که مدل بردار مازاد ورودی و بردار کمبود خروجی است. تمام مرجع های DMU₀ کارا هستند و ابرصفحه های تعریف کننده ای وجود دارند که شامل این DMU ها هستند. به عبارت دیگر، این مرجع ها همیشه روی سطوح کارا هستند.
دوآل مساله فوق که به فرم مدل جمعی معروف است به شکل زیر می باشد:

S.t.

(۲۴-۲)
همچنین فرم مضربی مدل جمعی CCR را می توان به صورت زیر نمایش داد:
s.t.

که و بترتیب s بردار و m بردار هستند.
فرم مضربی مدل جمعی BCC را می توان به صورت زیر نمایش داد:
s.t.

, آزاد
که و بترتیب s بردار و m بردار هستند.
از آنجایی که قید موجود در مدل فوق مشابه مدل BCC می باشد در نتیجه مجموعه امکان تولید مشابه مدل BCC است.
تعریف (۲-۴)
DMU₀ کارای جمعی است اگر و فقط اگر s^+*=0, s^-*=0
قضیه (۲-۲)
DMU₀ کارای جمعی است اگر و فقط اگر کارای BCC باشد. ()

خاصیت مدل جمعی

مهمترین خاصیت مدل جمعی پایداری انتقال (انتقال پایدار) می باشد. که شاید علت اصلی ایجاد این مدل خاصیت فوق باشد.
تعریف پایداری انتقال
برای هر مساله مفروض، یک مدل DEA دارای خاصیت پایداری انتقال می باشد اگر با انتقال داده های ورودی یا خروجی در یک مساله جدید همان جواب بهینه ای را داشته باشد که مساله قبلی (اصلی) داشته است.

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

در مدل جمعی در هر دو ماهیت ورودی و خروجی، انتقال پایدار وجود دارد زیرا ارزیابی کارایی در این مدل به مبدا مختصات بستگی ندارد. فرض کنید مجموعه داده های (x,y) را با بهره گرفتن از مقادیر ثابت β_r, α_i انتقال داده و داده های جدید را به صورت زیر بدست می آوریم:
اندازه کارایی مبتنی بر متغیر های کمکی (SBM)
اکنون با معرفی یک اندازه برای ارزیابی کارایی که تحت تغییر واحد اندازه گیری ورودی ها و خروجی پایا است، مدل جمعی را تقویت می کنیم. یعنی اندازه ای را معرفی می کنیم که با تغییر واحد اندازه گیری مثلا متر به کیلومتر تغییری نکند. به طور کلی ابزاری برای اندازه گیری که اگر x_io و x_ij با= x_io k_i x_io و k_ix_ij= x_ij وy_ro y_rj , با c_r y_ro = y_ro وc_r y_rj= y_rj تعویض شوند. K_i و c_r مقادیر ثابت هستند ، تغییری حاصل نگردد.
این خاصیت به عنوان مستقل از بعد و مستقل از واحد شناخته می شود. در این فصل چنین اندازه ای را برای مدل جمعی به شکل SBM تعریف که دارای خواص زیر می باشد:

1. 1. (P₁) این اندازه نسبت به واحد اندازه گیری عوامل ورودی و خروجی پایاست (مستقل از واحد).

1. 1. (P₂) این اندازه به طور یکنوا و بر حسب هر متغیر کمکی ورودی و خروجی کاهشی است (یکنواخت).

مدلهای FDH
مدلهای FDH اولین بار در سال ۱۹۸۴ به وسیله دیپرین و سیمار تولنکز ابداع شد. اساس کار بر مبنای اصل تحدب در ساختن PPS می باشد. به عبارت دیگر در این PPS ضرورتا ترکیب محدب دو امکان تولید متعلق به مجموعه ی امکان تولید نمی باشد. در نتیجه با قبول اصولی، شامل مشاهدات بی کرانی اشعه، امکان پذیری و کمینه درون یابی، PPS مدل FDH_c به صورت زیر تعریف می شود.

PPS_FDHC=
{(X,Y)│X ≥ λ_jⁱX_j&Y ≤ λ_jⁱY_j&λ_jⁱ ≥ ۰}
در نتیجه مدل FDH به صورت زیر خواهد بود.
Min MinӨ_j^k
(۲۰ – ۳)
S t. (a)λ_jkx_ij ≤ Ө_j^kx_ik , i = 1,…,m
(b) λ_jk x_rj ≥ y_{rk ,} r = 1,…,s

شکل (۳-۱۵) مجموعه امکان تولید FDH_c

امتیازات مدل های FDH

برای حل مدل های FDH نیازی به حل یک مساله برنامه ریزی خطی نیست. مقایسه ی زوجی به سادگی جواب بهینه را به دست می دهد.

ب) اراضی مستحدثه
وفق ماده آیین نامه اجرایی لایحه قانونی اصلاح لایحه ی قانونی واگذاری و احیای اراضی، مصوب ۳۱/۲/۱۳۵۹، به زمین هایی که در نتیجه پس روی آب دریاها، دریاچه ها و تغییر بستر رودخانه ها یا خشک شدن تالاب ها ایجاد می گردند، اراضی مستحدثه گفته می شود. این اراضی متعلق به دولت محسوب و مطابق بند ۲۷۱ م.ب.ث.، تقاضای ثبت آن از هیچ کس پذیرفته نمی شود.
گفتار چهارم : سایر اراضی عرفی
علاوه بر موارد یاد شده در پاره ای از موارد، زمین هایی وجود دارند که ضمن قرار گرفتن در یکی از قالب های مذکور، دارای عناوین اختصاصی می باشند که شناخت هر یک از آنان برای کارشناسان حائز اهمیت فراوان است که اختصارا به شرح تعدادی از آن ها می پردازیم:

( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

بند اول: باغ
مطابق ماده ی یک آیین نامه اجرایی قانون ملی شدن جنگل ها مصوب ۱۳۴۲، باغ مطلق به زمینی گفته می شود که اولا دارای حدود مشخص اختیاری باشد (نه حدود طبیعی) و حجم درختان جنگلی خودرو ( در صورتی که دارای درختان خودروی جنگلی باشد) در آن به ازای هر هکتار ( ۱۰۰۰۰ مترمربع ) از ۵۰ مترمکعب تجاوز ننماید و لااقل به ازای هر هکتار، ۱۰۰ اصله درخت مثمر جوان، به طور دست کاشت در آن غرس شده باشد و به ازای هر هکتار، لااقل ۹۰۰۰ مترمربع آن از کنده و ریشه های درختان جنگلی پاک شده باشد.
علاوه بر مطلق باغ، می بایست توجه داشت که باغ میوه نیز جزوی از مفهوم باغ است که مطابق ماده ی یک قانون اصلاحات ارضی، دارای تعریف خاصی بوده و آن عبارت از زمینی بود که در آن درختان میوه یا مو به وسیله اشخاص غرس شده یا پیوند داده شده بود. تعداد درخت میوه یا مو در هر هکتار از آن، نمی بایست کمتر از یک صد اصله باشد. به باغی که دارای درختان مثمر بود، باغ میوه و به باغی که درختان مو در آن قرار داشت، تاکستان اطلاق می گردد و هرگاه در زمینی درختان خرما یا زیتون به عمل آید، حسب مورد به آن نخلستان و باغ زیتون گفته می شود که در دو مورد اخیر، تعداد این درختان به ازای هر هکتار نبایست کمتر از ۵۰ اصله باشد. وفق ماده ی ۳ قانون اصلاحات ارضی مصوب ۱۹/۱۰/۱۳۴۰، انواع باغ ها عبارت بودند از باغات میوه، باغات چای و قلمستان ها (صابریان،۱۳۸۷، ص ۱۵)
بند دوم: اراضی بیابانی
بر طبق گفته لغت نویسان حقوقی (اسکافی، ۱۳۷۵: .۱۸) اراضی بیابانی به آن قسمت از اراضی اطراف ده اطلاق می گردد که اهالی ده با کمک یکدیگر و به طور دسته جمعی احیا می نمایند و چون آب قریه به همه این نوع زمین ها نمی رسد هر سال به قید قرعه، بعضی از اهالی ده آن قسمتی از اراضی را که به آن جاها آب می رسد، کشت می نمایند. زمین های مذکور با اراضی مواتی که حریم ده را تشکیل می دهند، فرق دارند. اراضی بیابانی، ملک اهل ده محسوب و نوعی از اراضی مشاع اهالی ده را تشکیل می دهند.
بند سوم: اراضی موات حریم ده
اراضی مواتی که پیرامون ده را تشکیل می دهد و تعیین کننده ی محدوده ی یک ده از سایر دهات و قراء مجاور است و اهالی ده از زمین ها برای چرای دواب و احشام خود و نیز به منظور کندن بوته و نظایر آن استفاده می نمایند، این زمین ها از اراضی بیابانی مجزا می باشند. معمولا نسبت دوری این زمین ها به ده، بیش از زمین ها و اراضی بیابانی است.
بند چهارم: اراضی آیش (زمین کشتخوان)
به دسته زمین های زراعی اطلاق می شود که زارعان برای مدت معین (معمولا حداکثر برای سه سال) از آن اعراض می نمایند تا قدرت زمین برای باروری و کشت مجدد تقویت شود. عناصر تشکیل دهنده ی زمین های آیش به اختصار عبارت اند از داشتن مالکیت بالفعل- اختصاص زمین به زراعت- برای مدت معین به قصد تقویت بنیه زراعی زمین از کشت و زرع در آن چشم پوشی گردد. اراضی آیش جزو اراضی مفروز هر قریه محسوب می گردد و دارای مالک خاص است که در صورت توارث، دارای مالکیت اشاعه خواهد شد(غفوری فرد، ۱۳۶۸، ۱۶).
بند پنجم: اراضی مفروزی
به کلیه اراضی و زمین هایی که مالکیت شش دانگ آن متعلق به یک شخص باشد، اراضی مفروزی گفته می شود. تا قبل از وضع قانون اصلاحات ارضی (به سال ۱۳۴۰) گاهی از اوقات مشاهده می شد که تمامی یک قریه متعلق به یک شخص بود. در این حالت به آن قریه شش دانگی یا قریه مفروز گفته می شد و گاها تعدادی از زارعان نیز مالک قطعه یا قطعاتی از زمین بودند که به این دهات، اصطلاح قراء و قصبات خرده مالک اطلاق می گردید. بنابراین مقصود از زمین ها یا اراضی مفروزی، زمین هایی از قراء و قصبات بود که شش دانگ هر یک از قطعات، متعلق به یک زارع بود و اراضی مفروزی در قبال اراضی مشاعی کاربرد داشت(سالاری، ۱۳۹۱، ۲۷-۱۴)
بند ششم: اراضی مشاعی
در فرهنگ اصطلاحات ثبتی به سه دسته از زمین ها، اراضی مشاعی اطلاق می گردد: الف- اراضی بیابانی. ب- اراضی موات اطراف ده که حریم ده را تشکیل می داده و اهالی ده برای تعلیف دواب و نظایر آن، از این اراضی استفاده مشاعی می نمایند. ج- اراضی دیم کار در قبال اراضی آبی که ملک مفروز صاحبان قریه بوده است( جعفری لنگرودی، ۱۳۶۵، ۲۶).
بند هفتم: اراضی دیم کار
بر طبق گفته ی صاحب ترمینولوژی حقوقی( جعفری لنگرودی، ۱۳۶۵، ۲۶). به آن دسته از اراضی محدوده ی ده گفته می شود که اهالی ده با کمک یکدیگر آن را احیا نموده و هرساله با تقسیم موقت، عده ای در آن کشت دیم می نمایند و لیکن به طور مشاع، مالک عین آن اراضی هستند. نتیجه ی این تقسیم را گاهی (برزگر بخش) می نامند.
بند هشتم: اراضی کشت موقت
در اوایل انقلاب، به آن دسته از اراضی و زمین هایی که از طرف دولت برای مدت معین و به منظور کشت و زرع در اختیار زارعان قرار می گرفت، در اصطلاح حقوقی به اراضی کشت موقت مشهور شدند. در صورتی که زارع از زمین مزبور در جهت اهداف زارعانه استفاده نمی نمود، زمین یادشده از وی استرداد شده و جهت اهداف زارعانه در اختیار دیگری قرار می گرفت. بیشتر این زمین ها در استان های گلستان و کردستان قرار داشتند.
مبحث دوم: انفال و جایگاه آن در حقوق موضوعه ایران
گفتار اول: مفهوم انفال و مصادیق آن
بند اول: انفال در قرآن
هشتمین سورۀ قرآن کریم انفال نامیده شدهاست. در آیۀ اول این سوره خداوند میفرماید:
یسألونک عن الأنفال قل الأنفال لله و الرسول فاتقوا الله و اصلحوا ذات بینکم و اطیعوا الله و رسوله ان کنتم مومنین.
]ای پیامبر [از تو دربارۀ غنایم جنگى مى‌پرسند. بگو: غنایم جنگى اختصاص به خدا و فرستادۀ [او] دارد. پس از خدا پروا دارید و با یکدیگر سازش نمایید، و اگر ایمان دارید، از خدا و پیامبرش اطاعت کنید.
مفسرین اهل سنت انفال را با استناد به شأن نزول آیه (اختلاف مسلمانان بر سر غنائم جنگ بدر) منطبق با غنایم جنگی دانستهاند.) غفوری : ۲۶) اما از نظر شیعه گرچه آیۀ فوق در زمینۀ غنایم جنگی وارد شده، ولی مفهوم آن یک حکم کلی و عمومی است و تمام اموال اضافی یعنی آنچه مالک خصوصی ندارد را شامل میشود. این اموال متعلق به خدا و پیامبر و قائممقام اوست. به تعبیر دیگر متعلق به حکومت اسلامی است و در مسیر منافع عموم مسلمین صرف میشود.( مکارم شیرازی، ۱۳۷۶ : ۸۰) علامه طباطبایی در تفسیر المیزان ذیل این آیه می نویسند:
«کلمۀ انفال برزیادیهایی که فیء هم شمرده میشود اطلاق می گردد و مقصود از فیء اموالی است که مالکی برای آن شناخته نشده باشد، از قبیل کوهها و بستر رودخانهها و خرابههای متروک و آبادیهایی که اهلش هلاک گردیده اند.» در تفسیر مجمعالبیان نیز ضمن اشاره به اختلاف نظر مفسران، از قول آنان هفت معنا برای انفال نقلشده که از آن جمله است ثروتهایی که ویژۀ مقام رسالت است و هرگونه مصلحت بداند می تواند آن را هزینهکند.(طبرسی، ۱۳۸۰ : ۲۸۳) در ادامه روایتی از حضرت امام محمد باقر و امام جعفر صادق (علیهما السلام) نقل میکند که در آن انفال را شامل اموالی که بدون جنگ از دشمن بدست آید، زمینی که صاحبانش آن را رهاکرده و کوچکنند، ارث بدون وارث، بیشه ها، جنگلها، درهها و سرزمینهای بایر و موات اعلام فرمودهاند.
بند دوم: تعریف فقهی انفال
برای نفل و انفال و مشتقات آن در کتب مختلف بیش از بیست و پنج معنی ذکر شده است. آنچه از قدر مشترک بین معانی به دست می آید، این است که نفل، هر شی زاید بر اصل و زیاده بر استحقاق و آنچه خارج از روش و انتظار معمولی است، می باشد. به طوری که مورد توجه و انتظار و توقع نمی باشد (عاملیان، ۱۳۷۰: ۱۵۲). انفال در فرهنگ دهخدا به معنی غنیمت دادن (دهخدا، ۱۳۷۲: ۳۰۶۶) و در فرهنگ معین در معنی غنیمت ها و بهره ها (معین، ۳۸۴:۱۳۴۷) و در لغت ازهری نیز انفال به معنای زاید بر اصل و در مصباح و قاموس اللغه به معنای غنیمت (خامنه ای،۵۲:۱۳۷۰) آمده است. علامه طباطبایی در این خصوص فرموده اند : (انفال جمع نفل با فتحه است و به معنی زیادی و اضافه در چیزی می باشد و به همین مناسبت بر اعمال غیرواجب و مستحب، نفل و نافله اطلاق می گردد، زیرا اعمال مستحب زاید بر فرایض و واجبات است (علامه طباطبایی، ۱۳۷۰: ۶-۵). در کتاب لغوی اقرب الموارد (الجوزی، ۱۸۸۹) راجع به معنی نفل که ریشه انفال است چنین می خوانیم:(نفل آن کاری است که انجام می دهی ولی واجب نیست و همین طور هر امری که زائد بر فرائض و واجبات تشریع شده باشد و نفل با حرکت فاء یعنی غنیمت و بخشش و زیاده. وقتی گفته می شود (لهذا نفل علی هذا)، یعنی این چیز زیادتر از آن چیز دیگر است و از همین واژه و به همین معنی در شریعت راجع به نمازهای مستحبی نافله به کار برده شده است، چون این نوع نماز اضافه بر اصل واجبات و غیرواجب است).
این استعمال در قرآن کریم نیز وجود دارد آن جا که می فرماید: (و وهبنا له اسحاق و یعقوب نافله). (سوره انبیاء، آیه ۷۲). منظور این است که زیاده بر اسحاق که مورد سؤال بود، یعقوب نیز به وی بخشیدیم. همچنین در آیه ۷۹ سوره مبارکه اسراء می فرماید : (و من الیل فتهجد به نافله لک عسی ان یبعثک مقاما محمودا) یعنی بعضی از شب را با قرآن و نماز بیدار باش که زیادتی بر فرائض، عطیه ای است نسبت به تو شاید خدایت تو را به مقام پسندیده ای برساند.
فرزندِ فرزند نیز نافله نامیده می شود بدین علت است که وی زائد بر فرزند است. (رکبی یمینی، ۱۴۱۶:۲۹۴).
با توجه به مطالب فوق می توان دو معنا را برای لغت انفال استنباط کرد :
زاید در اصل انفال اموالی هستند که زیاده بر اصل مالکیت خصوصی هستند و به این جهت در اختیار مقام رهبری جامعه اسلامی قرار گرفته اند.
بخشش ها و عطایا. اگر این معنا را بپذیریم، انفال اموالی خواهند بود که بخشش و هدایای الهی برای جامعه اسلامی هستند.
بند سوم: تعریف حقوقی انفال
الف: تعریف انفال در ترمینولوژی حقوق
انفال اموالی است که به موجب قانون متعلق به شخص اول اسلام (پیغمبر یا امام) می باشد. این اموال عبارتند از اراضی انفال، جنگل های طبیعی و نیزارها و نظایر آن، که وارث قانونی ندارد، اموال شخصی رؤسای ممالک خارجی که در جنگ با حکومت اسلامی مغلوب می شوند، دریاها، اقیانوس ها، رودهای طبیعی که ملک اشخاص شناخته نشده است، آنچه که از دریاها و رودخانه ها صید می شوند مانند مروارید و ماهی و غیره.
ب) تعریف انفال در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران مصوب ۱۳۵۸
قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران که با توجه به موازین شرعی و فقهی تدوین یافته در اصل ۴۵ با ذکر کلمه انفال برخی از مصادیق آن را ذکر می کند:
انفال و ثروت های عمومی از قبیل زمین های موات یا رها شده، معادن، دریاها، دریاچه ها و رودخانه ها و سایر آب های عمومی، کوه ها، دره ها، جنگلها، نیزارها، بیشه های طبیعی، مراتعی که حریم نیست، ارث بدون وارث و اموال مجهول المالک و اموال عمومی که از غاصبین مسترد می شود در اختیار حکومت اسلامی است تا بر طبق مصالح عامه نسبت به آن ها عمل نماید. تفصیل و ترتیب استفاده از هر یک را قانون معین می کند.
بند چهارم: مصادیق انفال
مقدمتا باید گفت که ماده ۲۴ قانون مدنی در بیان عدم جواز تملک طرق و شوارع عامه مقرر داشته است که هیچ کس نمی تواند طرق و شوارع عامه و کوچه هایی که آخر آن ها مسدود نیست را تملک نماید. ماده ۲۵ قانون مدنی در بیان اموال عمومی مقرر نموده است که هیچ کس نمی تواند اموالی را که مورد استفاده عموم است و مالک خاص ندارد از قبیل پل ها، کاروانسراها، آب انبارهای عمومی و مدارس قدیم و میدان گاه های عمومی را تملک نماید و همچنین است قنوات و چاه هایی که مورد استفاده عموم است. ضمنا ماده ۲۷ در تعریف مباحات بر آن است که: (اموالی که ملک اشخاص نمی باشد و افراد مردم می توانند آن ها را مطابق مقررات مندرجه در این قانون و قوانین مخصوصه مربوط به هر یک از اقسام مختلف آن ها تملک کرده و یا از آن ها استفاده کنند مباحات نامیده می شود مثل اراضی موات یعنی زمین هایی که معطل افتاده و کشت و زرع در آن نباشد. ماده ۳۸ این قانون نیز نوع دیگری از اموال انفال را معرفی نموده است: (اموال مجهول المالک با اذن حاکم یا مأذون از قبل او به مصارف فقرا می رسد)
شهید ثانی موارد انفال را نه مورد به شرح زیر ذکر کرده است:
۱«- زمینی که ساکنان آن کوچ کرده و آن را ترک کرده باشند.
۲- زمینی که از روی رضایت و بدون جنگ، به مسلمانان واگذار شده باشد، مثل سرزمین بحرین
۳- زمینی که ساکنان آن خواه مسلمان و خواه کفار، از بین رفته باشندو نیز تمامی زمین‌های موات که برای آنها مالکی شناخته نشده است.
۴- نیزارها و آن زمینی سرشار از نی ومانند ن است که متعلق به کسی نیست.
۵- قله کوه‌ها و درون دره‌ها و آنچه در آن‌ها موجود است، مانند درختان ومعادن و غیر آنها.
۶- اموال اختصاصی پادشاهان کفار حربی و زمین های ویژه آنها.
۷- میراث کسی که وارث خاصف یعنی وارثی غیر ازامام ندارد.
۸- غنیمت در جنگی که بدون اذن امام رخداده است.
۹- معادن. (شهید ثانی، ۱۳۸۰: ۱۲۱)اکنون به بررسی بیشتر آنها می‌پردازیم:
الف: فیء
فیء به سرزمینی می گویند که کفار بدون جنگ و خونریزی به حکومت اسلامی واگذارکنند، چه آن سرزمین را به میل خودشان تسلیم کنند و چه آن‌ را رها کرده و آنجا را ترک کنند و بروند، «فیء» نامیده می‌شود و از انفال است(صانعی، ۱۳۷۹: ۴۱). خداوند در سوره‌ی حشر در مورد اموال بنی نضیر که مجبور شدند به علت تخلف از قرارداد و توطئه بر علیه پیامبر مدینه را ترک کنند و بدون جنگ به دست مسلمانان افتاد این کلمه را به کار برده است: «و ما أفا الله علی رسوله منهم فما …»( سوره حشر،آیه ۶). این دارایی‌ها همان طور که در قبل آمد جزء انفال و در ملکیت پیامبر و امام است و خداوند آنها را از مشرکان به مسلمانان برگرداند.
ب: زمین‌های موات

• نسبت بدهی در حدود متوسط صنعت، نشان دهنده انتخاب استراتژی میانه رو است.

• نسبت بدهی کمتر یا بیشتر از متوسط صنعت، نشان دهنده انتخاب استراتژی نامشخص است.

۲-۲-۱۱٫ نقش اطمینان و عدم اطمینان در انتخاب استراتژی سرمایه در گردش
مدیران مالی شرکت ها باتوجه به شرایط حاکم بر وضعیت شرکت و همچنین با توجه به ویژگی های شخصیتی و فردی خود از بین « راهبرد های جسورانه یا خطر پذیر » و « راهبرد های محافظه کارانه یا خطر گریز » و یا ترکیبی از این دو راهبرد را انتخاب می کنند(جان نثاری، ۱۳۹۱، ۴).
در شرایط اطمینان، فروش، هزینه ها، زمان پرداخت و سایر موارد آشکارا معلوم است و همه شرکت ها دارائی های جاری را فقط در پایین ترین سطح نگهداری می کنند. نگهداری سرمایه در گردش بیش از نیاز موسسه باعث افزایش هزینه تامین مالی و کاهش سود خواهد شد و هرگونه نگهداری کمتر از حداقل مورد نیاز، باعث تاخیر در پرداخت تعهدات به عرضه کنندگان مواد و کالا و از دست دادن قسمتی از فروش به علت کمبود موجودی کالا و محدودیت در استفاده از تسهیلات اعتباری خواهد شد(جان نثاری،۱۳۹۱، ۴).
در شرایط نبود اطمینان، وضعیت تغییر می کند و شرکت ها ملزمند که حداقل وجوه نقد و موجودی کالا را بر اساس پرداخت ها، فروش و زمان سفارش مورد انتظار و همچنین مقدار اضافی دیگری نیز نگهداری کنند که به آن ذخیره اطمینان می گویند. همچنین، سطح حساب های دریافتنی از طریق شرایط اعتباری تعیین می شود و هر قدر شرایط اعتباری بهتر شود، حساب های دریافتنی برای مقدار معین فروش بیشتر می شود. سیاست سرمایه گذاری جسورانه شرکت ها برای دارائی های جاری، باعث می شود که وجه نقد و موجودی کالا به میزان کم نگهداری شود. این نوع سیاست، خطر پرداخت نشدن به موقع بدهی و خطر از دست دادن مشتریان را افزایش می دهد. اغلب سیاست جسورانه بیشترین بازده را در پی خواهد داشت. ولی در عوض ریسک بالایی را نیز داراست، در حالیکه سیاست محافظه کارانه عکس آن است(جان نثاری، ۱۳۹۱، ۴و۵).
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت nefo.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

۲-۲-۱۲٫ سبد مدیریت سرمایه در گردش
می توان گفت مدیریت سرمایه در گردش در واقع از مدیریت یک سبد تشکیل شده است که شامل مدیریت وجه نقد، مدیریت موجودی کالا و مدیریت سیاست اعتباری شرکت می شود(عربصالحی و رهروی،۱۳۹۰، ۱۹۶).
۲-۲-۱۲-۱٫ مدیریت وجوه نقد:
امروزه اصطلاح مدیریت وجوه نقد بر مباحث کلی اداره وجوه نقد واحد انتفاعی، گردش وجوه نقد و سرمایه گذاری کوتاه مدت در اوراق بهادار اطلاق می شود(شباهنگ، ۱۳۷۲، ۸۱). مدیریت وجه نقد با سرعت بخشیدن به جریان های نقدی ورودی وکند کردن جریان های نقدی خروجی در ارتباط است. به عنوان مثال می توان با گنجاندن شروط مبنی بر پرداخت در مدت زمان کوتاه تر در قرار دادهای فروش اعتباری به مشتریان، به جریان های نقدی ورودی سرعت بخشید. همچنین کند کردن جریان های نقدی خروجی از طریق گفتگو و مذاکره با عرضه کنندگان در خصوص طولانی تر کردن مدت اعتبار خریدهای نسیه، امکان پذیر است(عربصالحی و رهروی،۱۳۹۰، ۱۹۶).
نگهداری وجه نقد می تواند شرکت را در مقابل ریسک کمبود وجه نقد در مواقع ضروری مصون کند. از طرفی نگهداری وجه نقد ریسک از دست دادن فرصت های سرمایه گذاری در پروژه های سودآور را نیز به دنبال دارد. کی اون(۲۰۰۶) معتقد است که مدیریت وجه نقد در واقع ایجاد نوعی تعادل بین ریسک و بازده است. نگهداری مقادیر زیادی از وجه نقد در شرکت اگر چه ریسک نقدینگی را به حداقل می رساند اما سودآوری واحد تجاری را کاهش می دهد. از طرفی کاهش سطح وجه نقد نگهداری شده در شرکت از طریق سرمایه گذاری وجوه اضافه، سود و در نهایت ارزش سهام شرکت را افزایش می دهد اما افزایش احتمال تمام شدن وجه نقد را نیز به دنبال دارد.
میزان موجودی نقد یک شرکت اساسا به سه دلیل عمده در جهت تامین نقدینگی بستگی دارد. به قول اقتصاد دان مشهور، جان مینارد کینز، نیاز های عمده شرکت به وجه نقد بشرح زیر می باشد:

• نیاز های معاملاتی: یک شرکت جهت انجام وظایف روزانه خود نیاز به وجه نقد دارد. همانطوری که میزان عملیات موسسه بر احتیاجات سرمایه در گردش تاثیر می گذارد، بر نیاز به نقد نیز تاثیراتی دارد. اگر حجم فروش افزایش یابد، وجه نقد از مشتریان دریافت و مبالغی بیشتر از آن صرف مواد و دستمزد خواهد شد. وجه نقد کافی جهت پوشش این اقلام و سایر معاملات، دست شرکت را در پرداخت به موقع صورت حساب هایش باز می گذارد (کردی،۱۳۹۲، ۱۸).

• نیاز های احتیاطی: شرکت ها به منظور مصون ماندن در مفابل ریسک های غیر قابل پیش بینی ناشی از کمبود وجه نقد، نیاز به نگهداری وجه نقد دارند. اگر یک مشتری عمده به طور ناگهانی توانایی مالی خود را ازدست داده و نتواند صورت حساب هایش را بپردازد، جریانات ورودی نقد به سطحی پایین تر از میزان پیش بینی شده کاهش خواهد یافت. موسسه باید جهت پرداخت صورت حساب های خود تا زمانی که مشتری توانایی پرداخت بدهی خود را پیدا کند، پول داشته باشد. یک تامین کننده نیز ممکن است که به دلیل داشتن مشکلات، خریدهای نسیه موسسه را حذف کند. حذف پیش بینی نشده اعتبار می تواند بدین معنا باشد که موسسه می بایستی جهت خرید مواد خام، وجه نقد بپردازد، یعنی یک نیاز احتمالی مربوط به جریانات خروجی نقد (کردی،۱۳۹۲، ۱۸).

• نیاز های موقعیتی: شامل شانس کسب سود به واسطه داشتن وجه نقد در دسترس می شود. به طور مثال ممکن است که یک فروشنده چندین سفارشش لغو شود و بخواهد مقداری از موجودی مواد خام را که مورد نیازش نیست از انبار خود خارج کند. در صورتی که فروشنده تخفیف قابل توجهی را برای خرید نقدی این مواد پیشنهاد کند، موسسه این موقعیت را خواهد داشت که یک صرفه جویی اساسی در خریدش داشته باشد و نتیجتا سود اضافی از فروش کالاهای ساخته شده کسب کند(کردی ،۱۳۹۲، ۱۹).

۲-۲-۱۲-۲٫ مدیریت موجودی ها:
مسئله اساسی از دیدگاه مدیر مالی این است که درباره سطح مطلوب موجودی ها تصمیم گیری و میزان تحصیل اقلام در هر یک از دوره های مالی به منظور نگهداری سطح مطلوب تعیین شود(شباهنگ، ۱۳۷۲، ۸۴). واحد های انتفاعی اقلام مختلف موجودی را با هدف های گوناگون نگهداری می کنند. اما سه نوع با اهمیت موجودی که توسط اغلب واحد های انتفاعی نگهداری می شود عبارت است از مواد اولیه، کالاهای در دست ساخت و کالاهای ساخته شده. طبقه بندی اقلام موجودی ها در هریک از انواع سه گانه بالا، به ماهیت عملیات واحد انتفاعی بستگی دارد(شباهنگ، ۱۳۷۲، ۸۴).
اگر چه منافع، هزینه ها و مخاطرات هر یک از انواع موجودی با دیگران متفاوت است اما کلیه آنها دارای دو ویژگی مشترک است(شباهنگ، ۱۳۷۲، ۸۴):

• برای تحصیل موجودی ها باید مخارجی انجام شود.

• نگهداری موجودی ها مستلزم تحمل هزینه است.

موجودی ها صرف نظر از نوع آن، به طور مستمر مصرف می شود. مواد اولیه و کالای در دست ساخت در فرایند تولید به مصرف می رسند و کالای ساخته شده نیز به فروش می رسد. نرخ مصرف موجودی ها یکی از پارامتر هایی است که در مدیریت موجودی ها باید در نظر گرفته شود. از لحاظ اعمال مدیریت بر موجودی ها، تصمیمات اساسی عبارتند از این که چه تعداد کالا سفارش داده شود و در چه زمانی سفارش کالا ارسال گردد. از دیدگاه مدیر مالی، تصمیم گیری اساسی این است که چه سطحی از سرمایه گذاری در موجودی ها انتخاب شود. در این تصمیم گیری چهار نوع مخارج و هزینه بشرح زیر مطرح است: ۱)مخارج تحصیل و تخفیفات خرید، ۲)هزینه سفارش، )هزینه نگهداری موجودی ها، و ۴)هزینه تامین مالی.
مخارج بالا در مدل ریاضی مقدار اقتصادی سفارش موجودی منظور و مقداری محاسبه می شود که نتیجه آن مساوی حداقل جمع هزینه های مربوط باشد(شباهنگ، ۱۳۷۲، ۸۴).
سرمایه گذاری در موجودی ها دارای مزایایی است. شرکت ها به منظور حداقل کردن ریسک کمبود موجودی ها و از دست دادن فروش، آن گونه که مشتریان انتظار دارند، اقدام به نگهداری موجودی ها می کنند (عربصالحی و رهروی،۱۳۹۰، ۱۹۷). چنانچه میزان تقاضا در یک دوره پیش بینی شده یکسان نبوده و بیش از آن باشد، واحد های انتفاعی امکان تامین تقاضای مشتریان را نخواهد داشت و درآمد فروش از دست خواهد رفت. این پدیده معمولا فقدان موجودی، نامیده می شود. فقدان موجودی نیز با تحمل هزینه فرصت از دست رفته همراه است. به منظور پرهیز از فقدان موجودی، واحدهای انتفاعی معمولا موجودی ایمنی نگهداری می کنند. این ذخیره، مقدار حداقل اقلام کالاست که با توجه به نرخ مصرف و زمان مورد نیاز برای تحویل تعیین می شود(شباهنگ، ۱۳۷۲، ۸۶). به طور کل موجودی های زیادتر می تواند از وقفه در فرایند تولید و از دست دادن کسب و کار به علت کمبود محصولات جلوگیری کند، و همچنین می تواند هزینه های تامین و نوسانات قیمت را کاهش دهد. به علاوه آنها اجازه می دهند شرکت ها برای مشتریانشان خدمات بهتری فراهم کنند و از هزینه های بالای تولید که از نوسانات تولید بوجود آمده اند جلوگیری می کند(کابالرو و همکاران^[۱۳]، ۲۰۱۲، ۵۱۹).
از طرف دیگر نگهداری موجودی ها هزینه هایی نیز به دنبال دارد. هزینه اصلی در نگهداری موجودی ها، امکان کاهش قیمت اقلام بازار و تحمل زیان توسط واحد انتفاعی است. کاهش قیمت ممکن است به دلیل پیشرفت های تکنولوژیکی و ارائه محصولات مرغوبتر به بازار واقع شود(شباهنگ، ۱۳۷۲، ۸۴). وجوهی که در قالب موجودی ها حبس شده اند، نمی توانند در پروژه های دیگر سرمایه گذاری شده و برای شرکت ایجاد بازده نمایند. (عربصالحی و رهروی،۱۳۹۰، ۱۹۷). هزینه های انبارداری و بیمه نیز باید پرداخت شوند. علاوه بر این، سرقت شدن، صدمه دیدن، ضایع شدن و از مد افتادگی نیز به نوبه خود هزینه هایی را به شرکت تحمیل می کنند(بریلی و همکاران، ۲۰۰۴).
در سال های اخیر شرکت ها از روش های نوینی در نگهداری موجودی ها مانند سیستم برنامه ریزی نیازمندی های کالا (MRP)، موجودی به هنگام (JIT) و برنامه ریزی منابع سازمانی (ERP) بهره مند شده اند و از این روش ها، به گونه ای با اهمیت، موفق به کاهش مقادیر موجودی کالای خود شده و وجه نقد حبس شده در قالب موجودی کالا را کاهش داده اند(عربصالحی و رهروی،۱۳۹۰، ۱۹۷).
۲-۲-۱۲-۳٫ مدیریت حساب های دریافتنی:
حساب های دریافتنی معرف جمع اعتباراتی است که واحد انتفاعی به مشتریان خود اعطا میکند. از نظر مدیر مالی، مبلغ ریالی حساب های دریافتنی را به دوبخش می توان تقسیم کرد: یک بخش معرف وجوه نقدی است که واحد انتفاعی برای تهیه و تدارک کالاهای فروش رفته پرداخت کرده است. و بخش دیگر نیز عبارت است از تفاوت بین وجوه نقد پرداخت شده و قیمت های کالاهای فروش رفته. وجوه نقد پرداخت شده سرمایه گذاری واقعی واحد انتفاعی در حساب های دریافتنی است و باقی مانده این حساب، معرف سود حسابداری است(شباهنگ، ۱۳۷۲، ۸۲).
تصمیم گیری اساسی مربوط به حساب های دریافتنی، تعیین سقف اعتبارات اعطایی به مشتریان و شرایط حاکم بر آن است. واحد های انتفاعی معمولا به سه گروه از مشتریان اعتبار اعطا می کنند. این گروه ها عبارتند از اشخاص حقیقی، سایر واحد های انتفاعی و ارگان های دولتی(شباهنگ، ۱۳۷۲، ۸۲).
بریلی و همکارانش(۲۰۰۴)، معتقدند که مدیریت سیاست اعتباری شرکت شامل گام های زیر است:
گام اول، شرکت ها باید راجع به شرایط اعتباری که تحت آن شرایط اقدام به فروش کالای خود به مشتریان می نمایند تصمیم گیری کنند.گام دوم، شرکت ها باید شواهدی را در خصوص وضعیت اعتباری مشتریانی که به آنها فروش نسیه انجام می دهند بدست آورند. گام سوم، شرکت باید تحلیل اعتباری انجام دهد. به این معنی که مشتریان ریسک دار و بدون ریسک را در خصوص اجرای تعهدات قرارداد، تجزیه تحلیل کند. گام چهارم، شرکت باید خط مشی اعتباری خود را ترسیم کند. به این معنی که تعیین کند تا چه اندازه حاضر است به مشتریان خود اعتبار دهد. گام پنجم، شرکت اقدام به فروش اعتباری کرده و طی خط مشی اعتباری، اقدام به وصول مطالباتش کند(عربصالحی و رهروی،۱۳۹۰، ۱۹۷و۱۹۸).
اعطای اعتبار تجاری، فروش را تحریک می کند؛ زیرا به خریداران اجازه می دهد که کیفیت محصولات و خدمات را قبل از پرداخت بررسی کنند و بدین طریق اطلاعات نامتقارن بین خریدار و فروشنده را کاهش می دهد. به علاوه اعتبار تجاری یکی از مهمترین معیارهای انتخاب تامین کننده است. این کار باعث تشویق مشتریان برای به دست آوردن کالا در زمان تقاضای کم آن می شود؛ هزینه های معامله را کاهش می دهد؛ و ارتباطات بلند مدت مشتری و عرضه کننده را تقویت می کند(کابالرو، ۲۰۱۲، ۵۱۹).
طبق نظر لانگ و همکاران معاملات اعتباری و فروش های نسیه، وسیله ای برای جذب مشتریان جدید است و بسیاری از شرکت ها در تلاش هستند تا استانداردهای اعتباری خود را در جهت جذب مشتریان جدید تغییر دهند. در نتیجه با توجه به سرمایه گذاری های مهم در حساب های دریافتنی به وسیله بسیاری از شرکتهای بزرگ، مدیریت اعتبارات می تواند تاثیر مهمی بر روی سودآوری شرکت و در نتیجه ارزش آن داشته باشد(فتحی و توکلی، ۱۳۸۸ ،۱۰۷).
عرضه کنندگان کالا و خدمات نسبت به بانک ها و موسسات مالی و اعتباری، برای اعطای اعتبار به مشتریان در جایگاه بهتری قرار دارند. چرا که می توانند به منظور فرستادن نوعی هشدار به مشتری، ارائه کالا و خدمات را به او قطع کنند. از طرف دیگر، عرضه کنندگان ممکن است نقش یک عامل فراهم کننده نقدینگی را برای مشتریان بازی کنند که در صورت عدم توان بازپرداخت این نقدینگی توسط مشتریان، رابطه تجاری بین شرکت و مشتریان به خطر می افتد(کنات، ۲۰۰۵).
۲-۲-۱۳٫ سرمایه در گردش و تامین مالی کوتاه مدت
در یک واحد تولیدی، تامین مالی کوتاه مدت اغلب برای پشتیبانی سرمایه گذاری موقت در دارایی های جاری و فایق آمدن بر معضلات حبس نقدینگی مورد استفاده قرار می گیرد. مدیر مالی پس از برنامه ریزی سرمایه گذاری در دارایی های جاری و پیش بینی منابع مورد نیاز شرکت در سال آینده می بایست به فکر تامین مالی خود باشد و در مورد نحوه تامین مالی تصمیم گیری نماید. در روش تأمین مالی کوتاه مدت که با هدف تأمین مالی سرمایه گذاری های موقت انجام می شود، از ظرفیت های موجود در صورت های مالی و اعتبارات کوتاه مدت استفاده میگردد که در ذیل به اهم آن اشاره میشود(شایگان فرد، ۱۳۹۱، ۱۲۸).

• اعتبارات تجاری(خرید نسیه کالا): اعتبار تجاری حاصل خرید نسیه کالا یا خدمات از فروشندگان است. با توجه به اینکه بین دریافت و پرداخت شرکت ها فاصله زمانی وجود دارد، این نوع تامین مالی که حاصل مبادلات جاری شرکت هاست می تواند آنها را در فرایند تأمین مالی یاری رساند. ویژگی جالب توجه اعتبار تجاری به عنوان تامین مالی این است که با افزایش خریدهای شرکت، افزایش می یابد و از آنجایی که ناشی از عملیات تجاری است نوعی تامین مالی خودکار محسوب می شود. این روش از جمله کم هزینه ترین شیوه های تامین مالی برای بدست آوردن موجودی مواد یا کالا به حساب می آید که از جمله مزایای آن می توان به سهولت دسترسی، نداشتن هزینه، عدم نیاز به وثیقه و عدم سختگیری طلبکاران به ویژه در وضعیتی که شرکت دچار مشکلات مالی باشد، اشاره کرد. با این حال ، اشکال عمده این روش آن است که در صورت بروز مشکلات نقدینگی، حساب های پرداختنی شرکت متورم شده و باعث از دست رفتن تخفیفات نقدی و کاهش درجه اعتباری بنگاه می شود. این ابزار به ویژه طی برنامه اول توسعه مورد استفاده واقع شده است. درخلال برنامه اول توسعه حجم عظیمی از مواد اولیه، کالاهای واسطه ای و سرمایه ای در قالب یوزانس به این شیوه تأمین مالی گردید. با این حال ، از آنجایی که تأمین مالی انجام شده از این محل جهت توسعه طرح های سرمایه گذاری بلندمدت در کشور مورد استفاده قرار گرفت، اما ماهیت تأمین مالی انجام شده کوتاه مدت بود، بازپرداخت آن به کسب در آمدهای نفتی منوط گردید و کاهش درآمدهای نفتی در سال های ۱۳۷۲ و ۱۳۷۳ موجب بروز بحران بدهی های خارجی در این سال ها گردید و از آن زمان این روش در تأمین مالی خارجی در اولویت قرار ندارد. به علاوه تحریم های بین المللی استفاده از این شیوه تأمین مالی را محدود نموده است(شایگان فرد، ۱۳۹۱، ۱۲۹).

• اوراق قرضه کوتاه مدت(اوراق تجاری): اوراق قرضه کوتاه مدت روشی از تأمین مالی می باشد که ناشر در آن نحوه مصرف کلی وجوه را روشن می سازد. این روش به صورت گسترده در شرکت های تولیدی و بازرگانی کشورهای توسعه یافته مورد استفاده واقع می شود. از آنجایی که هدف از این نوع تامین مالی، تامین نیازهای مالی کوتاه مدت، فوری ، فصلی و سرمایه در گردش می باشد، لذا بنگا هها می توانند به طور موقت نیاز خود را از طریق انتشاراین نوع از اوراق تامین نمایند(شایگان فرد، ۱۳۹۱، ۱۲۸).

اوراق تجاری کوتاه مدت گرچه شکل خاصی از اوراق قرضه بلندمدت به حساب می آیند، اما به جهت شائبه ربوی بودن، نبود بازار مالی گسترده در کشور، عدم ثبات رویه در اتخاذ سیاست های پولی کشور و دامنه پرنوسان تورم در ایران بکار گرفته نمی شوند. بدیل این اوراق در کشور، اوراق مشارکت کوتاه مدتی است که صرفا بانک مرکزی در سال های اخیر برای مدیریت جریانات نقدینگی در کشور مورد استفاده قرار داده است(شایگان فرد، ۱۲۹و ۱۳۰).

• اسناد تجاری: اسناد تجاری، اوراق بهادار قابل مبادله ای هستند که از طریق برخی واحد های اقتصادی و تولیدی معتبر به سایر واحدها، بانک ها یا سایر مؤسسات مالی فروخته می شوند. امکان فروش چنین اوراقی توسط ناشر و هزینه های تامین مالی آن به وضعیت مالی و رتبه اعتباری واحدهای اقتصادی صادرکننده آن بستگی دارد. همین امر موجب بکار گیری محدود این نوع از اسناد مالی توسط واحدهای بزرگ تولیدی در کشورهای غربی می باشد(شایگان فرد، ۱۳۹۱، ۱۳۰).

عمده ترین ویژگی ها و مزیت های این نوع از تامین مالی عدم نیاز به وثیقه، پایین بودن نسبی نرخ بهره نسبت به بانک ها یا سایر مؤسسات مالی و باز بودن دست شرکت در تعیین سررسید اوراق (۳۰ تا ۸۰ روزه) می باشد. با این حال، عمده ترین عیب انتشار این دسته اسناد تشریفات بیشتری است که مقامات پولی جهت انتشار آن وضع نموده اند که در مقایسه با تشریفات اخذ وام بانکی بیشتر می باشد( شایگان فرد، ۱۳۹۱، ۱۳۱).
این ابزار نیز همچون بسیاری دیگر از ابزارهای تأمین مالی در ایران مورد استفاده قرار نمی گیرد. با این حال، بسیاری از شرکت های بزرگ کشور همچون شرکت های تابع وزارت صنایع، سازمان گسترش و بنیاد مستضعفان بخشی از منابع مورد نیاز خود را از طریق تبادل کردن اوراق مالی با سازمان های مادر تأمین می نمایند که از جهاتی با این روش تأمین مالی شباهت دارد. نکته حائز اهمیت آنکه متاسفانه منابع حاصل از این روش نیز عمدتا صرف پوشش هزینه های سربار این واحدهای تولیدی شده است(شایگان فرد، ۱۳۹۱، ۱۳۱).

• وام (استقراض) تضمین شده: معمولا واحدهای اقتصادی که از رتبه اعتباری مناسبی برخوردار نیستند، با وثیقه گذاشتن اموال خود از این روش برای تأمین مالی بهره می گیرند. در این شیوه تامین مالی باید وام گیرنده بخشی از دارایی های خود را نزد اعتبار دهنده به وثیقه بگذارد. دارایی هایی که در این قبیل موارد به وثیقه گذاشته می شود معمولا تضمین وام نام دارد و منابع تامین آن نیز متعدد است که از جمله می توان به بانک های تجاری، مؤسسات مالی و خریداران حساب های دریافتنی اشاره نمود. در این شیوه تامین مالی با توجه ریسک بالای شرکت، وام دهنده از تضمین های حسا ب های دریافتنی و موجودی ها برای تضمین طلب خود بهره می جوید که این موضوع منجر به آن می شود که در زمان تسویه یا انحلال شرکت تأدیه وام تضمین شده در اولویت قرار گیرد(شایگان فرد، ۱۳۹۱، ۱۳۱).

۲- توصیه می­ شود در بررسی­های آتی، تلاش برای یافتن ایزوله­های مؤثرتر از مناطق بومی­ترصورت بگیرد.

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

۳- پیشنهاد می­ شود تحقیقاتی در جهت یافتن مکانیسم تأثیر جدایه­های مختلف قارچ­های بیماری­زای حشرات انجام بگیرد.
۴- به دلیل عدم دسترسی به فرمولاسیون­های تجاری قارچ­های بیمارگر حشرات پیشنهاد می­ شود تحقیقاتی در جهت فرمولاسیون­های جدایه­های مؤثر صورت بگیرد.

شکل ۶-۵- محیط ۲% پپتون- B. bassiana DEBI007 B. bassiana BEH شکل ۶-۶- محیط ۲% پپتون-

شکل ۶-۷- محیط ۲% پپتون- B. bassiana LRC107شکل ۶-۸- محیط ۲% پپتون- LRC137 B. bassiana
شکل ۶-۹- محیط کربن: نیتروژن ۱:۱۰-B. bassiana DEBI007 شکل ۶-۱۰- محیط کربن: نیتروژن ۱:۱۰- BEH B. bassiana

شکل ۶-۱۱- محیط کربن: نیتروژن ۱:۱۰-B. bassiana LRC107 شکل ۶-۱۲- محیط کربن: نیتروژن ۱:۱۰- LRC137 B. bassiana

شکل ۶-۱۳- محیط SDA- B. bassiana DEBI007 شکل ۶-۱۴- محیط SDA-BEH B. bassiana
شکل ۶-۱۵- محیط SDA- B. bassiana LRC107 شکل۶-۱۶- محیط SDA- B. bassiana LRC137
شکل ۶-۱۷- محیط کلرید پتاسیم- B. bassiana DEBI007 شکل ۶-۱۸- محیط کلرید پتاسیم- B. bassiana BEH

شکل ۶-۱۹- محیط کلرید پتاسیم- B. bassiana LRC107 شکل ۶-۲۰- محیط کلرید پتاسیم- B. bassiana LRC137
شکل ۶-۲۱- حشرات مرده در اثر آلودگی به قارچ B. bassiana
۷- منابع
اسماعیلی، م؛ آزمایش فرد، پ؛ میر کریمی، ا. ا: ۱۳۷۸، حشره شناسی کشاورزی (حشره ، کنه ها و جوندگان و نرم­تنان زیان آور و مبارزه با آنها)، انتشارات دانشگاه تهران، ۵۵۰ صفحه.
افشاری، م. ر: ۱۳۷۱، روش­های کاربرد آفت­کش­ها، انتشارات مؤسسه تحقیقات آفات و بیماری­های گیاهی، ۴۶۳ صفحه.
آهون منش، ع؛ علوی، ا: ۱۳۶۷، کنترل بیولوژیکی عوامل بیماری­زای گیاهی خاکزاد، انتشارات آموزش کشاورزی.
باقری زنوز، ا؛ زند، م: ۱۳۶۳، روش های مبارزه با آفات انباری و قرنطینه ای، اصول انبار کردن و نگهداری فراورده های انباری، انتشارات ادیب، ۲۵۲ صفحه.
باقری زنوز، ا: ۱۳۷۵، آفات و فراورده های انباری و روش های مبارزه با آنها، جلد اول سخت بالپوشان زیان آور محصولات غذایی و صنعتی، انتشارات دانشگاه تهران، ۳۵۹ صفحه.
بهداد، ا: ۱۳۸۱، حشره شناسی مقذماتی و آفات مهم گیاهی ایران، نشر یادبود، ۸۲۴ صفحه.
سپاسگزاریان، ح: ۱۳۵۷، آفات انباری و طرق مبارزه با آن­ها، انتشارات دانشگاه تهران، ۲۸۸ صفحه.
سپیدار، ع. ا: ۱۳۶۴، حشرات خانگی و انباری، شناخت و روش مبارزه با آنها ، شرکت سمیران، ۲۸۵ صفحه.
سرایلو، م. ح: ۱۳۷۶، سم شناسی حشرات، انتشارات دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، ۲۴۶ صفحه.
شجاعی، محمود: ۱۳۷۶، حشره­شناسی (جلد سوم) اتولوژی، زندگی اجتماعی، دشمنان طبیعی (مبارزه بیولوژیک). انتشارات دانشگاه تهران.
شکوهیان، ا: ۱۳۵۱، سیکل زندگی و تعداد نسل Callosobruchus maculatus F. آفات و بیماریهای گیاهی: جلد ۳۴، صص: ۱ تا ۴٫
طاهری، م. ص: ۱۳۶۹، اثر سرما بر مراحل مختلف رشدی سوسک چهار نقطه ای حبوبات. آفات و بیماریهای گیاهی: جلد ۵۸، شماره های ۱و۲، صص: ۲۹ تا ۳۲٫
مجنون حسینی، ن: ۱۳۷۵، حبوبات در ایران، انتشارات جهاد دانشگاهی تهران، ۲۴۰ صفحه.
مدرس، س: ۱۳۸۱، ارزیابی خسارت آفات انباری به گندم و جو در منطقه­ سیستان. خلاصه مقالات پانزدهمین کنگره گیاه­پزشکی ایران، ۱۴۴ صفحه.
مروّج، غ: ۱۳۷۰، شناسایی گونه های زیان آور Callosobruchus Pic و اثر سموم گازی فسفین و متیل بروماید روی آنها، پایان نامه کارشناسی ارشد حشره شناسی کشاورزی، دانشگاه تهران، ۲۳۹ صفحه.
موسوی، س. م.ر: ۱۳۷۹، مبارزه بیولوژیکی. چاپ اول. انتشارات جهاد دانشگاهی مشهد.
معروف، ع: ۱۳۷۵، بررسی علل ترجیح غذایی سوسک چهار نقطه­ای حبوباتCallosobruchus maculatus F بر روی ارقام مختلف حبوبات و امکان کنترل آن به وسیله روغن­های گیاهی، پایان نامه کارشناسی ارشد حشره شناسی کشاورزی، دانشگاه ارومیه، ۱۹۵ صفحه.
Abalo, P; Hell, K: ۲۰۰۵, A laboratory assessment of the potential of different strains of the entomopathogenic fungi Beuveria bassiana (Balsamo) and Maarhizium anisopliae (Metschnikoff) to control Callosobruchus maculatus (F.) (Coleoptera: Bruchidae) in stored covvpea. Journal of Stored Products Research. ۴۱(۳), ۲۹۵-۳۰۹٫
Adane, K; More, D; Archer, S. A: ۱۹۹۶, Preliminary studies on the use of Beauveria bassiana to control Sitophilus zeamais (Coleoptera: Curculionidae) in the laboratory. Journal of Stored Products Research. ۳۲, ۱۰۵-۱۱۳٫
Anke, H; Stresser. O: ۲۰۰۲, Inseeficidal and nemaiicidal metabolites from fungi. In: H. D. Osiewacifed.). The Mycota-lndusirial applications. X. Springer, Heidelberg, pp. 109-127.
Appleby, J. H; Credland, P. F: ۲۰۰۳, Variation in responses to susceptible and resistant cowpeas among west African populations of Callosobruchus maculatus (Coleoptera: Bruchidae). Journal of Economic Entomology. ۹۶ (۴), ۴۸۹-۵۰۲٫
Archibald, R. D; Maddison, P. A: ۱۹۸۸, A summary of stored product coleoptera in New Zealand and neighbouring Pacific countries. New Zealand Entomologist. 11, 1-6.
Athanassiou, C. G; Kavallieratos, N. G; Vayias, B. J; Tsakiri, J. B; Mikel, N. H; Meletsis, C. M; Tomanovic, Z: ۲۰۰۸, Persistence and efficacy of Metarhizium anisopliae (Metschinkoff) Sorokin (Deuteromycotina: Hyphomycetes) and diatomaceous earth against Sitophilus oryzae (L.) (Coleoptera: Curculionidae) and Rhyzopertha dominica (F.) (Coleoptera: Bostrychidae) on wheat and maize. Crop Protection. 27, 1303-1311.
Arthur, F. H: ۱۹۹۲, Control of lesser grain borer (Coleoptera: Bostrichidae) with cholorpyrifos-methyl, bioresmethrin and resmethrin: effect of choloropyrifos-methyl resistance and environmental degradation. Journal of Economic Entomology. ۸۵, ۱۴۷۱-۱۴۷۵٫
Bandani, A. R; Amiri, B; Butt, T. M; Gordon-Weekes, R: ۲۰۰۱, Effects of efrapeptin and destruxin, metabolites of entomogenous fungi, on the hydrolytic activity of a vacuolar type ATPase from the brush border membrane vesicles of Galleria mellonella midgut and on plant membrane bound hydrolytic enzymes. Biochemica et Biophysica Acta. ۱۵۱۰, ۳۶۷–۳۷۷٫
Bassi, A:1835, Del mal el segno. In: G. C. Ainsworth and P. J. Yarrow (eds. ). Phytopathological classics. American phytopathological Society.
Batta, Y. A: ۲۰۰۵, Control of the lesser grain borer (Rhyzopertha dominica) by treatments with residual formulations of Metarhizium anisopliae (Metschinkoff) Sorokin (Deuteromycotina: Hyphomycetes). Journal of Stored Products Research. 41, ۲۲۱-۲۲۹٫
Beeman, R. W; Wright, F: ۱۹۹۰, Monitoring of resistance to chlorpyrifos-methyl, pirimiphos-methyl and malathion in Kansas populations of stored-product insects. Journal of Kansas Entomology Society. ۶۳, ۳۸۵-۳۹۲٫
Bidochka, M. J; Khachatourians, G. G: ۱۹۹۱, The implication of metabolic acids produced by Beauveria bassiana in pathogenesis of the migratory grasshopper, Melanoplus sanguinipes. Journal of lnvertebrate Pathology. ۵۸, ۱۰۶-۱۱۷٫
Bidochka, M. J; Khachatourians, G. G: ۱۹۹۳a, Oxalic-acid hyper production in Beauveria bassiana mutants is related to utilizable carbon source but not to virulence. Journal of Invertebrate Pathology. ۶۲, ۵۳-۵۷٫

بخش اول: موازین مصوب سازمان های بین المللی
در این قسمت، با توجه به جهت گیری های سازمان های بین المللی و موازین صادره از این نهادها، می توان دریافت که در جامعه جهانی رویکرد دولتها به سمت «جهانشمول بودن حقوق» کاملاً مشهود و نمایان می باشد اما در عین حال « ضرورت توجه به ویژگی های ملی و تنوع فرهنگی » را نیز می‌پذیرد.
گفتار اول: سازمان ملل متحد
« نام «ملل متحد» که فرانکلین د. روزولت رئیس جمهور ایالات متحده آن را ابداع کرد نخستین بار در اعلامیه « ملل متحد» مورخ اول ژانویه ۱۹۴۲، در جریان جنگ جهانی دوم، هنگامی که نمایندگان ۲۶ کشور قول دادند دولت های آنان به مبارزه مشترک علیه قدرت های محور ادامه دهند، مورد استفاده قرار گرفت^[۲۱۲]».
سند موسس ( منشور) سازمان ملل متحد در ۲۶ ژوئن ۱۹۴۵ به امضای نمایندگان ۵۱ کشور رسید^[۲۱۳] و در ۲۴ اکتبر ۱۹۴۵ لازم الاجرا گردید. امروزه، تعداد اعضای این سازمان به ۱۹۳ کشور رسیده است که خود نشان دهنده جهانی بودن نظام ملل متحد است.
برای بررسی ارتباط متقابل « جهانشمولی حقوق بشر و تنوع فرهنگی» در سازمان ملل متحد باید اسناد و اقدامات این نهاد جهانی را مورد بررسی قرار دهیم.
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت nefo.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

جزء اول: منشور ملل متحد
« منشور سند تشکیل دهنده سازمان ملل متحد است، حقوق و تعهدات کشورهای عضو را تعیین و ارگانها و شیوه کار سازمان را مشخص می کند^[۲۱۴]». منشور در عین حال، اولین سند جهانی است که « با پذیرش حقوق بنیادین بشر و احترام به کرامت انسانی، خواستار همکاری بین المللی برای فراهم نمودن… حقوق بشر و آزادی های بنیادین شده است ^[۲۱۵]».
در مقدمه این سند جهانی، به ایمان به حقوق اساسی بشر و حیثیت و ارزش شخصیت انسانی که همانا کرامت انسانی است اشاره می کند و با عباراتی همچون « بین ملتها اعم از کوچک و بزرگ» بر جهانشمولی این ارزشها تاکید می کند.
همچنین، در مواد مختلفی از منشور، جهانشمولی حقوق بشر مورد تاکید قرار می گیرد که می توان به بند ۳ ماده ۱، بند ب ماده ۱۳، بند ج ماده ۵۵ و بند ج ماده ۷۶ اشاره نمود و به همین خاطر است که برخی ها ادعا نموده اند که « حقوق بشر به شکل مندرج در منشور ملل متحد ذاتی جامعه جهانی است. جامعه جهانی که منشور وجود آن را پذیرفته و اعلام می دارد^[۲۱۶] ».
برطبق منشور ملل متحد، تمامی انسان ها بدون هیچ گونه تبعیضی از حقوق بشر و آزادی های اساسی برخوردارند، برای مثال در بند ج ماده ۵۵ اعلام می دارد:
« احترام جهانی و موثر حقوق بشر و آزادی های اساسی برای همه بدون تبعیض از حیث نژاد، جنس و زبان یا مذهب».
اما « جهانشمولی حقوق بشر به عنوان نتیجه جهانشمول بودن نظام ملل متحد، به معنای عدم شناخت تنوع فرهنگی و ویژگی های منطقه ای نیست^[۲۱۷] ». این امر به طور ضمنی از برخی از قسمت های منشور قابل استخراج است؛ همچون آوردن بحث مدارا در مقدمه برای نیل به هدف احترام به حقوق بشر، زیرا مدارا یکی از شرایط اساسی و بنیادین گفتگوی میان تمدن ها و فرهنگ ها می باشد. همچنین در بند ج ماده ۷۶ پس از بیان تشویق احترام به حقوق بشر،« تشویق شناسایی این معنی که ملل جهان به یکدیگر نیازمند هستند » را می آورد که خود به معنای تشویق گفتگوی میان تمدن‌ها و فرهنگ ها را می رساند. لذا بی تناسب نخواهد بود زمانی که در بند ج ماده ۱۰۱، تنوع فرهنگی در کادر اداری سازمان را مشاهده می کنیم.
جزء دوم: اعلامیه جهانی حقوق بشر
بیش از سه سال از تاسیس سازمان ملل متحد نگذشته بود که مجمع عمومی سازمان ملل متحد بنیاد قانون حقوق بشر معاصر را بنا نهاد. « اعلامیه جهانی حقوق بشر، که هدف از آن ایجاد معیار موفقیت مشترک برای همه مردم بود، در ۱۰ دسامبر ۱۹۴۸ به تصویب رسید،… ۳۰ ماده آن، حقوق بنیادی مدنی، فرهنگی، اقتصادی، سیاسی و اجتماعی را که تمامی ابنای بشر در هر کشوری باید از آنها برخوردار باشند، مشخص کرد^[۲۱۸]».
« اعلامیه، به لحاظ ویژگی و تکالیف مندرج در آن، یکی از غنی ترین و سازنده ترین اسناد در تاریخ تحولات حقوق بین الملل به شمار می آید^[۲۱۹]». این امر مورد اتفاق نظر خیلی از پژوهشگران می باشد.
همچنین، در رابطه با جایگاه این اعلامیه و هنجارهای آن در میان منابع حقوق بین الملل، برخی بر این عقیده اند که « اعلامیه، با طی روندی پیچیده،…، از طریق رویه بین المللی دولتها و عملکرد سازمان ملل متحد به آرامی و از طرق مختلف دارای ویژگی هنجارگرایی خاص خود به عنوان منبع حقوق بین الملل شده است ^[۲۲۰]». اما « مفاد اعلامیه جهانی حقوق بشر از نظر بسیاری از پژوهشگران از اعتبار حقوق عرفی بین المللی برخوردارند زیرا کاملاً پذیرفته شده و برای سنجش رفتار کشورها به کار می روند ^[۲۲۱]».
بنا بر آنچه گفته شد باید این اعلامیه را به عنوان سندی مهم در تضمین جهانشمولی حقوق بشر تلقی نمود. در مواد ۱ و ۲ این اعلامیه جهانشمول بودن حقوق بشر مورد اشاره قرار گرفته است.
ویژگی جهانشمولی در عنوان اعلامیه نیز نمایان است زیرا در آن به جای کلمه «بین المللی» از کلمه «جهانی» استفاده شده است، « این عنوان پیشنهاد «رنه کسن» ( Rene^´ Casin ) بود که دقیقاً می خواست گستره جهانی آن را نشان دهد…. تضمین جهان شمولی حقوق بشر یکی از اندیشه های اصلی است که اعلامیه بر آنها مبتنی می باشد و عزم و اراده در کسب شناسایی این جهانشمولی نیز یکی از اهداف اصلی مورد پیگیری اعلامیه است^[۲۲۲]».
اما آیا این اعلامیه صرفاً به ویژگی جهانشمولی می پردازد و به تنوع فرهنگی جایگاهی نمی دهد؟ به نظر برخی از محققان « اعلامیه برابری در حقوق را برای کلیه انسانها اعلام می دارد، این به آن معناست که باید هویت ها و تفاوت ها نیز لحاظ شوند. بدین ترتیب ادعای حق بر متفاوت بودن مطرح است. این یک حق اساسی است در صورتی که بخواهیم هویت هر فرد به عنوان یک واقعیت موثر و قطعی لحاظ شود^[۲۲۳] ». بنابراین باید توجه داشت که به طور ضمنی تنوع فرهنگی نیز در این اعلامیه لحاظ گردیده است، اما باید توجه داشت که این اعلامیه و منشور در زمانی به تصویب رسیده اند که حقوق بشر مورد انکار و تجاوز قرار می گرفت و در همین راستا بود که تمام هم و غم دست اندرکاران تنظیم این اسناد بر بارز نمودن ویژگی جهانشمولی حقوق بشر بوده است. به عبارت دیگر، نیاز بوده که این حقوق (Rights) از مفهوم و جایگاه صرفا حقوق داخلی خارج شود و مفهوم و جایگاه جهانی به دست آورد تا بتوان از آنها حمایت به عمل آورد.
جزء سوم: میثاقین « حقوق اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی » و « حقوق مدنی و سیاسی»
« میثاق بین المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی و میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی، گسترده ترین موافقتنامه های از نظر حقوقی الزام آور حقوق بشر هستند که در مذاکرات تحت نظارت سازمان ملل منعقد شدند. این موافقتنامه ها، مصوب ۱۹۶۶ مجمع عمومی، شرایط و قرارهای اعلامیه جهانی را با تبدیل این حقوق به تعهدات الزام آور حقوقی و تعیین کمیته هایی برای نظارت بر پیروی کشورهای طرف، یک گام جلوتر بردند ^[۲۲۴] ».
با توجه به مطالب فوق می توان دریافت که این میثاق ها نیز بر جهانشمول بودن حقوق بشر تاکید نموده و آن را تضمین کرده اند، زیرا همانگونه که مذکور گردید این میثاق ها حقوق (Rights) مندرج در اعلامیه جهانی حقوق بشر را تبدیل به تعهدات (Obligations) دولت نموده است.
در اعلامیه جهانی حقوق بشر، حقوقی که تا سال ۱۹۴۸ در سطح بین الملل مورد شناسایی قرار گرفته بود، ذکر گردیده ولی در سال ۱۹۶۶ این حقوق (که دارای ویژگی جهانشمولی هستند) با سعی و تلاش سازمان ملل متحد و برخی سازمانهای بین المللی همچون یونسکو و برخی سازمان های غیر دولتی (NGO) به تعهدات قراردادی دولتها تبدیل گردید. البته باید توجه داشت که این دوره، دوره ای حساس در تحولات حقوق بشر می باشد زیرا دوره استعمارزدایی بوده است. کشور های جدیدی طی این فرایند بوجود می آمدند که دارای فرهنگ های مختلفی بودند؛ در این شرایط تبدیل حقوق بشر به تعهدات حقوق بشری دولت ها با ویژگی جهانشمولی یک تحول ارزنده محسوب می گردید.
جزء چهارم: کنفرانس های جهانی ملل متحد در مورد حقوق بشر
سازمان ملل متحد در راستای تشویق و پیشبرد احترام به حقوق بشر، کنفرانس های جهانی در مناطق مختلفی از جهان تشکیل داده است. اولین کنفرانس در تهران در ۱۳ مه ۱۹۶۸ برگزار گردید. حاصل این کنفرانس اعلامیه تهران بود که در بند ۲ بیان می داشت:
«اعلامیه جهانی حقوق بشر بیانگر اعتقاد مشترک کلیه ملل عالم به حقوق غیر قابل انتقال و غیر قابل نقض و ذاتی تمامی اعضای خانواده بشری می باشد و برای کلیه اعضای جامعه جهانی ایجاد تکلیف می کند».
در این کنفرانس « جهانشمولی حقوق بشر » مورد تاکید و تصدیق قرار می گیرد ولیکن به ویژگی های ملی، منطقه ای و فرهنگی پرداخته نمی شود ( البته با توجه به زمان برگزاری آن می توان بیان داشت که این کنفرانس با توجه به دوره استعمارزدایی، هم و غم خود را معطوف به ویژگی جهانشمولی حقوق بشر نموده و سعی در تاکید صرف بر این ویژگی نموده است).
دومین کنفرانس در سال ۱۹۹۳ در وین برگزار گردید حاصل این کنفرانس نیز یک اعلامیه و یک برنامه اقدام بود. « اعلامیه وین ابتدا به نتیجه روندی که توسط حقوق بین‌الملل مربوط به حقوق بشر انجام شده بود، اشاره می کند، سپس اعلام می دارد که مبنای مشترک این حقوق در کرامت انسان نهفته است^[۲۲۵]».
«۱۷۱ کشور در اعلامیه و برنامه اقدام وین اعلام کردند تامین حقوق بشر « وظیفه مشروع جامعه بین‌المللی » شده و تمامی حقوق بشر، جهانی، غیر قابل تفکیک، وابسته به هم و مرتبط هستند^[۲۲۶]».
در ماده اول این اعلامیه، جهانشمولی حقوق بشر چنین مورد توجه قرار گرفته است :
« کنفرانس جهانی حقوق بشر بر التزام رسمی کلیه دولتها برای ایفای تعهدات خود از جهت گسترش احترام جهانی و رعایت و حمایت از کلیه حقوق بشر و آزادی های اساسی برای همه طبق منشور ملل متحد، سایر اسناد مربوط به حقوق بشر و حقوق بین الملل تاکیدی دوباره دارد. سرشت جهانی حقوق و آزادی های مزبور قابل بحث و تردید نیست…. حقوق بشر و آزادی های اساسی، حقوق مادرزادی کلیه افراد بشر، و صیانت و پاسداری از آنها نخستین وظیفه دولتها است ».
سپس در ماده ۲۰ در کنار تضمین احترام به حقوق بشر بحث تنوع فرهنگی را گوشزد می کند :
« با توجه به اهمیت تحکیم و حمایت از حقوق اقوام بومی و نقش این تحکیم و حمایت در ثبات سیاسی و اجتماعی کشورهای محل زندگی این اقوام، کشورها باید با رعایت حقوق بین الملل اقدامات موثر و هماهنگی در جهت تضمین احترام به کلیه حقوق بشر و آزادی های اساسی همه اقوام بومی بر پایه برابری و عدم تبعیض معمول داشته و ارزش و تنوع هویت ها، فرهنگ ها و ساختار اجتماعی متفاوت آنها را به رسمیت بشناسند ».
در مجموع می توان نتایج حاصل از اعلامیه را در سه مورد خلاصه کرد : « آنها
کرامت را مبنای مشترک حقوق بشر اعلام می دارند.
ویژگی جهانی حقوق بشر را اعلام می کنند.
ضمن دفاع از این اصول، ضرورت جهانی لحاظ نمودن ویژگی های ملی و منطقه ای و حتی تنوع تاریخی، فرهنگی و مذهبی را می پذیرند^[۲۲۷]».
این اعلامیه ویژگی جهانشمولی حقوق بشر را با ضرورت توجه به تنوع فرهنگی مورد توجه قرار داده است. به عبارت دیگر، جهانشمولی حقوق بشر به عنوان اصل مورد توجه قرار گرفته است ولی دولتها وظیفه دارند که در کنار تضمین احترام به حقوق و آزادی های اساسی، تنوع فرهنگی را بدون تبعیض و بدون آنکه به قواعد حقوق بشر لطمه ای وارد کند، اجرا نماید.
جزء پنجم: اعلامیه و کنوانسیون حقوق کودک
اعلامیه جهانی حقوق کودک در سال ۱۹۵۹ و کنوانسیون حقوق کودک در سال ۱۹۸۹ به تصویب رسیدند. در هر دو سند، ویژگی جهانشمولی حقوق بشر مورد تاکید و تضمین قرار گرفته است. « کنوانسیون عدم تبعیض را تضمین می کند و به رسمیت می شناسد که تامین بهترین منافع کودک باید راهنمای تمام اقدامات باشد^[۲۲۸]» و جالب آن که « هیچ گونه ویژگی فرهنگی، سرزمینی، مذهبی یا منطقه ای نمی تواند لطمه ای به آنها وارد کند^[۲۲۹]».
اعلامیه نیز در اصل اول خود بر ویژگی جهانشمولی تاکید می کند با این حال در اصول هفتم و دهم، در رابطه با آموزش و پرورش کودک، به مسائلی می پردازد که نشان می دهد تنظیم کنندگان آن، نیم نگاهی به مسائل تنوع فرهنگی داشته اند و رمز توسعه تنوع فرهنگی ( معقول و طبیعی) را، در کنار ویژگی جهانشمولی، در آموزش و پرورش کودکان می دانسته اند. به همین منظور است که در اصل هفتم اعلام می کند:
« کودک باید از آموزش بهره مند شود که در جهت پیشبرد و ازدیاد فرهنگ عمومی او بوده»
و یا در اصل دهم اعلام می دارد:
« کودک باید روحیه ای پر تفاهم، گذشت، معتقد به دوستی بین مردم، صلح و برادری جهانی،… پرورش یابد».
در اسناد بین المللی حقوق کودک، ویژگی جهانشمولی حقوق کودک به عنوان اصل قرار گرفته است، همچنین تنوع فرهنگی نیز پذیرفته شده است ولی تا جایی که حقوق جهانی کودک مورد انکار قرار نگیرد و یا برای آنها مانع ایجاد ننمایند.
جزء ششم: اسناد مربوط به یونسکو