با توجه به مطالب فوق و اشاراتی که در سابقه بیان گردید می توان به اهمیّت و جایگاه تعلیم و تربیت و اثرات مثبت آن در زندگی فردی و اجتماعی پی برد.

حال اساتید دانشگاه علوم انتظامی که به ‌عنوان الگوی نظری و عملی آینده سازان نیروی انتظامی هستند و نتیجه کار آنان در جامعه همواره تبلوری از تعلیم و تربیت آنان می‌باشد به چه میزان از اصول و روش‌ها و عوامل مؤثر بر تعلیم و تربیت از دیدگاه مقام معظم رهبری آگاهی دارند.

۱-۶- چه کاربردهایی از انجام این تحقیق متصور است:

      1. به کارگیری آن برای مدرسان دانشگاه علوم انتظامی

    1. به کارگیری آن برای استفاده فراگیران در مراکز آموزش ناجا، ساعس و حفا ناجا

  1. استفاده مرکز مطالعات و تحقیقات سازمان عقیدتی سیاسی ناجا از اصول، روش ها و عوامل مؤثر بر تعلیم و تربیت از دیدگاه مقام معظم رهبری

۱-۷- استفاده کنندگان از نتیجه پایان نامه اعم از مؤسسات آموزشی، پژوهشی، دستگاه های اجرایی و غیره:

    1. دانشجویان دانشگاه نیروی انتظامی

    1. مراکز آموزش ناجا و ساعس و حفا ناجا

    1. دانشجویان و دیگر فراگیران کارکنان نیروهای مسلح اعم از ارتش، سپاه و بسیج

    1. دفتر مطالعات و تحقیقات ناجا و ساعس ناجا

  1. دیگر دانشگاه ها و مراکز علمی و پژوهشی

۱-۸- جنبه جدید بودن و نوآوری طرح چیست؟ (توسط استاد راهنما تکمیل شود):

با توجه به اینکه آنچه تاکنون صورت گرفته معمولاً جنبه نظری داشته است این تحقیق هم نظری است یعنی به تبیین دیدگاه مقام معظم رهبری می پردازد و هم ‌کاربردی و عملیاتی است زیرا به تطبیق دیدگاه مقام معظم رهبری و آنچه در عمل در دانشگاه علوم انتظامی صورت می‌گیرد می پردازد ‌بنابرین‏ از این حیث، کار نو محسوب می‌گردد.

فصل دوم

ادبیات

۲-۱- مقدمه:

انسان موجودی مستعد و شگفت انگیزی است که خداوند این قابلیت را در او به ودیعه گذاشته است که همواره بتواند سره را از ناسره، درست را از نادرست، کجی را از راستی و خوبی را از بدی تشخیص دهد و هرکدام را به دلخواه خود انتخاب نماید و گاهی این انسان با داشتن هوش و ذکاوت و استعداد درونی از راه راست خارج شده و به انحراف کشیده می شود و رو به خزان و زیانکاری می رود که نه تنها به خود بلکه به دیگران هم آسیب می رساند گاهی از حد تصور نیز خارج می شود و به فرموده قرآن کریم از حیوان نیز پست تر می شود. البته شکی نیست که وجود انسان ها همگی بر گرفته از فیض و رحمت لا یتناهی خداوند بزرگ است که رحمت و برکات خود را مثل باران بر همه می باراند . سوال پس چرا با توجه به اینکه اصل و اساس یک انسان از یک منشاء است این همه تضاد و چندگانگی و عداوت و کینه توزی و سرگشتگی در میان انسان ها مشاهده می شود؟ چرا بعضی از انسان ها به جای راه خیر، راه شر را انتخاب می‌کنند؟ چرا به جای مهرورزی و دوست داشتن، عداوت و دشمنی را پیشه خود می‌کنند؟ چرا با تمام توانایی هایی که در آنان امانت گذاشته شده و می توان در راه رسیدن به کمال از آن استفاده نماید با نهایت تعجب در راه باطل به کار می‌برد؟ و چراهای دیگر حال با بیان این چراها می‌خواهیم به اهمیّت موضوعی پی ببریم تا شاید نتیجه آن علت این همه دوگانگی و تفاوت و تضاد را روشن نماید مسئله مهمی که امروزه تمامی متفکران و اندیشمندان حوزه تربیتی به درستی به آن اشاره می نمایند و به تاثیر آن صحه می‌گذارند. مسئله ای که در حال حاضر تمامی جوامع مختلف با تمام قوای اقتصادی و فرهنگی و سیاسی در تلاشند که آن را در مسیر خواسته خود قرار دهند و بهره لازم را از آن ببرند و آن چیزی نیست به جزء تعلیم و تربیت که یکی از اساسی ترین مسائل جوامع بشری است البته این مسئله فقط مختص به زمان خاصی نیست اگر تاریخ را بررسی نماییم می بینیم که اساس رسالت و بر انگیختن پیامبران الهی همگی بر این پایه استوار است و همگی آنان متفق القولند که با تعلیم و تربیت انسان را به راه راست هدایت نمایند و استعدادهای درونی او را شکوفا نمایند و به مقام خلیفه الهی برسانند که این میسر نمی شود مگر با تربیت صحیح. در بیان امام خمینی (ره) که خود معلمی بود که رسالت انبیاء را بر دوش کشید و جهانی را متحول ساخت و فرمود: انبیاء آمدند که ما را هوشیار کنند – تربیت کنند – انبیاء برای انسان آمده اند و برای انسان سازی آمده اند کتب انبیاء کتب انسان سازی است قرآن کتاب انسان سازی است. موضوع علم انبیاء انسان است و هر چه جهت حرف با انسان است. انسان منشاء همه خیرات است و اگر انسان نشود منشاء همه ظلمات است. این موجود بر سر دوراهی واقع است یک راه، راه انسان و یک راه، راه منحرف از انسانیت است تا از چه حیوانی سر بیرون بیاورد.

و در جایی دیگر می فرماید تنها راه تربیت و تعلیم راهی است که از ناحیه وحی مربی همه عالم رب العالمین و از ناحیه حق تعالی ارائه شود و آن علمی است که انسان را به کمال مطلوب می رساند. (به نقل از دلشاد: ۱۳۸۲/ ۳)

و شهید مطهری به درستی درباره تعلیم و تربیت بحث ساختن انسان رامطرح می کند و می فرماید:همان طوری که یک مکتب دارای هدف های مشخصی است و مقررات همه جانبه ای دارد به اصطلاح سیستم حقوقی و سیستم اقتصادی و سیستم سیاسی دارد نمی تواند یک سیستم خاص آموزشی نداشته باشد و این هدف خاص آموزشی خواه برای فرد یا جامعه باشد که اگر هدف جامعه باشد بالاخره این افراد هستند که به وسیله آن ها باید اصل طرح ها پیاده شود افراد باید آموزش ببینند و اگر هدف فرد باشد بدیهی است که آموزش وپرورش افراد ضروری است. (شهید مطهری ۱۳۷۳)

و یا مقام معظم رهبری که خود به ‌عنوان کسی که در رأس جامعه اسلامی دارای تربیت الهی است و در این تحقیق سعی می شود به بررسی اصول و روش ها و عوامل مؤثر بر تعلیم وتربیت از دیدگاه ایشان و میزان آگاهی اساتید دانشگاه علوم انتظامی از آن ها پرداخته شود در اهمییت تعلیم وتربیت می فرماید هیچ آباد کردنی به قدر آباد کردن روان انسان و فکر انسان که در حقیقت راه آینده اورا ترسیم می‌کند نمی رسد. (بانکی پورفرد و قماشچی ۷۶: ۱۳۸۰)

۲-۲- تعریف تربیت:

از نظر لغوی وازه تربیت از ریشه «ربو» و باب تفعیل است در این ریشه معنای زیادت و فزونی اخذ شده است و در مشتقات مختلف آن می توان این معنا را به نوعی بازیافت مثلا به تپه «ربوه» گفته می شود زیرا نسبت به سطح زمین برآمده است نفس زدن را «ربو» گویند به سبب اینکه موجب برآمدن سینه است «ربا»نیز از آن رو که زیادتی بر اصل مال است ‌به این نام خوانده می شود البته تنها به نوع خاصی از زیادت بر اصل مال ربا اطلاق شده است نه به هر گونه زیادتی برای مثال برکت که نوعی زیادت بر اصل است ربا محسوب نمی شود. (باقری ج یک ۵۱:۱۳۹۰)

موضوعات: بدون موضوع  لینک ثابت


فرم در حال بارگذاری ...