انگیزه پیشرفت یکی از انگیزه­ های مهم اجتماعی و یکی از ویژگی های شخصیتی هر فرد است که بین افراد از این لحاظ تفاوت وجود دارد و بر اساس آن می توان رفتارهای خاصی را پیش‌بینی نمود (زارع و محمدزاده، ۱۳۹۱).

وقتی که افراد با معیارهای برتری مواجه می‌شوند، واکنش‌های هیجانی آن ها فرق می‌کند. افراد دارای نیاز پیشرفت زیاد، عموماً با هیجانهای گرایشی مثل امید، غرور و خشنودی پیش بینانه پاسخ می‌دهند. افراد دارای نیاز پیشرفت کم عموماً با هیجانهای اجتنابی مثل اضطراب، حالت تدافعی و ترس از شکست پاسخ می‌دهند. پاسخ های رفتاری افراد به معیارهای برتری هم فرق می‌کند. وقتی که افراد با فرصت پرداختن به کاری مواجه می‌شوند که معیارهای برتری نقش مهمی در آن دارد، در انتخاب، نهفتگی، تلاش، پایداری و میل به پذیرفتن مسئولیت شخصی برای پیامدهای بعدی آن، تفاوت هایی را نشان می‌دهند. افراد داری نیاز پیشرفت زاید، در مقایسه با افراد دارای نیاز پیشرفت کم به جای تکالیف ساده، تکالیف نسبتا دشوار تا دشوار را انتخاب می‌کنند. به جای این که از انجام تکالیف پیشرفتی طفره روند یا کلاً از آن اجتناب کنند، سریعاً به آن می پردازند. در تکالیف نسبتا دشوار تلاش بیشتر و عملکرد بهتری نشان می‌دهند، زیرا غرور، افراد دارای نیاز پیشرفت زاید را نیرومند می‌سازد، درحالی که ترس افراد دارای نیاز پیشرفت کم را ناتوان می‌کند. آن ها در تکالیف نسبتاً دشوار در صورت مواجه شدن با دشواری و شکست، استقامت بیشتری به خرج می‌دهند و برای موفقیت ها و شکست ها، به جای این که به دنبال کمک یا توصیه دیگران باشند، مسئولیت شخصی می‌پذیرند (زارع و محمدزاده، ۱۳۹۱).

انگیزه پیشرفت گرایشی است برای ارزیابی همه جانبه عملکرد خود با توجه به عالیترین معیارها، تلاش برای موفقیت در عملکرد و برخورداری از لذتی که با موفقیت در عملکرد همراه است (زارع و محمدزاده، ۱۳۹۱).

انواع انگیزه پیشرفت

تقسیم بندی هدف گرا^[۲۹]

انگیزه های پیشرفت به دو دسته اصلی، انگیزه های عملکردی^[۳۰] و انگیزه های تبحری^[۳۱]، تقسیم شده اند. در ارتباط با انگیزه های عملکردی شخص می‌خواهد شایستگی خود را به دیگران نشان دهد یا آن را بهبود بخشد. افراد در انگیزه های عملکردی معمولا شایستگی خود را بر اساس یک معیار ارزیابی ‌می‌کنند. افراد دارای انگیزه های عملکردی روی این موضوع تمرکز دارند که توانایی­ ها و مهارت­ های خود را در مقایسه با دیگران نشان دهند. پیشرفت بر اساس انگیزه عملکردی به معنی بهتر عمل کردن نسبت به دیگران است. افراد دارای انگیزه های تبحری معمولا شایستگی خود را بر اساس توانایی شخصی ارزیابی می‌کنند و توجه خود را بر پرورش دادن شایستگی و تسلط یافتن بر تکلیف متمرکز می‌کنند. پیشرفت بر اساس انگیزه های تبحری به معنی ترقی کردن است (رسولی، ۱۳۹۱).

پژوهشگران معتقدند تفاوت قائل شدن بین انگیزه های تبحری و عملکردی بسیار مهم است. انگیزه های تبحری، در موقعیت های پیشرفت (به عنوان مثال: در مدرسه، کار و ورزش)، با شیوه های تفکر^[۳۲]، احساس و رفتار مثبت و سازنده در ارتباط است، در حالی که انگیزه های عملکردی، در موقعیت­های پیشرفت، با شیوه ­های تفکر، احساس و رفتار نسبتاً منفی و بی­حاصل ارتباط دارد و فرد ممکن است برای ارتقای مرتبطه خود به فکر پایین آوردن دیگران باشد. از طرف دیگر، انگیزه های تبحری بر اساس رقابت نیست اما مشکل این است که امکان دارد فرد را از معیارهای جامعه جدا کند. به طور مثال فرد آنقدر در امور هنری پیش رود که به سایر جنبه­ های زندگی توجهی نداشته باشد و در ساده ترین کار های خود درمانده باشد (رسولی، ۱۳۹۱).

تقسیم بندی انگیزه پیشرفت بر اساس منبع انگیزش

انگیزه به دو دسته تقسیم می شود. انگیزش درونی شامل گرایش فطری برای پرداختن به تمایلات، استعدادها و تسلط یافتن بر چالش ها است. انگیزش درونی به طور خودجوش از نیاز های روانی فرد، کنجکاوی شخصی و تلاش فطری برای رشد ناشی می شود. از آنجا که افراد دارای نیازهای روانی هستند، ‌بنابرین‏ برای ارضای این نیازها باید از ابزار خاصی نیز استفاده کنند، احساس شایستگی و احساس مختاری دو نمونه از ابزارهایی هستند که فرد از طریق آن نیازهای روانی خود را ارضا کرده و به دنبال آن انگیزه درونی را نیز تجربه می‌کند. انگیزش درونی یک نیروی طبیعی است که رفتار را در غیاب پاداش ها و فشارهای بیرونی نیرومند می‌کند. به عنوان مثال، علاقه بدون کمک پاداش­ها و فشارها می ­تواند میل به خواندن کتاب را در فرد برانگیزد و شایستگی نیز می‌تواند فرد را ساعتها در یک تکلیف درگیر کند (رسولی، ۱۳۹۱).

انگیزش بیرونی از مشوق ها و پیامدهای محیطی ناشی می شود. هنگامی که ما برای کسب نمره بالا، دریافت جایزه یا انجام یک تکلیف در مدت تعیین شده تلاش می‌کنیم، در واقع، رفتار ما به صورت بیرونی برانگیخته شده است. منشاء این نوع انگیزه، رویدادهای محیطی است، ‌بنابرین‏ نوعی دلیل محیطی برای شروع یا ادامه یک فعالیت باید موجود باشد. این نوع انگیزه وسیله ای برای رسیدن به هدف است. به عبارت دیگر، رفتار وسیله و پیامد، هدف است. به عنوان مثال، کودکی که به طور جدی درس می‌خواند احتمالاً این کار را بخاطر کسب نمره بالا، پاداش یا خوشحال کردن معلم و والدین انجام می‌دهد. در این مورد، هدف کودک کسب نمره، پاداش یا تأیید است. درس خواندن جدی در حکم وسیله ای برای رسیدن ‌به این هدفها می‌باشد (رسولی، ۱۳۹۱).

طبقه بندی انگیزه پیشرفت بر اساس نظرالیزر

الیزر^[۳۳] طبقه بندی از پیشرفت را به شرح زیر ارائه داده است:

۱- روش رفتار (شناختی، عاطفی، ابزاری)

۲- نوع برخوردو چالش (برخورد با خود و برخورد بامشکل)

۳- چشم انداز زمان (قبل از…، بواسطه، پس از رسیدن به تکلیف)

بی شک انگیزه پیشرفت، یکی از موضوعات مهم روانشناسی انگیزشی است زیرا نیاز به انگیزه پیشرفت یکی از معیارهایی است که به پیشرفت جامعه مرتبط است.

همان طور که متوجه شده اید مهمترین جنبه‌های موفقیت انگیزه به شرح زیر است:

۱- تمایل به دستیابی به موفقیت و اجتناب از شکست.

۲- داشتن مسئولیت برای حل مشکلات خصوصی و عمومی.

۳- تمایل به قرار دادن اهداف خاص و دستیابی به آن ها در بهترین روش

۴- تمایل به تداوم و چالش­های رفتاری

۵- نگاه به آینده با خوش بینی و بدون اتلاف وقت

۶- تمایل به برنامه ریزی قبل از کار و با بهره گرفتن از مهارت‌های خود به طور دقیق.

۷- ترجیح نقشی که منجر به تمایز و پیشی گرفتن شود.

۸- متخصصانه انتخاب کردن نه به اشتراک برای دوستان (محمود^[۳۴]، ۲۰۱۱)

تاریخچه انگیزه پیشرفت

در این تحقیق، ضمن بررسی و تحلیل آرای و اندیشه‌های متفکران دو دهه اخیر سعی شده است به طور ویژه تأثیر روش حل مسئله درس علوم تجربی به صورت کار گروهی بر روی تفکر انتقادی و پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان دختر سال سوم ابتدایی موردبررسی قرار گیرد. باور اصلی این است که مهارت تفکر انتقادی در یک محیط بحث و تبادل اندیشه و حل مسئله به بهترین وضعیت توسعه خواهد یافت.

۱-۳- فرضیه های تحقیق

• فرضیه های اصلی

1. 1. بین روش های حل مسئله به صورت کارگروهی و تفکر انتقادی رابطه وجود دارد.

1. دانش آموزانی که با روش حل مسئله آموزش می بینند متوسط نمرات آن ها در آزمون پیشرفت تحصیلی متداول در مدارس بیشتر است.

• فرضیه های فرعی

1. 1. دانش آموزانی که با روش حل مسئله به صورت کارگروهی آموزش می بینند، دقت بیشتری در تشخیص دارند .

1. 1. دانش آموزانی که با روش حل مسئله به صورت کارگروهی آموزش می بینند، دقت بیشتری در مقایسه کردن دارند .

1. 1. دانش آموزانی که با روش حل مسئله به صورت کارگروهی آموزش می بینند، دقت بیشتری در قضاوت کردن دارند .

1. دانش آموزانی که با روش حل مسئله به صورت کارگروهی آموزش می بینند، ‌در درس علوم پیشرفت داشته اند.

۱-۴- اهداف تحقیق

• هدف‌ اصلی:

1. 1. بررسی رابطه بین روش های حل مسئله آموزش و تفکر انتقادی دانش آموزان دختر سوم ابتدایی شهر قم

1. بررسی رابطه بین روش های حل مسئله آموزش وپیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر سوم ابتدایی شهر قم .

• اهداف فرعی:

1. 1. بررسی میزان دقت در مقایسه کردن دانش آموزانی که با روش حل مسئله به صورت کارگروهی آموزش می بینند با دانش آموزانی که آموزش ندیده‌اند.

1. 1. بررسی میزان قدرت تشخیص دانش آموزانی که با روش حل مسئله به۴ صورت کارگروهی آموزش می بینند با دانش آموزانی که آموزش ندیده‌اند.

1. 1. بررسی میزان دقت در قضاوت دانش آموزانی که با روش حل مسئله به صورت کارگروهی آموزش می بینند با دانش آموزانی که آموزش ندیده‌اند.

1. بررسی نمره درس علوم دانش آموزانی که به روش حل مسئله به صورت کار گروهی آموزش دیده اند با نمره آن ها قبل از شروع آموزش به روش حل مسئله و کارگروهی.

۱-۴- تعاریف

۱-۴-۱- تعاریف نظری:

1. حل مسئله

حل مسئله مهارتی است که برای تجزیه و تحلیل ، راهبردی کردن و گشودن موقعیت های بغرنج و ‌پاسخ‌گویی‌ به سؤالات مورد استفاده قرار می‌گیرد.

1. تفکر انتقادی

بیر (۱۹۸۵) تفکر انتقادی را تشخیص درستی، دقت، یا ارزش دانش مستدل و حقیقی می‌داند و مهارت‌هایی مانند مقایسه کردن، تشخیص دادن، پیش‌بینی کردن، تجزیه‌و تحلیل کردن و ارزیابی کردن را از اجزاء مهارت‌های تفکر انتقادی می‌داند.

1. پیشرفت تحصیلی

منظور از پیشرفت تحصیلی ،موفقیت در امر تحصیل است که می‌تواند به مهارت در امری خاص یا تخصص در بخشی از دانش منجر شود. در نظام آموزش ‌و پرورش، منظور از پیشرفت تحصیلی، دستیابی به اهداف آموزشی موردنظر هر دوره آموزشی است.

۱-۴-۲- تعاریف عملیاتی:

1. پیشرفت تحصیلی

منظور از پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان سنجش میزان تسلط دانش آموزان بر محتوای درسی علوم یا آموخته‌های وی در درس علوم می‌باشد که با بهره گرفتن از آزمون سه ماهه اول و آزمون سه ماهه دوم تحصیلی ۹۴-۹۳ اندازه‌گیری می شود.

سؤال‌های هر دو آزمون بر اساس بخش‌های تدریس شده علوم تجربی پایه سوم ابتدایی تهیه شد. سؤال‌ها توسط محقق تنظیم و توسط معلمین بررسی و نهایی گردید. این آزمون از تمام دانش‌آموزان گروه کنترل و آزمایش در شرایط یکسان گرفته شد. نمره هر آزمون از ۲۰ محاسبه شده‌است. از هر دو گروه کنترل و آزمایش در سه ماهه اول امتحان علوم از دروس تدریس شده گرفته شد. در سه ماهه دوم که برای گروه آزمایش روش حل مسئله و کار گروهی اجرا شده بود و گروه کنترل با همان شیوه قبلی تدریس شده بود، نیز آزمون مجدد از بخش های تدریس شده گرفته شد. میانگین نمرات گروه کنترل و آزمایش در آزمون اول و آزمون دوم با یکدیگر مقایسه گردید.

1. تفکر انتقادی

آزمون مهارت‌های تفکر انتقادی محقق ساخته که میزان مهارت‌های تفکر انتقادی دانش‌آموزان را قبل و بعد از اجرای روش حل مسئله به صورت فعالیت گروهی و گروه‌های کوچک سنجیده شد. آزمون اول برای هر دو گروه کنترل و آزمایش بدون دخالت روش تدریس حل مسئله و کارگروهی با شرایط یکسان گرفته شد.آزمون دوم از گروه کنترل و گروه آزمایش ( که به روش حل مسئله تدریس شده بود) تهیه و گرفته شد. نمونه‌ سؤالات ‌بر اساس سه ویژگی را که بر اساس ویژگی های تفکر انتقادی (مقایسه، تشخیص و قضاوت ) از نظر بیر انتخاب‌شده‌ است، گروه کنترل و آزمایش بر اساس میانگین نمره ای که از اجرای آزمون تفکر انتقادی محقق ساخته در پایان سه‌ماهه اول و دوم سال تحصیلی ۹۴-۹۳ کسب می‌کنند، مقایسه شدند.در مجموع از ۲۱ سؤال که از سوال ۱ تا ۶ مربوط به قدرت تشخیص، از سوال ۷تا ۱۴ مربوط به مقایسه،از سوال ۱۵ تا ۲۱ مربوط به قضاوت
می‌باشد.(پیوست ۱)

فصل دوم

مطالعه مبانی نظری و پیشینه مربوط به موضوع موردتحقیق

الف- مطالعه مبانی نظری مربوط به موضوع موردتحقیق

۲-۱–مبانی نظری حل مسئله

۲-۱-۱- تعریف مسئله^[۳]

مسئله امری است که حتماً و با رعایت شرایط معینی باید انجام شود و ‌در مورد آن اطلاعات محدودی در اختیار است. مسئله حاوی یک مضمون است، گرچه ممکن است عوامل مربوطی که آن مضمون معین را می‌سازند، به‌هیچ‌وجه مشخص نباشند، فرد در رویارویی با آن، متمایل یا نیازمند به پیدا کردن راه‌حل است. سؤالی که طرح آن در هر موقعیتی مفید است این است که ((چه کسی با مسئله مواجه است؟)) یا ((چه کسی می‌خواهد راه‌حل را پیدا کند؟)). اگر هیچ هدف یا پایان مطلوبی وجود نداشته باشد، مسئله‌ای هم وجود نخواهد داشت. اگر فردی با مسئله‌ای مواجه باشد، این بدان معنا است که راز دست‌یابی به یک‌راه حل ازلحاظی بر روی او بسته‌شده است. چنانچه مانع یا موانعی درراه باشند، نمی‌توان از راه مستقیم به هدف رسید. احتمال دارد این مانع خیلی سریع مشخص نشود امّا چیزی در راه وجود دارد و اگر قرار است راه‌حل را پیدا کنیم و به هدف خود برسیم باید تلاشی آگاهانه انجام شود. (فیشر^[۴]،۱۳۸۵: ۱۷۳)

۲-۱-۲-تعریف حل مسئله

این روش بیشترین کنش و واکنش را میان فراگیران، معلم و موضوع درسی فراهم می‌سازد و ‌بنابرین‏، مثلث پویای یادگیری را شکل می‌دهد. از ویژگی‌های مهم این روش، آن است که یاد دهنده، یادگیرنده، سؤال‌کننده، پوینده، پژوهنده، یابنده، در کل، طرح کننده سؤالی هستند که برندگان جایزه نوبل آن را مطرح کرده‌اند.

در تاریخ هوانوردی ایران تاکنون با مواردی از انهدام هواپیما روبه رو بوده ایم:

در تاریخ ۱۳/۲/۶۱ هواپیمای حامل اقای بن یحیی، وزیر امور خارجه ی الجزایر، در مسیر پرواز به تهران، مورد حمله ی رژیم عراق قرار می‌گیرد که در اثر آن کلیه ی سرنشینان هواپیما از بین می‌روند. در تاریخ ۱/۱۲/۶۴ یک فروند هواپیمای شرکت خدمات هوایی کشوری آسمان از نوع اف ۲۷ در حوالی اهواز با ۴۴ سرنشین مورد حمله موشکی هواپیمای جنگی عراق قرار گرفت و کلیه ی سرنشینان آن شهید شدند.

در روز یک شنبه ۱۲ تیرماه ۶۷ (سوم ژوئیه ۱۹۸۸) هواپیمای غول پیکر جت ایرباس ۳۰۰- A شرکت هواپیمایی ج.ا.ا با ۲۹۶ سرنشین (با بیش از ۱۱۸ کودک و زن) از ملیت های مختلف (۱۵ نفر تبعه ی امارات متحده ی عربی، ۱۰ نفر تبعه ی هند، ۶ نفر تبعه ی پاکستان، ۶ نفر تبعه ی یوگسلاوی، یک نفر تبعه ی ایتالیا، ۲۵۸ نفر تبعه ی ایران) و با شماره ی پرواز ۶۵۵ و علامت ثبت EP- IB، در مسیر بندرعباس- دبی، از طریق راه هوایی بین‌المللی آ- ۵۹ و در ارتفاع ۱۴۰۰ پا، هدف دو فروند موشک (اس- ام) پرتاب شده از سوی ناوگان فوق مدرن وینسنس آمریکای جنایتکار قرار گرفت و در آب های خلیج فارس سقوط کرد.

نسبت به ماهیت حقوقی هواپیماربایی نظرات مختلفی ارائه گردیده است از جمله بعضی ماهیت این جرم را با جرم سرقت یکی می دانند .بعضی دیگر طبیعت این عمل را به توقیف غیرقانونی و جرایم دیگر نظیر « تهدید به قتل » ‌و تخریب در مواردی « اخاذی» نزدیک تر دانسته اند . ( داوودی فر، ۱۳۸۷ شماره۴۶ )

جمع بندی:

با این همه تمایل بیشتر بر این است که هواپیما ربایی در هیچ یک از قالب های جزایی قرار نگیرد ، بلکه هم چنان که مورد تأیید ایکائو و امضاکنندگان قرار دادهای توکیو ولاهه قرار گرفته بایستی آن را جرم خاص و مستقلی که زاییده عنصر تکنولوژی است دانست و با اصلاح و وضع قوانین و مقررات جدید، مجازات لازم را برای آن در نظر گرفت.

فصل سوم-کنوانسیون ها

مقدمه

گسترش روز افزون استفاده از خطوط هوایی به عنوان مناسب ترین راه مبادلات اقتصادی و حمل ونقل بار و مسافر، سبب خلق شاخه جدیدی در حقوق به نام «حقوق هوایی » گردید که در تعریف آن گفته شده «مجموعه مقرراتی است که روابط حقوقی ناشی از بهره برداری از هواپیما یا استفاده از فضای هوایی را تحت تنظیم در می آورد ، یا شرایط هوا نوردی کشوری وبهره برداری از آن را تعیین می‌کند.» ( صفوی، ۱۳۶۴، ص ۱۷- ۱۶) .

هواپیما سریعترین و گران ترین وسیله جابه جایی است. با وجود توجه و تمایل روزافزون به بهره گیری از این وسیله،جای شگفتی نیست اگر عده ای بخواهند برای رسیدن به اهداف و خواسته های شخصی یا گروهی خود به فکر سوء استفاده از آن باشند. دولت ها با هدف مشترک مقابله با این پدیده ناخوشایند ، یعنی ربایش هواپیما که در بیشتر موارد نسبت به هواپیما های مسافری رخ می‌دهد اقدام به وضع مقرراتی نموده اند. ( مدرس، ۱۳۵۴ ص ۸ ) .

مهم ترین اسناد بین‌المللی در رابطه با هواپیماربایی -۳-۱

در خصوص برخورد با هواپیما ربایی نشست های بین‌المللی متعددی تشکیل واسناد گوناگونی تنظیم گردیده و به امضای دولت ها رسیده است . از این میان مهم ترین اسناد بین‌المللی عبارت اند از:کنوانسیون های۱۹۴۴ شیکاگو ،۱۹۶۳توکیو، ۱۹۷۰ لاهه، ۱۹۷۱ مونترال.

۳-۱-۱- کنوانسیون ۱۹۴۴ شیکاگو

کشورهای تاثیرگذار در کنفرانس شیکاگو:

در سال ۱۹۴۴ ایالات متحد آمریکا ، ابتکار دعوت دول متفق و بی طرف را برای شرکت در یک کنفرانس که در آغاز ماه نوامبر در شیکاگو تشکیل می شد ، به عهده داشت. نظر کشورهای آمریکا،انگلستان و کانادا بیش از دیدگاه های دیگر، طرفدارانی در میان کشورها پیدا کرد.نظر دولت آمریکا از وضعیت خاص و موقعیت ویژه آن ناشی می شد.

آمریکا پیش از جنگ جهانی دوم دارا ی صنایع هواپیمایی پیشرفته ای بود در مدت جنگ هم پیشرفت قابل ملاحظه ای نمود . تعداد هواپیماهای آمریکا در آن زمان شاید به تنهایی با هواپیماهای کشور های دیگر برابری می کرد و این موقعیت ویژه بود که مبین ابتکار دولت آمریکا برای تشکیل کنفرانس شیکاگو شد.همچنین آمریکا قصد داشت انحصار حمل و نقل هوایی را در جهان به دست بگیرد،از نظریه آزادی کامل پرواز ها حمایت می کرد.

انگلستان که از انحصار حمل و نقل و تجارت هوایی به وسیله ایالات متحده آمریکا بیم داشت،سرسختانه با نظریه آزادی کامل هوایی مخالفت می ورزید.دولت کانادا تقریبا با انگلستان هم عقیده بود.به نظر دولت کانادا،اختیار تعیین آزادی های هوایی باید به خود دولت ها محول گردد تا با عقد موافقتنامه های دوجانبه،حدود این آزادی ها را در میان خود تعیین کنند.اما در این میان دیدگاه های آمریکا و انگلستان تعیین کننده بود و در نهایت تلفیقی از پیشنهادهای این دو، مورد توافق کشورهای شرکت کننده در کنفرانس قرار گرفت. ( نواده توپچی، ۱۳۹۰ص۳۰-۲۷ )

۳-۱-۲- هدف کنفرانس شیکاگو:

درحقیقت کنفرانس شیکاگو هدفش اولا کامل و یکنواخت نمودن قواعد ومقررات هواپیماربایی قبل از جنگ بود و ثانیاً قصد آن ایجاد سازمانی دایمی برای وضع مقررات مورد نیاز کشورها و رفع اختلافات بین دول در امور هواپیمایی و ایجاد محیط سالم و مسالمت آمیز برای بهره برداری از امکانات هوانوردی کشور هایی بوده است که در طول جنگ جهانی دوم پیشرفت قابل ملاحظه ای داشته اند و بالاخره رفع مشکل آزادی هوا بود. (جباری،۱۳۸۱ ص۴۳)

در نهایت نتایج کنفرانس تهیه وتنظیم چهار سند یا قرارداد به شرح زیر است :

سند اول : « قرارداد مربوط به سازمان موقت بین‌المللی کشوری (Picao )¹ بود »

۱٫Previous Internationl Civil Aviation Organization

کنفرانس شیکاگو ، برای رسیدن به هدف تضمین امنیت و گسترش منظم هواپیمایی در سراسر جهان ، قرارداد مربوط به سازمان موقت بین‌المللی هواپیمایی کشوری را تهیه نمود این سازمان تا تأسيس ایکائو در سال ۱۹۴۷ به کار خود ادامه داد . سند دوم : « قرار داد مربوط به سازمان بین‌المللی هواپیمایی کشوری » (ایکائو)^۱ بود .

تأسيس این سازمان از ابتکارات کنفرانس شیکاگو محسوب می شود. ایکائو در چهار آوریل ۱۹۴۷ در مونترال که مقر اصلی آن انتخاب شد اعلام موجودیت کرد.

سند سوم : « قرارداد مربوط به ترانزیت سرویس های هوایی بین‌المللی » بود .

مطابق این قرارداد که قرارداد آزادی های دو گانه نیز نامیده می شود، دولت های عضو، متعهد شدند آزادی های غیرتجاری را برای پروازهای منظم دیگر دول عضو تضمین کنند .

دو نوع آزادی ( حقوق ترانزیت ) این موافقتنامه بدین شرح است :

آزادی اول ؛ یعنی آزادی عبور هواپیماهای یک کشور از قلمرو هوایی یک کشور خارجی بدون فرود در آن

مثلا هواپیمای ایران ایر به هنگام عزیمت به لندن می‌تواند از قلمرو هوایی کشورهای ترکیه ، رومانی ، بلغارستان و آلمان عبور کند ولی نمی تواند در آن کشورها فرود بیاید. آزادی دوم ؛ یعنی حق پرواز هواپیماهای یک کشور از قلمرو هوایی یک کشور دیگر ( کشور عضو پیمان ) با امکان فرود با مقاصد غیر بازرگانی ( مانند سوختگیری یا انجام تعمیرات ).

روش تأمین مالی از طریق بدهی شامل وجوهی است که مالکان کسب و کارهای کوچک، استقراض کرده‌اند و باید با بهره، آن را بازپرداخت کنند. اگر چه وجوه قرضی گرفته شده این اجازه را می‌دهد که مالکیت کامل شرکت را در اختیار داشته باشد، با این حال او باید بدهی ایجاد شده در ترازنامه را تعهد کند و به همین ترتیب آن را به همراه بهره متعلق به آن، در آینده بازپرداخت نماید. افزون بر این ، به دلیل مخاطره بیشتر کسب و کارهای کوچک، آن ها باید نرخ بهره بیشتری را نیز پرداخت کنند. با وجود این، هزینه تأمین مالی از طریق استقراض اغلب پائین تر از تأمین مالی از طریق سهام می‌باشد. شرکتی که در جستجوی تأمین مالی از طریق استقراض است، به سرعت با دامنه گسترد های از گزینه های اعتباری (وام) روبرو می شود. منابع تأمین مالی از طریق بدهی، به کارگزاری ها، شرکت های بیمه، اتحادیه های اعتباری، اوراق قرضه، قرضه های خصوصی، کمکهای دولتی، مؤسسات وام و پس انداز، وام دهندگان به پشتوانه دارایی (وام رهنی)، اعتبار تجاری، عرضه کنندگان تجهیزات، شرکت های تأمین مالی تجاری، حساب های پرداختنی و بانک های تجاری تقسیم می‌شوند (آقاجانی و همکاران، ۱۳۹۲)

نقاط قوت تامین مالی کارآفرینان صنایع کوچک و متوسط از طریق استقراض بانک ها

1. 1. کارآفرینان کسب و کار مالکیت کامل خود را حفظ می‌کند.

1. 1. هزینه بدهی پایین است.

1. 1. پرداخت های وام قابل پیش‌بینی است.

1. 1. 1. دوره ۵ تا ۷ ساله برای باز پرداخت آن وجود دارد.

   

1. 1. بدهی می‌تواند شامل ارزش افزوده وام دهندگان باشد.

1. بدهی یک سری مزایای مالیاتی ایجاد می‌کند.

نقاط ضعف:

1. 1. ضمانت شخصی مورد نیاز است.

1. 1. وام دهنده می‌تواند باعث ورشکستگی کسب و کار شود.

1. 1. مقدار وام ممکن است محدود به میزان دارایی شرکت شود.

1. پرداخت‌ها باید بدون توجه به سود شرکت انجام پذیرد. (شیخ و همکاران، ۱۳۹۲)

تامین مالی از طریق بدهی به علت صرفه جویی مالیاتی و نرخ پایین تر آن در مقایسه با بازده مورد انتظار سهام‌داران ، راه حل مطلوب تری برای تامین مالی محسوب می شود. (امیری و محمدی خورزوقی، ۱۳۹۱)

منابع اصلی این نوع تأمین مالی، پس اندازهای شخصی، خانواده و دوستان، فرشتگان کسب و کار، مؤسسات خیریه، دولت، بانک‌ها، حق العمل کارها، تأمین مالی از طریق مشتری، تأمین مالی از طریق عرضه کنندگان، تأمین مالی از طریق سفارش خرید و کارت های اعتباری است. (Rogers, 2009)

۲-۱-۴-۲ تأمین مالی از طریق سهام

سرمایه سهام پولی است که از طریق انتقال مالکیت شرکت، تهیه می شود. سرمایه گذار سهام، درصدی از مالکیت شرکت را به دست میآورد که به طور ایده آل متناسب با رشد شرکت، قیمت گذاری می شود. همچنین، سرمایه گذار ممکن است بخشی از سود سالانه شرکت را دریافت نماید که سود تقسیمی نام دارد که بر مبنای درصد مالکیت تعیین می‌گردد.

مزایا و معایب این نوع تأمین مالی عبارتند از:

مزایا :

1. 1. هیچ ضمانت شخصی مورد نیاز نیست.

1. 1. هیچ وثیقه ای مورد نیاز نیست.

1. 1. پرداخت های وجه نقد منظم مورد نیاز نیست.

1. 1. چنین سرمایه گذارانی ممکن ا ست سرمایه گذاران با ارزش افزوده ای باشند.

1. 1. سرمایه گذاران سهام نمی توانند شرکت را به ورشکستگی مجبور کنند.

1. به طور میانگین، شرکتهایی که از طریق سهام سرمایه گذاری می‌کنند، رشد سریعتری دارند.

معایب :

1. 1. سودهای تقسیمی قابل کاهش نسیت.

1. 1. مالک شریک جدیدی پیدا می‌کند.

1. 1. این روش خیلی گران است.

1. کارآفرین ممکن است قدرت خود را از دست بدهد.

۲-۱-۵ منابع سرمایه سهام

بسیاری از منابع سرمایه بدهی می‌توانند به عنوان سرمایه سهام نیز در نظر گرفته شوند.(Rogers, 2009)

۲-۱-۶ شرایط تامین مالی از طریق ایجاد بدهی

تنها معیار تعیین کننده ایجاد بدهی به عنوان اهرم مالی برای یک شرکت،مقایسه بازده سرمایه شرکت با نرخ متوسط بهره پرداختی ‌می‌باشد.در مقایسه سه حالت می ­تواند وجود داشته باشد:

۱-بازده سرمایه بیشتر از نرخ بهره:اگر بازده سرمایه بیشتر از نرخ بهره باشد،بدین معنی است که شرکت از طریق دریافت وام توانسته عایدی هر سهم را افزایش دهد.در این شرایط دریافت وام یک راه معقول برای ادامه فعالیت شرکت است و شرکت دارای اهرم مالی مناسبی است.

۲-بازده سرمایه مساوی نرخ بهره:در این حالت عایدی شرکت دقیقا مساوی بهره ای است که برای استفاده از وجه دریافتی می ­پردازد.در این صورت،اخذ وام روش عاقلانه ای نیست مگر اینکه شرایط خاصی وجود داشته باشد.

۳-بازده سرمایه کمتر از نرخ بهره:در این حالت شرکت با دریافت وام و استفاده از منابع مالی زیان می­دهد.‌بنابرین‏ اخذ وام توجیه ندارد،زیرا سود حاصل از فعالیت شرکت از هزینه بهره وام دریافتی کمتر است،این حالت را اهرم مالی نامناسب می­گویند.

ساختار سرمایه یک شرکت رابطه بین بدهی و حقوق صاحبان سهام است،که نیاز مالی را برای تهیه دارایی ها تامین می­ کند. (هامپتون، ۱۳۸۵)

میزان کل دارایی های دائمی به شکل دارایی های جاری و ثابت مداوما افزایش می­یابد.افزایش هایی از این قبیل را باید از محل ابزار مالی بلند مدت یعنی سرمایه یا افزایش های خودکار بدهی ها(مثل مالیات و حساب های بستانکاران) تامین مالی کرد.

“دارایی های دائمی و دارایی های موقت”

جمع دارایی های دائمی

دوره­ زمانی

نمودار۱-۲دارایی های دائمی و دارایی‌های موقت

(وستون و بیرگام، ۱۳۸۶)

یک شرکت باید در انتخاب ترکیب منابع مالی مانند بدهی های بلند مدت،استفاده از سهام ممتاز و سهام عادی که به منظور سرمایه گذاری های مالی به کار می­روند عوامل متعددی را ارزیابی نماید و مناسب ترین روش را انتخاب کند.(هامپتون، ۱۳۸۵)

۲-۱-۶-۱مزایای تامین مالی از طریق بدهی:

۱-هزینه ی بهره ی بدهی،هزینه ی قابل قبول مالیاتی می‌باشد.

۲-بازپرداخت بدهی در دوران تورمی ارزان تر تمام خواهد شد.

۳-برنامه ریزی و کنترل شرکت به واسطه ی تامین مالی از طریق بدهی بلندمدت مناسب تر می‌باشد.

۴-با اعمال شرط بازخرید در قرارداد،تامین مالی شرکت انعطاف پذیرتر می شود.چنین شرطی به شرکت اجازه می‌دهد تا قبل از سررسید اوراق قرضه،بدهی خود را پرداخت کند.

۵-بدهی بلندمدت می‌تواند ثبات مالی آتی شرکت را حفظ کند،خصوصاً در شرایطی که بازارهای پولی دچار رکود گردد و اخذ وام های کوتاه مدت مقدور نباشد.

۲-۱-۶-۲معایب تامین مالی از طریق بدهی:

۱-صرف نظر از سود یا زیان ناشی از عملیات موضوع قرارداد،هزینه ی بهره ی بدهی ها باید پرداخت شود.

۲-معمولا اصل بدهی باید در تاریخ سررسید پرداخت شود.

۳-شرایط قرارداد قرضه ممکن است محدودیت های زیادی بر شرکت تحمیل کند.

جلالی فراهانی (۱۳۹۲) به پژوهشی تحت عنوان”تاثیر عناصر منتخب آمیخته بازاریابی بر ارزش ویژه برند در خدمات ورزشی” پرداخت. هدف این پژوهش بررسی تاثیر عناصر آمیخته بازاریابی منتخب بر ارزش ویژه برند بود.روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این تحقیق، مشتریان مرکز موج های آبی بودند که تعداد ۲۶۲ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع‌ آوری داده ها از پرسشنامه های قیمت، تصویر مرکز خدماتی تبلیغات و ترویج فروش یو، دانتو و لی(۲۰۰۰) و ارزش ویژه برند هنسلر، ویلسون و وستبرگ(۲۰۱۱) استفاده شد و پایایی آن ها با بهره گرفتن از روش آلفای کرونباخ به دست آمد.نتایج نشان دادکه ترویج فروش بر ارزش ویژه برند تاثیر دارد همچنین نتایج نشان داد که قیمت و تبلیغات بر ارزش ویژه برند تاثیر ندارند.

صحت و همکاران(۱۳۹۱) به پژوهش “تاثیر آمیخته های بازاریابی بر ارزش نام و نشان تجاری شرکت بیمه کارآفرین” پرداختند. هدف این تحقیق تعیین عناصر آمیخته بازاریابی از نگاه مشتریان بر ارزش نام و نشان تجاری شرکت بیمه کارآفرین و اولویت بندی اهمیت هریک از این عناصر با توجه به میزان اثرگذاری آنان می‌باشد.جامعه هدف تحقیق حاضر مشتریان شرکت بیمه کارآفرین بوده و برای جمع‌ آوری داده ها از پرسشنامه استفاده شده است.

کجوری (۱۳۸۹) به پژوهشی در راستای” ارزیابی عوامل تاثیر گذار بر ارزش ویژه برند شرکت های بیمه “می پردازد. روش تحقیق وی از نوع توصیفی است که بدین منظور ۲۰۰ نفر از خریداران بیمه نامه بدنه اتومبیل چهار شرکت خصوصی بیمه که بیشترین سهم از بازاربیمه بدنه اتومبیل را دارا هستند به عنوان نمونه آماری این پژوهش انتخاب گردید، نتایج این تحقیق نشان داد کیفیت ادراک شده، وفاداری به برند و تداعی گرها بر ارزش ویژه برند شرکت های بیمه ای به طور مستقیم تاثیر گذار است و آگاهی از برند بر ارزش ویژه برند به طور مستقیم مؤثر نیست.

دهقان و همکاران(۱۳۹۰) در مقاله ای تحت عنوان “بررسی عوامل مؤثر بر موفقیت توسعه محصول جدید(NDP) در صنعت نساجی” به تعیین شاخصه های مهم و اصلی و کاربردی در توسعه محصول جدید پرداختند. سپس با بهره گرفتن از روش تکنیک دلفی فازی شاخصه های مهم در این رابطه را تعیین کرده و عوامل کلیدی که منجر به افزایش احتمال موفقیت توسعه محصول جدید می‌شوند بیان نمودند، نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان داد که مهم ترین این عوامل :تعهد مدیریت ارشد، استراتژی اجرای ایده های مناسب و نیز تخصص مدیریت ارشد در بخش مدیریت و سیاست های قیمت گذاری، تبلیغات و همچنین نام تجاری مناسب در بخش بازاریابی و در بخش فرایند بهره گیری از تجربیات موفق محصول در دنیا در کنار دسترسی به منابع مالی و سرمایه ای لازم می‌باشد.

۲-۷-۲- پژوهش‏های خارجی

لو و همکاران^[۵۶] (۲۰۱۲)در پژوهشی تحت عنوان” مطالعه تجربی ‌از عملکرد تجاری بر روی محصولات نانو” مطالعه تجربی را به منظور مطالعه عملکرد تجاری سازی محصولات نانو انجام دادند.هدف آن ها مطالعه بررسی عملکرد تجاری سازی محصولات نانو از دیدگاه مصرف کننده بود.روش تجزیه و تحلیل اهمیت عملکرد( IPA) برای ایجاد یک سری از ویژگی های با اهمیت محصولات نانو و راهنمای ارزیابی عملکرد برای شناسایی مناطقی که به بهبود نیاز دارند مورد استفاده قرار گرفت.IPA تکنیکی برای بررسی جنبه‌های مختلف آمیخته بازاریابی است که مدیران را در اختصاص دادن منابع بر طبق مناطق شناسایی شده یاری می‌کند.آن ها داده های تجربی خود را از طریق پیمایش و ابزار پرسش نامه در بازار تایوان که بر مبنای دیدگاه مصرف کننده درباره محصولات مختلف نانو بود،گردآوری کرده و همچنین پاسخ دهندگان از ویژگی های نوآورانه محصولات نانو و عملکرد متفاوت محصولات نانو آشنا بودند.نتایج حاکی از آن بود که برای تجاری سازی موفق محصولات نانو نه تنها تحقیق و توسعه بلکه در نظر گرفتن تقاضای مصرف کننده در ویژگی های محصول بسیار با اهمیت است.

ماسودا^[۵۷] (۲۰۰۱)در پژوهشی تحت عنوان”جهانی شدن وسیستم نوآوری محلی: اجرای سیاست های دولت برای تشکیل پارک علم در ژاپن” بر روی موقعیت موجود پارک های علم ژاپن، اولین بار تمام پارک های علمی که تا سال ۱۹۹۰ ساخته شده بودند را مورد ارزیابی قرار داد. فاکتور های ارزیابی مطالعه او شامل تسهیلات بنیادی و تسهیلات تحقیقاتی مرکزی، تسهیلات R&D شرکت های خصوصی و برخی عوامل دیگر بود. ماسودا نمره هر عامل را به ترتیب ۲،۳،۳،۲ در نظر گرفت که در مجموع نمره کامل ۱۰ بود. در میان ۱۰۳ پارک مورد بررسی فقط دو پارک نمره ۱۰ گرفتند و همه شرایط را دارا بودند. یک پارک نمره ۹ و هفت پارک نمره ۸ را کسب کردند. ۲۰ پارک نمره ۷ گرفتند که جزء پارک های با کیفیت بالا طبقه بندی شدند. در مقابل ۲۶ پارک هم واجد شرایط نبودند و نمره ای نگرفتند(پارک ۲۰۰۱)

پارک ^[۵۸](۲۰۰۱) بر مبنای روش ماسودا به ارزیابی عملکرد پارک ها پرداخت. عوامل مورد ارزیابی شامل تسهیلات بنیادی، تسهیلات R&D عمومی و ملی، همکاری با دانشگاه ها، تسهیلات R&Dشرکت های خصوصی، تسهیلات تولیدی شرکت های خصوصی و تسهیلات اقامتی بود نمره هر عامل ۱ و حداکثر نمره ممکن ۶ بود.

نوناکا و همکاران^[۵۹] (۲۰۰۰) در پژوهشی تحت عنوان “شرکت به عنوان موجودیت خلق دانش :دیدگاه جدید در نظریه شرکت” بیان کردند که به دیدگاه مبتنی بر دانش شرکت به عنوان یک موجودیت و نهاد ایجاد دانش نگریسته می شود و استدلال می‌کنند که دانش، قابلیت ایجاد و استفاده از چنین دانشی مهمترین منبع مزیت رقابتی پایدار شرکت است. دانش و مهارت به شرکت یک مزیت رقابتی می بخشد چراکه شرکت از طریق مجموعه ای از دانش و مهارت ها قادر به نوآوری در محصولات، خدمات و فرآیندهای جدید و یا بهبود موارد موجود به صورت موثرتر و کاراتر خواهد بود. علت وجودی یک شرکت این است که به طور مداوم ایجاد دانش کند. در این پژوهش ‌به این نتیجه رسیدند که میزان و سرعت تبدیل دانش از طریق عواملی مانند دیدگاه دانش، ساختار سازمانی، سیستم های تشویقی، فرهنگ سازمانی و رهبری تعیین می شود . به ویژه رهبری بسیار مهم است زیرا موجب هماهنگی عوامل و فاکتورهای دیگر می شود تا شرکت را هدایت کند و دانش را به صورت مداوم و پویا ایجاد کند.