استخر شنا ویژه جوندگان(طراحی و ساخت میردار وهمکاران )
دستگاه خشک کن برای خشک کردن موش ها پس از شنا(طراحی وساخت میردار و همکاران )

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

قفس پلی کربنات به ابعاد ۴۷۲۷۲۰ سانتی متر برای نگهداری مو و ظرف آب مخصوص
کیت الایزا برای اندازه گیری MTساخت کشور چین
پودر سیلیمارین ساخت شرکت سیگما
یخچال ۷۰-درجه سانتیگرادساخت کشور ایتالیا
تانک ۷کیلویی نیتروژن مایع ساخت کشور آمریکا
غذای مخصوص موش (پلت)تهیه شده از شرکت به پرور
سرنگ انسولینی (cc1)
دماسنج جیوه ای
وسایل تشریح (پنس ،قیچی جراحی،تیغ و دسته اسکالپر مخصوص جراحی استریل )
لوله آزمایش
میکرو تیوپ
شیشه ساعت
PHمتر
الایزاریدر
هاون چینی برای پودر کردن بافت ها
اتانول ۹۶ در صد
آب مقطر
کادمیوم کلراید
آب مقطر و اتانول مطلق (حلال سیلیمارین )
نیتروژن مایع
محلول بافر (کوآنتی پروتئاز )
زمان سنج دیجیتالی (jemis-japan )با دقت ۰۱/۰ ثانیه جهت ثبت زمان
ترازوی دیجیتالی با حساسیت ۰۰۱/۰ گرم (ساخت کمپانی Sartorius آلمان)
سانتریفوژg8000
تیو باربیتوریک اسید ۳۳ درصد
مواد بیهوشی (زایلازین ،کتامین )
۳-۵٫متغیر های پژوهش
۳-۵-۱٫متغیر های مستقل
الف-۳هفته تمرین شنای منظم
ب-تزریق سیلیمارین به صورت زیر پوستی
ج-مصرف کادمیوم به صورت محلول د آب آشامیدنی
۳-۵-۲٫متغیر تعدیل کننده
بارداری
۳-۵-۳ . متغیر های وابسته
سطوح پروتئین MT ریه نوزادان موش های مادر در دوران بارداری و شیردهی
۳-۶٫ محیط پژوهش و غذا
پس از انتقال آزمودنی ها به محیط آزمایشگاه ، به مدت یک هفته جهت سازگاری با محیط جدید ، به صورت گروه های ۴تایی در قفس های پلی کربنات شفاف در محیطی با دمای ۲درجه سانتی گراد ،رطوبت ۴۵ تا ۵۵ در صد و چرخه ی تاریکی به روشنایی۱۲:۱۲ ساعته نگهداری شدند. در طی دوره پژوهش غذای استاندارد پلت و آب به صورت آزاد در اختیار قرار گرفت.
۳-۷٫نحوه اجرای پژوهش
۷۲ سر موش صحرایی نژاد ویستار که سن آنها به طور تقریبی ۸ هفته بود از مرکز انستیتو پاستور آمل خریداری و به محل نگهداری حیوانات آزمایشگاهی در گروه زیست شناسی دانشگاه مازندران منتقل شدند . سپس در قفس های پلی کربنات به صورت ۴سر موش در هر قفس قرار داده شدند. از آنجا که انتقال و جابجایی آزمودنی ها باعث ایجاد استرس در آنها می گردد، آنها به مدت یک هفته پس از انتقال به منظور سازگاری با محیط در آنجا نگهداری و سپس برای آشنایی با آب نیز به مدت یک هفته به تمرینات کوتاه مدت شنا در استخر ویژه پرداختند(جدول شماره ۳-۲) و پس از هر بار تمرین شنا پس از خشک شدن کامل با بهره گرفتن از خشک کن مخصوص به داخل قفس ها باز گردانده شدند.پس از دو هفته آشنایی با محیط و آب ،به منظور جفت گیری دو موش ماده ویک موش نر به مدت ۴۸ ساعت در یک قفس قرار گرفتند. شروع اولین روز بارداری با توجه به پلاک واژنی بر واژینال موش های ماده مشخص شد .سپس آزمودنی های تحقیق به طور تصادفی با توجه به همگن سازی بر اساس گروه های وزنی به ۹ گروه تقسیم و به صورت گروه های ۴تایی در هر قفس قرار گرفتند . متغیر های مستقل شامل تزریق سیلیمارین ،خوراندن کادمیوم از طریق آب آشامیدنی و شنای منظم در طول دورهی بارداری و شیر دهی بود ،در حالیکه گروه کنترل شامل آزمودنی های بارداری بود که هیچ یک از متغیر های مستقل را دریافت نمی کردند .به منظورتفکیک اثر احتمالی استرس اکسایشی ناشی از تزریق سیلیمارین بر داده های نهایی پژوهش ،از گروهی به عنوان گروه حلال استفاده شد که به آنها به جای سیلیمارین ،حلال سیلیمارین (اتانول مطلق و آب مقطر ) تزریق شد.دوروز بعد از زایمان ،از هر مادر در هر یک از گروه هایک نوزاد دو روزه به صورت تصادفی انتخاب و برای خارج ساختن بافت مورد نظر (ریه) با گیوتین کشته شدند . پس از جدا سازی بافت ، ریه نوزادان بلافاصله در مایع نیتروژن قرار داده شد و سپس در دمای ۷۰- درجه سانتیگراد نگهداری گردید.
۳-۸٫نحوه تهیه و تزریق سیلیمارین و حلال سیلیمارین (اتانول مطلق و آب مقطر)
پروتکل تزریق سیلیمارین و حلال سیلیمارین (اتانول مطلق و آب مقطر ) ،هفته ای ۳روز به مدت ۳هفته ادامه داشت. برای تهیه محلول سیلیمارین ابتدا ۶/۱ گرم سیلیمارین با ۴ سی سی اتانول مطلق حل شده و سپس با آب مقطر به حجم ۱۶ سی سی رسانده شد .دوز سیلیمارین، ۱۰۰ میلی گرم بر هر گیلو گرم وزن بدن آزمودنی ها بود که هفته ای ۳روز در طول دوران بارداری به صورت زیر پوستی به آنها تزریق می شد[۱۵۶،۱۵۵]. حلال سیلیمارین هم به همان صورت تهیه (۴ سی سی اتانول مطلق + ۱۲سی سی آب مقطر ) و به آزمودنی های گروه حلال تزریق شد .
۳-۹٫نحوه خوراندن کادمیوم به آزمودنی ها
کادمیوم در طول دوره بار داری به صورت کادمیوم کلراید محلول در آب به میزان ۴۰۰ میلی گرم در لیتر ، از طریق آب آشامیدنی به موش ها خورانده شد[۱۸۲].براین اساس میزان ۲ گرم کادمیوم در ۵ لیتر آب کاملا حل شده و در ظروف آب گروه های شامل کادمیوم ریخته شد. ظروف آب به طور روزانه کنترل و همواره پر می شد، به طوری که موش ها در تمام مدت قادر به مصرف آب به مقدار دلخواه بودند.
۳-۱۰٫ برنامه تمرینی
از آنجا که تمرین شنا به دلیل اثرات مثبت بر آمادگی جسمانی مادران و نوزادان و عدم وجود هر گونه مخاطره ای برای هردو گروه می تواند مورد استفاده قرار گیرد [۱۸۳]. در این پژوهش از تمرین شنای زیر بیشینه با شدت پیشرونده استفاده شد. آزمودنی بعد از گذراندن دوره آشنای با آب (جدول شماره ۳-۲)،که یک هفته به طول انجامید و تمام گروه ها را شامل می شد تحت مراحل بارداری قرار گرفته و سپس به گروه های ذکر شده تقسیم شدند .تمرین از اولین روز بارداری آغاز و تا پایان آن ادامه داشت . برنامه تمرینی به صورت ۵روز در هفته و روزانه ۶۰ دقیقه بود که همیشه در زمان یکسانی از روز (۱۰-۱۲ظهر) انجام می شد[۱۸۴]. قبل از اجرای مرحله اصلی پژوهش مطالعه مقدماتی برای اجرای پژوهش انجام شد و سپس با تنظیم برنامه تمرینی و اصلاحات لازم برنامه نهایی به اجرا در آمد وبه منظور آشنایی با آب و کاهش استرس شنا و سازگاری با شرایط تمرینی ،آزمودنی در طی یک هفته به مدت ۱۰ الی ۳۰ دقیقه در داخل استخر آب قرار گرفتند.پس از انجام جفت گیری ومشخص شدن زمان شروع بارداری ،موش های باردار در گروه های تمرینی یک بار در روز (۵ روز در هفته ) تا روز زایمان دریک مخزن آب به ابعاد ۵۰×۵۰×۱۰۰سانتی متر با دمای ۳۰-۳۲ درجه سانتی گراد در طی ۳ هفته به شنا پرداختند. مدت زمان تمرین در آب در روز اول ۳۰ دقیقه بود که با افزایش ۵ دقیقه روزانه ، این مدت در هفته دوم به ۶۰ دقیقه رسید و سپس این زمان تثبیت شد. اضافه بار تمرینی از طریق تنظیم قدرت و سرعت آب هنگام شنا انجام می شد .[۱۸۵]قدرت آب بر حسب لیتر در دقیقه از ۵ الی ۱۰ لیتر افزایش یافت که میزان آن در طی هفته سوم به ۱۰ لیتر در دقیقه رسید (جدول ۳-۳)
جدول ۳-۲٫ برنامه تمرینی شنا پیش از بارداری (آشنایی)

روز های هفته