در سال ۲۰۰۶، چن و چن[۸۴]، عملکرد مدیریت دانش را از سال ۱۹۹۵ تا ۲۰۰۴ در ۱۰۸ مقاله که از ۸۰ مجله­ی ادبی مدیریت دانش به­دست آمده بود مطالعه نمودند. تجزیه ‌و تحلیل کیفی و تجزیه‌ و تحلیل کمی، تجزیه ‌و تحلیل شاخص‌های مالی، تجزیه ‌و تحلیل شاخص‌های غیرمالی، تجزیه‌ و تحلیل عملکرد داخلی، تجزیه‌ و تحلیل عملکرد بیرونی، تجزیه ‌و تحلیل جهت‌گیری پروژه و تجزیه ‌و تحلیل جهت‌گیری سازمانی همراه با قالب‌های پیمایشی برای ارزیابی عملکرد مدیریت دانش نشان داد که توانایی تغییر مداوم و به­دست آوردن بینش‌های جدید ‌در مورد قدرت مؤثر، عملکرد مدیریت دانش بودند(چن و چن، ۲۰۰۶).

در سال‌های آغازین قرن ۲۱، مدیریت دانش برای بسیاری از کشورهای پیشرفته به­عنوان نماد رقابت و عامل دست‌یابی به قدرت و توسعه درآمده است. در واقع، در جهان امروز که تولید کالاها و ارائه‌ خدمات به­شدت دانش‌مدار گردیده‌اند، دانش، دارایی و کلیدی برای کسب مزیت رقابتی است(جعفری مقدم، ۱۳۸۲). در حال حاضر مدیریت دانش برای بسیاری از کشورهای پیشرفته به­عنوان نماد رقابت و عامل دست‌یابی به قدرت و توسعه ‌می‌باشد. از سال ۲۰۰۰ به بعد، شرکت‌های بزرگ اروپایی حدود ۵۵ درصد درآمد خود را به مدیریت دانش اختصاص داده‌اند(حسن زاده، ۱۳۸۵). جدول(۲-۴) روند پیشرفت مدیریت دانش را به­ طور خلاصه نشان می‌دهد.

جدول۲-۴: روند پیشرفت مدیریت دانش منبع:(حسن­زاده، ۱۳۸۶)