شکسته صدای خنده
دردناک درد
احتمالاً از آنجا که عملکرد صفات در بافت جملات مشخص می شود بهتر است کلمات مذکور در جملات عرضه شوند تا اطلاعات بیشتری فراهم نمایند. مثلاً:
بانمود: تیم پیروز ما بعد از برنده شدن از مسابقات ایالتی بازگشت.
بی نمود: نماینده مجلس پس از پیروزی خود سخنرانی پرشوری ایراد کرد.
بانمود: کامیون بزرگ به آهستگی، عقب عقب به درون انبار رفت.
بی نمود: بر صندلی با تفاخر نشست.
بانمود: دست شکسته، به تدریج بهبود یافت.
بی نمود: صدای خنده اش اتاق را پر کرد.
بانمود: آن جدایی دردناک را باید تحمل کرد.
بی نمود: در قوزک پایش احساس درد شدیدی کرد.
اجرای این الگو مستلزم حدود بیست جفت کلمه است – در صورت پیچیده تر بودن مفهوم نسبت به صفات ممکن است به بیش از آن نیاز باشد. برای شروع جریان از شاگردان می خواهیم تا کلمات را در داخل جملات بیابند و به کلمات مورد نظر توجه دقیق نمایند. سپس به آنان می آموزیم که عملکردهای نمونه های بانمود و بی نمود را با یکدیگر مقایسه و مقابله کنند. «نمونه های بانمود کار مشترکی در جمله انجام می دهند، کار غیر نمونه ها متفاوت است».

( اینجا فقط تکه ای از متن پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

از شاگردان می خواهیم از آنچه که معتقدند نمونه ها به طور مشترک دارند یادداشت بردارند. سپس با عرضه ی مجموعه های بیشتری از نمونه ها از آنان می خواهیم بگویند آیا هنوز هم همان فکر را دارند، اگر جواب منفی باشد، از آنان می خواهیم بگویند اکنون چه فکر می کنند. به ارائه نمونه ها تا جایی که بیشتر شاگردان به حد پیدایش فکر پایداری از مطلب برسند ادامه می دهیم. در آن موقع از شاگردی می خواهیم فکر و نحوه ی رسیدن به آن را شرح دهد. ممکن است یکی از پاسخ ها به شرح زیر باشد: «خوب اول فکر کردم که لغات با نمود طولانی ترند. بعد دیدم بعضی از کلمات غیر نمونه طولانی ترند، سپس آن فکر را کنار گذاشتم. حالا فکر می کنم آنهایی که نمود مفهوم را دارند همیشه مجاور بعضی دیگر از کلمات واقع می شوند و بر آن اثر می گذارند. مطمئن نیستم چه اثری».
سپس سایر دانش آموزان نظرات خود را برای دیگران ابراز می دارند. ما چند مثال دیگر ذکر می کنیم. به تدریج شاگردان به این توافق می رسند که هر نمونه با نمود چیزی بر معنای کلمه ای که به جای شیئی یا شخصی می نشیند می افزاید و یا آن را به طریقی توصیف می کند.
به ارائه مثال های بیشتر ادامه می دهیم و همزمان از دانش آموزان می خواهیم که کلمات متعلق مفهوم ما را معین کنند. هنگامی که توانستند چنان کنند، نام مفهوم (صفت) را ارائه می دهیم و از آنان می خواهیم درباره ی یک تعریف به توافق برسند.
آخرین فعالیت توصیف شاگردان درباره ی نحوه استفاده از اطلاعات و نحوه ی تفکر خود هنگام رسیدن به مفاهیم است (جویس و همکاران، ۱۳۷۸، ص ۱۹۹ و ۲۰۰).
۲-۲-۱۴ مراحل تدریس در الگوی دریافت مفهوم:
الگوی دریافت مفهوم دارای سه مرحله ی اساسی است که در ادامه به معرفی این سه مرحله پرداخته می شود.
مرحله اول: شناسایی مفهوم
در این مرحله، مفهوم مورد نظر در قالب نمونه های مثبت یا منفی عرضه می شود. نمونه های مثبت زیر هم و نمونه های منفی زیر هم نشان داده می شود. به دانش آموزان می گوییم در نمونه ها و مثال های مثبت خواص و ویژگی های مشترکی وجود دارد که باید کشف و شناسایی شوند. دانش آموزان به مقایسه و توجیه ویژگی های نمونه ها می پردازند و در نهایت، مفاهیم دریافت شده را نام گذاری و فرضیه های خود را بیان می کنند. تأیید یا عدم تأیید این فرضیه ها در مرحله ی دوم انجام می شود.
مرحله دوم: آزمون دریافت مفهوم
در این مرحله دانش آموزان با تشخیص و تمیز مثال ها و نمونه های بدون نام از مفهوم تازه و ارائه مثال های دیگر از خود، میزان دریافت خویش را از مفهوم ارزیابی می کنند. در این مرحله معلم و دانش آموزان به تأیید یا رد فرضیه ها می پردازند.
مرحله سوم: تحلیل راهبردهای تفکر
در این مرحله، نحوه ی دریافت مفهوم را تحلیل و بررسی می کنند. برخی از دانش آموزان ممکن است فرضیه های خود را از زمینه های کلی شروع کنند و به تدریج به اجزا بپردازند و مفهوم را کشف و دریافت کنند (اشخاص کل نگر). برخی دیگر نیز با ساخت های محدود و جزئی شروع می کنند و در نهایت به نتیجه گیری کلی دست می یابند (اشخاص جزئی نگر یا دارای تفکر استقرایی). در هر دو حال، آنان شیوه ی تفکر خود را شرح می دهند (جویس و همکاران، ۱۳۷۸، ص ۲۰۹).

جدول (۱-۲): مراحل تدریس در الگوی دریافت مفهوم (جویس و همکاران، ۱۳۷۸، ص ۲۰۹)

مرحله اول

مرحله دوم

مرحله سوم

شناسایی مفهوم

آزمون دریافت مفهوم

تحلیل راهبردهای تفکر

* معلم نمونه ها و مثال هایی برای مفهوم تازه ارائه می دهد.
*دانش آموزان به مقایسه ویژگی های و خواص در نمونه های مثبت و منفی می پردازند.
*دانش آموزان فرضیه هایی درباره ی مفهوم تازه طرح می کنند.
*دانش آموزان بر اساس ویژگی ها و خواص حدسی به بیان قواعد یا تعاریف می پردازند.

*دانش آموزان مثال ها و نمونه های دیگری را بدون طرح نام و مفهوم با عنوان «بلی و خیر» تشخیص و تمیز می دهند.
*معلم بر اساس ویژگی های مفهوم تازه، فرضیه ها را تأیید، مفهوم را نامگذاری و تعاریف لازم را بیان می کنند.
*دانش آموزان مثال های دیگری را بیان می کنند.

*دانش آموزان نحوه ی تفکر خود را توضیح می دهند.
*دانش آموزان درباره ی نحوه ی کشف مفهوم تازه بحث می کنند.
*دانش آموزان درباره ی ویژگی های مفهوم، گفتگو می کنند.

ب: عمداً شرایطی را بر گروه تحمیل کردن به منظور آن که موجب نابودی کلی یا جزیی آن شود.
ج: تحمیل اقداماتی به قصد جلو‌گیری از تولید مثل در بین اعضای گروه.
د: انتقال اجباری اطفال از گروهی به گروه دیگر.»^[۲۶۶]
همانطوری که ماده یک کنوانسیون اعلام می‌دارد، ژنوساید به منزله یک نوع خاص از جنایات علیه بشریت و بدون تردید از مهمترین آنها می‌باشد. در واقع، هر دو نوع جرم ارتکابی یعنی کشتار جمعی و جنایت علیه بشریت از اهمّیّت فوق‌العاده‌ای در بین جنایات برخوردارند. آسیب به حیات و جان افراد، یکی از انواع مختلف صدماتی است که علیه انسانها ارتکاب می‌یابد. در این جنایت، مرتکب سیاست نابود کردن جسم و روان افراد را در اعمال تبعیض نژادی می‌داند. اتخاذ چنین سیاستی در تعداد زیادی جنایات علیه بشریت که به این هدف و انگیزه نزدیک می‌باشد (اعمال تبعیض ملی، قومی، نژادی یا مذهبی) مشاهده شده است. ماده ۳ کنوانسیون تنها این اعمال جنایت‌آمیز را بالمباشره ممنوع ننموده است، بلکه هر نوع واسطه ارتکاب عمل را به منزله معاونت و همکاری در جنایات و همچنین تبانی و توافق به منظور ژنوسید با تحریک مستقیم و مسلم جنایتکار، منع نموده است.^[۲۶۷]
ماده ۲ کنوانسیون ۱۹۷۶ شش نوع رفتار را آپارتاید می داند:
۱ ) منع اعضای یک گروه نژادی از حق حیات آزادی ؛
۲ ) تحمیل شرایطی به گروه های نژادی به قصد نابود کردن فیزیکی آنها؛
۳ ) تصویب قوانینی به قصد ممانعت از مشارکت گروه های نژادی در امور سیاسی , اقتصادی , اجتماعی و فرهنگی ؛
۴ ) اقداماتی جهت جداسازی جمعیت از لحاظ نژادی (جدایی محلهای زندگی کار, تفریح…)
۵ ) سو استفاده از نیروی کار گروه های نژادی (به بیگاری گرفتن , مزد کم دادن و…)
۶ ) اذیت و آزار گروه های نژادی (از طریق پلیس , مقامات و…
متاسفانه گروه های تکفیری سلفی در شاخه نظامی با ایراد اتهاماتی علیه شیعه این افراد را مهدور الدم اعلام کرده و با قهر و جبر به استغفار و طهارت ملزم می نماید. در این مبحث نسل کشی تکفیریان را در دو گفتار پی می گیریم در گفتار اول به بررسی فتاوی تکفیریان علیه شیعه به عنوان یک تبعیض نژادی و تحریک تکفیریان به قتال آنان، پرداخته شده است و در گفتار دوم به اقدامات عملی تکفیریان علیه شیعه پیرو تحریک مفتی های وهابی خواهیم پرداخت.
گفتار اول: فتاوی تکفیریان علیه شیعیان
ابن‏تیمیه حرانى که در حقیقت، تئوریسین اصلى فکر وهابیت به شمار مى‏رود، درباره شیعیان و پیروان اهل بیت سخنان بسیار زشتى گفته است. از جمله مى‏گوید:
درمیان مردم مصر، زندیق‏هایى وجود دارند که نه به آخرت ایمان دارند و نه به بهشت و جهنم، نه نماز را واجب مى‏دانند و نه زکات و حج را بهترین گروه در میان آن‏ها طایفه رافضه است، که رافضه شرورترین طایفه‏اى است که به قبله نسبت داده مى‏شود.^[۲۶۸] و در جایى دیگر مى‏نویسد: اما آن‏ها (روافض) شراب کفر و الحاد را در ظرف انبیاى خدا و اولیاى او به خورد مردم مى‏دهند، لباس مجاهدان در راه خدا را مى‏پوشند، اما در باطن از جنگ‏کنندگان با خدا و پیامبرش هستند.
محمد بن عبدالوهاب در یکى از نامه‏هاى خود، پس از بحث تفصیلى درباره استغاثه و توسل، مسلمانانى را که به عبدالقادر گیلانى استغاثه مى‏کنند، تکفیر کرده است: «هر کس عبدالقادر را بخواند، کافر است.»^[۲۶۹]

• • عبدالرحمن بن حسن در باب «من حجد شیئا من الأسماء والصفات‏» دو آیه: وَهُمْ یَکْفُرُونَ بِالرَّحْمَنِ قُلْ هُوَ رَبِّی لا إِلَهَ إِلَّا هُوَ عَلَیْهِ تَوَکَّلْتُ وَإِلَیْهِ مَتَابِ‏؛ و وَهُمْ یَکْفُرُونَ بِالرَّحْمَنِ قُلْ هُوَ رَبِّی لا إِلَهَ إِلَّا هُوَ عَلَیْهِ تَوَکَّلْتُ وَإِلَیْهِ مَتَاب‏، را آورده و شأن نزول آن‏ها را نیز بیان کرده و مى‏گوید: «رحمن» اسم و از صفات کمال خداوند است که مشرکان قریش آن را انکار کردند. پس از این سخنان مى‏گوید: اشاعره و معتزله چون صفات خدا را انکار مى‏کنند و آن‏ها را به تأویل مى‏برند کافر هستند:«زمانى‏که مشرکان اسمى از اسماى خداوند را انکار (و آن اسمى است که بر کمال خداوند دلالت دارد) کردند، انکار معناى این اسم و مانند آن نیز هم‏چنین است؛ زیرا جهم بن صفوان و پیروان او گمان کرده‏اند که این اسم بر صفتى که قائم به‏ذات خداوند باشد، دلالت ندارد. گروه‏هایى از معتزله و اشاعره و غیر آن‏ها او را در این عقیده پیروى نمودند؛ از این رو، بسیارى از اهل سنت آن‏ها را تکفیر کردند».^[۲۷۰] وی در کتاب مسائل بن‏باز آمده است که از او درباره شیعیان قطیف و ایران سؤال شد، او در پاسخ گفت: «روافضى که در حق على غلو مى‏کنند و به صحابه فحش مى‏دهند، کافرند؛ همانند رافضى‏هاى ایران و قطیف.»^[۲۷۱]

• • عمر بن خطاب از سیزده قرن جلوتر از شرکى که امروز مسلمانان گرفتار آن شده‏اند، اعلام خطر کرد و گفت: به زودى دستگیره‏هاى محکم اسلام دانه‏دانه پاره مى‏شوند. گفته شد: اى امیر مؤمنان این مسئله چگونه روى مى‏دهد؟ گفت: زمانى در اسلام کسانى بیایند که از دوره جاهلیت اطلاعى ندارند. پس کسانى‏که امروز مردگان را مى‏خوانند و براى آن‏ها قربانى و نذر مى‏کنند، به اطراف قبورشان طواف مى‏کنند، آن‏ها را مقدس و بزرگ مى‏دانند و به قصد توسل نزد آن‏ها تضرع و توسل مى‏کنند، اگر بدانند که این عمل‏شان عین کردارى است که عرب‏ در زمان جاهلیت انجام مى‏دادند، و آن را شرک و کفر مى‏دانستند، اقدام به این کار نمى‏کردند.^[۲۷۲]

• • ابن تیمیه وى مى‏گوید: «اگر اعتقاد داشته باشد که بر مردم واجب است که از یکى از امامان چهارگانه‏ به طور خاص تبعیت کنند، نه عالم دیگر، باید توبه‏اش داد، اگر توبه کرد خوب است وگرنه باید کشته شود».^[۲۷۳]

• • سیف الرحمان احمد، یکى دیگر از پیروان این مکتب، در زمان معاصر، معتقد است: «کسى که شیعیان را یهود این امت مى‏داند، راست گفته است و یهود اهل‏سنت همان کسانى هستند که تقلید مى‏کنند و بر تقلید خود اصرار مى‏ورزند؛ خصوصاً بعضى از حنفى‏ها، مانند جماعت تبلیغ که یاور نادانى و جمود بر تقلیدند.^[۲۷۴]

• • شیخ عبدالله بن جبرین، از مفتى‏هاى افراطى عربستان سعودى، تصریح مى‏کند که شیعیان به چهار دلیل بدون‏شک کافر هستند: «علما در کتاب‏هاى‏شان در باب مستحقین زکات گفته‏اند که، زکات به کافر و بدعت‏گذار داده نمى‏شود. پس رافضه بدون تردید کافرند؛ به چهار دلیل: دلیل اول: طعن آن‏ها به قرآن و ادعاى‏شان که بیش از دو سوم قرآن حذف شده است. و هر کس بر قرآن طعنى وارد کند، کافر است و این سخن خداوند را تکذیب کرده است که «ما قرآن را حفظ مى‏کنیم.» دلیل دوم: طعن آن‏ها به سنت و احادیث بخارى و مسلم. آن‏ها به روایات این دو کتاب عمل نمى‏کنند؛ زیرا از صحابه نقل شده است که آنان از دیدگاه شیعیان کافرند. دلیل سوم: آن‏ها اهل سنت را کافر مى‏دانند، بلکه اعتقاد به نجاست تک‏تک آن‏ها دارند، هر وقت با شیعیان دست مى‏دهیم، دست‏شان را بعد از آن مى‏شویند، و کسى که مسلمانان را کافر بداند، خودش براى‏ کافر بودن شایسته‏تر است؛ پس آن‏ها را تکفیر مى‏کنیم؛ همان‏طورى که آنان، ما را تکفیر مى‏کنند. دلیل چهارم: شرک صریح، به سبب غلو درباره على و فرزندانش او و خواندن آنان به همراه خداوند. این مطلب به صورت آشکار در کتاب‏هاى آن‏ها آمده است. هم‏چنین غلو آن‏ها و توصیف اهل بیت که این ویژگى‏ها تنها شایسته خداوند است. من این مطلب را از نوارهاى ایشان شنیده‏ام.^[۲۷۵]

• • لجنه دائمى افتاى عربستان سعودى به سرپرستى عبدالله بن باز، مفتى اعظم سابق عربستان سعودى، فتوا داده ‏اند که شیعیان جعفرى، چون اهل بیت را مى‏خوانند مشرک هستند و خوردن ذبیحه آنان نیز جایز نیست: «پیروان مذهب جعفرى که على، حسن، حسین و بزرگان‏شان را مى‏خوانند، مشرک و مرتد از اسلام هستند. به خدا پناه مى‏بریم. خوردن ذبیحه آنان حلال نیست؛ زیرا مردار است؛ حتى اگر اسم خدا را بر آن بخوانند».^[۲۷۶]

• • دکتر حسام عقاد، وهابى افراطى معاصر در کتاب حلقات ممنوع که علیه صوفیه نوشته است، درباره جلساتى که براى ذکر «لا اله الا الله» و یا صلوات بر پیامبر گرفته مى‏شود، مى‏نویسد: «یکى از بدعت‏هایى که در این حلقات وجود دارد این است که شیخ، ارقامى را تعیین مى‏کند که ذاکر بگوید؛ مثلا هزار مرتبه «لا اله الا الله» و یا ده هزار مرتبه صلوات بر پیامبر و یا بیشتر از این. این ذکرها در شرع ما وارد نشده است، بلکه از بدعت‏هاى جاهلان است. این افراد از ذکر شرعى به سوى شرک به خداوند خارج شده‏اند».^[۲۷۷]

• • ابن‏تیمیه به عنوان بارزترین شخصیتى است که آشکارا فتوا به کشتن مسلمانان داده است؛ هر چند که نخستین فرد نمى‏تواند باشد؛ چون پیش از او بنى‏امیه و بنى‏العباس با فتوا و بدون فتوا، صدها هزار نفر از مسلمانان را به بهانه‏هاى واهى کشته‏اند. از ابن‏تیمیه درباره کسى که اعتقاد داشته باشد، صحابه، حق امیرمؤمنان را غصب کرده‏اند، سؤال شد، وى در پاسخ فتوا داد که جهاد با چنین طایفه‏اى واجب است: از شیخ الإسلام تقى الدین سؤال شد از کسى که ادعا دارد به خدا، ملائکه، کتاب‏ها، پیامبران و روز قیامت ایمان دارد، اما در عین حال اعتقاد دارد که امامِ برحق پس از رسول خدا، على بن ابى‏طالب است و پیامبر، به امامت ایشان تصریح کرده است، صحابه با ظلم، او را از حقش بازداشتند و آن‏ها با این کار کافر شدند. آیا کشتن آن‏ها جایز است؟ آیا با این اعتقاد کافرند یا خیر؟ او جواب داد: سپاس پروردگار جهانیان را، علماى مسلمان اجماع دارند که هر کس از پذیرفتن شریعتى از شریعت‏هاى اسلامى که آشکار و متواتر است، امتناع کرد، کشتن او واجب است تا تنها دین خدا روى زمین باقى باشد. پس اگر بگویند که نماز مى‏خوانیم و زکات نمى‏دهیم، یا نماز پنج‏گانه را مى‏خوانیم و نماز جمعه و جماعت نمى‏خوانیم و … یا بگویند که همراه با مسلمانان با کفار نمى‏جنگیم و … از امورى که مخالف با شریعت و سنت رسول خداست و مسلمانان بر آن اجماع دارند؛ به درستى که جهاد با همه این گروه‏ها واجب است؛ همان‏طورى‏که مسلمانان با مانعین زکات، خوارج، خرمیه، قرامطه، باطنیه و دیگر طوایفى که از هواى نفس و بدعت‏ها پیروى مى‏کنند و از شریعت اسلام خارج هستند، جهاد کردند.^[۲۷۸] در جاى دیگرى با زدنِ تهمت‏هاى فراوان به شیعیان، تصریح مى‏کند که کشتن شیعیان، از کشتن خوارج ثواب بیشترى دارد: رافضى‏ها، با این حال مساجد را تعطیل کرده‏اند، همان مساجدى که خداوند دستور داده دیوارهاى آن بلند و نام خداوند در آن برده شود. رافضى‏ها، نه نماز جمعه را برپا مى‏کنند و نه نماز جماعت در مساجد مى‏خوانند. بر قبرهاى دروغین و غیردروغین مسجد مى‏سازند و آن‏ها را براى خود حرم قرار داده ‏اند؛ در حالى‏که رسول خدا لعنت کرده است کسانى را که روى قبور، مسجد بسازند و امتش را از آن نهى کرده است. شیعیان، اعتقاد دارند که به‏جا آوردن حج در این حرم‏ها از بزرگ‏ترین عبادات محسوب مى‏شود، تا جایى‏که بزرگان رافضه، حجِ این حرم‏ها را از حج خانه‏اى که خدا و رسولش به آن دستور داده، برتر مى‏دانند. با این توضیح روشن مى‏شود که رافضى‏ها از تمام گروه‏هایى که از هواى نفس پیروى مى‏کنند، شرورتر و حتى از خوارج نیز سزاوارتر به‏ کشتن هستند، و به همین دلیل در عرف عام شایع شده است که مقصود از اهل بدعت، رافضه هستند. عوام بر این باورند که ضدّ سنى همان رافضى‏ها هستند؛ زیرا آن‏ها آشکارترین دشمنان سنت رسول خدا و شرایع دین ایشان نسبت به سایر فرقه‏هاى اهل هوا هستند. هم‏چنین هیچ‏یک از خوارج، زندیق و غالى نبودند، در حالى‏که در میان روافض، زندیق و غالى به حدى است که جز خداوند، دیگران از شمارش آن عاجز است. هم‏چنین بیشتر ائمه آن‏ها از زنادقه هستند و اظهار رفض مى‏کنند تا دین اسلام را از بین ببرند. خوارج از راستگوترین مردم و باوفاترین آن‏ها به عهدشان هستند، اما رافضى‏ها از دروغگوترین و پیمان‏شکن‏ترین مردم‏اند.^[۲۷۹]

• • • شیخ عبدالله بن جبرین که فتاواى تکفیرى او را در فصل پیشین ملاحظه کردید، در فتواى دیگر مى‏گوید که چون شیعیان معتقد به توسل و استغاثه هستند، کشتن آنان جایز است:وى در پاسخ به این سؤال که: در شهر ما مرد رافضى هست که شغلش قصابى است، اهل سنت او را مى‏آورند تا حیوانات آن‏ها را ذبح کند. هم‏چنین اهل سنت با این شخص رافضى و رافضى‏هاى دیگرى که در همین شغل هستند، تعامل مى‏کنند. بنابراین، حکم معامله با این رافضى و امثال او چیست؟ حکم ذبیحه آن‏ها چیست؟ حرام است یا حلال؟ پاسخ: ذبح کردن به وسیله رافضى و هم‏چنین خوردن ذبیحه او حلال نیست؛ زیرا رافضى‏ها غالبا مشرک هستند و على بن أبى طالب را در سختى‏ها و مشکلات مى‏خوانند؛ حتى در عرفات، طواف و سعى. هم‏چنین فرزندان آن حضرت را مى‏خوانند؛ همان‏طورى که بارها از ایشان شنیده‏ایم. این شرک بزرگ و ارتداد از اسلام است که به سبب آن شایسته کشتن هستند.^[۲۸۰]

    (( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

• • القاعده، یکى از مشهورترین گروه‏هاى تکفیرى است که در سراسر عالم، مسلمانان و به ویژه شیعیان را قتل عام کرده‏اند. احمد فاضل یا همان أبومصعب الزرقاوى (کشته شده در ژوئن ۲۰۰۶)، پس از خروج از افغانستان به عراق آمد و رهبرى این گروه را در این کشور به عهده گرفت. وى در تاریخ ۱۵ سبتامبر سال ۲۰۰۵ میلادى در یک نوار ضبط شده، اطلاعیه‏اى را تحت عنوان‏ «الحرب الشامله على الشیعه الروافض أینما وجدوا؛ جنگ تمام عیار علیه شیعیان هر جا که باشند» را در اینترنت پخش و جنگ علنى علیه شیعیان را اعلام کرد. این مطلب به وسیله خبرگزارى‏هاى مجازى و نوشتارى به سرعت پخش و سبب شد که در همان روزاول در یک بمب‏گذارى انتحارى در شهر کاظمین، ۱۵۰ عراقى به شهادت برسند. نمونه آن را مى‏توانید در آرشیو روزنامه الدستور ببینید.^[۲۸۱]

• • عبدالله عزّام فلسطینى‏تبار،^[۲۸۲] تئوریسین اصلى سلفیه جهادى و القاعده به شمار مى‏آید و مهم‏ترین فردى بود که با قلم روان و بیان شیواى خود، خط و مشى فکرى نیروهاى جهادى را تعیین مى‏کرد. عزّام به جریان‏ «اخوان‏المسلمین مصر» وابسته بود و معتقد بود کشتن شیعیان واجب تر از جدال با یهودیان صهیونیستی اشغالگر قدس هستند.^[۲۸۳]

• • بن جبرین یکی از مفتیان بزرگ وهابی سعودی در جواب این سوال که آیا به فقرای شیعه میشود زکات داد؟» شیعیان را کافر دانسته و پرداخت زکات به آنان را جایز ندانسته است.وی شیعیان را با اتهاماتی همچون: اعتقاد داشتن به تحریف قرآن، عمل نکردن به سنت پیامبر اکرم و روایات صحیح بخاری و صحیح مسلم، تکفیر صحابه، تکفیر اهل سنت و نجس دانستن آنان، حاضر نشدن در نماز هایجمعه و جماعت اهل سنت، اقتدا نکردن به اهل سنت در نماز های جماع، غلو در حق حضرت علی و فرزندان آن حضرت و ندادن صدقات به نیازمندان اهل نست تکفیر کرده و می گوید: کسای که به شیعیان زکات بدهند بری الذمه نیستند و باید دوباره زکات بدهند زیرا با دادن صداقت به شیعیان ، کسی را کمک کرده که کفر را تقویت می کند.^[۲۸۴]

• • ابومصعب زرقاوی فرمانده پیشین شاخص نظامی وهابیان در عراق ، تشیع را مذهبی جدا از اسلام دانسته و شیعیان را با عناوینی همچون افعی، عقرب های حلیه گر، کافر ، دشمن حیله گر وشرور معرفی کرده و به اتهام پرستش قبر و طواف در اطراف قبور ائمه و تکفیر صحابه سب عایشه و جعل قرآن کریم، مشرک دانسه و دستور قتل آنان را صادر کرد.^[۲۸۵]

• • «یاسین العجلونی، مفتی وهابی، اسارت زنان شیعه سوری از سوی تروریست‌های وهابی در این کشور را مجاز دانست! العجلونی؛ در فتوایی که اعتراضات بسیاری را به دنبال داشت اعلام کرد: تروریست‌ها بدون پرداخت مهریه و یا خواندن خطبه شرعی، مالک زنان شیعه سوری هستند. وی از طریق “فیس بوک” تروریست‌ها را به تملک زنان علوی و حامیان اسد توصیه کرد».^[۲۸۶]

• • «از شیخ عبدالرحمان براک مفتی سعودی استفتا شده:«هل یمکن ان یکون هناک جهاد بین فئتین من المسلمین »(ای :السنه مقابل الشیعه؟ ) آیا امکان جهاد میان اهل سنت وشیعه وجود دارد؟ وی پاسخ داده :..اگر اهل سنت دارای دولت مقتدری باشند و شیعه برنامه شرک آمیز خود را اظهار نمایند(مانند اعتقاد به وصایت علی بعد از پیامبر و مراسم عزاداری برای حسین و توسل به علی )در این صورت بر اهل سنت واجب است که علیه شیعه اعلام جهاد کرده و آنان را به قتل برسانند.». شیخ عبدالرحمن بن البراک: شماره فتوا: ۱۸۰۸۰ تاریخ فتوا: ۲۶/۱۱/۱۴۲۷ هـ.ق ۲۰۰۶-۱۲-۱۷ میلادی

سوال:
حضرت! شیخ (عبد الرحمن بن البرّاک) ، سلام علیکم. یکی از برادران، تکفیر رافضی هایی را که به اعمال شرک آمیز چون استعانت و استغاثه از حسین و زیارت و حج ضریح ها می پردازند، صحیح ندانسته است. این برادر (با اینکه از من در طلب علم پیشقدم بوده) گفته تکفیر عقیده شیعیان به معنی تکفیر عامّه جاهلانشان که به سبب امامانشان گمراه شده اند، نیست، بلکه اگر نصیحت شوند و برایشان حجت آورده شود و باز از عقیده فاسدشان برنگردند، آنگاه تکفیر آنان واجب است، نظر حضرت شیخ چیست؟ آیا افراد جاهل آنان معذور از شرک می باشند؟ جواب: رافضیان خود را شیعه می نامند و ادّعای دوستی آل بیت رسول الله (ص) را دارند، آنها بدترین طوایف امّت اسلامی هستند، مؤسس این مذهب نامش عبد الله بن سبأ است که اصحاب سبئیه یاران افراطی او بودند که ادّعای خدایی علی را کردند و اکنون می بینید که به امامانشان از ذریه علی مقام خدایی می دهند، «اینان به اجماع تمام مسلمین کافرند».^[۲۸۷]

• • «ناصر العمر» یکى از مفتیان کینه‏توز وهابى در پاسخ به این سؤال که (خطر شیعیان براى اسلام‏ بیشتر از یهود و نصارى است، براى نجات امت اسلام چگونه این طایفه را ریشه‏کن کنیم؟) این چنین پاسخ مى‏دهد: در ابتدا باید بدانیم که شیعیان جز با یک حکومت اسلامى جهادى ریشه‏کن نمى‏شوند، شیعیان بعد از برپایى حکومت اسلامى مذکور دو راه دارند: یا این که اسلام را بپذیرند! یا این که سر بریده شوند، اگر اصرار کردند بر مذهب خود باقى بمانند با آن‏ها باید چنین برخورد کنید: اول) شیعیان را چون سر بریدن گوسفند، سر ببرید تا خون سر تا پاى آن‏ها را فرا بگیرد، و چه منظره بدیعى است زمانى که تو مى‏بینى اجساد شیعیان در دریایى از خون شناورند و صداى امواج خون رافضى گوش‏هایت را نوازش مى‏دهد و جنازه‏هایشان، چشم‏هایت را به وجد مى‏آورد.

دوم) زنان آن‏ها را به اسارت ببرید و در میان رزمندگان به صورت عادلانه تقسیم کنید.
سوم) کودکان شیعه را به فراگیرى تعلیمات اسلامى صحیح وا دارید و توحید و عقیده را به آن‏ها آموزش دهید، آموزش‏هاى نظامى دهید تا در فتوحات اسلامى از آنان استفاده شود.
چهارم) معابد و ضریح‏هاى شرک آلود شیعه را ویران کنید.
پنجم) خانه‏هاى آن‏ها را تفتیش کنید و کتاب‏هاى شرک آلودشان از بین ببرید.
ششم) آن‏ها را مجبور کنید کودکان خود را با اسمائى مانند معاویه، یزید و … نامگذارى کنند.
هفتم) روز عاشورا را جشن بگیرید و شیعیان را مجبور کنید در آن شرکت کنند.^[۲۸۸]
گفتار دوم: اقدامات تکفیریان علیه شیعیان
نظر به این که در مباحث قبل جنایات تکفیریان در سوریه و عراق و تخریب میراث فرهنگی و کشتار غیرنظامیان (عمدتاً شیعه) قبلاً توضیح داه شد جهت جلوگیری از اطاله نوشته صرفاً به گوشه ای از جنایات تکفیریان علیه شیعیان در پاکستان اشاره می نمایم.
۱٫ در تاریخ ۲۰۰۳ ۷ ۴ میلادى، در شهر کوئته و در مسجد جامع شیعه، نخستین حمله انتحارى، که در آن ۶۰ نفر از نماز گزاران شهید و صدها نفر زخمى شدند.

یا أیُّها الذِئبُ الخَبیـثُ

حَتّامَ فی غَنَمی تَعیث

تَأتِـی القَطیـعَ مُعَجِّلاً

عِندَ الظَلامَ وَ لا تَریث

کَـم إستغیثَ لِدِرءِ شَرَ

کٍ بِالکِلابِ فَلاتَغیث

(الزهاوی، ۱۹۷۲،ج۱: ۲۸۱)
(ای گرگ بد ذات تا کی گوسفندانم را برباد خواهی داد؟! شباهنگام عجولانه در میان گلۀ گوسفندان درمیآیی و مهلت نمیدهی. چارپایان هم در برابر دامهای گرگها از سگ گله کمک میخواهند ولی یارایی نمییابند.)
در این بیت ذئاب استعاره از کارگزارنی است که همچون گرگ مردمان گوسفند صفت را از بین میبرند. زهاوی در بسیاری از اشعار خود استعمارگرانِ غارتگر را به گرگ و مردم ستمدیده را به گوسفند تشبیه کرده است. در اغلب آنها وجه شبه ستمگری و درندهخویی در گرگصفتان و ظلمپذیری و سکوت در مردم بیگناه، بارز است. علاوه بر گرگ، لیل استعاره از نادانی و جهالت مردم، نهار استعاره از آگاهی و کلاب استعاره از حاکمانی است که از مردم حمایت و پاسبانی میکنند. اما بهار علاوه بر استعمارگران کاگزاران دولتی و حتی خود حاکم را به گرگ تشبیه میگند:

کـی ســزد از ارتـجــاعـی زاده قـانـون پــروری

کـی سـزد از گــرگ امیـد شبـانی داشتن

گرگزاده عاقبت گرگ است وبی شک از خریست

گـوسفند از گـرگ چشـم مهـربانی داشتن

(بهار،۱۳۵۸،ج۱: ۳۰۸)
گرگ در این بیت استعاره از احمدشاه قاجار است. شاعر علاوه بر شاه، اجداد او را گرگصفت و درندهخو میداند. همچنین در ابیات دیگری چنین میگوید: (همان: ۲۰۷)
خرس صحرا شده همدست نهنگ دریا کشتی ما را رانده است بگرداب بلا
خرس صحرا استعاره از استعمارگران روسی و نهنگ استعاره از انگلیسیهای فرصتطلب است و وجه اشتراک آنها درندهخویی است. همچنین کشتی استعاره از کشور ایران است که در گرداب بلای استعمار گرفتار آمده است. در استعارۀ مکنیه، مشبهبه حذف و فقط یکی از لوازم آن بیان میگردد:
الجَهلُ أوزارؤه بِالشرقِ نازِله الجَهلُ أدواؤه کَالسِّل قاتِله
(الزهاوی، ۱۹۷۲،ج۱ : ۲۴۷)
(جهالت و نادانی، در مشرق زمین مسکن گزیده است، داروهای نادانی همچون سل کشنده است)
در این بیت جهل و نادانی را انسانی میپندارد که باری سنگین و دارو و درمان دارد و گناهانی هم به دوش میکشد. بنابراین تشبیه نادانی به انسان و حذف مشبهبه این عبارات را در مجموعۀ استعارۀ مکنیه وارد میکند. همچنین است بیت زیر:

إنَّ العـراقَ بِه یَعیـشُ لِشقوهٍ

شَعـبٌ یَسأمَ الذُّلَّ ثُمَّ یَسأمُ

ألَّفُوه حَتی صـار فیهِم طابعاً

اسیرانجنگیاجازهدارندازخارجبازداشتگاهخریدکنند،یامزدخدمتی دهند. لذا پرداختهایمربوطه،توسطخوداسیرانجنگییابهوسیلهادارهبازداشتگاههاصورتخواهدگرفت،وادارهنامبردهپرداختیرابهبدهکارحساباسیرانمنظورخواهدداشت^[۳۴۱]. همچنین بازداشتیان می توانندبرایانجامخریدهایخودمبلغیپولنقداًیابهشکل کوپنخریدنزدخودداشتهباشند. بازداشتیانمنظماًفوقالعادههاییبرایخریدخواربارواشیاییازقبیلتوتونولوازمآرایشوغیرهدریافتخواهندداشت .

اسیران جنگی می توانندوجوهلازمجهتهزینههایشخصیخودرادرحدودیکهدولتبازداشتکنندهمعیننمودهازحسابمالی خود برداشتنمایند. همچنین می توانند برایخانوادهخودوکسانیکهازجنبهاقتصادی،تحتتکفلآنانمیباشندکمکهزینهبفرستند^[۳۴۲].
ج)استرداد اموال اسرا با آزادی آنان
دولت بازداشت کننده وظیفه دارد؛هنگام آزادی و بازگشت اسرا به میهنشان ،موجودیحساب آنان را نقداً و اشیاءقیمتیووجوهنقدیکهازاسیرانجنگی _ بنابر بر درخواست فرمانده _ أخذشده را عیناًمستردکنند ، و نمی توانند آنها را جزبهعللامنیتیضبط کنند.همچنینبر اسیرانجنگیجایز می باشد که اشیاءشخصی، نامه ها واماناتموصولۀ خویش را هنگام بازگشت به وطن باز پس گیرند^[۳۴۳].
وزناموال مرجوعه اسرا ممکناستدرصورتیکهاوضاعبازگشتایجابکندازمیزانیکهاسیرجنگیمیتواندباخودحملکندمحدودتر گردد . لکن به طور کلی هر اسیرجنگیمیتواندباخودلااقل٢۵کیلو بار ببرد. بنابراین لوازم مازاد بر وزن تعیین شده نزددولتبازداشتکنندهنگاهداشتهخواهدشدوبهمحضآنکهبینآندولتودولتمتبوعموافقتنامهایدربارهطرزحملوپرداختهزینههایمربوطمنعقدگرددبرایصاحبآنارسالخواهد
گردید^[۳۴۴]
در صورتی که دولت بازداشت کننده اشیاءقیمتییاوجوهنقدیاسیرانجنگی را در حین بازگشت اسیر به هرعلتیبه ویباز پس ندهدبهدفتراطلاعاتتسلیمخواهدشد.
چنانچه دولتبازداشتکننده به دلیلی یکی از لوازم شخصی اسیر یا نقدینهیااشیاءقیمتی وی را هنگام اعاده او به میهنش ،باز نگرداند ،یاخسارتی بر اموال وی وارد کند ،اسیرمجاز است ؛ درخواست غرامت خود را به دولت متبوع ابلاغ کند.
همچنین دولت بازداشت کننده بایستی گواهینامهایبهامضایافسرمسئولبه دولتمتبوعارسالکند ، مبنی براینکهبهچهجهتلوازمونقدینهیااشیاءقیمتیمزبوربهاومستردنشدهاست^[۳۴۵].
۴.۲.۷.۴-بررسی فقهی ، مقررات کنوانسیون ژنو در باب حق اموال اسیر
اسلام همچون مقررات تصویبی در ژنو أخذ اموال شخصی و غیر جنگی اسیر را جایز نمی داند اما ضبط اموال جنگی اسیر را، چه برای خودش باشد و چه برای دیگران ،مجاز می داند. در سخنان امیر المؤمنین (ع) به سپاهیانش در جنگ صفین آمده است: اموال اسیر را به جزاموالی که در لشکر گاه به دست می افتد، به غارت نبرید . این اموال متعلق به وارث آنان هست که طبق مقررات ارث اسلامی باید میان آنها تقسیم شود . اموال شخصی اسرا را نباید از آنان گرفت، و ادوات جنگی را باید از چنگ آنان در آورند و به مسئولین مربوطه تحویل دهند . از اسرا نباید چیزی بگیرند و آنچه از سنگرها و مقتولین به دست می آید در غیر مهمات رزمندگان، می توانند برای خود بردارند . اگر بارضایت صاحبانش به شما داده شده از ان خود شماست ودر این صورت به مسئولین مربوطه مراجعه کنید
لکن, در قرار داد ژنو حقوق و فوق العاده های کاری ای برای اسرا مطرح شده ، که در اسلام سخنی از این امور به میان نیامده است ، و از آنجا که اسلام صرفاً اموال نظامی و جنگی اسرا را قابل ضبط می داند لذا اموال قابل استردادی برای اسیر وجود ندارد.
۴.۲.۸- احترام به صاحب منصبان و فرماندهان اسیر
همانطور که افسران و فرماندهان نظامی در سپاه خویش محترمند، پس از اسارت هم بایستی نزد دولت بازداشت کننده محترم شمرده شوند ،لذا بایستی از حقوق بالاتری نسبت به اسرای پایین رتبه برخوردار باشند. بنابراین دولمتخاصمبهمحضشروعاسارتعناوینودرجاتکلیهاسرا رابهیکدیگراطلاعخواهندداد,تاتساویمعاملهبیناسیرانهمدرجهتأمینگردد. همچنین اگر دولت متبوع بعد از اسارت به اسیری ترفیع دهد ،این ترفیعِ رتبه، در دولت بازداشت کننده رسمیت خهواهد داشت و با او نیز مانند هم شأنانش رفتار او صاحب منصبان متمایز می باشند عبارتند از:
اگرچه اسرا بایستی به کلیه افسراندولتدستگیرکنندهاعمازهردرجهکهداشتهباشند،سلامبدهندومراسماحتراماتظاهریراکهدرارتشخودشانمرسوماست, دربارهآنانبهجایآورند, لکن افسراناسیرجنگیفقطمکلفندبهافسراندولتبازداشتکنندهکهازحیثدرجه،ارشدبرخودشانباشند,سلامبدهند.ولیدرهرحالبهفرمانده
بازداشتگاهبایستی اعمازهردرجهکهداشتهباشد,سلامبدهند.^[۳۴۶]
باافسرانوهمردیفانکهاسیرجنگیشوندبااحتراماتیکهمربوطبهدرجهوسنآنهاستبایستی رفتارشود^[۳۴۷] هر چند مراعات سن در رابطه با دیگر اسرا (غیر افسران)بایستی مراعات کرد^[۳۴۸].
همچنین برای خدمت بهبازداشتگاههایافسراناسیر،عدهکافیسربازاسیرجنگیازهماننیروهایمسلحودر صورت امکان ,سربازانی کههمزبانافسران مزبور باشند ,بارعایتدرجهافسرانگذاشتهخواهندشد.اینقبیلسربازانبه انجامهیچکاردیگریموظفنخواهندگردید^[۳۴۹].
بر خلاف اسرایی که درجه ای ندارند ؛ افسران جزء را که اسیر جنگی باشند , نمی توان به کاری جز کارهای نظارتی گماشت کسانیکهبهکارنظارتیگماشتهنشوندمیتوانندکاردیگریکهمناسبحالشانباشدبخواهندوآنکارتاحدودامکانبرایآنانتهیهخواهدشد.^[۳۵۰]
بیگاریهایی که به عنوان مجازات های نظامی بر اسرا حمل می شود ،در مورد افسران نظامی اجرا نمی شود^[۳۵۱].
همچنین توقیفگاهافسرانوهمردیفانازتوقیفگاهافسرانجزءواسرا جداخواهدبود^[۳۵۲].
۴.۲.۸.۱-بررسی فقهی ، مقررات کنوانسیون ژنو در باب صاحب منصبان و فرماندهان اسیر
اسلام نیز بر احترام به صاحب منصبان امر کرده است:آنچنان که، رسول اکرم (ص) در این مورد می فرمایند: (إذا أتاکم کریم قوم فأکرموه و إن خالفکم^[۳۵۳]) با این تفاوت که اسلام صاحب منصبان را اعم از فرماندگان ، پادشاهان و خانواده های شرافتمند می دانند ولی مقررات ژنو صرفاً درجه داران را صاحب منصب می دانند.به عنوان مثال: حضرت علی (ع) عمر را از اینکه دختران یزگرد سوم را بفروشد،نهی فرمود و علت آن را اینگونه بیان کرد که؛ دختران شاهان در بازارآها فروخته نمی شوند. سپس آنان را مخیر کرد تا با هر کسی که بخواهند ازدواج کنند و این بر اساس حدیثی است که بیان می دارد : “لا یجوز بیع بنات الملوک و إن کن کافرات^[۳۵۴]” یعنی«فروش دختران شاهان اگرچه کافرباشند ، جایز یا در جایی دیگر امام علی (ع) با دختران پادشاهان معامله دختران رعیت را نکنید ،همچنین بهتر است در انتخاب همسر مختار گذارده شوند.» یا نقلی دیگر در تاریخ آمده است که: همانا خلید عامل و کارگذار علی (ع) در خراسان بود وی تعدادی زن اسیر را که از او امان خواستند ، به سوی علی (ع) فرستاد . علی (ع) از او سؤال کردند گفتند:آیا ازدواج میکنید گفتند نه مگر با پسرانتان ازدواج کنیم پس ما کسی را هم کفو خود نمیدانیم علی (ع ) در پاسخ به ایشان گفتند:بروید هر جا که میخواهید پس نرسا از حضرت خواست که آن زن را به او بدهند و گفت: من از خویشان آنهایم ^[۳۵۵].
البته بایستی در نظر داشت که؛ در کنوانسیون ژنو به صورت جزئی تر به احکام صاحب منصبان مطرح شده است.
۴.۲.۹ – ارتباط اسیر با خارج از بازداشتگاه
فرد اسیر اگر چه بازداشت است اما می تواند با محیط خارج از بازداشتگاه به وسیله ارسال و دریافت نامه یا طرق دیگر ارتباط داشته باشد. ارتباط با اسرا یا با دولت متبوع می باشد و یا با خانواده که در باب هر دو ،کنوانسیون ژنو ،مقررا زیر بیان کرده است.
۴.۲.۹.۱-ارتباط با دولت متبوع
در ابتدا دولتبازداشتکننده،بهمحضاینکهاسیرانجنگیبهدستشافتندبایستی اقداماتی را که برای بازداشت اسیر در نظر دارد بهوسیلهدولتحامیبهاطلاعدولتمتبوعآناننیزبرساند. همچنینهرتغییریراکهدراقداماتمزبوردادهشوداطلاعخواهدداد^[۳۵۶].
۴.۲.۹.۲-ارتباط با خانواده
هراسیرجنگیبهمحضاینکهبهاسارتدرآمدیامنتهییکهفتهبعدازورودبهبازداشتگاهولوبازداشتگاهعبوریوهمچنیندرصورتبیمارییاانتقالبهبیمارستانیابازداشتگاهدیگریبایدبتواندکارتیکهدرصورتامکانمطابقنمونهپیوستاینقراردادباشدمستقیماًبهخانوادهخودوهمچنینبهآژانسمرکزیاسیرانجنگیارسالوآنهاراازاسارتونشانیووضعسلامتخودمستحضرسازد^[۳۵۷].
اگر پس از مدتی طولانی اسیران جنگی از خانوادهخودبی خبرماندهباشندیاوصولوارسالخبربرایآنهاازطریقعادیغیرمقدورباشدوآنهاییکهباخانوادهخودبعدمسافتفوقالعادهدارند،,اجازهخواهندیافتتلگرافاتیبهخویشانخودبفرستند. بهایاینقبیلتلگرافات بایدرابهپولیآهدراختیارخوددارندبپردازند ^[۳۵۸].
۴.۲.۹.۳-ارسال و دریافت نامه ها وامانات
ارتباط اسیران با خارج یا از طریق ارسال و دریافت نامه می باشد و یا از طریق ارسال امانات از جانب دولت متبوع یا سازمانهای انسان دوستانه می باشد. در این جا شرایط این دو موضوع را جداگانه بررسی می کنیم:
ارسال و دریافت نامه:
اسیرانجنگی برای ارتباط با دولت متبوع و نزدیکانش، می توانند کارتونامهدریافتوارسالکنند .
دولت بازداشت کننده وظیفه دارد که کارتهاونامههارا باسریعترینوسایلیدر اختیار دارد ارسال نمایدونبایدآنهارابرایمقاصدانضباطینگاهداردیابهتأخیراندازد.
دولت بازداشت کننده صرفا ًدر دو جا مجاز است که برای دریافت وارسال نامه ها محدودیت ایجاد کند، ولی حق ندارد مانع ارسال و دریافت نامه ها شود. لذا هر گاه دولتبازداشتکنندهلازمبداند, تعدادنامههاوکارتهایارسالیهربازداشتیمحدودمی شود. لکن بایدلااقلهرماهاجازهارسالدونامهوچهارکارتکهحتیالمقدورطبقنمونههایپیوستاینقراردادباشد رابدهد.
همانطور که ذکر شد؛ محدودیتهایدیگرینمیتواندبرقرارسازد,مگرآنکهدولتحامی,محدودیتهایمزبوررابخیروصلاحخوداسیرانتشخیصدهد^[۳۵۹], و برخی ا ز نامه ها را سانسور کند ولی باید توجه داشت که سانسورنامههایواصلهجهتاسیرانجنگییانامههایصادرهآنانبایددرکوتاهترینمدتممکنبهعملآیدوفقطبایدتوسطدولتفرستندهودولت
گیرندهصورتگیرد. هریکازایندودولتنمیتوانندیکنامهرابیشازیکبارسانسورکنند.
دولتهایبازداشتکنندههمهگونهتسهیلاتفراهمخواهندآوردکهاوراقواسنادواردهبهعنواناسیرانجنگییاصادره
توسطآنانخصوصاًوکالتنامهووصیتنامهبهتوسطدولتحامییاآژانسمرکزیاسیرانبه مقصدبرسد,و در باب تنظیم این اسناد دولتبازداشتکننده ، به اسرا اجازه خواهد داد تابایکنفرحقوقدانمشورتنمایندواقداماتلازم رابهعملخواهندآورد,کهصحتامضایاسیران رابهگواهیبرساند .
و در آخر اینکه دولتهایمعظمهمتعاهد،سعیخواهندکردمخارجتلگرافاتیکهاسیرانجنگیمخابرهمیکنندیادریافتمینمایند,حتیالامکانتخفیفیابد.
دریافت امانات اسیرانجنگیاجازهخواهندداشتاماناتارسالی را به صورت انفرادی ویادستهجمعیدریافتدارندکه ؛منجملهحاویموادغذایی,لباس,داروواشیاءمخصوصرفعاحتیاجاتمذهبی,مطالعاتیواوقاتبیکاریآنانازقبیل؛کتاب,لوازممذهبی,ادواتعلمی,فرمولامتحانات,آلاتموسیقیولوازمورزشواشیائیباشدکهاسیرانبهوسیلهآنبتوانندمطالعاتخودراادامهدهندیافعالیتهنرینمایند.
تنهامحدودیتیکهممکناستدرمورداینقبیلمرسولاتقائلشد,محدودیتهاییاستکهدولتحامیبرایخیروصلاحخوداسیرانجنگیپیشنهادکندویاکمیتهبینالمللیصلیبسرخوهردستگاهدیگریکهبهاسیرانجنگیکمکمیکند,بهعلتتراکموسایطنقلیهوارتباطاتفقطازلحاظحملاماناتمحدودیتهاییپیشنهادنماید.^[۳۶۰]
اما چنانچهممنوعیتی برایارسالمراسلاتیکه,توسطدولتهایمتخاصمبهعللنظامییاسیاسیایجادشود،فقطجنبۀموّقتیخواهدداشتومدتآنحتیالامکانکوتاهخواهدبود^[۳۶۱].
بازرسیاماناتاسیرانجنگینبایدطوریصورتگیردکهحفظونگاهداریموادغذاییمحتویآنهارامشکلسازد.. تسلیماماناتانفرادییادستهجمعیبهاسیراننبایدبهبهانهمشکلاتسانسوربهتأخیرافتد.
امانات اسرا به دو صورت انفرادی و دسته جمعی ارسال می شود . امانات انفرادی را بایستی به همان فرد مشخص که برای او ارسال شده است ، تحویل داد. لکن چنانچه امانات به صورت دسته جمعی ارسال گردند، بایستی آنان را به طرزی کاملاً عادلانه بین اسیران جنگی تقسیم کنند.لذا معتمدین اجازهخواهندداشت،اماناتدستهجمعیرا بینکلیهاسیرانیکهازنظراداریجزوبازداشتگاهآنهاباشندبهانضمامکسانیکهدربیمارستانهایادرزندانهایادرسایردارالتأدیبهااقامتدارندتقسیمنمایند ^[۳۶۲].
تقسیم بندیاماناتدستهجمعیطبقدستوراهداکنندگانصورتخواهدگرفت. لیکنتقسیمکمکهایطبیمرجحاًباموافقتسرپزشکانانجامخواهدشدوسرپزشکانمیتواننددربیمارستانهاونقاهتخانههاازدستوراهداءکنندگانتاحدیکهحوائجبیمارانایجابمینمایندتجاوزکنند^[۳۶۳]. درصورتارسال پوشاک،هراسیرجنگیلااقلمالکیتیکدستلباسکاملراحفظخواهدکرد^[۳۶۴].

۱- سیستم‌های کنترلی بهینه ^[۳۴]
۲- سیستم‌های کنترلی تصادفی^[۳۵]
۳- سیستم‌های کنترلی انطباقی^[۳۶]
۴- سیستم‌های کنترلی هوشمند^[۳۷]
۵- سیستم‌های کنترلی لغزشی^[۳۸]
۶- سیستم‌های کنترلی قدرتمند^[۳۹] [۵۰]
۲-۴-۱-۳ سیستم کنترل‌کننده پیوندی
ازآنجائیکه میراگرهای فعال هزینه بالایی دارند و قابلیت اطمینان آن‌ها کم است و از طرفی وسایل کنترل غیرفعال هزینه پایین و قابلیت اطمینان بالایی را دارا می‌باشند، بدین‌جهت این دو سیستم با یکدیگر ترکیب‌شده و سیستم کنترل دوگانه یا هیبریدی ساخته شد، به‌طوری‌که در هنگام فعالیت می‌توان از هر دو مکانیزم استفاده کرد . در هنگامی‌که سیستم به‌طور کامل کار می‌کند، کارایی بسیار بالایی دارد، اما اگر منبع انرژی قطع شود، سیستم غیرفعال به کار خود ادامه می‌دهد و بدین‌جهت قابلیت اطمینان این سیستم‌ها نسبتاً بالا است[۴۹].
از انواع سیستم‌های کنترل پیوندی می‌توان دودسته زیر را نام برد:
۱- میراگرهای جرمی پیوندی^[۴۰]
۲- سیستم‌های جداساز پایه پیوندی^[۴۱][۵۰].
۲-۴-۱-۴ سیستم کنترل‌کننده نیمه فعال
این وسایل مانند وسایل کنترل پیوندی بین دو حالت فعال و غیرفعال قرار می‌گیرند. این وسایل نمی‌توانند به سازه انرژی وارد کنند، اما خواص مکانیکی دارند که می‌تواند برای بهبود عملکرد آن‌ها تنظیم شود. این تنظیم بر اساس پاسخ‌های اندازه‌گیری شده بوده و نیروی خارجی تنها برای تغییر و تنظیم خواص وسیله مانند میرایی و سختی بوده و برای تولید یک نیروی کنترلی نیست. از مزایای این وسیله نیازهای کم انرژی آن و عملکرد بهتر نسبت به میراگرهای غیرفعال و تطبیق‌پذیری آن مانند میراگرهای فعال است. از طرفی این وسیله در هنگام قطع منبع انرژی به‌صورت غیرفعال به کار خودش ادامه می‌دهد و درنتیجه قابلیت اطمینان آن بالا است[۴۹].
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت nefo.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

از وسایل کنترل نیمه فعال می‌توان موارد زیر را نام برد:
۱- میراگرهای روزنه- متغیر^[۴۲]
۲- میراگرهای اصطکاک – متغیر^[۴۳]
۳- میراگرهای مایع تنظیم‌شده قابل‌کنترل^[۴۴]
۴- میراگرهای سیال قابل‌کنترل^[۴۵] (در دو نوع جریان یابنده الکتریکی(ER) و جریان یابنده مغناطیسی(MR))
۵- میراگرهای ضربه‌ای نیمه فعال^[۴۶]
۶- میراگرهای جرمی نیمه فعال^[۴۷] [۵۰]
بحث مفصل و جزئی در مورد سیستم‌های کنترلی خارج از محدوده این مجموعه می‌باشد. در ادامه به توضیح انواع میراگرها و به‌ خصوص میراگرهای ویسکوالاستیک می‌پردازیم. همه میراگرهای موردبحث در محدوده وسایل غیرفعال قرار می‌گیرند.
میراگرها
انرژی ورودی به سازه را در حالت غیرخطی می­توان به چهار قسمت انرژی جنبشی، انرژی میرایی، انرژی کرنشی (پتانسیل) و انرژی تسلیم (هسترتیک) تقسیم کرد[۵۲]. هر چه انرژی کرنشی سازه کاهش یابد، سازه به سمت ایمنی و اعضای تسلیم‌شده کمتر پیش می‌رود، که این امر با افزایش هر یک از سه انرژی دیگر در سمت راست معادله (۲-۱۹) امکان‌پذیر است. بر این اساس می‌توان سه دسته میراگر تعریف کرد.
۱- میراگرهای متناسب باانرژی جنبشی و به عبارتی وابسته به‌شتاب، مانند: میراگرهای جرمی
۲- میراگرهای متناسب باانرژی ویسکوز و به عبارتی وابسته به‌سرعت، مانند: میراگرهای ویسکوز
۳- میراگرهای متناسب باانرژی هسترتیک و به عبارتی وابسته به تغییر مکان، مانند: میراگرهای تسلیمی و میراگرهای اصطکاکی
میراگرهای ویسکوالاستیک و ویسکوپلاستیک، ترکیبی از حالت ویسکوز و حالت تسلیمی بوده و بنابراین هم وابسته به‌سرعت و هم وابسته به تغییر مکان هستند، اما به‌طور کل آن‌ها را وابسته به‌سرعت فرض می‌کنیم.
سه مورد از میراگرها در هیچ‌کدام از این طبقه‌بندی‌ها جای نمی‌گیرند که این میراگرها عبارت از میراگرهای آلیاژی با تغییر شکل حافظه‌ای (در حالت فوق الاستیک)، میراگرهای فنر اصطکاکی و وسایل میرایی دوباره ذخیره کننده نیرو، هستند[۵۳].
در ادامه به توضیح مختصری در مورد انواع میراگرهای غیرفعال می‌پردازیم.
۲-۵-۱ میراگرهای جرمی تنظیم‌شده
زمینه میراگر جرمی تنظیم‌شده برای اولین بار توسط فرام^[۴۸] در سال ۱۹۰۹ برای کاهش حرکات سالن کشتی مورداستفاده قرار گرفت . بعدها تئوری میراگر جرمی تنظیم به‌وسیله هارتوق و موندروید^[۴۹]در مقاله‌ای در سال ۱۹۲۸ ارائه گردید. و بحث‌های مفصل‌تری راجع به تنظیمات و پارامترهای میرایی بهینه در کتاب «ارتعاشات دینامیکی» هارتوق (۱۹۴۰) پیگیری شد.
این نوع میراگر شامل اجزای زیر می‌باشد :
۱-جرم: که می‌تواند هر چیزی شامل بتن، سرب، آب و .. باشد. وزن جرم متحرک بین ۱/۰ تا ۵/۲ درصد وزن ساختمان می‌باشد و معمولاً در طبقات بالای ساختمان قرار می‌گیرد.
۲- فنر: می‌تواند هر نوع سیستم فنری حلقه‌ای، بادی و … باشد.
۳- میراگر: که می‌تواند میراگر ویسکوز (لزج) باشد.
میراگرهای جرمی تنظیم‌شده جدید تکیه‌گاه‌هایی دارند که خود وظیفه فنر و میراگر را به‌خوبی انجام می‌دهند.
به دلیل اینکه فرکانس این میراگرها با فرکانس طبیعی سازه تنظیم‌شده است ، به این وسایل، میراگرهای جرمی تنظیم‌شده می‌گویند. این میراگر تحت بار جانبی سازه حرکت می‌کند. این میراگر از انرژی نیروی اینرسی استفاده می‌کند. حرکت میراگر ۹۰ درجه با فاز حرکت سازه اختلاف دارد. می‌توان گفت جرم میراگر نسبت به یک نقطه بیرون ساختمان ساکن است . هنگامی‌که مثلاً ساختمان به سمت چپ حرکت می‌کند ، جرم در جای خودش مانده و ساختمان را به سمت راست می‌کشد و عمل بالعکس نیز انجام می‌شود اگر فنر دوطرفه باشد درواقع یکی ساختان را می‌کشد و یکی ساختمان را هل می‌دهد. این مکانیزم در شکل‌های (۲-۳) دیده می‌شود.
نحوه عملکرد میراگر جرمی، راست – چگونگی وارد شدن نیروی اینرسی میراگر، وسط – حرکت ساختمان به سمت راست، ثابت ماندن جرم و جمع وکشیده شدن فنرها، چپ – حرکت ساختمان به سمت چپ، ثابت ماندن جرم و جمع وکشیده شدن فنرها[۵۴]
اگر یک دوربین ویدئوئی در کف ساختمان باشد، حس می‌شود که ساختمان ثابت است و میراگر حرکت می‌کند. جرم مربوطه به دیوارهای ساختمان متصل می‌باشد. میراگرهایی در انتهای فنرها قرار دارند، که وظیفه‌ آن‌ها انتقال نیروی میراگر جرمی است و اثر ضربه و نوسانات بعد از ارتعاش توسط میراگرهای متصل دیگر خنثی می‌شود. در ساختمان‌های بلند که نیروی باد مؤثرتر است، میراگرهای جرمی تنظیم‌شده بیشتر کاربرد دارند. برای کارکرد بهتر میراگر آن را در طبقات بالاتر ساختمان قرار می‌دهند و هر چه که میراگر بالاتر باشد به جرم کمتری از آن نیاز است. جرم میراگرها معمولاً از جنس بتن ، سرب ، فولاد و یا آب است.
این نوع میراگرها به‌طور وسیعی در موارد زیر کاربرد دارند :
۱-سازه‌های با دهانه‌های عریض (پل‌ها ، جایگاه‌های تماشاچیان ، پله‌های پیاده‌رو ، سقف‌های استادیوم و… )
۴-سازه‌های بلند و باریک (دودکش‌ها، پله‌های بلند، برج‌های تلویزیونی و ساختمان‌های بلند ، و به‌طور کل تمام سازه‌هایی که تمایل به ارتعاش با دامنه‌های بالا دریکی از شکل‌های مود اصلی خود را دارند ، و ممکن است توسط بار زلزله ، دویدن افراد و.. فراهم شود.)
۳-کف‌های کارخانه‌ها که توسط ارتعاش دستگاه‌ها تحریک می‌شوند مثل غربال‌ها ،دستگاه‌های گریز از مرکز ، فن‌ها و…
۴-کشتی‌ها که در فرکانس اصلی‌شان با موتورهای اصلی و حتی حرکات کشتی تحریک می‌شوند.
به‌طور کل میراگرها را می‌توان ازنظر روابط حاکم در سه دسته میراگرهای جرمی تنظیم‌شده و میراگرهای جرمی تنظیم‌شده پاندولی و میراگرهای جرمی تنظیم‌شده ضربه‌ای تقسیم‌بندی کرد، که هرکدام روابط مربوط به خود را می‌طلبد[۵۴].