شناسایی حوزه‌های دیگر ازنظر مصاحبه‌شونده

1. 1. در صورت فعالیت در شرکت‌های دیگر در این صنعت نیز مؤثر بوده‌اند؟

شناسایی نقش عوامل مطرح‌شده در شرکت‌های دیگر این صنعت

1. 1. چه عوامل دیگری غیر از عوامل ذکرشده بر موفقیت توسعه محصولات جدید در صنعت پوشاک ورزشی تأثیرگذار می‌باشد؟

شناسایی سایر عوامل که است در حین مصاحبه به ذهن مصاحبه‌شونده برسد

1. 1. آیا افراد دیگری را می‌شناسید که در شناسایی عوامل مؤثر در موفقیت توسعه محصولات جدید در صنعت پوشاک ورزشی توضیحاتی ارائه نمایید؟

شناسایی افراد جهت مصاحبه‌های بعدی

سپس با برقراری ارتباط با مصاحبه‌شوندگان و هماهنگی‌های لازم با آن‌ها طی جلسه حدوداً یک تا دو ساعت مصاحبه انجام پذیرفت. حین انجام مصاحبات، کدگذاری شد و عوامل شناسایی‌شده است که در جدول ۴-۱-در فصل چهارم به‌تفصیل آمده است، درمجموع ۷ مصاحبه انجام پذیرفت. علل عنوان این عوامل به‌عنوان عوامل اصلی موفقیت در توسعه محصول جدید در صنعت پوشاک (ورزشی) از دیدگاه مصاحبه‌شوندگان بیان‌شده است.
۲-۵-۳–نحوه تنظیم پرسشنامه بسته
پس از شناسایی عوامل مؤثر بر موفقیت در توسعه محصول جدید از دیدگاه مصاحبه‌شوندگان، جهت تحلیل کمی و بررسی سؤالات تحقیق، پرسشنامه‌ای ۵ گزینه‌ای بر اساس طیف لیکرت طراحی شد که پس از ارسال این پرسشنامه برای اساتید خبره و انجام اصلاحات کارشناسی، پرسشنامه‌ای شامل ۶ عامل با ۵۳ سؤال تدوین گردید.

در مرحله آخر جهت ایجاد زبان مشترک بین محقق و پاسخگو و همچنین پی بردن هرچه بیشتر محقق به اشکالات ظاهری و محتوایی پرسشنامه، لازم است پس از تهیه و تنظیم پرسشنامه (مرحله قبل), یک بررسی یا آزمون مقدماتی (پیش‌آزمون), از میان افرادی که جامعه آماری تحقیق را تشکیل می‌دهند، انجام گیرد (عباسی و ممتانی, ۱۳۸۲).
لذا پرسشنامه طراحی ‌شده طی مراحل قبلی، در قالب آزمون اولیه به‌طور تصادفی میان ۳۰ نفر به‌عنوان نمونه از اعضای جامعه آماری تحقیق (که در دسترس محقق بوده است), توزیع شد و نتایج مربوطه اخذ گردید. این مرحله نیز پس از جمع‌ آوری سریع پرسشنامه‌های پخش‌شده با توجه به بررسی‌های موشکافانه مراحل قبل محقق و به دست آوردن آلفای هر متغیر و آلفای کل پرسشنامه ۶ سؤال حذف گردید که در پیوست بعد به‌تفصیل توضیح خواهیم داد، پرسشنامه حاضر به‌عنوان پرسشنامه نهایی با ۴۷ سؤال انتخاب شد. سؤالات پرسشنامه در پیوست‌ها مطرح گردیده است.
۶-۳– ویژگی‌های فنی ابزار گردآوری داده‌ها (روایی و پایایی)
پیش از اطمینان نهایی به ابزارهای اندازه‌گیری و به‌کارگیر آن‌ها در مرحله اصلی جمع‌ آوری داده‌ها ضروری است که پژوهشگر از طریق علمی اطمینان نسبی لازم را نسبت به روا بودن به‌کارگیری ابزار موردنظر و معتبر بودن آن پیدا کند. مقصود از روایی این است که آیا ابزار اندازه‌گیری می‌تواند خصیصه و ویژگی که ابزار برای آن طراحی ‌شده اندازه بگیرد (خاکی، ۱۳۸۳). به‌عبارت‌دیگر روایی عبارت است از توانایی ابزار موردنظر در اندازه‌گیری صفتی که برای آن ساخته‌شده است. برای تعیین روایی روش‌های متعددی وجود دارد، یکی از این روش‌های محتوایی نام دارد. در این روش کمیت و کیفیت سؤالات ازنظر خبرگان موردبررسی قرار می‌گیرد (مومنی، ۱۳۸۷) (بازرگان و دیگران، ۱۳۷۷).
پرسشنامه تحقیق حاضر دارای اعتبار می‌باشد، زیرا اجزا متغیرهای مورداندازه‌گیری از طریق مصاحبه‌های دقیق و ادبیات تحقیق گرفته‌شده‌اند و همان‌گونه که در مرحله قبل به‌تفصیل شرح داده شد، موردتوافق خبرگان امر قرار گرفت و نظرشان در مورد آن‌ها اعمال شده است. در این پژوهش از مصاحبه به‌عنوان ابزار گردآوری داده‌ها استفاده شد. در طراحی پرسش‌های لازم برای مصاحبه چندین مرحله سؤالات بازنگری شده و برای نسخه‌برداری از مصاحبه‌ها از فرایندی دو مرحله استفاده گردید. مرحله اول شامل ضبط صدا و نگارش داده‌های شفاهی حاصل از مصاحبه‌ها هم‌زمان با مطرح کردن سؤالات توسط مصاحبه‌گر و مرحله دوم نیز تهیه نسخه کتبی از مصاحبه‌های ضبط‌شده. همچنین فرایند تحلیل داده‌ها به‌صورت سیستماتیک انجام‌گرفته است. به‌این‌ترتیب اعتبار این پژوهش درگرو اعتبار تیم پژوهشگر، ابزار مورداستفاده، نمونه‌های مناسب و حجم نمونه لازم تا رسیدن به مرحله اشباع نظری می‌باشد. بعلاوه در این پژوهش با انجام یک مصاحبه به‌عنوان پیش‌آزمون به اصلاح برخی از سؤالات طراحی ‌شده پرداخته شد. بدین شکل که پس از انجام هر پژوهش و تهیه متن مصاحبه از فایل ضبط‌شده به بررسی و اصلاح برخی از سؤالات پرداختیم و در مصاحبه بعدی نتایج تغییر را بکار گرفتیم.
مقصود از پایایی آن است که اگر ابزار اندازه‌گیری را در یک‌فاصله زمانی کوتاه چندین بار و به گروه واحدی از افراد بدهیم نتایج حاصل نزدیک به هم خواهد بود. برای اندازه‌گیری پایایی از شاخصی به نام ضریب پایای استفاده می‌کنند و اندازه آن معمولاً بین یک و صفر است. عدد صفر معرف عدم پایایی و یک نشان‌دهنده پایایی کامل است (خاکی، ۱۳۸۳). به‌منظور تعیین قابلیت اعتماد ابزار اندازه‌گیری نیز روش‌های مختلف و متعددی وجود دارد که یکی از آن‌ها سنجش سازگاری درونی آن‌ها است (کونسا و همکاران ۱، ۲۰۰۴). سازگاری درونی ابزار اندازه‌گیری می‌تواند با ضریب آلفای کرونباخ اندازه‌گیری شود (کرونباخ ۲، ۱۹۵۱). این روشی است که در اغلب تحقیقات مورداستفاده قرار می‌گیرد. اگرچه حداقل مقدار قابل‌قبول این ضریب باید ۰٫۷ باشد اما مقادیر ۰٫۶ و حتی ۰٫۵۵ نیز قابل‌قبول و پذیرش است (پترسون ^۳، ۱۹۹۴).
در پژوهش حاضر آلفای کرونباخ به‌دست‌آمده از کل پرسشنامه با بهره گرفتن از انجام ۳۰ عدد پیش‌آزمون برای ۴۷ سؤال مقدار ۰٫۹۰۹ به‌دست‌آمده است.
۷-۳–روش تجزیه‌وتحلیل داده‌ها و اطلاعات
بخش کیفی:
به‌طورکلی داده‌های نمایانگر واقعیت‌ها، مفاهیم و یا دستورالعمل‌ها هستند (بازرگان، ۱۳۷۰). چنانچه داده‌های به‌صورت واژه و نه به‌صورت ارقام به توصیف واقعیت‌ها بپردازند آن‌ها را داده‌های کیفی می‌نامند (سرمد و همکاران، ۱۳۸۹).
در این مرحله برای تحلیل داده‌های به‌دست‌آمده از مصاحبه با خبرگان از روش کدگذاری باز و محوری استفاده شد. به این منظور ابتدا داده‌ها خط به خط خوانده و کدهای باز (که همان کلمات خود شرکت‌کنندگان است) استخراج گردید. کدهای حاصل با کدهای قبلی مقایسه شده و کدهایی که ازنظر مفهومی شبیه یکدیگر بودند در یک طبقه جای گرفتند و به‌تدریج طبقات شکل یافتند. طبقات نیز با یکدیگر مقایسه شده و در صورت نیاز با یکدیگر ادغام‌شده و یا در برخی از موارد یک طبقه به دو یا چندطبقه دیگر تفکیک شدند تا درنهایت طبقه محوری به دست آید. این طبقات محوری نشان‌دهنده اهمیت عوامل یادشده در آن‌ها هستند.
بخش کمی:
پس از جمع‌ آوری داده‌ها و اطلاعات لازم به‌وسیله پرسشنامه، همگی آن‌ها کدگذاری شده و وارد نرم‌افزار Spss شدند. آنگاه ضمن طبقه‌بندی آن‌ها، آماره‌های توصیفی مربوط به داده‌ها محاسبه‌شده و درنهایت به‌منظور تأیید و رد فرضیات طراحی ‌شده در تحقیق به روش علمی، از آزمون‌های علمی استفاده‌شده است.
برای تحلیل عمومی و جمعیت شناختی جمع‌ آوری‌شده از آزمودنی (عمدتاً از آمار توصیفی) توسط نرم‌افزار Spss استفاده‌شده است. در این پژوهش با بهره گرفتن از روش‌های مختلف آمار استنباطی داده‌های مربوط به سؤالات تحقیق مورد تجزیه‌وتحلیل قرارگرفته است.
در این مرحله از تحقیق، تحلیل داده‌ها با توجه به مقیاس داده‌ها انجام خواهد شد. بدین منظور می‌توان از شاخص‌های آمار توصیفی (نظیر محاسبه و بیان توزیع فراوانی، میانگین، واریانس، انحراف معیار…) آزمون تحلیل واریانس و همچنین برای تحلیل داده‌های استنباطی می‌توان از آزمون T جهت تعمیم میانگین به جامعه و نیز از آزمون فریدمن برای اولویت‌بندی عوامل استفاده کرد. در فصل چهارم به این موضوع بیشتر پرداخته ‌شده است.
ترتیب این تجزیه‌وتحلیل‌ها به شرح زیر می‌باشد:

• از آلفای کرونباخ برای تعیین پایایی پرسشنامه تحقیق استفاده شده است

• از آزمون تی تک نمونه‌ای جهت مطلوبیت مؤثر بودن عوامل شناسایی‌شده استفاده‌شده است.

• از آزمون فریدون برای اولویت‌بندی و رتبه‌بندی ابعاد هریک از متغیرها استفاده‌شده است.

• علاوه از نرم‌افزار Spss برای اجرای آزمون‌ها آمار استنباطی استفاده‌شده است از نرم‌افزار لیزرل نیز در قالب مدل معادلات ساختاری مرتبط استفاده‌شده است که در ادامه فصل به صورتی خلاصه نرم‌افزار مذکور تشریح خواهد شد.

۲-۱۰ تجاری سازی یافته های پژوهشی
در فرایند توسعه تکنولوژی ، مرحله تجاری سازی یکی از مراحلی است که در کشورهایی مثل ایران به آن کم توجه شده می شود.به علت وجود نیروی انسانی خوش فکر و خلاق ، ایده های خوبی در مرحله تحقیقاتی (چه در سطح دانشگاهی و چه در سطح تجربی و کارگاهی)در کشور ما ارائه می شود، اما متاسفانه بیشتر آنها در همان حد توقف نموده و در جهت به تولید رساندن آن ایده ها ، اقدام عملی صورت نمی پذیرد. بعد از انقلاب نیز تلاش های زیادی در این جهت صورت گرفته ولی به نظر می رسد به دلایل ریشه ای نهفته در اقتصاد کشور و سایر معضلات ساختاری، سیاسی و غیره آن هنوز مرحله تجاری سازی نهادینه نشده است. مشکلات اقتصادی و معیشتی و عدم اشتغال با وجود درآمدهای قابل توجه نفتی و سایر مزیت های ملی نشان از این معضلات ریشه ای می دهند.
تجاری سازی در برگیرنده آرایه های مختلفی از فرایند های مهم فنی ، تجاری و مالی است که باعث تبدیل تکنولوژی جدید به محصولات یا خدمات مفید می شود، به عبارت دیگر فرایند تبدیل تکنولوژی های جدید به محصولات موفق تجاری را تجاری سازی نامند. این فرایند شامل فعالیت هایی از قبیل ارزیابی بازار ، طراحی محصول ، مهندسی تولید ، مدیریت حقوق مالکیت معنوی ، توسعه استراتژی بازاریابی ، افزایش سرمایه و آموزش کارگر می شود (Icerman, Youtie, & Reamer, 2003).
مرکز انتقال تکنولوژی آمریکا^[۲۹] تجاری سازی را به صورت توسعه تکنولوژی موجود تعریف می کند. بطوری که می تواند در سطح وسیع تری نسبت به کاربرد فعلی مورد بهره برداری قرار گیرد. همچنین می تواند در بازارهای متقاضی که قبلا مورد بهره برداری قرار نگرفته است ، استفاده شود (APCTT, 2005) .
در مفهوم مذاکره ، تجاری سازی را تولید نمونه اولیه از طریق انتقال تکنولوژی توسعه یافته و تحقیقاتی می دانند بطوریکه می توان آن را به عنوان ترکیبی از فرآیندهای تولید و مهندسی قبل از ارائه کالا به بازار دانست. به طور جامع می توان گفت تجاری سازی شامل مجموعه ای از فعالیت هایی می شود که قادر به کسب ایده های تجاری سازی تکنولوژی ، به مرحله رشد رساندن آنها ، توسعه تکنولوژی تحقیق یافته تحقیقاتی ، ساخت نمونه اولیه با بهره گرفتن از تکنولوژی های توسعه یافته ، توسعه فرایند جدید یا بهینه سازی فرآیندهای موجود عرضه محصول به بازار ، ایجاد موقعیت فروش و ایجاد زیر ساخت های جدید است (APCTT, 2005). تجاری سازی فرایند تبدیل تکنولوژی به محصولات موفق از نظر اقتصادی است (Icerman, Youtie, & Reamer, 2003).
فرآیندی است که در آن نتایج و دستاوردهای تحقیقاتی تبدیل به تکنولوژی و نهایتا تولید محصول می گردد. به بیانی دیگر ورود تکنولوژی به بازار به منظور کسب درآمد اقتصادی را تجاری سازی گویند. در این فرایند چگونگی ارتباط مراکز دانشگاهی و تحقیقاتی با مراکز صنعتی مورد بررسی قرار می گیرد، به تعبیر دیگر تجاری سازی به معنی کاربردی کردن نتایج تحقیقات تولید شده در مراکز تحقیقاتی است.
در تعریفی دیگر تجاری سازی عبارت است از فرآیندی که در آن صنعت و حرفه ای ، راهی را برای استفاده از پیشرفت های مهندسی و علمی ساده تر تکنولوژی می یابد تا به تقاضای بازار نزدیک شود. به عبارت دیگر تجاری سازی تکنولوژی یعنی نقل مکان دادن طرح و ایده تا بازار به صورت سریع و بهینه در محیط تجاری امروزی. این فرایند با مراحل طرح ایده ، طراحی ، توسعه ، بالا بردن تولید ، بازاریابی و کوشش های بعدی برای پیشرفت محصول ادامه می یابد (kumar & jain, 2003).

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

تجاری سازی تکنولوژی نیاز به همکاری نهادهای مختلفی دارد که به صورت یک شبکه گسترده فعالیت ها و مراحل فوق الذکر را به انجام برساند. در شکل ۲-۵ ارتباط صنعت، دانشگاه و مراکز تحقیقاتی نشان داده شده است.
شکل ۲- ۵ : نهادهای درگیر در تجاری سازی
همچنین تجاری سازی فرآیندی است که طی آن نتایج بدست آمده از تحقیق در یک محیط پژوهشی به یک محصول موفق قابل عرضه به بازار تبدیل می شود. اغلب چنین فکر می کنند که تجاری سازی گام های پیوسته و مرتبی است که شامل تعریف محصول ( یا فرایند ) ، ساخت یک پیش نمونه و آزمایش امکانات آن ، تکمیل ساخت محصول و طراحی ، آغاز مرحله تولید و در نتیجه فرستادن این محصول به بازار و بخش فروش می شود. یقینا این یک مسیر پیوسته و پی در پی نیست بلکه یک جریان آهسته و پر هزینه است (Junaid Zaidi & Naeem) .
اصولا مقوله تجاری سازی را در کشورهای مختلف باید در نظام های ملی نوآوری و نظام های حمایتی این کشورها از فعالیت های تحقیق و توسعه جستجو کرد. چرا که تجاری سازی تکنولوژی های حاصل از تحقیق و توسعه ، نمی تواند تضمینی یکجانبه باشد و لازم است که زمینه های آن در نظام صنعتی ، اقتصادی فراهم گردد. (ناصری, ۱۳۸۵)
تجاری سازی در فرهنگ لغات هریتج به معنی ” به کارگیری روش های کسب و کار به منظور سود ” و ” انجام بهره گیری” آمده است. تعاریف متعددی از قبیل”معرفی یک محصول یا خدمت در بازار برای سود” ، “فرایند تبدیل چیزی به فعالیت تجاری” تعاریف تقریباً مترادفی هستند که در سایر فرهنگ لغات ها برای تجاری سازی می توان یافت (فکور, ۱۳۸۵).
از دیدگاه چیسا و پیکالیج^[۳۰] (۱۹۹۸) تجاری سازی را می توان فرایند انتقال و تبدیل دانش تولید شده در مراکز تحقیقاتی به انواع فعالیت های تجاری به شمار آورد(صمدی و همکاران, ۱۳۸۸). در ادبیات نوآوری نیز تعاریفی نزدیک به هم از تجاری سازی صورت گرفته است. ساده ترین تعریف تجاری سازی را “عرضه یک محصول جدید در بازار” می داند. ریمر،آیسرمن و دیگران تجاری سازی را “فرایند تبدیل تکنولوژی به محصولات موفق اقتصادی” تعریف کرده اند.
دولت کانادا در سند برنامه بودجه ای سال ۲۰۰۴ تجاری سازی را اینگونه تعریف کرده است:”فرآیندی که از طریق آن یافته های حاصل از تحقیق به بازار آورده می شوند و ایده ها یا یافته های جدید به محصولات و خدمات جدید یا تکنولوژی های فروختنی در سراسر جهان ، توسعه می یابند.
تعریف اسکاتیش اینتر پرایز^[۳۱] (۱۹۹۶) از تجاری سازی چنین است:” تجاری سازی فرایند تبدیل علم و تکنولوژی ، تحقیق جدید یا یک اختراع به محصول یا فرآیندهای صنعتی قابل عرضه در بازار است.این کار می تواند هم توسط شرکت های موجود و هم از طریق ایجاد شرکت های جدید صورت گیرد” (فکور, ۱۳۸۵) .
بر اساس نظر ریمر^[۳۲] (۲۰۰۳) تجاری سازی فرایند تبدیل تکنولوژی های جدید به محصولات موفق تجاری است. به عبارت دیگر، تجاری سازی در برگیرنده آرایه های مختلفی از فرآیندهای مهم فنی، تجاری و مالی است که باعث تبدیل تکنولوژی جدید به محصولات یا خدمات مفید می شوند. این فرایند شامل فعالیتهایی از قبیل ارزیابی بازار ، طراحی محصول ،مهندسی تولید، مدیریت حقوق مالکیت معنوی ،توسعه استراتژی بازاریابی ، افزایش سرمایه و آموزش کارگر می شود (Reamer & Others, 2003) .
بر اساس دیدگاه مرکز منطقه ای انتقال تکنولوژی آسیا و اقیانوسیه ^[۳۳] ،تجاری سازی شامل مجموعه ای از فعالیت ها می شود که قادر به کسب ایده ها ، به مرحله رشد رساندن آنها ، توسعه تکنولوژی های حاصل از تحقیقات ،ساخت نمونه اولیه ،گسترش تکنولوژی های توسعه یافته، توسعه فرایند جدید یا بهینه سازی فرآیندهای موجود،عرضه محصول به بازار،ایجاد موقعیت فروش و ایجاد زیر ساختهای جدید است (APCTT, 2005).
تجاری سازی تحقیقات مجموعه تلاش هایی است که منظور آنها فروش نتایج و یافته های فعالیت های دانشگاهی با هدف کسب سود و ارتباط هر چه بیشتر آموزش و پژوهش با اهداف اقتصادی و اجتماعی می باشد. به عبارت دیگر تجاری سازی به طور کلی فرآیندی است که طی آن ایده ها، یافته های تحقیقاتی بخش دانشگاهی به محصولات، خدمات و فرآیندهای قابل عرضه در بازار تبدیل می شود که از طریق آن یافته های حاصل از تحقیق به بازار آورده می شوند و ایده ها یا یافته های جدید به محصولات و خدمات جدید یا تکنولوژی های قابل فروش در سراسر جهان توسعه می یابند(فکور, ۱۳۸۵).
همانطور که تجربه سایر کشورها نشان می دهد ، یکی از مهمترین عوامل موفقیت تجاری سازی تحقیقات در بخش دانشگاهی کشور تامین بودن منابع مالی مورد نیاز است . علاوه بر نیاز نهادهای انتقال تکنولوژی در بخش دانشگاهی به منابع مالی جهت فعالیت های تخصصی خود در زمینه انتقال تکنولوژی و تجاری سازی تحقیقات ، به طور کلی در فرایند تجاری سازی تحقیقات در دو مقطع خاص دیگر به طور ویژه نیاز به منابع مالی وجود دارد. اول زمانی که ایده های تحقیقاتی لازم است مرحله نمونه سازی و اثبات مفهوم را طی کنند و دوم زمانی که پس از طی شدن این مرحله ، تکنولوژی های حاصل شده در بخش دانشگاهی اقتضا دارند در قالب یک شرکت انشعابی^[۳۴] مبتنی بر تکنولوژی مورد راه اندازی قرار گیرند (فکور, ۱۳۸۵).
۲-۱۱ مکانیسم های انتقال دانش بین دانشگاه و صنعت
مکانیسم های مختلفی برای انتقال تکنولوژی وجود دارد. علی رغم آنکه انتقال نتایج تحقیقات به صنعت به طور وسیعی به عنوان عامل اساسی جهت رشد و رقابت پذیری صنعت پذیرفته شده است ولی مکانیسمی به عنوان بهترین مکانیسم انتقال تکنولوژیی وجود ندارد. بسیاری از نوشته ها در زمینه انتقال تکنولوژی از دانشگاه به صنعت به نقش امتیاز ثبت اختراع و مجوز دهی تمرکز یافته اند. تشکیل شرکت های انشعابی از دانشگاه نیز توجه بسیاری از محققین را به خود جلب کرده است علاوه بر این موارد بخشی از تحقیقات بر روی مشاوره ، تحقیقات قراردادی و مشتری تمرکز کرده اند و بخشی از مطالعات نیز بیشتر به جابجایی افراد از بخش دانشگاهی به صنعت توجه داشته اند. با در نظر گرفتن انواع مختلف مکانیسم های انتقال تکنولوژی، مسیرهای مختلفی که بخش تجاری می تواند به دانش تولید شده در دانشگاه ها و مراکز تحقیقاتی دسترسی پیدا کرده و از آنها بهره مند شوند به قرار زیر است:
انتشار و تبادل آزاد ایده ها و اطلاعات از طریق سمینارها و سایر شکلهای ارتباطات غیر رسمی.
ارتباط های علم – صنعت.
آموزش و تربیت پرسنل شرکت ها.
انتقال افراد شامل استخدام دانشجویان، محققان و کارکنان سابق توسط شرکت ها و انتقال کارکنان به داخل و بیرون از پایگاه علمی.
مشاوره، تحقیقات قراردادی و مشترک با صنعت
مجوزدهی یا اعطای حق استفاده از دارایی فکری از طریق مجوزدهی محدود (هنگامیکه دانشگاه مالکیت دارایی فکری را نگاه می دارد) یا واگذاری (هنگامیکه دانشگاه به مالکیت دارایی فکری پایان داده اما ممکن است برای امکان ادامه استفاده از آن در تحقیقات آتی خود توافق کند) به شرکت های موجود یا جدید.بهره برداری از دارایی فکری از طریق روش های متعدد و متنوع تشکیل شرکت های دانشگاهی بر مبنای فعالیت های مجوزدهی ، تاسیس شرکت هایی با سرمایه گذاری مشترک و شرکت های تاسیس یافته توسط کارکنان و دانشجویان فارغ التحصیل.
۲-۱۲ فرایند تجاری سازی نتایج تحقیقات در بخش دانشگاهی
فرایند تجاری سازی تحقیقات از مراحل مختلف و متفاوتی تشکیل می گردد، جهت سهولت توضیح این فرایند بهتر است به طور مرحله وار آن را به سه مرحله تقسیم کنیم:
مرحله اول (مرحله انجام تحقیق):
این مرحله با فعالیت های تحقیقاتی جهت دستیابی به نتایج آغاز و با توسعه دانش جدیدی در قالب یافته ها و یا اختراعات مبتنی بر تکنولوژی این مرحله به پایان می رسد.
مرحله دوم (مرحله انتقال نتایج حاصل از تحقیق):
فعالیت های این مرحله نیز تحت تاثیر مدلی است که مرحله تحقیق بر اساس آن انجام شده است.اما اساسا در این مرحله فعالیت های مربوط به انتقال صورت می گیرد که شامل موارد زیر می گردند:
ارزیابی قابلیت تجاری سازی نتایج، ارزیابی قابلیت ثبت و حفاظت قانونی از نتایج ، مطالعه بازار و بازاریابی، بررسی و انتخاب مکانیزم های مختلف قابل استفاده جهت تجاری سازی از قبیل لیسانس دهی و تشکیل شرکت های تحقیقاتی جهت توسعه یا تجاری سازی یک نوآوری و غیره و نهایتاً انتقال نتایج.
جهت انجام فعالیت های این مرحله ، نهاد تجاری سازی و توانمندی های تخصصی آن از اهمیت اساسی برخوردار است. این مرحله عملا با انتقال رسمی نتایج به طرف انتقال گیرنده پایان می پذیرد.
مرحله سوم (مرحله پس از انتقال):
این مرحله با تصاحب نتایج منتقل شده از طرف انتقال گیرنده شروع شده و نیز در این مرحله فعالیت های بهره برداری از نتایج و فعالیت ها و روابط متقابل طرفین انتقال دهنده و انتقال گیرنده مطرح می باشد.
مراحل فوق در فرایند تجاری سازی به صورت ترتیبی می باشند اما این مراحل دارای تاثیر متقابل هستند، به عبارت دیگر این مراحل ممکن است وابسته به یکدیگر باشند اما از روندی ترتیبی پیروی می کنند که در آن هر مرحله حاصل از مراحل پیشین می باشد (فکور,۱۳۸۵).
۲-۱۳ عوامل اصلی فرایند تجاری سازی
می توان گفت فرایند تجاری سازی متشکل از ۳ عامل اصلی می باشد: ابتدا فعالیتهای فنی لازم جهت تبدیل فناوری به یک محصول با ارزش و تولید آن با کیفیت و کمیت لازم. دوم مدیریت بازرگانی و تحلیل بازار جهت تضمین وجود تقاضای کافی و پرمنفعت برای محصول ، مدیریت و کارکرد مناسب شرکتهایی که در راستای محصول جدید فعالیت می کنند. یعنی مالکیت فکری به طور مناسب مدیریت شده و بخشی از بنگاه که در اطراف محصول جدید ساخته شده به خوبی عمل کند. سوم دسترسی به عوامل تولید مورد نیاز برای تجاری سازی موفقیت آمیز که شامل سرمایه ، مالی ، تسهیلات فیزیکی و نیروی کار ماهر است (Icerman, Youtie, & Reamer, 2003) .
در زیر به توضیح بیشتر هر یک از این عوامل ۳ گانه که شامل نوع منابع تجاری سازی موجود برای تکنولوژی بنگاه ها می باشد، پرداخته شده است:
جنبه های فنی
توسعه و طراحی محصول و مهندسی تولید ، دو جنبه اصلی فرایند تجاری سازی از لحاظ فنی می باشند. در توسعه و طراحی محصول ، دانشمندان و مهندسان ، نوآوری ها را به محصولاتی مقرون به صرفه برای تولید ، با ویژگی های فنی ، ارزشی و زینتی جذاب برای مصرف کنندکان تبدیل می کنند. ویژگی های فنی مورد توجه عبارتند از قابلیت عملکرد ، قابلیت اطمینان ، قابلیت تولید و قابلیت نگهداری. در مهندسی تولید طراحی فرایند تولید برای تولید محصول جدید مورد توجه است. غالبا مهندسین تولید در فرایند مهندسی همزمان با طراحان محصول همکاری می کنند. بدین ترتیب همه جنبه های توسعه محصول و طراحی سیستم های تولید نه بصورت تدریجی یا جداگانه بلکه بصورت یکپارچه عمل می کنند. تولید در مقیاس کوچک غالبا جهت آزمون همزمان طرح های محصول و روش های تولید صورت می گیرد (Icerman, Youtie, & Reamer, 2003).
مدیریت بازرگانی و تحلیل بازار
حل مسایل فنی مهندسی تولید و طراحی محصول ، برای موفقیت تجاری سازی لازم است ولی کافی نیست. درآمد و سود ناشی از فروش محصول باید به میزانی باشد که شرکت بازگشت سرمایه ای در حد مطلوب داشته باشد. عناصر اصلی مدیریت بازرگانی و تحلیل بازار در فرایند تجاری سازی به شرح زیر هستند:

رویکردهای مختلفی در رابطه با راهبرد توسعه محصولات جدید دارد و بایستی با این رویکردها به‌عنوان وسیله‌ای برای کسب مزیت از فرصت‌های آینده و مواجه با تهدیدهای اجتماعی نگریست. این رویکرد ها به دودسته کلی تقسیم می‌شوندراهبردهای واکنشی، راهبردهای کششی (بارکلی و همکاران^[۵۹]، ۲۰۰۱، ص ۳۴-۳۵).

( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

1. 1. راهبردهای واکنشی:

شرکت این راهبردها را پس از مواجه و مقابله با فشارها و حوادث در پیش می‌گیرند. این راهبردها عبارت‌اند از:
الف) راهبرد دفاعی: عبارت‌اند است از اعمال و ایجاد تغییر در محصولات موجود به‌منظور مقابله با محصولات موفق رقبا شرکت‌ها در حالت افراطی میتوانند به‌جای عرضه یک محصول جدید، به فعالیتد های بازاریابی روی آوردند.
ب) تقلید: عبارت است از تولید سریع محصولات مشابه یا اجرای خط و مشی (من هم همینطور). در سطح کلی، ژاپنی ها در دهه ۱۹۵۰ از این راهبرد استفاده نمودند. نمونه بازار استفاده از این راهبرد استفاده نمودند. نمونه بازار استفاده از این راهبرد در مورد لوازم خانگی است.
ج) نفر دوم بودن ولی با ارائه کیفیت بهتر: این راهبرد شبیه راهبرد تقلید است منتهی تولید محصولات مشابه با بهبود و محصولات همراه است، اجرای این راهبرد مستلزم انعطاف‌پذیری و کار آیی است.

1. 1. راهبردهای کنشی:

اساس این راهبردها بر شناسایی و استفاده مناسب از فرصتها و تلاش برای کسب جایگاه اول در بازار قرار دارد، این راهبردها عبارت‌اند از:
الف) تحقیق و توسعه: شامل سرمایه‌گذاری در پروژه‌های تحقیق و توسعه با توجه به روندها ونیازهای آینده هست.
ب) بازاریابی: عبارت است از شناسایی نیازهای مشتریان وسپس تولید محصول آن نیازها را ارضا نماید.
ج) کارآفرینی: در این راهبرد کارکنان شرکت تشویق می‌روند تا ایده‌های جدیدی را مطرح نماید.
هریک از راهبردهای فوق ممکن است تحت شرایط خاص، مناسب باشند و شرکت‌ها بایستی تغییرات محیطی را شناسایی کرده و خود را برای مقابله با آن‌ها آماده کنند. راهبردها واکنشی به زمان و هزینه کمتری برای اجرا نیاز دارند ولی راهبردهای کنشی مخاطرات بیشتری دارند و نیازمند زمان و صرف هزینه بیشتری هستند. استفاده از هر یک از این راهبردها بستگی به شرایط خاص خوددارند که باید این شرایط را موردتوجه قرارداد.
همان‌طور که بیان شد یک شرکت می‌تواند ایده جدید محصولات خود را از طریق تحقیقات و توسعه داخل شرکت و یا از منابع خارج از سازمان از قبیل خرید شرکت‌های دیگر به دستاورد. این‌که کدام‌یک از منابع پیش‌گفته مورداستفاده قرار گیرد، خود بحثی اساسی و راهبردی محسوب می‌شود. بسیاری از شرکت‌های بزرگ خارجی از طریق منابع داخلی و بسیاری دیگر از طریق خرید شرکت‌های دیگر رشد باثبات و بلندمدت داشته‌اند. هیچ شرکتی نمی‌تواند برای رشد تنها به خرید وابسته باشد، زیرا برای حفظ سلامت تجاری، شرکت‌های تحت تملک نیازمند حمایت از جنبه تحقیق و توسعه می‌باشند. بسیاری از شرکت‌های بزرگ از راهبرد توسعه محصول به‌صورت داخلی و خارجی به‌طور همزمان استفاده می‌کنند (رنجبریان، ۱۳۷۸, صص ۲۰۱-۲۰۲).
شکل زیر انواع مختلف راهبردهای توسعه محصول جدید را تحت دو عنوان فراگیر راهبردهای درون‌سازمانی و برون‌سازمانی نشان می‌دهد. در ادامه به تشریح مختصر این راهبردها می‌پردازیم (رنجبریان، ۱۳۷۸, صص، ۲۰۱-۲۰۷).
راهبردهای توسعه محصول به‌صورت برون‌سازمانی
الف) خریداری شرکت‌های دیگر: یکی از جاذبه‌های خریداری شرکت‌های دیگر این است که راهی سریع برای افزایش خطوط محصول محسوب می‌شود. دیگر منابع برون‌سازمانی برای توسعه محصولات از قبیل خرید امتیاز یا پروانه ساخت و استفاده از قانون مستلزم وقت بیشتری جهت توسعه محصولات است و معمولاً به‌عنوان مکمل داخلی برای توسعه محصولات محسوب می‌گردند. حدود راهبرد خرید دیگر شرکت‌ها از توسعه خط محصول معمول شرکت‌ها تا ایجاد تنوع کامل محصولات گسترده است.
ب) خرید امتیاز پروانه ساخت یا حق استفاده از اختراع: حق ثبت یا حق استفاده از طرح یک محصول به ثبت رسیده به شخص یا شرکت نوآور پرداخت می‌شود که منابع لازم برای توسعه طرح خود را در اختیار ندارد و یا ترجیح می‌دهد که فقط ابداع‌کننده باشد.
امتیاز یا حق استفاده از پروانه ساخت، مبلغی است که برای استفاده از حق ثبت دیگران به‌صورت پرداخت حق امتیاز به صاحب طرح صورت می‌پذیرد. در این مورد به‌طورمعمول توافق طرفین ناظر بر اجراست اما می‌تواند ناشی از رأی دادگاه نیز باشد.
ج) استفاده از مشاوران برون‌سازمانی: مشاوران برون‌سازمانی منبعی برای خلق ایده محصول جدید هستند. ایشان محصولات را در آزمایشگاه‌ها خود نیز توسعه می‌دهند. شرکت‌ها ممکن است جهت انجام وظایف مختلفی از قبیل، ارائه ایده‌های متفاوت یا به دستاورد فرایند تولید محصولی از ابتدا تا تکمیل توسعه آن مشاوره در اجرای تکنیک‌های جدید و اجرای وظیفه به‌عنوان بخشی از واحد تحقیق و توسعه با این مشاوران قرار منعقد کنند.
– راهبردهای توسعه محصول به‌صورت درون‌سازمانی
الف) راهبردهای نشایت گرفته از بازار
راهبردهای نشایت گرفته از بازار آن‌هایی هستند که از طریق برنامه‌ریزی محصول و تجزیه‌وتحلیل خود بازار رشد و تکامل میابد؛ یعنی تجزیه‌وتحلیل‌های وضعیت در برنامه‌های بازاریابی سالانه یا پرتفولیوی محصول، بررسی امکان گسترش خط محصول و بررسی امکان تعمیم یا گستردگی کاربرد آن‌ها عبارت‌اند از:

1. 1. دفاع از یک موقعیت خاص بازار:

داشتن سهم قوی از بازار یک ارزش تجاری است که باید در مقابل رقابت سخت سازمان‌های دیگر حفظ گردد. داشتن سهم قوی از بازار ناشی از اتخاذ راهبردهای مناسب درزمینهٔ محصول و بازار در طی سالیان متمادی هست؛ اما عملیات تهاجمی رقبا یا تغییر ساختار بازار ممکن است سازمانی که در بازار پیشتاز است را مجبور به ارزیابی مجدد راهبردهای خود نماید. معمولاً ارائه یک محصول جدید به‌عنوان بخشی از راهبرد تدافعی انتخاب می‌گردد.

1. 1. به دستاورد پایگاه در بازار جدید:

این یک‌راه شناخته‌شده برای شرکت‌هایی است که منابع لازم و مهارت بازاریابی برای ایجاد بازار برای محصول جدید خود رادارند. همچنین برای سازمان‌های دنباله‌رو می‌تواند به‌منزله یک‌راهبرد بالقوه باشد.

1. 1. تسخیر بخشی از بازار:

تصرف بخشی از بازار قبل از دیگران به جهت اتخاذ کنترل به‌سادگی انجام نمی‌گیرد، مگر اینکه سازمان تسخیرکننده دارای انحصاری محصول به ثبت رسیده‌ای باشد که کاملاً جدید است. امتیاز سازمانی که بازار را زودتر از دیگران تسخیر می‌کند معمولاً نرخ بازگشت سرمایه بالاست که به‌طورمعمول با کسب سهم بالای بازار همراه می‌باشد؛ اما عدم مزیت آن این است که کلیه هزینه توسعه بازار به عهده تسخیرکننده اولیه خواهد بود.
ب) راهبردهای نشایت گرفته از درون سازمان:
در مقایسه با راهبردهای نشایت گرفته از بازار و راهبردهایی که منشأ آن‌ها از درون سازمان هستند بیشتر بر تصمیمات سیاست‌گذاری مدیریت ناشی از تحقیق و توسعه خود سازمان مبتنی می‌باشند. این دسته راهبردها عبارت‌اند از:

1. 1. حفظ موقعیت به‌عنوان ابداع‌کننده محصول:

این، بیان دیگری از راهبرد رهبری محصول است. ایجاد اصلاحات ابداعی یا جدید در مورد محصولات موجود و یا ابداع محصولات موجود و یا ابداع محصولات جدید هردو برای به دستاورد و حفظ موقعیت رهبری بازار ضرورت دارد. راهبرد ابداع‌کننده محصول با راهبرد دفاع از یک موقعیت که از بازار نشایت گرفته دارای ارتباط نزدیکی می‌باشد زیرا محصولات ابداعی جدید در حملات رقابتی بسیار مفید است.

1. 1. بهره‌برداری از فن‌آوری به روشی جدید:

بسیاری از شرکت‌ها از دانش فنی خود جهت معرفی محصولات جدید استفاده می‌کنند. واحد تحقیق و توسعه کار اصلی اجرای این راهبرد را به عهده دارد. اگرچه محصولات جدید بر اساس انتقال فن‌آوری، تولید می‌روند اما برای تضمین موفقیت ضرورت هماهنگ‌سازی آن‌ها با فرصت‌های بازار اجتناب‌ناپذیر است.
شکل ۲-۱۴- انواع مختلف راهبردهای توسعه محصول جدید
۲-۲-۱-۱۵ اصول مدیریت توسعه محصولات جدید
عوامل محیطی چگونه توسعه محصولات جدید را تحت تأثیر قرار می‌دهند؟ آیا فرهنگ‌سازمانی مبتنی بر محصولات موفق گذشته، در آینده نیز کار آیی خواهد داشت؟ آیا سازمانی که اهداف راهبردی خود را دنبال می‌کند، در آینده جایگاه قوی‌تری پیدا خواهد کرد؟ و آیا…؟ پاسخ به این سؤالات می‌تواند راهنمای خوبی برای شناسایی اصول مدیریت توسعه محصولات جدید باشد. توسعه محصولات جدید نیز مانند سایر فرآیندهای مدیریتی به قوانین و اصول مشخصی برای تأمین و تخصیص بهینه منابع به‌منظور تحقق اهداف موردنظر، احتیاج دارد. در ادامه به این اصول اشاره می‌کنیم (توماس^[۶۰]، ۱۹۹۳).

1. توسعه محصولات جدید باید راهبردی باشد:

مدوکس^[۱۲۴] در سال ۲۰۰۳ مطالعه ایی را با عنوان “حمایت مالی بخش کنونی آمیخته رسانه” انجام میدهد و در آن اینگونه بیان میدارد که امروزه بازاریابان و برنامه ریزان رسانه ای به طور فزاینده‌ایی در جستجوی فرصتهای حمایت کنندگی نوآورانه در تلاش برای دستیابی به مخاطبین هدف خویش می‌باشند(مدوکس،۲۰۰۳).
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت nefo.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

در تحقیق دیگری که توسط جوهن فاهی^[۱۲۵] و همکارانش(۲۰۰۴) با عنوان “مزیت رقابتی بوسیله حمایت مالی^[۱۲۶]” کار شده است سعی شده مدلی ارائه شود که نشان دهد حمایت مالی به چه نحوی باعث ایجاد مزیت رقابتی میشود(جوهن فاهی . همکاران ،۲۰۰۴).
مقاله دیگری با عنوان “پخش تلویزیونی و فراخوانی حمایت مالی^[۱۲۷]” در سال ۲۰۰۴ توسط ون هیردن و همکاران^[۱۲۸] در مورد جام جهانی کریکت ۲۰۰۳ انجام شد که در آن رابطه بین نمایش رسانه ای بازیها و فراخوانده شدن حامی مالی در رابطه با یک رویداد بین المللی، به نام جام جهانی کریکت ۲۰۰۳ بررسی شد. یافتهها نشان داد که بین نمایش رسانه ای و فراخوانده شدن حامی مالی رابطه وجود دارد(ون هیردن،۲۰۰۴).
ون هیردن و پلسیس^[۱۲۹] در سال ۲۰۰۴ پژوهش مشابهی را با عنوان “تجزیه و تحلیل مدیریت حمایت مالی در آفریقای جنوبی” در آفریقای جنوبی انجام دادند. پرسشنامه تهیه شده در تحقیق توسط ۴۱% از اعضای بدنه صنعت بازاریابی آفریقای جنوبی پاسخ داده شد که نتایج زیر را به همراه داشت:
مدیریت حمایت مالی ورزش بر اساس هدف گذاری ها و اندازه گیری کارایی است .
متغییرهای ارتباطات بازاریابی معین از قبیل تبلیغات فروش، بازاریابی مستقیم، فروش حضوری؛ با وسعت زیاد تبلیغ و آگاهی تجاری استفاده نشده است.

• • هدف گذاری حمایت مالی یک گرایش به سمت پوشش تلویزیونی و اثرات خدمات /علامت تجاری / محصول را نشان داد.

• • بین اهمیت درک شده و بکارگیری از ابزار ارزیابی حمایت مالی معین شکافهای قابل توجهی وجود دارند . شاید این شکافها نشان دهندهی این باشند که سطح بکارگیری ابزار اندازه گیری به سهولت استفاده یا آشنایی با ابزار ارتباط دارد.

• • پاسخ دهندگان یک گرایش به سمت استفاده از ابزار اندازه گیری را نمایان ساختند که اخیرا استفاده شدهاند تا اثرات در حوزه های دیگر بازاریابی ارتباطات از قبیل تبلیغ وآگهی تجاری و تبلیغ انتشاراتی را اندازه گیری کنند.

• • نظرات بیان شده توسط پاسخ دهنده گان بیان میکند که آنها یک مبلغ اضافی را در ورزش حرفهای و درک تجاری مایملکی که مورد حمایت مالی واقع شده قرار میدهند.

• • پاسخ دهنده گان یک سوگیری به سمت مصرف کنندگان موجود و بالقوه را نشان دادند.

• • شکاف بین هزینه کردن در حمایت مالی ورزشی و شکلهای دیگر حمایت مالی (هنر ، محیط زیست و بشر دوستانه) نزدیک به ۶۰:۴۰ است.

• • مدیران حامی مالی زمانی را که به برنامه ریزی حمایت مالی ، مدیریت فعالیتهای ارتباطات بازاریابی و ایجاد معاملات حمایت مالی اختصاص میدهند به نظارت محیطی و ارزیابی اختصاص نمی‌دهند(ون هیردن،۲۰۰۴).

آپوستولوپولو و پاپادیمیتریو^[۱۳۰] در سال ۲۰۰۴ در حین برگزاری المپیک در شهر آتن مطالعه ایی با عنوان “انگیزش و اهداف حامیان مالی المپیک ۲۰۰۴” را انجام دادند. شرکتهای مورد بررسی در این مطالعه شامل هفت حامیمالی اصلی از ۱۰ حامی مالی اصلی بود که نتایج زیر را به دنبال داشت:
در ارتباط با انگیزش آنها نتایج بررسیها نشان داد که انگیزه ورود آنها به این عرصه تنها مربوط به کسب و کار نمیباشد بلکه احساس حمایت از رویدادهای ملی و بین المللی و احساس تعهد در این ارتباط عوامل مهمی میباشند.
در ارتباط با اهداف این شرکتها نیز میتوان به افزایش فروش و سهم بازار و تصویر سازی برای شرکت و آگاهی و اطلاع بیشتر افراد از علامت تجاری شرکت اشاره نمود (آپوستولوپولو و پاپادیمیتریو،۲۰۰۴).
هولمکویست^[۱۳۱] (۲۰۰۵) پژوهشی با عنوان “حمایت مالی به عنوان یک ابزار ترویجی^[۱۳۲]” در سوئد انجام داد . البته این این پژوهش به صورت بررسی موردی^[۱۳۳] بود که نتایجی به شرح زیر داشت:
شرکت های حامی مالی ورزش اهداف متفاوتی را دنبال میکنند که بدست آوردن گروه هدف و آگاهی عمومی^[۱۳۴] به عنوان مهمترین اهداف شرکتها شناسایی شده است . البته تحقیقات قبلی نیز نشان داده بودند که برای شرکتهای ملی حمایت مالی از ورزش یک ابزار عالی برای بدست آوردن گروه های هدف بزرگ و خلق آگاهی عمومی است . همچنین شرکتهایی با گروه های هدف کوچک و یا شرکتهایی که فقط با شرکتهای دیگر در ارتباط هستند و مستقیم با مصرف کننده در ارتباط نیستند ممکن است دنبال اهداف دیگری باشند . از مهمترین اهداف دیگری که شرکتها داشتهاند نفوذ در افراد جوان و بالا بردن وجهه (افزایش تصویر شرکت)^[۱۳۵] بوده است . در بخش فرایند حامی مالی شدن در مورد بانکی که پژوهش بر روی آن انجام شده بود نتایج به این گونه بود که فرایند با تماس سازمانهای ورزشی با بانک مورد نظر و با دریافت یک طرح پیشنهادی شروع شده و با ارزیابی طرح و تصمیم گیری در مورد اجرای آن به پایان رسیده است.
در بخش ملاکهای شرکتهای حامی مالی ورزش ؛ ملاکهای مختلفی شناسایی شد که مشخص شد دو ملاک مهمتر از بقیه ملاک هاست . اولین ملاک این است که بین گروه هدفی که شرکت میخواهد در آنها نفوذ کند و حمایت مالی که قرار است انجام شود هماهنگی وجود داشته باشد . دومین ملاک که خیلی هم مهم است این است که فرصتهای بازاریابی و ارتقاء و ترویج^[۱۳۶] برای شرکت در آنجا وجود داشته باشد. همچنین عنوان شده است که برای سازمانهایی که به یک مسئولیت اجتماعی متعهد هستند حمایت مالی از ورزش خیلی بیشتر اهمیت دارد . به طور کلی مهمترین نتایجی که در مورد ملاکها و فرآیندهای شرکتها در بخش حامی مالی شدن وجود داشت به این شرح بود که:

• • بیشتر ، انجمن ورزشی اولین تماس را میگیرد.

• • فرایند انتخاب حمایت مالی از ورزش یک رویه به خوبی توسعه یافته است.

• • داشتن یک فرایند پیگیری برای اینکه حمایتهای مالی موثر باشد مهم و اساسی است.

• • هماهنگی بین حامی مالی ورزشی انتخاب شده و گروه هدف آن ضروری است.

• • عرضه فرصتهای بازاریابی و ارتقاء و ترویج برای جذب حامیمالی در ورزش ضروری است .

• • داشتن یک تعهد اجتماعی مهم است(هولمکویست،۲۰۰۵).

هیک من، لارنس و وارد^[۱۳۷] در سال ۲۰۰۵ مطالعه ایی با عنوان “دورنمای هویت اجتماعی در کارکنان شرکت به واسطه حمایت مالی از ورزش” انجام دادند. نتایجی که ارائه دادند حاکی از آن بود که میتوان از حمایت مالی به عنوان یک ابزار برای توانمندسازی کارکنان شرکت در جهت مشتری مداری استفاده کرد. یافته های این تحقیق میزان تعهد و تمایل کارکنان شرکت به ارضای خواسته های مصرف کنندگان در شرکتهای حامی مالی ورزش از شرکتهای دیگر بالاتر میباشد. همچنین حمایت مالی از ورزش میتواند به عنوان یک شکل از ارتباطات داخلی در نظر گرفته شود که میتواند به تغییر و رشد فرهنگ شرکت در سطوح مختلف سازمانی کمک کند(هیک من، لارنس و وارد،۲۰۰۵).
گلندا جی آلواردو^[۱۳۸] در سال ۲۰۰۶ پژوهشی دیگری را^[۱۳۹] انجام داد تا ارزشهای حمایت مالی را آنگونه که ارائه دهندهگان طرح ورزشی در دانشگاه درک کردند را تعیین کند . یافتهها نشان داد که حامیان مالی محلی به عنوان با ارزش ترین حامی برای طرح دیده شدهاند و نزدیکی حامی مالی به دانشگاه نقش مهمی در فراخوانی حامی مالی بازی میکند ( باید یادآور شد که این پژوهش در مورد حامیان مالی ورزش دانشگاهی بوده است) (گلندا جی آلواردو،۲۰۰۶).
کو و همکاران (۲۰۰۶) در تحقیق خود پی بردند که واکنش های عاطفی و شناختی نسبت به شرکت‌های حامی در جامعه به شدت وجود دارد. همچنین آنان پیشنهاد نمودند که شرکت های حامی در صورتی که در ورزش سرمایه گذاری کنند صاحب تاثیرات بسیار بر درک جامعه از خود خواهند شد و این به طور حتم سبب افزایش سود و مقبولیت اجتماعی این شرکت ها خواهد بود.
تیسوتوسا و همکاران (۲۰۰۹) تحقیقی با هدف بین رابطه بین نگرش طرفداران تیم های ورزش بر حامی مالی باشگاه مورد علاقه را انجام دادند. آنان در تحقیق خود پی بردند که هواداران تصویر مثبتی را از حامی مالی تیم مورد علاقه خود را رقم خواهند زد و همچنین در بازار و نمایشگاه ها رابطه عمیقی با حامی مالی تیم های خود برقرار خواهند نمود.
نافر و بوهلر در تحقیق خود که در سال ۲۰۱۰ به انجام رسیدند به فرایند انجام حمایت در ورزش پرداختند. آنان در بعضی شرایط علایق شخصی مدیران شرکت های حامی به عنوان عاملی مهم ظاهر می‌شود و می تواند در فرایند انتخاب حمایت تاثیر گذار باشد. آنان پیشنهاد کردند که به این منظور می‌توان راه حل های از جمله جذاب کردن شرایط موجود برای تغییر نگرش و ورود آنان به ورزش به وجود آورد.
ژانگ و همکاران، (۲۰۱۰) در تحقیقی با عنوان: تاثیر رسانه های جمعی بر روی لیگ بسکتبال حرفه‌ای زنان آمریکا، ذکر می کند که پوشش مناسب رسانه ای باعث جذب و سرمایه گذاری سرمایه گذاران و حامیان مالی در ورزش می شود.
لی و روس (۲۰۱۱) در تحقیق خود پی بردند که به منظور تحت حمایت مالی قرار گرفتن در ورزش می بایستی باشگاه ها رابطه خود را با شرکت های بزرگ و مطرح بین المللی حفظ و قوی نمایند.
تیری و همکاران (۲۰۱۲) تحقیقی را با موضوع تأثیر تبدیل وضعیت باشگاه های ورزشی به شرکت تجاری روی باشگاه های مذکور انجام دادند. جامعه آماری این تحقیق ۱۷ باشگاه حرفه ای فوتبال حاضر در بورس انگلستان بود. از جمله نتایج به دست آمده این بود که حضور باشگاه ها در بورس، نه تنها یک منبع در دسترس برای تأمین مالی باشگاه های فوتبال است، بلکه راهی است برای نظم بخشیدن و ایجاد تعادل در ساختار مالی باشگاه هایی که در مورد بدهکاری و تعادل مالی خود نگرانی دارند.
کاریلات و همکاران (۲۰۱۳) در تحقیق خود به بررسی تاثیر انتخاب حامیان مالی بومی بر کسب فواید حداکثری از این حمایت پرداختند. آنان در تحقیق خود اعلام نمودند که با توجه به گسترش حمایت های مالی در ورزش جهان اما کمتر مشاهده می شود که در بعضی مناطق شرکت های از همان مناطق در ورزش سرمایه گذاری کنند. آنان در تحقیق پس از بررسی مشخص نمودند که انتخاب حامیان مالی بومی برای ورزش آن منطقه حداکثر سود را برای هر دو طرف در پی خواهد داشت.
جمع بندی
در این فصل ابتدا به مبانی نظری که در ارتباط با بحث حمایت مالی از ورزش میباشد پرداخته شد و در ادامه تحقیقات مرتبطی که در جاهای مختلف انجام شده است آورده شد. همانگونه که ملاحظه میشود تحقیقات زیادی در مورد حمایت مالی ورزشی در ایران انجام نشده است. اما در خارج از ایران تحقیقات متعددی در این رابطه صورت گرفته است که انجام این تحقیقات همچنان ادامه دارد. در یک نگاه کلی به تحقیقات متوجه میشویم که اکثر تحقیقات در مورد اهداف حامیان مالی صورت گرفته است و کمتر به موانع و مشکلات پیش روی حامیان و مدیریت حمایت مالی پرداخته شده است. حال با بررسی موانع حامیان مالی در جاهای مختلف متوجه میشویم که حامیان مالی در همه جا موانع همانندی ندارند و بسته به حامی مالی و شرایط اجتماعی اهداف متفاوتی دارند. در واقع شرکتهای تجاری در محیطهایی که رقابت در آنجا وجود دارد به دنبال اهداف مالی نیز هستند ولی شرکتهای دولتی و شبه دولتی در محیط‌های غیر رقابتی به دنبال اهداف غیر مالی بودهاند.
فصل سوم
روش شناسی تحقیق
در این فصل روش تحقیق، جامعه آماری، نمونه آماری و روش نمونهگیری، متغیرهای تحقیق، روش و ابزار گردآوری داده ها و روش تجزیه و تحلیل داده های جمعآوری شده ارائه میگردد.
۳-۱ روش تحقیق
با توجه به ماهیت پژوهش، روش تحقیق از نوع پیمایشی و از نظر هدف کاربردی بوده است که به صورت میدانی اجرا گردید.
۳-۲ جامعه آماری و نمونه آماری و روش نمونه گیری
جامعه آماری این تحقیق شامل متخصصان ورزشی(اساتید مدیریت ورزشی دانشگاه ها)، متخصصان بازاریابی ورزشی و شرکت ها و مدیر عامل های باشگاه های ورزشی می باشند. که بر این اساس تعداد ۶۲ نفر جامعه تحقیق را تشکیل دادند. که از این تعداد ۸ نفر از اساتید دانشگاهی رشته مدیریت ورزشی، ۳ مدیرعامل باشگاه های ورزشی و ۵۱ متخصص بازاریابی ورزشی که شامل مدیر عاملان سازمان ها و شرکت های که در حوزه ورزش به صورت حامی فعال بوده اند. در این تحقیق تعداد جامعه و نمونه تحقیق یکسان می باشد.
۳-۳ روش اجرای کار

از یافته های او می‌تواند به این موضوع اشاره کرد که درک مدیران از عوامل موفقیت در توسعه محصول جدید بسته به شغل آن‌ها متفاوت است. بنا بر این اطلاعات دست آمده از آن‌ها نمی‌تواند نشان دهد که کدام عوامل مهم تر و کدام عوامل نرخ موفقیت کمتری دارند. نکته قابل‌توجه دیگر این است که استراتژی و برنامه ریزی نقش کم رنگتری دارند (سواناپورن و اسپیس، ۲۰۱۰).
مو^[۱۰۹] (۲۰۰۷) بیان می‌کند که اهمیت نوآوری در عملکرد سازمان‌ها موضوع پژوهش‌های زیادی بوده است که نتیجه آن مشخص شدن عوامل موفقیت توسعه محصول جدید بوده است؛ اما بیشتر این تحقیقات در کشور های توسعه یافته و سازمان‌های بزرگ صورت گرفته اند. به همین دلیل اطلاعات زیادی از این که سازمان‌های کوچک و متوسط چگونه محصولات جدید خود را در بازارهای رو به رشد توسعه می‌دهند در دست نیست. به همین دلیل او تلاش می‌کند تا عوامل موفقیت توسعه محصول جدید را در سازمان‌های کوچک و متوسط چین موردبررسی قرار دهد. او در مقابل روش های سنتی تحقیق در این زمینه عوامل موفقیت را به چهار گروه مدیریتی، تجاری، تکنولوژیکی و بازاریابی تقسیم می‌کند (مو و همکاران، ۲۰۰۷).
مو در آخر تحقیق خود به این نتیجه می‌رسد که سازمان‌های کوچک و متوسط چینی در انتخاب از میان ایده‌ها خود به سود مالی به‌عنوان اولین پارامتر برای انتخاب نگاه نمی‌کنند و اهمیت کمتری برای آن قائل هستند. نتیجه دیگری که او در پایان تحقیق به آن می‌رسد این است که اگرچه عوامل موفقیت در مراحل مختلف توسعه محصول متفاوت اند ولی عوامل تکنولوژیک، بازاریابی، تجارتی و مدیریتی تقریبا در تمامی مراحل وجود دارند (مو و همکاران، ۲۰۰۷).

( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

سان^[۱۱۰] ۲۰۰۵ بیان می‌کند که صنعت اسباب بازی هنگ کنگ یکی از بزرگترین ها در تولید اسباب بازی جهان و نیز بزرگترین صادرکننده کشور هنگ کنگ هست؛ اما این صنعت به‌صورت فعالیت OEM می‌کند و سرمایه زیادی را برای تحقیق و توسعه صرف نمی‌کند و نیز فعالیتی برای توسعه محصولات جدید در این زمینه ندارند. او در این پژوهش سعی دارد تا به شناسایی عوامل موفقیت توسعه محصول جدید در صنعت اسباب بازی هنگ کنگ بپردازد.
او بیان می‌کند که اگرچه تحقیقات انجام گرفته روی عوامل موفقیت بسیار زیاد هستند اما، تحقیقات جدید نشان می‌دهند که هر کشور نقاط قوت و ضعف متفاوتی در توسعه محصول جدید دارد به نظر می‌رسد که موفقیت نیز وابسته به صنعت مربوطه است (سان و وینج، ۲۰۰۵).
در آخر سان نشان می‌دهد که کدام عوامل با اهمیت تراند و در پروژه‌ها به کار گرفته نمی‌شوند و همچنین کدام عوامل با اهمیت نیستند ولی در پروژه‌ها زیاد به کار گرفته می‌روند. در نتیجه سازمان‌ها و مدیران می‌توانند تشخیص دهنده که تلاش و توجه شان به کجا باید متمرکز شود (سان و وینج^[۱۱۱]، ۲۰۰۵).
بالنیتن^[۱۱۲]۲۰۰۰ سعی می‌کند با مطالعه مقایسه ای محیط و فعالیت توسعه محصول جدید در آمریکا و انگلستان به شباهت ها و تفاوت های محصولات موفق و ناموفق دست یابد. او این کار را با انجام پرسشنامه عمیق در ۶۳ شرکت انگلیسی و ۳۷ شرکت آمریکایی در صنایع کامپیوتر، الکترونیک، شیمی و حمل و نقل انجام می‌دهد. او در عین حال به بررسی و نقد پژوهش‌های قبلی انجام‌شده در این زمینه نیز می‌پردازد. تحلیل او بر اساس مدلی است که برای کمک به فهم عوامل داخلی و خارجی سازمان طراحی ‌شده است.
نتایج بررسی او نشان می‌دهد که شرایط محیطی، تکنولوژیکی و بازاری یکسان هستند ولی در صنایع متفاوت، تفاوت هایی در عملکرد و نرخ موفقیت توسعه محصول جدید شناسایی شده است (بالنتین و همکاران، ۲۰۰۰).
به اعتقاد دی بندت^[۱۱۳] ۱۹۹۹ پرتاب محصول یک عامل کلیدی برای عملکرد برتر است و معمولاً پرهزینه ترین بخش توسعه محصول جدید است. او در تحقیق خود سعی می‌کند تا با بررسی تحقیقات پیشین صورت گرفته درباره این موضوع به شناسایی استراتژی ها تاکتیک ها فعالیت‌های جمع‌ آوری اطلاعات حیاتی این مرحله بپردازد. نتایج کار او نشان می‌دهد که پرتاب های موفق با مهارت بیشتر در تحقیقات بازاریابی، نیروهای فروش، پخش، تبلیغات، تحقیق و توسعه و مهندسی همراه هستند. داشتن تیم های چندوظیفه‌ای برای تصمیم‌گیری روی بازاریابی و تولید و نیز درگیر کردن گروه پشتیبانی از اول برنامه ریزی ها، از استراتژی های موفق بوده است. از تاکتیک های موفقیت آمیز می‌تواند به استفاده از نیروهای فروش باکیفیت، تبلیغات و پشتیبانی از محصولات را نام برد. به‌علاوه شناسایی زمان (مناسب برای پرتاب و جمع‌ آوری اطلاعات بازار نیز از اهمیت بالایی برخوردار هستن (دی بندت، ۱۹۹۹).
لین^[۱۱۴]۱۹۹۹ در تحقیقات خود با مصاحبه ۱۵ متخصص در زمینه توسعه محصول جدید موفق می‌شود تا ۱۰ عامل را شناسایی کند. در مرحله بعد هدف او آزمون این مدل در جامعه آماری بزرگتری است. او و همکارانش در آخر نشان می‌دهند که دو عامل فرایند ساختار یافته و دیدگاه مشترک از اهمیت بیشتری برخورداراند. هم چنین این دو عامل سرعت توسعه را نیز افزایش می‌دهند (لین و همکاران، ۱۹۹۹).
کوپر^[۱۱۵] ۱۹۹۹ بیان می‌کند که با وجو د پژوهش‌های زیادی که برای شناسایی عوامل موفقیت توسعه محصول جدید انجام‌شده همچنان سازمان‌ها با مشکل رو به رو هستند. او برای حل این مسئله عوامل را در دسته بندی جدیدی دوباره مطرح می‌کند. به نظر او عوامل موفقیت را می‌تواند در دو گروه قرارداد. اولین گروه عواملی اند که باعث انتخاب و انجام پروژه‌های صحیح می‌روند و دومین گروه عواملی اند که باعث انجام صحیح پروژه‌ها می‌روند. عواملی که در گروه اول قرار می‌گیرند عواملی محیطی هستند که خارج از کنترل سازمان قرار می‌گیرند مانند شرایط بازار محصول، ویژگی‌های تکنولوژی و شرایط رقابت. درحالی که گروه دوم عواملی اند که در کنترل مدیران توسعه محصول جدید سازمان قرار دارند که شامل موارد زیر اند (کوپر، ۱۹۹۹).

• • انجام تکالیف اولیه

• • ساختن بر اساس نظر مشتری

• • تلاش برای یافتن محصولی متفاوت و برتر

• • تعریف سریع ثابت و روشن محصول

• • طراحی و جمع‌ آوری منابع برای پرتاب سریع محصول

• • قراردادن نقاط تصمیمی گیری برای ادامه و یا تعطیلی پروژه توسعه

• • وجود تیم های چندوظیفه‌ای برای توسعه محصول

• • رویکرد جهانی در طراحی محصول جدید

پولتن و همکارانش ۱۹۹۸^[۱۱۶] در رویکردی جدید نسبت به عوامل موفقیت توسعه محصول جدید بیان می‌کنند که هشت عامل که تحقیقات پیشین آن‌ها شناسایی کرده اند ارتباط نزدیکی با موفقیت محصول جدید دارند. این هشت عامل عبارت‌اند از:

• • ارتباطات داخلی و خارجی مناسب

• • نوآوری به‌عنوان یک فعالیت سازمانی

• • مدیریت باکیفیت

• • افراد کلیدی

• • برنامه ریزی و کنترل مناسب

• • توسعه کارا

• • بازاریابی و فهم نیاز مشتری

• • خدمات پس از فروش و آموزش مشتری

جدا از این ۸ عامل سه عامل دیگر نیز وجود دارند که اضافه می‌روند. آن‌ها عبارت‌اند از:

• • یگانگی محصول

• • طبیعت بازار (روندها)

• • افزایی فنی و تولیدی (دانش چگونگی تجمعی)

علاوه بر عوامل فوق، آن‌ها شش عامل استراتژیک را نیز برمی شمارند:

• • پشتیبانی مدیران عالی از فناوری

• • استراتژی بلندمدت با تمرکز بر نوآوری

• • تعهد بلندمدت به پروژه‌ها

• • پاسخ گوی و تغییرپذیر نسبت به تغییرات

• • تحمل ریسک توسط مدیران عالی

• • پشتیبانی از فرهنگ کارآفرینی

آن‌ها بیان می‌کنند این ۱۷ عامل که معرفی شد جزء مهم ترین عوامل در تعیین موفقیت یک نوآوری هستند. ولی هم چنان ارائه محصول جدید به بازار برای سازمان‌ها بسیار مشکل هست. دلیل این موضوع را می‌تواند این دانست که عوامل موفقیت شناسایی شده به درستی به عواملی که بتوانند مدیران را راهنمایی. کنند ترجمه و تبدیل نشده‌اند (پولتن و بارکلی، ۱۹۹۸).
لسترو همکارانش ۱۹۹۸ طی تحقیقاتی که انجام می‌دهند متوجه مشکلاتی می‌روند که می‌تواند تلاش های تیم توسعه را بی فایده کند. او سپس با توجه به این مشکلات ۱۶ عامل را که می‌توانند باعث موفقیت توسعه یک محصول جدید شوند را معرفی می‌کند. این ۱۶ عامل را می‌تواند در قالب پنج بخش تقسیم کرد (لستر، ۱۹۹۸).
تعهد مدیران عالی سازمان

1. 1. تعهد مدیران عالی سازمان

1. فرهنگ سازمان