۳۷۴/۰

سرمایه ­گذاری در شرکت­های تعاونی

۴۰

۸۸۳۳/۲

۳۱۶۸۹/۱

۵۸۳/۰

۸۸۶/۰

۴-۴-۲-آزمون فرضیه ­ها
در ادامه به آزمون فرضیه ­ها پرداخته می­ شود.
فرضیه اول: معافیت مالیاتی ماده ۱۳۲ منجر به افزایش سرمایه ­گذاری در مناطق کمتر توسعه یافته گردیده است.
با توجه به اینکه متغیر سرمایه ­گذاری در مناطق کمتر توسعه یافته توزیع نرمال دارد برای آزمون این فرضیه از آزمون t یک نمونه ­ای یک طرفه استفاده می­ شود.

طیف لیکرتی که برای پاسخ­های پرسشنامه در نظر گرفته شده است اعداد ۱ تا ۵ می­باشد و میانگین آن برابر ۳ می‌باشد. بنابراین مقدار آزمون برابر ۳ در نظر گرفته می­ شود.
اگر میانگین متغیر سرمایه ­گذاری در مناطق کمتر توسعه یافته با نشان داده شود، فرض صفر و مقابل را به صورت زیر تعریف می­شوند:
فرض : معافیت مالیاتی ماده ۱۳۲ منجر به افزایش سرمایه ­گذاری در مناطق کمتر توسعه یافته نشده است( ).
فرض : معافیت مالیاتی ماده ۱۳۲ منجر به افزایش سرمایه ­گذاری در مناطق کمتر توسعه یافته شده است
( ).
اگر سطح معنی داری آزمون کمتر از ۰۵/۰ باشد رد می شود و با اطمینان ۹۵ درصد نتیجه می­ شود که فرض درست بوده و فرضیه اول تایید می­ شود.
همانطور که در جدول(۴-۷) مشاهده می­ شود میانگین برابر ۹۲۵۰/۳ است بنابراین می­توان گفت که بیشتر پاسخ دهندگان گزینه های متوسط، زیاد یا خیلی زیاد را انتخاب کرده ­اند و با سؤالات پرسیده شده موافق بوده ­اند. سطح معنی­داری آزمون برابر ۰۰۰/۰ است چون سطح معنی‌داری آزمون کمتر از ۰۵/۰ است و میانگین بیشتر از ۳ می­باشد فرض پذیرفته می­ شود و با اطمینان ۹۵ درصد می­توان نتیجه گرفت فرضیه اول از نظر آماری تأیید شده و معافیت مالیاتی ماده ۱۳۲ منجر به افزایش سرمایه ­گذاری در مناطق کمتر توسعه یافته شده است.
جدول ۴-۷: نتایج آزمون t مستقل تک نمونه ای یکطرفه برای متغیر سرمایه ­گذاری در مناطق کمتر توسعه یافته

متغیر

تعداد

میانگین

انحراف معیار

مقدار آزمون = ۳

آماره آزمون t

درجه آزادی

سطح معنی‌داری

سرمایه ­گذاری در مناطق کمتر توسعه یافته

۴۰

۹۲۵۰/۳

۳۸۴۱۷/۰

۷۶۷۹/۱۰

۱۹

۰۰۰/۰

نمودار نرمال بودن متغیر سرمایه ­گذاری در مناطق کمتر توسعه یافته به صورت زیر می باشد:

موضوعات: بدون موضوع  لینک ثابت


فرم در حال بارگذاری ...