رعایت نکات استریل در محل جایگذاری آنژیوکت ضروری می باشد. در صورتیکه پوست فرد کثیف باشد توسط آب و صابون ابتدا شستشو داده می شود سپس برای ضد عفونی کردن محل رگ گیری می توان از الکل، پوویدین ایدان ۱۰% یا محلول کلرهگزیدین استفاده کرد. از انجام شیو در محل قرار گیری آنژیوکت باید خودداری کرد زیرا سبب انتقال آلودگی به داخل عروق می گردد[۱۳].

( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

۲-۱-۹-۵-۴٫ درمان و اقدامات پرستاری در فلبیت
بهترین درمان در فلبیت شیمیایی، مکانیکال و باکتریایی پیشگیری از ایجاد آن می باشد[۱۲و۳۷]. کنترل مکرر ناحیه جایگذاری آنژیوکت و در صورت مشاهده اولین علائم قرمزی، تندرنس۱ والتهاب، تغییر محل آنژیوکت می باشد[۱۲و۱۳].
۱٫Tenderness
درصورت شک به عفونت، درمان عبارتست از قطع مسیر وریدی و برقراری مجدد آن در ناحیه دیگر، همچنین بکار بردن کمپرس گرم و مرطوب در ناحیه آسیب دیده و استفاده از روش استریل درخلال کارگذاری وسایل، استفاده از کانولا و سوزنی با اندازه مناسب جهت وارد شدن به رگ، توجه به ترکیبات مایعات و داروها، انتخاب ناحیه مناسب برای تزریق، بررسی مکرر محل تزریق از نظر وجود عوارض[۷۰].
در تکمیل تغذیه خوراکی از محلول های اینترالیپید (امولسیون های چربی) همزمان با محلول های آسید امینه و دکستروز جهت تغذیه کمکی ازوریدهای محیطی کمک گرفته می شود[۷۰]. در روش تغذیه از طریق ورید های محیطی محلول تزریقی بایستی از غلظت کمتری برخوردار باشد. در این روش غلظت دکستروز از ۱۰% درصد تجاوز نکند زیرا غلظت بیشتر باعث تحریک دیواره ورید های کوچک و فلبیت می شود [۸].
محلول های تزریقی (TPN) که جهت تغذیه کامل وریدی مورد استفاده قرار می گیرند هایپرتونیک و اسمولالیتی آنها ۱۸۰۰ تا ۲۶۰۰ میلی اسمول در لیتر می باشند لذا برای دیواره داخلی وریدهای محیطی بسیار مضر هستند همچنین توانایی ایجاد فلبیت و سایر عوارض وریدی را دارا می باشند [۱۲و۱۳و۷۲].
۲-۱-۱۰٫ عوارض موضعی داروهای شیمی درمانی
ویژگی هایی که داروهای شیمی درمانی را قادر به کشتن سلول های سرطانی می کند آنها را برای سلول های طبیعی نیز سمی می سازد[۵۰و۵۳]. اگرچه هنوز به طور کامل مکانیسم ایجاد عوارض شیمی درمانی روشن نیست معلوم گردیده که PH بسیاری از این محلول ها موجب بروز واکنش های التهابی شدید در محل تزریق می گردند[۱۳و۷۰].
داروهای شیمی درمانی براساس عوارض ناخواسته به سه گروه تقسیم می شوند : تاول زا ها ، غیر تاول زا و محرک ها[۷۲].
یک داروی محرک در حین تزریق از طریق عروق محیطی باعث یک پاسخ وریدی موضعی با یا بدون واکنش پوستی همراه می شود. بیمار ممکن است از سوزش، درد ناک بودن مسیر ورید شکایت نماید که همراه با قرمزی در اطراف محل تزریق می باشد که نشان دهنده ظهور فلبیت در طول مسیر تزریق وریدی داروهای شیمی درمانی می باشد[۱۳و۱۴]. درمان پیشگیرانه در این بیماران استفاده از آنتی هیستامین یا کورتیکواستروئید سیستمیک می باشد. همچنین یک ورید تحریک شده را با بهره گرفتن از یخ، افزایش رقت داروی تزریق شده وکاهش سرعت تزریق می توان درمان نمود[۷۲].
۲-۱-۱۱٫ نیتروگلیسیرین
نیتروگلیسیرین از عوامل ساده اسید نیتریک یا اسید نیترو می باشد. نتیروگلیسیرین طی یکسری واکنش های شیمیایی در بدن به اکسید نیتریک تبدیل می شود. اکسید نیتریک (NO) یک مولکول پیام رسان گازی می باشد که به راحتی در عرض غشاهای سلول منتشر شده و طیف گسترده ای از فرایند های فیزیولوژیک و پاتولوژیک را تنظیم می کند. نیتروگلیسیرین بعد از تبدیل شدن به اکسید نیتریک (N0)، اثر قابل ملاحظه ای بر تونوسیته عضلات صاف عروق و فشار خون دارد و سبب گشادی ورید ها و شرائین کرونر می گردد. تمام قسمت های سیستم عروقی، از شریان های بزرگ و وریدها در پاسخ به نیتروگلیسیرین شل می شوند میزان این پاسخ بسته به غلظت دارو متفاوت می باشد به طوری که ورید ها در کمترین غلظت و شریان ها در مقادیر بالاتری متسع می شوند. نتیجه مستقیم یک دوز موثر از نیتروگلیسیرین عمدتا شل شدن قابل ملاحظه ورید ها همراه با افزایش ظرفیت وریدی می باشد. نیتروگلیسیرین علاوه بر اینکه یک متسع کننده عروقی است با مکانیسم های متعدد بدن را در برابر تشکیل ترومبوز محافظت می نماید. یکی از مکانیسم های عمده، مهار تکثیر و مهاجرت عضله صاف عروقی است. آثار ضد ترومبوزی توسط اکسید نیتریک متابولیزه شده از نیتروگلیسیرین می باشد که مانع از تجمع پلاکتی می شود. سلول های آندوتلیومی همراه با پلاکت ها نقش مهمی را در تنظیم تشکیل ترومبوز را دارند. بنابراین اختلال عملکرد آندوتلیومی در نتیجه کاهش تولید NO ممکن است منجر به عملکرد غیر طبیعی پلاکتی شود[۷۳]. اکسید نیتریک متابولیزه شده از نیتروگلیسیرین ممکن است با اثر بر پلاسمینوژن باعث تقویت فیبرینولیز شده و اثر مهاری دیگری نیز بر لخته شدن خون اعمال می کند. اکسید نیتریک چسبیدن مونوسیت ها۱ و لکوسیت ها۲ به آندوتلیوم۳ ( مشخصه کلیدی مراحل اولیه تشکیل پلاک آتروم) را کاهش می دهد که بعلت اثر مهاری NO از چسبندگی بر سطح آندوتلیوم است همچنین ممکن است به عنوان یک آنتی اکسیدان عمل کرده و تشکیل سلول های کف آلود در جدار عروق را کاهش داده یا از آن جلوگیری می کند. امروزه بیشترین استفاده از نیتروگلیسیرین جهت درمان آنژین های ایجاد شده در حال استراحت، همچنین برطرف کردن اسپاسم شریان کرونری در مبتلایان دچار ایسکمی قلبی می باشد. از عوارض جانبی نیتروگلیسیرین، که در اثر درمان های تشدید شده آن بعلت اتساع عروقی ایجاد می شود می توان به افت فشار خون وضعیتی، تاکی کاردی، سردرد ضربان دار اشاره نمود.
۱٫Monocytes 2.leukocytes 3. Eosinophils
استفاده از نیترات ها در بیماران دارای گلوکوم زمانی ممنوعیت مصرف داشت ولی امروزه مشخص شده که استفاده از نیترات ها گلوکوم را بدتر نمی کند. البته نیترات ها در بیمارانی که دارای افزایش فشار جمجمه ای می باشند ممنوعیت مصرف دارند[۷۳].
۲-۱-۱۲٫ کلوبتازول
کورتیکواستروئید ها به طور چشمگیری تظاهرات التهابی را کاهش می دهند این دسته از داروها بر اساس غلظت، توزیع و عملکرد لوکوسیت های محیطی، اثرات سرکوب کنند گی خود را بر روی سیتوکین ها وکیموکین های التهابی و سایر واسطه های دخیل در التهاب انجام می دهند.
التهاب، بدون توجه به عامل ایجاد آن، با بیرون زدگی و نشت لکوسیت ها از درون رگ ها به بافت های متاًثر تشخیص داده می شود پس از تجویز کورتیکواستروئید های موضعی (کوتاه اثر، بلند اثر) معمولا غلظت نوتروفیل های گردش خون بالا می رود در حالی که لنفوسیت ها (T،B)، مونوسیت ها، ائوزینوفیل ها و بازوفیل ها کاهش می یابند که نهایتاً به کاهش سلول های التهابی می انجامد[۵۶]. علاوه بر اثر کورتیکواستروئیدها بر عملکرد لکوسیت ها، از طریق کاهش سنتز پروستاگلاندین ها، لکوترین ها و فاکتور های فعال کننده پلاکتی، پاسخ های التهابی را نیز تحت تأثیر قرار می دهند.کورتیکواستروئیدها هنگامی که مستقیماً بر روی پوست مالیده می شوند، موجب انقباض عروقی می گردند که احتمالاً با سرکوب دگرانوله شدن ماست سل ها این کار انجام می شود .آنها همچنین نفوذ پذیری مویرگ ها را نیز با کاهش آزاد شدن هیستامین از بازوفیل ها کاهش می دهند.
کارائی قابل توجه کورتیکواستروئیدها موضعی در درمان درماتوز التهابی می باشد. اثرات ضد میتوزی کورتیکواستروئیدها بر اپیدرم انسانی احتمالاً مکانیسم دیگری در پسوریازیس و سایر بیماریهای پوستی که با افزایش باز گردش سلولی همراه می باشد.کورتیکواستروئید ها به میزان کمی به دنبال مصرف در پوست طبیعی، جذب سیستمیک می شوند؛ برای مثال: تقریبا ۱% یک دوز پماد کلوبتازول بر سطح روی ساعد جذب می شود. پوشاندن طولانی مدت دارو با نوار پلاستیکی (پانسمان) روش موثری در افزایش نفوذ دارو در پوست محل مصرف دارد.
کلوبتازول از دسته دارویی کورتیکواستروئیدی موضعی با اثر ضد التهابی قوی می باشد که هم اکنون در درمان بیماریهای التهابی مانند پسوریازیس، درماتیت و لیکن پلان مورد استفاده قرار می گیرد این دارو از طریق لایه شاخی پوست جذب می شود و میزان جذب آن از طریق پوست ملتهب، بیشتر از پوست سالم می باشد که با پانسمان موضعی می توان میزان جذب را بالاتر برد.
کلوبتازول در بیماران مبتلا به ضایعات پوستی ویروسی، قارچی و سلی ممنوع می باشد. از تماس دارو با چشم ها باید خودداری کرد و فقط بر روی مناطق مورد نظر استفاده کرد و از کاربرد آن بر مناطق آسیب دیده و عفونی اجتناب کرد همچنین از تماس مناطق مبتلا یا مورد استفاده کلوبتازول، با نور خورشید اجتناب گردد زیرا ممکن است سبب آفتاب سوختگی گردد[۷۴].
۲-۲٫ مروری بر متون
در زمینه فلبیت و روش های کنترل، درمان و پیشگیری از آن، پژوهش­های مختلفی در داخل وخارج کشور انجام شده است که در این قسمت به چند مورد اشاره می­ شود.
آوازه و همکاران سال ۱۳۸۳ یک پژوهش کارآزمایی بالینی با هدف بررسی تاثیر نیتروگلیسیرین موضعی بر بروز و شدت فلبیت ناشی از کاتتر وریدی انجام دادند. پژوهش به صورت کارآزمایی دوسو کور بر روی ۸۲ بیمار بستری در بیمارستان های آموزشی دانشگاه های علوم پزشکی زنجان انجام شد. بیماران به صورت تصادفی به دو گروه مورد و شاهد تقسیم شدند. پس از جای گذاری کاتتر وریدی در گروه مورد پماد نیتروگلیسیرین و در گروه شاهد دارونما به میزان ۵/۱ سانتی متر و به وسعت ۲×۴ سانتی متر در قسمت دیستال کاتتر استعمال گردید و روی آن با گاز استریل ۵×۵ سانتی متر پوشانده شد. پس از ۱۲ ساعت محل کاتتر از نظر وجود و یا عدم وجود علائم فلبیت و شدت آن با بهره گرفتن از چک لیست بررسی و پانسمان با استعمال مجدد پماد ها تعویض گردید. این عمل در ۲۴، ۳۶، ۴۸، ۶۰ و ۷۲ ساعت بعد نیز تکرار شد. داده ها با بهره گرفتن از نتایج بااستفاده از آزمون تی،کای دو و خطر نسبی تجزیه و تحلیل گردید. نتایج پژوهش نشان داد که بین فراوانی (p=0/001) و شدت بروز فلبیت (p=0/005) در گروه مورد و شاهد اختلاف معناداری وجود دارد. همچنین نتایج حاکی از افزایش طول عمر کاتتر در گروه مورد نسبت به گروه شاهد بود(p=0/01). بنابراین ایشان استفاده از پماد نیتروگلیسرین در مواردی که نیاز به کاتتر گذاری بیش از ۴۸ ساعت وجود دارد پیشنهاد دادند[۷۵].برزو و همکاران پژوهشی را با هدف بررسی تاثیر پانسمان با گاز استریل درجلوگیری ازفلبیت و عفونت موضعی ناشی از کاربرد کاتترهای وریدی در سال ۱۳۸۲ انجام دادند. این کارآزمایی بالینی روی ۶۴ بیمار بستری در بیمارستان امام حسین(ع) شهر ملایر انجام گرفت. بیماران به صورت تصادفی در دو گروه، ۳۲ بیمار در گروه تجربی با بهره گرفتن از پانسمان با گاز استریل و ۳۲ بیمار در گروه کنترل به طور روتین با چسب قرار گرفتند . برای جمع آوری اطلاعات از چک لیست و گزارشهای آزمایشگاهی استفاده شد .روش کار بدین گونه بود که پس از تکمیل اطلاعات دموگرافیک کاتتر وریدی به طریق استریل توسط یک نفر در دست بیمار جایگذاری شد. سپس گاز استریل در روی ناحیه کاتتر برای گروه تجربی و برای گروه کنترل طبق روتین بخش قرار گرفت. پس از جایگذاری هر ۱۲ ساعت به مدت۷۲ ساعت محل از نظر فلبیت یا عفونت مورد بررسی قرار گرفت. در صورت بروز فلبیت و یا گذشت ۷۲ساعت سر پلاستیکی آنژیوکت با تیغ بیستوری استریل از بدنه جدا و به لوله آزمایش استریل حاوی ماده مغذی انتقال و درکمتری نزمان ممکن به آزمایشگاه فرستاده می شد تا درمحیط کشت توسط یک نفرکشت داده شود و در صورت رشد تعداد ۱۵ کلنی در هر بشقاب که مراهبا وجود علایم، نتیجه کشت مثبت تلقی می شد.اکثریت ۶/۶۵ درصد از افراد دو گروه مرد و در گروه سنی بین ۶۱-۷۰ سال قرار داشتند. ۱/۵۳ درصد از افراد هر دو گروه بی سواد و اکثریت افراد هر دو گروه ۴/۵۹ دارای ایسکمی میوکارد بودند. محل کاتتردرگروه تجربی ۱/۵۳ درصد دردست چپ و در گروه کنترل ۱/۵۳ در دست راست بود. از نظر نوع داروی مصرفی ۱/۴۴ درصد از افراد هر دو گروه از دو داروی هپارین و بازکننده عروق استفاده می کردند. نتایج پژوهش در مورد فلبیت باP<0/05 نشان داد که پانسمان با گاز استریل درپیشگیری از بروز آن مؤثر است. در حالی که آزمون آماری دقیق فیشر باP>0/05 نشان داد که پانسمان با گاز استریل در پیشگیری از عفونت موضعی کاتترهای وریدی غیر مؤثر بوده است.در پایان پژوهشگران نتیجه گرفتند که استفاده از پانسمان با گاز استریل می تواند درپیشگیری ازفلبیت وکلونیزاسیون مؤثر باشد[۱].
نکوزاد و همکاران ۱۳۹۰ در پژوهشی با هدف بررسی اثر روغن کنجد در پیشگیری از فلبیت ناشی از شیمی درمانی انجام دادند. این پژوهش به صورت کارآزمایی بالینی تصادفی بر روی ۶۰ بیمار مبتلا به سرطان کولون یا رکتوم تحت شیمی درمانی و بستری در بخش انکولوژی، براساس مشخصات واحد های مورد پژوهش انجام شد. بیماران به صورت تصادفی در دو گروه ۳۰ نفری، مداخله و کنترل قرار گرفتند. در گروه مداخله روغن کنجد، دو بار در روز و هر بار ۵ قطره در قدام ساعد محل کاتتر به سمت بازو، از روز آغازین شیمی درمانی تا چهاردهمین روز پس از شیمی درمانی تجویز شد و در گروه کنترل مداخله ای انجام نگرفت. نتایج این پژوهش نشان داد که میزان بروز فلبیت در گروه مداخله به طور معناداری کمتر از گروه کنترل بود. از طرفی خطر بروز فلبیت در گروه کنترل ۷۰ درصد بیشتر از گروه مداخله بود. آزمون ناپارامتری لگ رنک۱ نشان داد که میزان بقا در گروه مداخله به طور معناداری بیشتر
۱٫log–rank test
از گروه کنترل بود. همچنین بین دو گروه از لحاظ درجه فلبیت و روز وقوع آن، اختلاف معناداری وجود داشت. براساس نتایج پژوهش استعمال خارجی روغن کنجد در پیشگیری از فلبیت ناشی از شیمی درمانی نقش موثری داشته و به عنوان یک روش پیشگیری مناسب جهت کاهش میزان این عارضه توسط پژوهشگر پیشنهاد شده است[۷۶].
اشک تراب و همکاران نیز در سال ۱۳۸۵در پژوهشی با هدف بررسی مقایسه تأثیر ضدعفونی پوست با محلول کلرهگزیدین و الکل بر میزان بروز فلبیت مرتبط با کاتتر وریدی محیطی در بیماران قلبی بستری در بخشهای اورژانس، سی سی یو و پست سی سی یو بیمارستان شهید مصطفی خمینی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی ایلام انجام دادند. پژوهش به صورت کارآزمایی بالینی بر روی ۸۰ بیمار دچار آنژین ناپایدار و یا انفارکتوس میوکارد که نیاز به جایگذاری کاتتر داخل وریدی داشتند، انجام شد. بیماران به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب و در دو گروه ۴۰ نفره قرار گرفتند . در یک گروه محل قرار گیری کاتتر با محلول کلرهگزیدین و در گروه دیگر با محلول الکل۷۰% ضدعفونی شد، سپس هر ۱۲ ساعت از نظر وجود علائم فلبیت بررسی شدند. لازم به ذکر است که واحدهای مورد پژوهش از نظر سن، جنس ، محل جایگذاری و بیماری زمینه ای همگون شدند.نتایج نشان داد که میزان بروز فلبیت در گروه کلرهگزیدین ۱۵ درصد و در گروه الکل ۵/۳۷ درصد بود. پژوهشگر استفاده از محلول کلرهگزیدین را قبل از جایگذاری کاتتر ورید محیطی در کاهش فلبیت پیشنهاد نمود[۴۱].
دویر۱ و همکاران (۲۰۰۹) پژوهشی با عنوان تاثیر پیشگیری کننده و درمانی پماد کلوبتازول در فلبیت سطحی ناشی از دارو انجام دادند. در این پژوهش داروی DP-b99که به عنوان یک عامل محافظت کننده نورونی پس از سکته مغزی کاربرد دارد، باعث ایجاد فلبیت پس از تزریق می شود . استفاده شد. بدین صورت که دارو در دوز ۱و ۲ میلی گرم بر کیلوگرم در ساعت در ورید لترال گوش (۵و۶) خرگوش به ترتیب برای مدت ۳ روز انفوزیون شد. پماد کلوبتازول۰۵/۰% را به صورت موضعی دو بار در روز در محل کاتتر استفاده گردید. هرخرگوش به عنوان کنترل خودش بود. فلبیت در ساعات ۱، ۳، ۵، ۲۴، ۳۲، ۴۸، ۵۶ و ۷۲ ساعت بعد از تزریق با بهره گرفتن از مقیاس صفر تا چهار اندازه گیری شد. پس از ۳ روز گوش خرگوش ها جهت مطالعات بافتی استفاده شد.
۱٫Dvir
بیشترین میزان فلبیت در ساعت ۲۴ بود. کلوبتازول علائم فلبیت را در کل طول درمان کاهش داد و همچنین باعث کوتاه شدن دوره فلبیت شد. بیشترین میزان بروز فلبیت ۲۴تا ۴۸ ساعت بعد از اولین استفاده از کلوبتازول بود. مطالعه حاضر دارای محدودیت هایی از قبیل تعداد کم نمونه و عدم تصادفی سازی است. در پایان محقق بیان می کند که اگرچه یک مطالعه حیوانی نمی تواند پایه ای برای مطالعات انسانی باشد ولی این مطالعه تاثیر مثبت کلوبتازول را بر روی فلبیت در نمونه انسانی تضمین می کند و اگر استفاده از کورتون های موضعی در انسان ثابت شود می تواند جایگزین دارو هپارین و سایر ضد التهاب های غیر استروئیدی شود[۵۹].
کهنو۱ و همکاران در سال ۲۰۰۹ در کشور ژاپن پژوهشی را تحت عنوان تاثیر کورتیکواستروئید ها بر فلبیت ایجاد شده در اثر تزریق داروهای شیمی درمانی در خرگوش، انجام دادند. محقق با اینکه رقیق سازی و کاهش سرعت انفوزیون از راهکار های کاهش فلبیت بیان می نماید، مطالعه با هدف یافتن شیوه دیگری در کاهش فلبیت انجام شد. داروی وینورلبین۲ معمولا به همراه دارو سیس پلاتین استفاده و برای جلوگیری از تهوع ناشی از دارو از دگزامتازون استفاده می شود. در این پژوهش از داروی وینورلبین و دگزامتازون به صورت محلول در نرمال سالین با دوز ۶/۰ و ۸/۰ میلی گرم در میلی لیتر استفاده شد. تزریق در ورید گوشی خرگوش انجام شد. ۲ روز بعد از تزریق وینورلبین و ۳ روز بعد از تزریق دگزامتازون، ورید جدا و مطالعات بافتی روی آن انجام شد. دگزامتازون جهت تاثیر بر فلبیت ناشی از دارو قبل و بعد از انفوزیون داروی وینورلبین استفاده شد. نتایج هیستوپاتولوژی نشان داد که تزریق دگزامتازون به طور معناداری نسبت به گروه کنترل فلبیت کاهش می دهد. محقق استفاده از داروی دگزامتازون را به عنوان راهی جهت درمان فلبیت ناشی از داروی وینورلبین پیشنهاد نمود[۶۰].
لذا بعلت اختلاف نظر هایی که در رابطه با مطالعات گوناگونی که در زمینه پیشگیری از بروز فلبیت وجود دارد و تاکنون مطالعات در مورد کارایی روش های مختلف در این زمینه کافی نبوده و از یک پایه علمی مستحکم بر خوردار نمی باشند و به صورت روتین در بخش های بیمارستان اجرا نمی شوند. هم چنین بعلت هزینه های بالای پماد نیتروگلیسیرین در اغلب موارد تامین آن از طرف بیمار امکان پذیر نیست. با توجه به اهمیت این موضوع و اختلاف نظر افراد در کاربرد وسایل و داروهای مختلف، در این تحقیق جهت پیشگیری از فلبیت سطحی محل جایگذاری کاتتر وریدی از پماد کلوبتازول که یک پماد ضد التهاب قوی ، در دسترس و ارزان قیمت می باشد برای اولین بار جهت پیشگیری از فلبیت سطحی ناشی از آنژیوکت با پماد نیتروگلیسرین مورد مقایسه قرار داده شد.
۱٫Kohno 2.vinorelbine (VNR)
فصل سوم
مواد و روش ها
۳-۱٫ اهداف، پیش فرض ها و فرضیات تحقیق:
۳-۱-۱٫هدف کلی:
تعیین تاثیر پماد کلوبتازول و پماد نیتروگلیسیرین بر پیشگیری فلبیت سطحی ناشی از آنژیوکت
۳-۱-۲٫اهداف جزئی:

    1. تعیین و مقایسه فراوانی بروز فلبیت در گروه های دریافت کننده کلوبتازول ، نیتروگلیسیرین و کنترل به تفکیک ۲۴-۴۸-۷۲ ساعت بعد از کانولاسیون
    1. تعیین و مقایسه فراوانی شدت فلبیت در گروه های دریافت کننده کلوبتازول ، نیتروگلیسیرین و کنترل به تفکیک ۲۴-۴۸-۷۲ ساعت بعد از کانولاسیون
    1. تعیین و مقایسه فراوانی بروز فلبیت در گروه دریافت کننده کلوبتازول در۲۴-۴۸ و ۷۲ساعت بعد از کانولاسیون به تفکیک گروه سنی
    1. تعیین و مقایسه فراوانی بروز فلبیت در گروه دریافت کننده نیتروگلیسیرین در۲۴-۴۸ و ۷۲ساعت بعد از کانولاسیون به تفکیک گروه سنی
    1. تعیین و مقایسه فراوانی بروز فلبیت در گروه کنترل در۲۴-۴۸ و ۷۲ساعت بعد از کانولاسیون به تفکیک گروه سنی
    1. تعیین و مقایسه فراوانی بروز فلبیت در گروه دریافت کننده کلوبتازول در۲۴-۴۸ و ۷۲ساعت بعد از کانولاسیون بر اساس محل کانولاسیون
    1. تعیین و مقایسه فراوانی بروز فلبیت در گروه دریافت کننده نیتروگلیسیرین در۲۴-۴۸ و ۷۲ساعت بعد از کانولاسیون بر اساس محل کانولاسیون

۳-۱-۳٫پیش فرض ها:

موضوعات: بدون موضوع  لینک ثابت


فرم در حال بارگذاری ...