– حسن بن شعبه حرانی، تحف العقول (قم: جامعه مدرسین، ۱۴۰۴هـ.ق)، ص ۳۹۹. ↑
– کافی، پیشین، ج ۲، کتاب الایمان و الکفر، باب الصدق و اداء الامانه، ح ۲، ص ۱۰۴. ↑
– وسائل الشیعه، پیشین، ج ۱۹، کتاب الودیعه، باب وجوب اداء الامانه، ص ۶۸. ↑
– اسراء / ۲۳. ↑
– کافی، پیشین، ج ۲، کتاب الایمان و الکفر، باب البر بالوالدین، ح ۱، ص ۱۵۷. ↑
– همان، ص ۱۵۸. ↑
– همان، ح ۱۳، ص ۱۶۲. ↑
– نساء / ۱. ↑
– کافی، پیشین، ج ۲، کتاب الایمان و الکفر، باب صله الرحم، ح ۱۱، ص ۱۵۲. ↑
– همان، ح ۳۳، ص ۱۵۷. ↑
– همان، ح ۱۷، ص ۱۵۲. ↑
– بحار الانوار، پیشین، ج ۷۲، کتاب العشره، باب ۵۱، التواضع، ح ۷، ص ۱۲۰. ↑
– کافی، پیشین، ج ۲، کتاب الایمان و الکفر، باب التواضع، ح ۲، ص ۱۲۲. ↑
– همان، ح ۳. ↑
– همان، ج ۲، کتاب الایمان و الکفر، باب الحیا، ح ۴، ص ۱۰۶. ↑
– همان، باب حسن خلق، ح ۶، ص ۱۰۰. ↑
– فصلت / ۳۴. ↑
– فصلت / ۳۵. ↑
– کافی، پیشین، ج ۲، کتاب الایمان و الکفر، باب العفو، ح ۱، ص ۱۰۷، در متن حدیث «الخلائق» است. ↑
– عبدالواحد بن محمد تمیمی آمدی، غرر الحکم (قم: دفتر تبلیغات، ۱۳۶۶)، ص ۳۸۸، ح ۸۸۹۲. ↑
– کافی، پیشین، ج ۲، کتاب الایمان و الکفر، باب شده ابتلاء المومن، ح ۳، ص ۲۶۰. ↑
– همان، ج ۲، باب کفم الغیظ، ح ۶، ص ۱۱۰. ↑
– همان، باب الحلم، ح ۵، ص ۱۱۲. ↑
– همان، باب کفم الغیظ، ح ۵، ص ۱۱۰. ↑
– همان، باب اهتمام بامور المسلمین، ح ۷، ص ۱۶۴. ↑
– همان، ح ۵، ص ۱۶۴. ↑
– همان، ج ۲، کتاب الایمان و الکفر، باب الحب فی الله…، ح ۱۶، ص ۱۲۷. ↑
– همان، ح ۱۱، ص ۱۲۶. ↑
– همان، ح ۳، ص ۱۲۵. ↑
– همان، ج ۲، باب الحب فی الله…، ح ۸، ص ۱۲۶. ↑
– قصص / ۵۶. ↑
– غرر الحکم، پیشین، ح ۲۴۶۷، قسم اول، باب ۶، فصل اول، ص ۱۴۰. ↑
– همان، ح ۲۵۲۱، ص ۱۴۲. ↑
– همان، ح ۲۴۸۴، ص ۱۴۰. ↑
– همان، ح ۸۵۷، ص ۶۵، قسم اول، باب اول، فصل ۱۲. ↑
– همان، قسم اول، باب ۶، فصل اول، ح ۲۵۱۲، ص ۱۴۱. ↑
– همان، قسم سوم، باب سوم، فصل ۷، ح ۷۲۲۳، ص ۳۱۲. ↑
– کافی، پیشین، ج ۲، کتاب الایمان و الکفر، باب حب الدنیا و الحرص، ح ۳، ص ۳۱۵. ↑
– همان، باب ذم الدنیا، ح ۱۱، ص ۱۳. ↑
– غرر الحکم، پیشین، قسم اول، باب ۶، فصل اول، ح ۲۴۵۱، ص ۱۳۹. ↑
– همان، قسم سوم، باب سوم، فصل سوم، ح ۶۶۱۳، ص ۲۹۵. ↑
– کافی، پیشین، ج ۲، کتاب الایمان و الکفر، باب حب الدنیا…، ح ۶، ص ۳۱۶. ↑
– نور / ۴۴. ↑
– کافی، پیشین، ج ۲، کتاب الایمان و الکفر، باب طلب الرئاسه، ح ۳، ص ۲۹۷. ↑
– قصص / ۸۳. ↑
– من لا یحضره الفقیه، پیشین، ج ۳، باب معرفه الکبائر، ح ۴۹۵۷، ص ۵۷۲، در متن حدیث اینطور آمده است: من مشی الی صاحب بدعه و وقمره…. ↑
– کافی، پیشین، ج ۲، کتاب فضل العلم، باب البدع و الرای…، ح ۸، ص ۵۶. ↑
– همان، ح ۴، ص ۵۴. ↑
– کهف / ۱۱۰. ↑
– کافی، پیشین، ج ۲، کتاب الایمان و الکفر، باب الریاء، ح ۷، ص ۲۱۵. ↑
– همان، ح ۱، ص ۲۹۳. ↑
– همان، ح ۳. ↑