. جوادی آملی، پیشین، ص ۳۶۸. ↑
. خاکی قراملکی، محمدرضا (۱۳۹۱)، منزلت عقل و وحی در هندسه معرفت دینی و امکان تولید علم دینی، در: مجموعه مقالات همایش تحول در علوم انسانی، تهران: انتشارات کتاب فردا، ص ۲۸۶. ↑
. مانند محمد عابد الجابری، نصر حامد ابوزید، محمد ارکون و… ↑
. بومی­سازی علوم انسانی (کتاب ضمیمه سالنامه روزنامه همشری در اسفند ۱۳۸۹)، گفت­و­گو با دکتر احمد واعظی، ص ۱۸۰. ↑
. See: Habermas, J. (1984). Theory of Communicative Action, Boston: Beacon Press, pp. 339- 402.
و نیز: میسگلد، دیتر (۱۳۸۵)، از هرمنوتیک متن کهن یا متن سیاست رهایی­بخش، ترجمه حسین مصباحیان، تهران: نشر کوچک. ↑
. رهدار، احمد (۱۳۹۱)، تأملی در بایسته­های «تولید» علم دینی، در: مجموعه مقالات همایش تحول در علوم انسانی، تهران: انتشارات کتاب فردا، ص ۳۳۷. ↑
. برای مطالعه تفصیلی پیرامون موانع ساخت و بازسازی تمدن­ها، بنگرید به: رهدار، احمد و دیگران (۱۳۸۶)، جستاری نظری در باب تمدن، قم: انتشارات پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی. ↑

. شریف­زاده، رحمان (۱۳۹۱)، قیاس­ناپذیری و مسئله تعارض پارادایم­های علمی (پیشنهاد یک نظریه سمانتیکی)، فلسفه علم، سال دوم، شماره ۱، ص ۷۰. ↑
. مانهایم، کارل (۱۳۵۵)،‌ایدئولوژی و اتوپیا، ترجمه فریبرز مجیدی، تهران: انتشارات دانشگاه تهران. ↑
. See: Kuhn, Thomas S. (1962). The Structure of Scientific Revolution, Chicago: University of Chicago Press, P. 142. ↑
. قریشی، فردین (۱۳۹۰)، بازسازی اندیشه دینی در‌ایران، چاپ دوم، تهران: نشر قصیده­سرا، ص ۴۵. ↑
. Albrow, Martin (1996). The Global Age: state and Society beyond Modernity, Cambridge: Polity Press, P. 93. ↑
. ر.ک. به: پورسعید، فرزاد (۱۳۸۸)، بازتولید گفتمانی؛ راهبرد استقرار امنیت نرم در جامعه‌ایرانی، مطالعات راهبردی، سال دوازدهم، شماره ۳. ↑
. ضیائی، سید یاسر (۱۳۸۷)، تقابل جهانی شدن اسلام و جهانی شدن حقوق بین‌الملل، تحقیق درس حقوق بین‌الملل اسلامی، دانشگاه علامه طباطبایی. ↑
. Inglehart, Ronald. (1997). Modernization and Postmodernization: Cultural,Economic and Political Change in 43 Societies. Princeton: Princeton University Press, P. 73. ↑
. کدیور، محسن و طیبه کرمی (۱۳۸۴)، معنای سنت از دیدگاه سنت­گرایان، مقالات و بررسیها، دفتر ۲۷، شماره ۲، ص ۲۰۴. ↑
. مجتهد شبستری، محمد (۱۳۷۶)،‌ایمان و آزادی، تهران: طرح نو، ص ۲۳۷. ↑
. میرباقری، سید محمدمهدی (۱۳۹۱)، جریان­شناسی تولید علوم انسانی اسلامی، در: مجموعه مقالات همایش تحول در علوم انسانی، تهران: انتشارات کتاب فردا، ص ۲۱. ↑
. میرباقری، پیشین، ص ۳۱. ↑
. برای مطالعه تفصیلی پیرامون «نظریه سیستمها»، تحولات آن و کاربست آن در علوم انسانی، ر.ک. به: وکیلی، شروین (۱۳۸۳)، کاربست نظریه سیستم­ها در مدل­سازی تغییرات فرهنگی، تهران: جهاد دانشگاهی دانشگاه تهران. ↑
. خاکی قراملکی، محمدرضا (۱۳۹۱)، بررسی و تحلیل نظریه تولید فلسفه­های مضاف در تحول علوم انسانی اسلامی، در: مجموعه مقالات همایش تحول در علوم انسانی، تهران: انتشارات کتاب فردا، ص ۱۳۹. ↑
. خسروپناه، عبدالحسین (۱۳۸۹)، فلسفه فلسفه اسلامی، قم: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، ص ۴۷۶. ↑
. See: Ceylan, Yasin. (1994). Some Remarks on AL-Farabi’S Views on the Relationship Between Philosophy and Religion, Islamic Studies, Vol. 33, No. 1, pp. 77-81 ↑
. میرباقری، پیشین، ص ۴۹. ↑
. حسین­نژاد، یوسف (۱۳۹۱)، بررسی رویکرد تهذیب علوم موجود در دستیابی به علوم انسانی اسلامی، در: مجموعه مقالات همایش تحول در علوم انسانی، تهران: انتشارات کتاب فردا، ص ۱۰۳. ↑
. امیری، علی­نقی (۱۳۸۵)، رویکردهای مختلف نسبت به رابطه علم و دین، پژوهش­های دینی، سال دوم، شماره ۴، ص ۱۸۷. ↑
. حضرت‌ایت الله العظمی خامنه­ای، بیانات در دیدار فضلای حوزه، ۲۹/۱۰/۱۳۸۲. ↑
. لک­زایی، نجف (۱۳۹۱)، طرح­نامه فقه سیاسی، مجله علوم سیاسی دانشگاه باقرالعلوم(ع)، شماره ۲۴. ↑
. ر.ک. به: مظفر، محمدرضا (۱۴۱۵ق)، اصول الفقه، چاپ دوم، قم: مکتب الأعلام الإسلامی. ↑
. باقری، خسرو (۱۳۷۷)، معنا و بی­معنایی در علم دینی، حوزه و دانشگاه، ش ۱۶ و ۱۷، ص ۱۶. ↑
. برای مطالعه تفصیلی در‌این خصوص، ر.ک. به: منشی­پوری، محمود (۱۳۹۰)، نیروهای جهانی­ساز و بومی­ساز فرهنگ و حقوق بشر در‌ایران، مطالعات بین‌المللی، سال هفتم، شماره ۴. ↑
. Chose Publique. ↑
. احمدی، احمد (۱۳۹۲)، جهانی شدن جرم و تغییر استراتژی، در: دایره المعارف علوم جنایی، تهران: نشر میزان، ص ۶۴۳. ↑
. حبیب­زاده، محمدجعفر و همکاران (۱۳۸۰)، تورم کیفری، عوامل و پیامدها، نامه مدرس علوم انسانی، شماره ۲۱، ص ۶۶. ↑
. مسه، میشل (۱۳۸۷)، شکل­های نامتقارن بین ­المللی شدن حقوق کیفری، مجله حقوقی بین ­المللی، شماره ۳۹، ص ۱۵۱. ↑
. برای مطالعه بیشتر پیرامون ابعاد پارادایم «حقوق کیفری دشمن­محور» بنگرید به: صدر توحیدخانه، محمد (۱۳۸۸)، حقوق در چنبره «دشمن»؛ از سیاست آمریکایی «جنگ با ترور» تا نظریه آلمانی «حقوق کیفری دشمنان»، در: تازه­های علوم جنایی (مجموعه مقالات)، تهران: نشر میزان. ↑
. ذاکریان، مهدی (۱۳۹۰)، ناکارآمدی­های حقوق بشر در خاورمیانه، مطالعات بین ­المللی، شماره ۳۰، ص ۱۳۰. ↑
. باقری، شهلا (۱۳۸۷)، علوم انسانی- اجتماعی از بحران تا بومی­سازی: انتقادات و راهکارها، حوزه و دانشگاه، سال ۱۴، شماره ۵۴، ص ۵۰. ↑
. multi-disciplinary studies ↑
. interdisciplinary studies ↑
. چالمرز، آلن (۱۳۸۷)، چیستی علم، ترجمه سعید زیباکلام، تهران: انتشارات سمت، ص ۳۷. ↑
. سید محمدمهدی باقری و مرحوم سیدمنیر الدین حسینی الهاشمی، سردمدار‌این گرایش هستند. ر.ک. به: میرباقری، سید محمدمهدی (۱۳۸۷)، گفتگوی علمی پیرامون مفهوم علم دینی، قم: انتشارات فجر ولایت؛ و نیز: جعفرزاده، محمدحسن (۱۳۸۵)، نهضت تولید علم با نگاهی به دیدگاه فرهنگستان علوم اسلامی، قم: انتشارات فجر ولایت. ↑
. ر.ک. به: وصفی، محمدرضا (۱۳۸۷)، نومعتزلیان؛ گفت­و­گو با نصر حامد ابوزید، عابد الجابری، محمد ارکون، حسن حنفی، تهران: نشر نگاه معاصر. ↑
. در‌این رویکرد، خسرو باقری حامی حضور آموزه­های نقلی در عرصه پیش­فرض­ها و زمینه­سازی برای پردازش فرضیه ­ها است. ر.ک. به: باقری، خسرو (۱۳۸۲)، هویت علم دینی، تهران: سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی. ↑
. در‌این رویکرد، دکتر مهدی گلشنی می­ کوشد آموزه­های نقلی را در نظریه­ های جهانشمول حاکم بر علم و جهت­گیری علم وارد کند و از‌این راه علم را متحول سازد؛ دیگری دکتر سید حسین نصر است که راهکار تلفیق را در توجه دادن به منابع مختلف معرفت و پرهیز از انحصارگرایی تجربی و آمیختنِ معقولِ ارزش­های متعالی و جهان­بینی صحیح با شالوده علم تعقیب می­ کند؛ و سومی‌ایت الله جوادی آملی است که با بهره­ گیری از مباحث منطق، فلسفه اسلامی، علم کلام (مبحث نبوت) و اصول فقه کوشیده تا ربط و نسبت عقل و نقل، و نیز مراتب مختلف علم (شهودی، تجریدی، تجربی) را در نظام معرفت آدمی تبیین کند و راهکار معقولی برای تحول در مفهوم اجتهاد و باز کردن عرصه­ عقل و نقل به روی همدیگر برای تولید فرآورده واحدی که همان­قدر که علمی است، دینی نیز هست، مهیا سازد. ↑
. حسنی، سید حمیدرضا و مهدی علی پور (۱۳۹۰)، پارادایم اجتهادی دانش دینی، چاپ دوم، قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، ص ۱۳. ↑
. برای مطالعه تفصیلی پیرامون نظریه‌‌های تخطئه و نظریه‌‌های تصویب و اقوال و ادله هر یک، ر.ک به: جلیلی، امید (۱۳۸۹)، امام محمد غزالی و نظریه تصویب در اجتهاد، فقه و مبانی حقوق اسلامی، دوره ۴۳، شماره ۲. ↑
. ر.ک. به: شاکری گلپایگانی، طوبی (۱۳۸۰)، فقه جزا و سیاست جنایی، مطالعات راهبردی زنان، شماره ۱۱؛ و نیز: همو (۱۳۸۵)، سیاست جنایی اسلامی، تهران: نشر فرهنگ اسلامی و دانشگاه امام صادق(ع). ↑
. شهابی خراسانی, محمود (۱۳۶۹)، ادوار فقه، تهران: موسسه انتشارات و چاپ دانشگاه تهران، ص ۳۶. ↑
. Strategy. ↑
. شاکری گلپایگانی، طوبی (۱۳۸۰)، فقه جزا و سیاست جنایی، مطالعات راهبردی زنان، شماره ۱۱، ص ۷۵. ↑
. شاکری گلپایگانی، پیشین، ص ۷۶. ↑
. شاکری گلپایگانی، پیشین، ص ۱۳۰. ↑
. شاکری گلپایگانی، پیشین، ص ۱۳۲. ↑
. شاکری گلپایگانی، پیشین، ص ۷۳. ↑
. سجادی­نژاد، سید احمد (۱۳۸۵)، اصل قانونی بودن جرم و مجازات، الهیات و حقوق، شماره ۲۰، ص ۱۰۰. ↑
. اردبیلی، محمدعلی (۱۳۸۲)، حقوق جزای عمومی، چاپ پنجم، تهران: نشر میزان، ج ۱، ص ۱۲۶. ↑

موضوعات: بدون موضوع  لینک ثابت


فرم در حال بارگذاری ...