در حالت کلی می توان برای هر دو گروه کابل ۵/۱ میلی متر مربع با روپوش و عایق پروتودور به کار برد ولی در مکان های که امکان ضربه یا ساییدگی یا جویده شدن توسط حیوانات وجود دارد باید کابل ها را حفاظت مکانیکی کرد می توان در مورد سیم های آژیرها و چراغ ها برای حفاظت آنها را داخل دیوار حداقل زیر ۱۲ میلی متر گچ به صورت توکار گذاشت. کابلهای سیستم اعلام حریق باید جدا از سایر کابل ها سیم کشی شوند. تست کابل ها توسط اهم متر انجام می شود. و در صورت استفاده از مگا اهم سنج باید تمام تجهیزات اعم از دتکتور – آژیر – پانل کنترل و … را از مدار باز کرد تا ولتاژ تست بالا به آنها آسیب نرساند هنگام کابل کشی نباید از مسیرها زون ها انشعاب گرفت. همچنین نباید از آژیرها هم انشعاب گرفت. کابل کشی سیستم های عادی به صورت رادیال یا خطی و کابل کشی سیستم های هوشمند به صورت حلقوی انجام می گیرد. در انتهای مسیر زون ها همیشه یک مقاومت موازی با خط که مقدار آن معمولاً ۷/۴ یا ۸/۶ کیلو اهم است متصل می کنند یا از واحد انتهای خط AEQL استفاده می نماید.

( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

مشخصات کابل سیگنال
کابل سیگنال جهت اتصال به تمامی عناصر مدار به غیر از کابل تغذیه شامل می­باشد. بدین منظور از کابل­های سه رشته­ای با سطح مقطع ۱.۵ یا ۲.۵ میلی­متر مربع استفاده می­ شود. در صورتی­که طول مسیر کابل در هر زون کمتر از ۱۰۰۰ متر باشد از کابل با مقطع ۲.۵ میلی­متر مربع استفاده می­ شود.
نوع کابل سیگنال با توجه به محل عبور کابل تعیین می­گردد. در صورتی­که کابل از مناطق با نویز زیاد عبور نماید. مانند کابل برق فشار قوی یا کابل­های مخابرات در این­صورت از کابل شیلد دار(نوع متداول cY (1) Ys) استفاده می­گردد و در غیر این صورت از کابل معمولی. درجه­ نویز این کابل ۱ می­باشد. کابل سیگنال روکار یا داخل لوله می­بایست قدرت تحمل ۳۰ دقیقه حریق را داشته باشد.
۲-۱-۲-۵پانل کنترل (FACP^[2])
اصلی ترین و مهم ترین قسمت سیستم اعلام حریق پانل کنترل می باشد که وظیفه ارتباط بین شستی ها و دتکتورها و وسایل علام حریق مانند آژیر ها و چراغ ها را به عهده دارد. این پانل ها به دو نوع آنالوگ و میکروپروسسوری تقسیم می شوند. پانل های کنترل باید قادر به تشخیص و اعلام خطای اتصال کوتاه یا قطعی مدار باشند و همچنین در مواقع قطعی برق به طور اتوماتیک برق اظطراری را توسط باطری ها به مدار اعمل می کنند. پانل ها معمولاً دارای امکاناتی نیز برای تست قسمت های مختلف مدار دارا می باشند. از نظر ظرفیت پانل ها را به زون تقسیم بندی می کنند که معمولا به صورت ۲-۴-۸-۱۶-۲۴-۳۲ زون ارائه می شوند. در بعضی از پانل ها می توان با اضافه کردن کارت های الکترونیکی (Extention card) تعداد زون ها را افزایش داد. پانل مرکزی باید در محلی نصب گردد که به راحتی قابل مشاهده باشد. معمولاً در ورودیها و محلهایی که ماموران آتش نشانی داخل می شوند نصب می گردد. خود مرکز کنترل باید توسط یک دتکتور دودی حفاظت گردد. ارتفاع نصب آن حدود ۸/۱ الی ۲ متر است و باید محل نصب آنرا از نظر دستکاری افراد غیر مجاز و یا احتمال خرابکاری مورد توجه قرار داد. تعداد دتکتورهای قابل اتصال به هر زون توسط کارخانه سازنده تعیین می شود.
در سیستم اعلام حریق نحوه ارتباط دتکتورها با پانل مرکزی به این صورت که در مواقع بروز حریق، تحریک دتکتور یا فشار دادن شستی اعلام حریق باعث ایجاد یک اتصال کوتاه نسبی در مدار می شود و جریان مدار افزایش می یابد ( نه به حدی که به عنوان اتصال کوتاه کامل شناخته شود و باعث اعلام خطا شود) در نتیجه مرکز کنترل اعلام حریق مینماید. مرکز کنترل از طریق مدار الکترونیکی بعد از تشخیص حریق رله های مربوط را وصل کرده و آژیرها و چراغ های اعلام خطر را به کار می اندازد.
قسمت های اصلی پانل کنترل به شرح زیر می باشد:
۱-منبع تغذیه
منبع تغذیه یا به صورت ترانس کاهنده به همراه مدار یکسو سازی داخل پانل قرار می گیرد یا به صورت واحد مجزا از بیرون پانل به پانل کنترل متصل می شود. ولتاژ خروجی منبع تغذیه معمولاً ۲۴ ولت DC قدرت جریان دهی آن حدود ۲ آمپر است. قدرت جریان دهی منابع تغذیه جداگانه حدود ۳ تا ۶ آمپر است و در دستگاه های بزرگ با تعداد Zone بالا استفاده می گردد. در مواقع قطع برق منبع تغذیه اظطراری که معمولاً عبارت از ۲ عدد باطری خشک ( بدون نیاز به سرویس و نگهداری) ۱۲ ولت می باشد که به طور سری بسته می شوند تا ۲۴ ولت DC را تأمین کنند. در حالت عادی که برق ۲۲۰ ولت وصل است سیستم باطری ها را شارژ کرده و برای مواقع قطعی برق آماده نگه می دارد و هنگام بروز قطعی برق به طور اتوماتیک وارد مدار می شوند. برای تابلوهای ۲ زون باطری های ۲ آمپر ساعت و برای تابلوهای ۴ الی ۱۲ زون ۷ آمپر ساعت و برای تابلوهای ۱۲ الی ۲۴ زون باطری های ۱۲ آمپر ساعت مناسب می باشد. معمولاً باطریها در داخل تابلو کنترل قرار می گیرند. بعد از نصب سیستم باید باطریها را قبل از اتصال پانل شارژ کرد و سیستم را با باطریهای شارژ شده روشن نمود.
۲-برد الکترونیکی
بر روی این برد فیوزهای لازم و رله مربوط به مگنت های نگهدارنده (Door holder) و جامپرهایی برای تنظیم و قطعات الکترونیکی دیگر وجود دارد. همچنین نشانگرهای اتصال کوتاه و قطعی مدار و کانتور توسعه (Aux) کانکتور اتصال کارت زون روی این برد وصل است.
۳-ترمینالهای اتصال شامل :
الف: خروجی ولتاژ DCکمکی
ب: خروجی کنتاکت های مربوط به رله مگنت نگهدارنده
ج: خروجی برای آژیرها و چراغ ها ( معمولاً بیش از یک خروجی می باشد)
د: خروجی برای زون ها ( دو ترمینال + و – برای هر زون)
ه: محل اتصال پانل تکرار کننده
۴- LED های نشانگر:
این LED ها معمولاً روی درب کنترل نصب می شوند:
الف: LED نشانگر وجود برق شهر
ب: LED نشانگر وجود اشکال در منبع تغذیه
ج: LED مربوط به وجود خطا در زون (FAULT) ( به تعداد زونها)
د: LED نشانگر آژیر (Sounder) که موقع به صدا در آمدن آژیر روشن می شود.
در مدل های مختلف ممکن است LED های نشانگر دیگری نیز وجود داشته باشند ولی موارد ذکر شده در بالا عموماً در تمام پانل ها وجود دارند.
۵- بیزر اشکال داخلی تابلو (Buzzer) در مواقع بروز اشکال در مدار داخلی تابلو مانند عدم اتصال باطریها به صدا در می آید.
۶- سوئیچ قفل کردن تابلو: برای جلوگیری از خراب کاری و دسترسی افراد غیر مجاز به تابلو و تنظیمات آن به کار می رود و روی درب تابلو نصب شده است.
۷- شستی های کنترل: برای تنظیم تابلو به کار می روند.
۲-۱-۳تجهیزات تکمیلی سیستمهای اعلام حریق
۲-۱-۳-۱تکرار گر (Repeater)
در مواقعی که تکرار علائم اعلام حریق در مکان هایی غیر از محل تابلو اصلی مورد نیاز باشد از تکرار گر ها استفاده می شود. تکرارگرها دارای LED های نشانگر مشابه تابلو اصلی می باشند و به ترمینال های تابلو کنترل مرکزی وصل می شوند. ممکن است بعضی از تابلوها امکانات اتصال تکرارگر را نداشته باشند. طرز اتصال آن در دیاگرام سیم کشی تابلو اصلی مشخص می شود.
۲-۱-۳-۲جدا کننده خط ( Line Lsolator)
با بهره گرفتن از جدا کنندهای خط می توان در صورت بروز عیب در مدار قسمت معیوب را از قسمت سالم مدار جدا کرده و بعد از رفع عیب دوباره اتصال کامل مدار را برقرار نمود.
۲-۱-۳-۳مگنت نگهدارنده (Door Holder)
برروی درهای معینی جهت جلوگیری از گسترش آتش در حین آتش سوزی نصب می شود در صورت بروز حریق از بازماندن در جلوگیری می کنند. طبق استاندارد تغذیه آن باید از منبع ۲۴ ولت جداگانه انجام گیرد نه از برق ۲۴ ولت تابلو چون مصرف آنها بالاست.
۲-۱-۳-۴سیستم های صوتی اعلام خطر:
این سیستم ها در دو نوع عادی و هوشمند ساخته شده اند و قادرند به طور اتوماتیک یا دستی در مواقع بروز حریق پیام اعلام خطر را از بلند گوهای مربوطه پخش نمایند.
۲-۱-۳-۵ سیستم های تلفن اظطراری:
این سیستم ها دارای یک پانل تلفن اصلی و گوشی هایی می باشند که در محل های مورد نظر نصب می شوند. هنگام خطر می توان با بهره گرفتن از گوشی ها به مرکز تلفن خبر داد یا مرکز تلفن می تواند به هر یک از گوشی ها زنگ بزند. ارتباط بین گوشی ها نیز می تواند از طریق پانل اصلی تلفن برقرار باشد.
۲-۱-۳-۶ مدولهای رابط (Interface Module)
در سیستم های هوشمند استفاده می شوند و برای ارتباط و شناسایی اجزای قابل آدرس دهی سیستم به کار می رود.
۲-۱-۳-۷ واحد انتهای خطAEOL^[3]:
در انتهای خط سیستم های اعلام حریق نصب می گردد و با کمک آن می توان دتکتورهای عادی ( غیر قابل آدرس دهی) را به سیستم های اعلام حریق هوشمند وصل کرد.
۲-۱-۳-۸ برنامه ریز دستی ( Handle Programmer)
برای برنامه ریزی سیستم های اعلام حریق در صورت نیاز استفاده می شوند.
ابزارهای دیگری نیز مانند تست کننده مسیر (Loop Tester) و برد رله های کمکی و اسپلیتر زنگ و … وجود دارد که در سیستم های اعلام حریق در صورت نیاز استفاده می شوند.
۲-۲ دستگاه های مدل ACT 2 الی ۲۴ زون
۲-۲-۱ قسمت اصلی پانل اصلی
الف: قسمت هایی است که روی درب تابلو قرار دارند:
شستی (Reset/Resound/ Test Zone Lamp): برای دوباره راه اندازی کردن تابلو اصلی می باشد.
شستی (Silence Alarmes Sounders): برای ساکت کردن صدای بوق تابلو و آژیر می باشد.
شستی (Silence Fault Sounder) : برای ساکت کردن بیزر داخلی تابلو می باشد.