براونی و کادک توصیه کرده ­اند از جذر برآورد واریانس خطای تقریب (RMSEA) که استیگر (۱۹۹۰) به عنوان اندازه تفاوت برای هر درجه آزادی ارائه ‌کرده‌است، استفاده شود. شاخص RMSEA برای مدل­های خوب برابر با ۰۵/۰ یا کمتر است. مقادیر بالاتر از آن تا حد ۰۸/۰ نشان دهنده خطای معقولی برای تقریب در جامعه است. مدل­هایی که RMSEA آن ها ۱۰/۰ یا بیشتر باشد، برازش ضعیفی دارند. جارزکاگ و سوربوم (۱۹۸۹) در برنامه لیزرل، شاخص برازندگی(GFI)، شاخص برازندگی تطبیقی(CFI) ,شاخص تعدیل شده برازندگی(AGFI) و شاخص امساک برازندگی(PGFI) را معرفی نمودند. سه شاخص GFI ,CFI و AGFI نشان می­ دهند که مدل تا چه حد نسبت به عدم وجود آن، برازندگی بهتری دارد. بر پایه قرارداد، مقدار این سه شاخص باید برابر یا بزرگتر از ۹۰/۰ باشد تا مدل مورد نظر پذیرفته شود. همچنین این شاخص ­ها تحت تأثیر حجم نمونه است و می ­تواند برای مدل­هایی که به گونه ضعیفی فرمول­بندی ‌شده‌اند بزرگ باشد. درباره کاربرد آن­ها توافق کلی وجود ندارد. شاخص PGFI نیز برای مدل­های خوب باید حداقل ۵/۰ باشد (هومن،۱۳۸۷).

۳-۶- مقیاس اضطراب مرگ

در این پژوهش جهت سنجش اضطراب مرگ، از مقیاس اضطراب مرگ (DAS) استفاده گردید. این پرسشنامه در سال ۱۹۷۰ توسط تمپلر ساخته شده است و شامل ۱۵ ماده است که نگرش آزمودنی­ها را نسبت به مرگ می­سنجد. آزمودنی­ها پاسخ­های خود را به هر سؤال با گزینه­ های بلی یا خیر مشخص ‌می‌کنند. پاسخ بلی نشانگر وجود اضطراب در فرد است. بدین ترتیب، نمره ­های این مقیاس می ­تواند بین صفر تا ۱۵ متغیر باشد که نمره بالا معرف اضطراب زیاد افراد ‌در مورد مرگ است. در این پژوهش از فرم ۱۴ سوالی مقیاس که توسط رجبی و بحرانی(۱۳۸۰) در ایران روی ۱۳۸ دانشجوی کارشناسی دانشگاه شهید چمران اهواز اجرا و هنجاریابی شده است، استفاده گردید.(سوال ۱۴ آزمون اصلی روایی لازم را برای سنجش اضطراب مرگ در ایران نداشته است).

۳-۶-۱- پایایی مقیاس اضطراب مرگ

به منظور تعیین پایایی این مقیاس از روش آلفای کرونباخ و تصنیف استفاده گردید. بررسی­ های به عمل آمده ‌در مورد روایی و پایایی مقیاس اضطراب مرگ نشان می­دهد که این مقیاس از اعتبار قابل قبولی برخوردار است. در فرهنگ اصلی، ضریب پایایی بازآزمایی مقیاس۸۳/۰ گزارش شده است. (به نقل از رجبی و بحرانی، ۱۳۸۰ ). توماس^[۲۱۰] و همکاران (۲۰۰۲) نیز پایایی این پرسشنامه را با بهره گرفتن از روش بازآزمون ۷۶/۰ و ثبات درونی آن ۸۳/۰ محاسبه کرده ­اند. همچنین پایایی این پرسشنامه را در ایران رجبی و بحرانی ( ۱۳۸۰ ) مورد بررسی قرار داده و بر این اساس ضریب پایایی تصنیفی را ۶۲/۰ و ضریب آلفای کرونباخ (همسانی درونی) را ۷۳/۰ گزارش کرده ­اند. در مطالعه حاضر نیز ضریب پایایی مقیاس اضطراب مرگ با بهره گرفتن از روش آلفای کرونباخ و تصنیف به ترتیب ۷۳/۰ و ۶۴/۰ به دست آمد.

۳-۶-۲- اعتبار سازه مقیاس اضطراب مرگ

طبق مطالعات صورت گرفته در فرهنگ اصلی، روایی همزمان آن بر اساس همبستگی با مقیاس اضطراب آشکار۲۷/۰ و با مقیاس افسردگی ۴۰ /۰ گزارش شده است. (به نقل از رجبی و بحرانی، ۱۳۸۰ ). در ایران نیز برای بررسی روایی مقیاس اضطراب مرگ از دو آزمون مقیاس نگرانی مرگ و مقیاس اضطراب آشکار استفاده شده که نتیجه آن۴۰/۰ برای ضریب همبستگی مقیاس اضطراب مرگ با مقیاس نگرانی مرگ و۴۳/۰ برای ضریب همبستگی مقیاس اضطراب مرگ با مقیاس اضطراب آشکار بود (رجبی و بحرانی، ۱۳۸۰.( در پژوهش حاضر به منظور تعیین اعتبار مقیاس اضطراب مرگ از روش تحلیل عاملی تأییدی استفاده شد. نتایج مشخصه­ های نکویی برازش این خرده­مقیاس در جدول آورده شده است.

جدول ۳- ۱ شاخص های برازندگی مدل اندازه گیری مقیاس اضطراب مرگ

ردیف

شاخص

مقدار

ملاک

نتیجه

۱

χ۲/df

۱۷/۱

۲ و کمتر

مطلوب

۲

RMSEA

۰۲۳/۰

۰۵/۰ و پاینتر

مطلوب

۳

CFI

۱

حداقل۹/۰

مطلوب

۴

GFI

۹۳/۰

حداقل۹/۰

مطلوب

۵

AFGI

۹۶/۰

حداقل۹/۰

مطلوب

۶

PGFI

۶۸/۰

حداقل۵/۰

مطلوب

نتایج جدول۳-۱ نشان می‌دهد که تمام شاخص ­ها در سطح قابل قبولی هستند. همان گونه که مشاهده می‌شود نسبت مجذور خی به درجه آزادی برابر با ۱۷/۱ است. بنابر عقیده کلاین (ترجمه مینایی، ۱۳۸۲) مقدار این نسبت اگر بین ۲ تا ۳ باشد، قابل قبول است و هر چقدر این نسبت کوچکتر باشد برازش مدل بهتر است. پس مقدار ۱۷/۱ نشان دهنده برازش خوب مدل در پژوهش حاضر است. مقدار شاخص­ های ,CFI,GFI, AGFI وPGFI نیز تأییدی بر برازش خوب مدل است. ‌بنابرین‏ داده ­های این پژوهش با ساختار عاملی این مقیاس برازش مناسبی دارد و این بیانگر همسویی سؤالات با سازه اضطراب مرگ است.

جدول۳-۲ بارهای عاملی و واریانس مشترک برآورد شده سؤالهای مقیاس اضطراب مرگ

سوأل

بار عاملی

واریانس تببین شده

سوأل

بار عاملی

واریانس تببین شده

۱

۸۴/۰

۷۰/۰

۸

۷۰/۰

۴۹/۰

۲

۷۵/۰

۵۶/۰

۹

۸۲/۰

۶۷/۰

۳

۵۸/۰

۳۴/۰

۱۰

۵۶/۰

۳۱/۰

۴

۷۴/۰

۵۵/۰

۱۱

۷۸/۰

۶۱/۰

۵

۷۳/۰

۵۳/۰

۱۲

۶۴/۰

۴۱/۰

۶

۶۶/۰

۴۳/۰

۱۳

۸۴/۰

۷۰/۰

۷

۶۱/۰

۳۷/۰

۱۴

۷۹/۰

۶۲/۰

نتایج جدول۳-۲ نشان می‌دهد که در این مقیاس سؤالات ۱و ۱۳ با بار عاملی۸۴/۰ و میزان واریانس تبیین شده‌ ۷۰/۰ در مقایسه با سایر سؤال‌ها از اهمیت نسبی بیشتری برخوردار است.

۳-۷- مقیاس حمایت اجتماعی

در این پژوهش جهت سنجش میزان حمایت اجتماعی، از مقیاس حمایت اجتماعی ادراک شده چند بعدی (MSPSS) استفاده گردید. این مقیاس در سال ۱۹۸۸ توسط زیمت و همکاران ساخته شد و مشتمل بر ۱۲ ماده است که به منظور ارزیابی میزان حمایت اجتماعی ادراک شده از سه منبع خانواده، دوستان و افراد مهم در زندگی به کار می­رود. این مقیاس بر اساس یک مقیاس ۵ درجه ای از کاملاً مخالف تا کاملاً موافق پاسخ داده می­ شود. مقیاس حمایت اجتماعی در سال ۱۳۸۵ توسط جوشن لو و همکاران با بهره گرفتن از یک نمونه دانشجویی ۲۱۴ نفر، در ایران هنجاریابی شد.