایران انجام شده، مبنی بر اینکه انتقال باروری در ایران اتفاق افتاده و این جامعه در حال حاضر در مرحله­ پایانی آن قرار دارد و در حال تجربه­ باروری در سطح جایگزین و زیر آن است. این پژوهش پدیده­ کم­فرزندآوری را در یکی از مناطقی که بیش از یک دهه است آن را تجربه می­ کند، مطالعه می­ کند و با رویکردی کیفی درصدد فهم نظام معنایی موجود در شهر سقز در استان کردستان پیرامون پدیده­ کم­فرزندآوری است. در این پژوهش با تعداد ۲۷ زن و ۲۶ مرد متأهل و مجرد ۲۰ ساله و بالاتر مصاحبه شده است. یافته­های این پژوهش نشان داده است که کم­فرزندآوری در این جامعه به عنوان یک کنش اجتماعی معنادار از رواج و شیوع گسترده­ای برخوردار است و در قالب نوعی گفتمان بر نظام معنایی و کنشی افراد و خانواده­ها حاکم است. برآیند کلیه­ مفاهیم و مقولات به دست آمده از این مطالعه، یک مقوله­ی دو وجهی به نام کم­فرزندآوری به مثابه­ی قاعده­مندسازی/ ارتقاء سوژه است که بازنمای وضعیت حاکم بر این جامعه در حیطه­ی فرزندآوری است.
حسینی و مهریار (۱۳۸۵) تحقیقی تحت عنوان «قومیت، نابرابری آموزشی و باروری» انجام داده­اند. هدف اصلی، بررسی تأثیر جایگاه متفاوت زنان گروه ­های قومی در نظام آموزشی، بر نگرش­ها و رفتار باروری آنهاست. داده ­های مربوط به ۵۸۲ زن کرد و ترک ۱۵ تا ۴۹ ساله­ی ازدواج کرده­ی ساکن در مناطق روستایی شهرستان ارومیه جمع­آوری و تجزیه و تحلیل شد. یافته­های این بررسی حاکی از نابرابری شدید آموزشی در گروه ­های قومی مورد بررسی است. تحلیل­های درون­گروهی نیز نشان­دهنده نوعی عدم تعادل جنسیتی در وضعیت آموزشی گروه ­های قومی است، اما در مقایسه، شدت نابرابری در میان کردها به مراتب بیشتر از ترک­هاست. نتایج این بررسی نشان می­دهد که تفاوت­های معنی­داری در سطح باروری و هم چنین نگرش­ها و ایده­آل­های باروری زنان کرد و ترک وجود دارد. در بین کردها، با سطوح تحصیلی پایین­تر، نگرش­ها و ایده­آل­های باروری در حمایت از باروری بالا و در بین ترک­ها، با سطوح تحصیلی بالاتر، البته در مقایسه با کردها، در جهت باروری پایین و داشتن خانواده­های کوچک و کم حجم است. این دو شیوه­ نگرش، عملکردهای جمعیتی متفاوتی را موجب می­شوند. بنابراین، انتظار این است که در آینده کردها و ترک­ها روندهای جمعیتی متفاوتی را تجربه کنند.
در مطالعه­ ای که تحت عنوان «کاهش باروری در ایران و عوامل اجتماعی و اقتصادی و فرهنگی مؤثر بر آن با تأکید بر نقش تنظیم خانواده بین سال­های ۱۳۷۵-۱۳۶۵ (مطالعه­ موردی شهر اصفهان)» توسط اکتایی (۱۳۸۴) انجام گردید، عوامل اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی مؤثر بر کاهش باروری در این شهر مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج این تحقیق نشان داد که بین میزان تحصیلات زنان، اشتغال زنان در خارج از منزل، پایبندی به فرهنگ سنتی، بالا رفتن سن ازدواج، استفاده از وسایل ارتباط جمعی و رسانه ­ها، استفاده از وسایل پیشگیری از بارداری، نوع شغل همسران و سطح درآمد خانواده با میزان باروری رابطه­ معنی­داری وجود دارد.
کلانتری و همکاران (۱۳۸۴) در پژوهشی تحت عنوان «عوامل جمعیتی مؤثر بر باروری زنان یزد در سال ۱۳۸۳» مشخص کردند که شباهت­های زیادی بین عوامل مؤثر بر باروری در سراسر جهان و به خصوص کشورهای در حال توسعه وجود دارد و به نظر می­رسد که شاخص­ های مزبور شمول جهانی دارند. جامعه­ آماری مورد بررسی زنان ۴۹-۱۵ ساله­ی شهر یزد می­باشد که با بهره گرفتن از فرمول کوکران تعداد ۳۸۳ نفر از آن­ها به عنوان نمونه برگزیده شده و مورد بررسی قرار گرفته­اند. بر­اساس نتایج این تحقیق: افزایش تحصیلات و سن ازدواج زنان، توافق زوجین در تنظیم خانواده، افزایش مشارکت مردان در تنظیم خانواده و کاهش مرگ و میر کودکان از عوامل مؤثر بر کاهش باروری زنان بوده است. سطح تحصیلات و سن ازدواج زنان با باروری رابطه­ا­ی منفی دارد. در صورتی که مرگ و میر با میزان باروری رابطه­­ای مثبت دارد. هم چنین نتایج نشان می­دهد که کاهش باروری، علاوه بر آن که ساختار جمعیتی هر کشور را تحت تأثیر قرار می­دهد، پیامدها و عوارض جانبی دیگری را نیز به دنبال دارد. در ایران از نیمه­ی دوم دهه­ی۱۳۶۰، باروری سطح پایین و در حد جانشینی را دارا است.
عباسی شوازی و عسکری ندوشن (۱۳۸۴) تحقیقی تحت عنوان «تغییرات خانواده و کاهش باروری در ایران: مطالعه­ موردی استان یزد» انجام داده­اند. این مطالعه با بهره گرفتن از مجموعه داده ­های نمونه­ ۱۲۴۹ نفری زنان ۴۹-۱۵ ساله­ی استان یزد که در قالب طرح بررسی تحولات باروری در ایران جمع­آوری شده، به بررسی تأثیر برخی از ابعاد تحول خانواده بر رفتارها و نگرش­های باروری در ایران پرداخته است. نتایج حاصل از تحلیل چند متغیره­ی مطالعه­ حاضر، با این انتظار تئوریک مطابقت داشته که زوج­هایی که در محیط شهر پرورش یافته­اند، زنانی که از سطوح بالاتر تحصیلی برخوردارند و زنانی که در سنین بالاتر ازدواج می­ کنند، در مقایسه با سایرین، احتمالاً انطباق بیشتری با الگوهای مدرن باروری از خود نشان خواهند داد. دارندگان چنین ویژگی­هایی، تعداد فرزندان کمتری دارند، به هنگام ازدواج، باروری ایده­آل پایین­تری داشته اند، با احتمال بیشتری قبل از اولین حاملگی خود از روش­های پیشگیری استفاده کرده ­اند و امروزه نیز فرزندان کمتری را برای هر زوج کافی می­دانند. نتایج مطالعه نشان می­دهد که طی چند دهه­ اخیر تغییرات سریعی در رفتارها و نگرش­های باروری رخ داده است. بافت سنتی خانواده نیز آمیزه­ای از تداوم و تغییر را تجربه کرده است. سرعت شدید کاهش باروری را نمی­ توان به تغییر اشکال سنتی خانواده ارتباط داد؛ زیرا کاهش سریع باروری ملازم با تحولات سریع در عناصر سنتی حیات خانواده نبوده و بر خلاف پیش ­بینی­های قبلی برخی از صاحب­نظران، نوعی همگرایی خطی به سمت مدل خانواده­ی هسته­ای غربی صورت نگرفته است.
عباسی شوازی و همکاران (۱۳۸۳) در پژوهشی تحت عنوان «همگرایی ایده­آل­های باروری در ایران: بررسی تطبیقی نسل جوان و نسل قدیمی­تر» اهداف زیر را دنبال کرده ­اند:
بررسی نگرش­ و رفتار زنان جوان متأهل در رابطه با مسائل باروری از قبیل ازدواج، باروری و برنامه­ی تنظیم خانواده و تجزیه و تحلیل تفاوت­ها بین رفتارهای باروری دو نسل: زنان متأهل ۲۹-۲۰ ساله و زنان متأهل نسل قبلی (زنان متأهل ۴۹-۴۰ ساله). داده ­های مورد استفاده در این مطالعه از پیمایش جمعیت­شناختی و سلامت و پیمایش گذار باروری ایران ۲۰۰۰ انجام شده در ۴ استان سیستان و بلوچستان، آذربایجان غربی، یزد و گیلان گرفته شده است. نتایج نشان می­دهد که این دو نسل، نگرش­های مشابه نسبت به سن در زمان ازدواج و سن در زمان باروری دارند. با این حال، تفاوت معنی­داری بین نگرش­های آن­ها درباره باروری ایده­آل در زمان ازدواج­شان وجود دارد. پژوهشگران این مقاله اظهار می­ کنند که این تفاوت می ­تواند به دو علت باشد: یا شیوع بالای بارداری ناخواسته در میان نسل قدیمی­تر؛ یا پذیرش دیرتر ایده­آل­های باروری پایین توسط همین نسل. این دو نسل هم­چنین از نظر استفاده از برنامه ­های تنظیم خانواده قبل از اولین بارداری با هم تفاوت دارند. با توجه به اهمیت ساختار سنی جوان جمعیت در ایران، این مقاله نتیجه می­گیرد که برنامه­ی تنظیم خانواده­ی ایران باید برنامه ­های جوان­پسندانه­تر را دارا باشد. با توجه به ایده­آل­های باروری پایین در بین دو نسل، عباسی شوازی و همکارانش استدلال می­ کنند که ایران ممکن است کاهش باروری بیشتری را تجربه کند و احتمال دارد به کشورهای با باروری پایین بپیوندد. آن­ها بیان می­ کنند که این کاهش باروری در ایران، پیامدهای سیاسی قابل توجهی دارد.
مطیع حق شناس (۱۳۸۲) در مطالعه­ ای تحت عنوان «بررسی تأثیر عوامل اقتصادی، اجتماعی و جمعیتی بر رفتار باروری در ارومیه» تأثیرات این عوامل را بر روی رفتار باروری با اطلاعات به دست آمده از ۵۰۰ نمونه­ شهری از زنان واقع در سنین باروری ۴۹-۱۵ ساله­ی شهر ارومیه مورد واکاوی قرار داده است­. یافته­های این پژوهش نشان می­دهد که سطح تحصیلات زنان از جمله مهم­ترین عوامل و سرعت­دهنده اصلی در کاهش باروری است. سن در اولین ازدواج با باروری رابطه­ معکوس دارد. در حالی که سن زنان در زمان مطالعه، از رابطه­ مستقیم با باروری پیروی می­ کند، اما بین اشتغال و باروری رابطه­ معنادار از نظر آماری مشاهده نمی­ شود.
در مطالعه­ طالب و گودرزی (۱۳۸۲) با عنوان «قومیت، نابرابری آموزشی و تحولات جمعیتی» با بهره گرفتن از داده ­های گردآوری شده در چهار شهر استان سیستان و بلوچستان، تحولات جمعیتی استان در پرتو نگرش­های اجتماعی مورد بررسی قرار گرفته است. داده ­های مورد استفاده از نمونه ­ای به حجم ۳۹۱۳ نفر از ساکنان چهار شهر زاهدان، خاش، چابهار و زابل گردآوری شده است. نتایج تحقیق بیانگر وجود تفاوت نگرش گروه ­های قومی- مذهبی درمورد هنجارهای خانواده و رفتار باروری می­باشد. به طوری که نگرش شیعیان (غیر بلوچ­ها) به خانواده، حول محور ارزش­های فردگرایانه و استقلال خانواده با عملکرد جمعیتی پایین می­باشد، در حالی که اهل سنت (بلوچ­ها) بیشتر به الگوهای سنتی ارزش خانوادگی گرایش دارند.
عباسی شوازی و همکاران (۱۳۸۲) در تحقیقی تحت عنوان «تغییرات در خانواده، نگرش­ها و رفتار باروری در ایران» به بررسی تغییر خانواده و اثرات آن بر کاهش باروری در ایران پرداخته­اند. نتایج نشان داده است که کشور ایران یک کاهش باروری چشمگیری را در سال­های اخیر تجربه کرده است. نرخ باروری کل از حدود ۷ تولد به ازای هر زن در سال ۱۳۵۸ به حدود ۱/۲ در سال ۱۳۷۹ کاهش یافته است. این کاهش باروری در تمام استان­ها و مناطق شهری و روستایی ایران، مشاهده شده است. در سال­های اخیر، سن در زمان ازدواج، افزایش یافته است و بر میزان باروری اثر گذاشته است. با این حال، تنها ۱۵ درصد از تغییرات باروری از سال ۱۳۶۴ تا ۱۳۷۵ به علت نسبت ازدواج بوده است. بنابراین این سؤال مطرح می­ شود که چرا باروری در بین متأهلین در ایران و در این چهار استان، کاهش یافته است. دوره­ های مختلف تغییر اجتماعی ارائه شده توسط سه دوره­ زمانی ازدواج، برای مطالعه­ این تغییرات در ایران، مورد استفاده قرار گرفته است. به طور خلاصه، کاهش باروری در ایران به نظر می­رسد که هدایت شده باشد با افزایش آرمان­های اقتصادی که به پذیرش هنجار اندازه­ کوچک خانواده در سراسر ایران منجر شده است. کاهش سریع باروری با سطوح تحصیلات افزایش یافته، عدالت جنسیتی بیشتر در رابطه­ زن و شوهر و دسترسی قابل اطمینان و مقرون به صرفه­ به برنامه­ی تنظیم خانواده ارائه شده توسط سیستم بهداشت عمومی گسترده در ایران تسهیل شد.
در تحقیق فروتن (۱۳۷۹) تحت عنوان «ملاحظات جمعیتی در فرهنگ عامه­ی ایران»، سعی شده است تا با بررسی ضرب­المثل­های ایرانی که به مباحث جمعیتی پرداخته­اند، نحوه­ نگرش و رویکرد عامه­ی مردم نسبت به آن­ها مورد مطالعه قرار گیرد. بر پایه­ نتایج به دست آمده این نکته به روشنی نشان داده شده که همسویی معناداری بین تحولات جمعیتی و انتقال سطح باروری در ایران، از یک طرف، و اعتقادات سنتی و باورهای عامه پسند از طرف دیگر، وجود دارد. به طور کلی، حد بسیار بالای باروری ایران در سال­های گذشته، منطبق با محیط و شرایط فرهنگی همان مقاطع زمانی است که در آن باورهای عمومی اساساً جهت­گیری مثبتی در خصوص موضوعات مرتبط با افزایش بعد خانواده داشتند. برعکس، همزمان با تزلزل نسبی این­گونه اعتقادات سنتی و باورهای عامه پسند، شاهد کاهش قابل ملاحظه­ی سطح موالید در سال­های اخیر می­باشیم.
میر محمد صادقی (۱۳۷۹) در مطالعه­­ی خود تحت عنوان «عوامل اجتماعی- اقتصادی مؤثر بر کاهش اخیر باروری در ایران و مقایسه با دیگر کشورهای خاورمیانه و شمال آفریقا» ایران را با چند کشور خاورمیانه و شمال آفریقا مقایسه کرده است تا عوامل اجتماعی- اقتصادی مؤثر بر کاهش باروری را مطالعه کند. او در این تحقیق از اطلاعات مربوط به ۱۵۰۱ خانوار در شهر اصفهان استفاده کرده که از طریق مصاحبه و پرسشنامه جمع­آوری و از تحلیل رگرسیونی استفاده شده است. عوامل تأثیر­گذار به سن مادر، سطح تحصیلات مادر و پدر، درآمد خانواده، نوع حرفه­ی پدر، فاصله­ی سنی زوج­ها و موقعیت خانه تقسیم ­بندی شده است. از جمله نتایج این تحقیق این است که در مقایسه با بی­سوادان، سطوح مختلف تحصیلات بالاتر مادر و پدر با باروری رابطه­ معکوس دارند. علاوه بر آن، سن مادر در اولین ازدواج و نیز تفاوت سنی زوج­ها با تعداد بچه رابطه­ معکوس نشان می­دهد.
شهبازی (۱۳۷۷) تحقیقی تحت عنوان «بررسی تأثیر عوامل اقتصادی، اجتماعی و جمعیتی مؤثر بر باروری در فرهنگیان شهرستان نهاوند» با هدف شناسایی متغیرهایی که بر کاهش یا افزایش زاد و ولد در بین این قشر اجتماعی مؤثرند، انجام داده است. در این پژوهش ۱۲۰ زن فرهنگی و نیز ۱۲۰ مرد فرهنگی- که همسرشان شاغل نباشند- به شیوه­ نمونه گیری تصادفی ساده با جایگزینی انتخاب شده و با همسرانشان مصاحبه به عمل آمده است. نتیجه­ تحقیق نشان داد میانگین فاصله­ی موالید برای کل جامعه­ مورد بررسی ۱/۱۴ سال می­باشد و بیشتر پاسخگویان (۱/۵۷ درصد) خواهان دو فرزند بوده ­اند. هم­چنین با افزایش تحصیلات زوجین میزان باروری کاهش می­یابد. بین تحصیلات زن و تعداد فرزندان ایده­آل، همبستگی قوی در سطح ۹۹ درصد وجود دارد و باروری در شهرها بیش از روستاهاست. از نظر تعداد فرزندان ایده­آل نیز بین شهر و روستا تفاوت وجود دارد. بین تعداد فرزندان موجود و اشتغال زنان همبستگی وجود ندارد. بین اشتغال و نگرش در جهت ارجحیت جنس پسر بر دختر همبستگی وجود ندارد.
حاجی­وندی (۱۳۶۸) مطالعه­ ای تحت عنوان «بررسی عوامل مختلف در رابطه با تمایل مادران به ادامه­ باروری و تعداد فرزندان دلخواه به وسیله­ آنالیز مسیر در شهر تهران» انجام داده است. هدف کلی، بررسی و شناخت عوامل مؤثر بر تعداد فرزندان دلخواه اضافی مادران است که به منظور استفاده­ در برنامه­ ریزی­های مربوط به کنترل جمعیت و تنظیم خانواده می­باشد. داده ­ها، حاصل طرح جمع­آوری اطلاعات طرح بررسی آگاهی، نگرش و عملکرد زنان همسردار ۱۵ تا ۴۹ ساله نسبت به برنامه­ی فاصله­گذاری موالید است. در این پژوهش ۱۲۹۴ زن واجد شرایط در تهران، کرج و ورامین مورد پرسش قرار گرفته­اند. نتیجه­ تحقیق گویای پایین بودن نسبی تعداد فرزندان دلخواه مادران است. سطح تحصیلات و ترکیب جنسی فرزندان از عوامل مؤثر بر تصمیم مادر به ادامه یا توقف فرزندآوری است.
مطالعات نمونه ­ای دیگر در سطوح ملی و منطقه­ای، عواملی چون بالا رفتن سن ازدواج زنان، اشتغال زنان در خارج از منزل، شهرنشینی، میزان استفاده از وسایل پیشگیری از حاملگی، نوگرایی و بهبود وضعیت زندگی را بر کاهش باروری اثبات کرده ­اند (نوروزی، ۱۳۷۷؛ رشیدی، ۱۳۷۹؛ قدرتی، ۱۳۸۴)
۲-۲- تحقیقات خارجی
در چند دهه­ اخیر، ترجیحات باروری به عنوان بخشی از نظرسنجی­ها (پیمایش­ها) جمع­آوری شده است. با این حال، اوایل امید می­رفت که ایده­آل­ها و نیات اندازه­ خانواده­ی گزارش شده، به بهبود دقت پیش ­بینی­های باروری منجر خواهد شد، اما به زودی محققین از رسیدن به این هدف ناامید شدند. گزارشات اخیر، نشان داده است که ایده­آل­های اندازه­ خانواده در برابر کاهش­های قابل توجه باروری، کم یا به آرامی کاهش یافته است. در کشورهای با باروری بالا، ترجیحات باروری اظهار شده، تمایل به کمتر بودن از آمار و ارقام واقعی دارند، که نشان دهنده برخی از نیازهای برآورد نشده­­ی جلوگیری از بارداری است. در کشورهای با باروری پایین، الگوی مخالفی غالب است. سطوح باروری در چند دهه­ اخیر، بسیار کمتر از ایده­آل­های اعلام شده کاهش یافته­اند (گلدشتاین^[۱۰] و همکاران، ۲۰۰۳). توضیحات برای این اختلاف نگرش­ها و رفتار به اشکال مختلفی شکل گرفته است. وستوف و ریدر^[۱۱] (۱۹۷۷) اظهار داشته اند که پاسخگویان به سادگی در موقعیتی برای پیش ­بینی مسیر آینده­ی زندگی خود و به ویژه شرایط دوره­ای که باروری را کم و بیش مناسب یا نامناسب می­سازد، نیستند. حتی زمانی که باروری کل به خوبی با انتظارات کل منطبق است، افراد قادر به پیش بینی خیلی خوب باروری خود نیستند (وستوف ۱۹۸۱).
نامبودیری^[۱۲] (۱۹۸۳) تأکید می­ کند که ترجیحات زنان در طی چرخه­ی زندگی تغییر می­ کند و تصمیم ­گیری برای داشتن فرزند، باید در یک فرایند پی در پی و مشروط در نظر گرفته شود.
مونیر^[۱۳] (۱۹۸۷) با دنبال کردن رویکرد نظریه­ انتخاب عقلانی (یاماگوچی و فرگوسن^[۱۴]، ۱۹۹۵) استدلال می­ کند که نیات باروری باید در همه دفعات بارداری مورد بررسی قرار گیرد، چرا که شرایط و برنامه ­های فرد ممکن است بعد از هر تولد جدیدی تغییر کند.
بسیاری اظهار کرده ­اند که ایده­آل­های باروری گزارش شده در نظر­سنجی­ها، هنجارهای اجتماعی و انتظار پاسخگو را از آنچه که محققان می­خواهند بشنوند را منعکس می­ کند (لیوی باسی^[۱۵]، ۲۰۰۱). در واقع، خانواده­ی دو فرزند- یک پسر و یک دختر- مدت طولانی است که ساختار ایده­آل خانواده در کشورهای اروپای غربی، در نظر گرفته شده است. با وجود مشکلات اندازه ­گیری، تغییرات در ترجیحات باروری، هنوز یک نقش علی در بسیاری از تئوری­های کاهش باروری، بازی می­ کند (لستاقه و سورکین^[۱۶]، ۱۹۸۸). تحقیقات اخیر در پویایی­های اشاعه­ی رفتار، رابطه­ای قوی بین باروری مطلوب و واقعی ایجاد می­ کند (شورای ملی تحقیقات^[۱۷]، ۲۰۰۱). مدل­های نظری مانند آنچه توسط کوهلر^[۱۸] (۲۰۰۱) ساخته شده است، ارتباطی قوی بین باروری واقعی دیگران و باروری مطلوب خود شخص، فرض می­ کند.
نظریه ­ها­­ی جامعه ­شناسی، ایده­آل­های در حال تغییر را به عنوان مقدمه­ای برای تغییر رفتار می­دانند (آیزن و فیشباین^[۱۹]، ۱۹۸۰؛ راندفوس^[۲۰] و همکاران، ۱۹۸۸؛ شون^[۲۱] و همکاران، ۱۹۷۷). در مقابل، لی^[۲۲] (۱۹۸۰) در مدل­سازی پویایی­های ترجیحات درحال تغییر، نشان داده است که تحت بسیاری از شرایط، تغییر نیات مقدم بر باروری دوره­ای، در نتیجه­ اثرات ترکیبی درون جمعیت رخ خواهد داد.