– ایجاد و گسترش تأسیسات فرودگاهی برای توسعه گردشگری در مقصدهایی مانند لندن موجب نابودی بخش‌های زیادی از زمین‌های کشاورزان شده است.

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

– تخصیص بخش‌هایی از سواحل کینا به ساخت و توسعه هتل‌ها

رفتار مردم در قبال محیط

احتمال دارد درآمدهای ناشی از گردشگری باعث تشویق و وسوسه مردم محلی به کسب درآمد هر چه بیشتر از منابع موجود یا نادیده گرفتن مقررات در بهره برداری از این منابع شود این امر ممکن است پیام‌های منفی مختلف برای محیطی‌های فیزیکی و فرهنگی در برداشته باشد.

– تغییر در الگوهای تغذیه حیوانات وحشی در ماسایی/ کینا
– ماهیگیری از طریق انفجار دینامیت در آمازون به منظور سرگرم کردن گردشگران
– پیاده روی گردشگران روی مرجان‌ها در کارائیب
– افزایش جنایت فحشا و مصرف مواد مخدر

– آلودگی آب
– آلودگی هوا
– آلودگی صوتی
– آلودگی چشم‌اندازها

صنعت گردشگری ممکن است پدید آورنده انواع زیادی از آلودگی‌ها باشد امکان دارد این تأثیر در مقیاس محلی منطقه ای یا جهانی باشد.
در مقصدهای گردشگری آثار آلودگی به سطح توسعه گردشگری در منطقه در چگونگی مدیریت و برنامه ریزی برای استفاده از منابع محیطی بستگی دارد.

– مشکلات ناشی از آلودگی‌های ایجاد شده در دریای مدیترانه و کارائیب
– مشکلات آلودگی هوا در کوه‌های آلپ و صدمه های ناشی از تأثیر موتورهای جت و شکاف لایه ازن
– آلودگی صوتی ناشی از بالن‌های هوایی در پارک سرنگنی در آفریقا

مأخذ: هولدن،۷۳:۲۰۰۰
گردشگری روستایی: مفاهیم و ارزیابی
از آن جا که توریسم روستایی می‌تواند به مثابه فعالیت فراگیر جهانی و دیگری به عنوان تاکید بر توسعه سیاست‌های منطقه ای و محلی شناخته شود، بر این اساس تعریفی عام و حاصل از اجماع حوزه اندیشیدگی از توریسم روستایی وجود ندارد (Dam,opperman,1996-1999:86). کنفرانس جهانی توریسم روستایی، (Rural Tourism conference, 2006)، توریسم روستایی را شامل انواع گردشگری با برخورداری از تسهیلات و خدمات رفاهی در نواحی روستایی می‌داند که امکان بهره‌مندی از منابع طبیعی و جاذبه‌های طبیعت را همراه با شرکت در زندگی روستایی (کار در مزرعه و کشاورزی) فراهم می‌آورد. علاوه بر این باید پذیرفت که ویژگی‌های متمایزی مانند فعالیت‌ها و موقعیت روستایی، گردشگری روستایی را از دیگر اشکال گردشگری جدا می‌کند، در عین حال که تعریف و شاخصه های فراگیری که مورد قبول همگان باشد، وجود ندارد (Richard, charply, 1997:10). چنان چه لین (lane,1994) توریسمی که مکان آن در حومه شهر باشد را نیز توریسم روستایی می‌داند.
گردشگری روستایی را ممکن است بتوان به صورت ساده به عنوان «مسافرت به مناطق روستایی» تعریف کرد؛ اما تحقیقات نشان داده‌اند که تعریف گردشگری روستایی بسیار پیچیده تر از آن چیزی است که به نظر می‌رسد (lane, 1993). مثال‌های زیادی از انواع گردشگری که در مناطق روستایی انجام می‌شود از جمله فعالیت‌های طبیعت محور، جشنواره‌ها، رویدادهای مرتبط با میراث گذشتگان، جاذبه‌ها و رویدادهای بومی، آگری توریسم،^[۵] نمایشگاه های هنری و صنایع دستی، تئاتر های محلی و غیره را می‌توان نام برد.
همان گونه که لین اظهار می‌دارد گردشگری روستایی یک فعالیت چند وجهی و پیچیده است که در برگیرنده هر چیزی از جمله گردشگری مزرعه تا مسافرت آموزشی، گردشگری سلامت، گردشگری وابسته به نژاد شناسی و گردشگری طبیعت می‌باشد. آنتونی دونت (Dunnett,2004)، توریسم روستایی را رهایی از زندگی کسالت بار شهری برای بهره گیری از مواهب طبیعی و برخورداری از جاذبه‌های طبیعی (جنگل‌ها، مراتع، رودخانه‌ها) می‌داند که در محیط روستایی با ارائه تسهیلات رفاهی و خدماتی (خوراک، اقامتگاه و فعالیت‌های تفریحی/ ورزشی) همراه می‌شود. علاوه بر این اپرمن (oppermann, 1996:38) نیز توریسم روستایی را در ارتباط تنگاتنگ با توریسم مزرعه ای و نهادینه کردن ارزش کشاورزی در جامعه روستایی می‌داند که مناطق پارک‌های ملی و حیات وحش حفاظت شده را شامل نمی‌شود. (lakovidou et all, 1995:21) توریسم روستایی را گونه ای فعالیت تفریحی و انتخابی می‌داند که کار در مزرعه (کاشت، داشت و برداشت محصولات کشاورزی)، فروش صنایع دستی و مشارکت در زندگی کاملاً روستایی را در بر می‌گیرد.
علاوه بر این، توریسم روستایی را در بر گیرنده گستره ای از فعالیت‌ها، خدمات و تسهیلات تفریحی و ایجاد آرامش برای گردشگران می‌دانند که به وسیله کشاورزان و ساکنان روستا، برای جذب و نگه داشت گردشگران در راستای افزایش و کسب درآمد صورت می‌گیرد که گونه ای از فرآیندهای توسعه روستایی به شمار می‌رود (cannon, 1994:2). قسمتی از پیچیده بودن تعریف گردشگری روستایی مربوط به شکل ذاتی تعریف خود مناطق روستایی در شرایط تغییر قوانین متغیر و رو به افزایش جهانی است. طبق تعریف نیکرسون^[۶] در سال ۲۰۰۱ گردشگری روستایی به اقدامات مکمل فعالیت‌های کار در مزرعه همراه با بعضی از اشکال و سرمایه گذاری‌های گردشگری اطلاق می‌گردد.
هیل^[۷] و همکاران در سال ۱۹۹۶ گردشگری روستایی را به عنوان گردشگری زندگی طبیعی و فراهم آورنده رضایت افرادی که در جستجوی سلامتی، فعالیت، تمدد اعصاب و تجربه فرهنگ‌های معتبر از ازدحام مناطق شهری و محل‌های کار پراضطراب فرار کرده‌اند، تعریف نموده‌اند. بر این اساس، توریسم روستایی، توریسم زراعی و کشاورزی را نیز در بر می‌گیرد و حوزه ای از ارائه خدمات و تسهیلات خدماتی مانند اسکان، پذیرایی، امکانات و وسایل سرگرمی، بر پایی جشن‌ها و مراسم محلی روستایی، تولید و فروش صنایع دستی روستایی و محصولات کشاورزی را نیز در بر دارد (شریف زاده و مراد نژاد، ۵۴:۱۳۸۱).
کمیسیون جامعه اروپایی (۱۹۸۶) نیز توریسم روستایی را تنها شامل گردشگری کشاورزی نمی‌داند، بلکه گستره فراگیری از فعالیت‌های گردشگری در مناطق روستایی را فرا می‌گیرد. همچنین «گروه مردمی توریسم آمریکا» (DOT) نیز توریسم روستایی را هر آن چیزی می‌داند که گردشگران را به نواحی پیرامون ما در شهرهای اصلی فرا بخواند (knowd, 2001:9)، چنانچه توریسم روستایی را رویکردی در جذب و نگه داشت گردشگران، برای آشنایی با زندگی روستایی می‌داند که علاوه بر رونق و توسعه روستایی، امکان بهره‌مندی از مواهب طبیعی و جاذبه‌های محیطی روستا را برای ساکنان شهری فراهم می‌کند (DOT, 1995:5).
شکل (‏۲-۳) سلسله مراتب آگری توریسم (گردشگری کشاورزی)‏(منبع: ۱۹۹۹ clark)
از آنجا که اصطلاح توریسم روستایی حوزه‌هایی مانند توریسم حومه، توریسم کشاورزی و توریسم فرهنگی را نیز در بر می‌گیرد (knowd, 2001:9)، با مفاهیمی مانند بوم زیست‌ها، توریسم سبز و توریسم طبیعت و یا اکوتوریسم نیز ارتباط معنایی نزدیکی پیدا می‌کند (Whelan, 1991). فعالیت‌های تفریحی توریسم روستایی شامل کمپ روستایی، اقامت در منازل روستایی، گشت و گذار در مناطق حیات وحش، بازاریابی صنایع دستی روستایی، جشنواره های فرهنگی، ورزش‌های ماجراجویی، بازدید اماکن تاریخی و باستانی نزدیک مناطق روستایی، جشنواره های موسیقی و آواز محلی و هر گونه فعالیت تفریحی معطوف به نواحی روستایی می‌شود (Holland et al, 2003:7). آگری توریسم به اقدامی اقتصادی در مزرعه، دامداری یا اراضی تحت کشت کشاورزی اطلاق می‌گردد که برای لذت دیدار کنندگان انجام شده و درآمدهای مکملی برای صاحبان مزارع ایجاد می‌کند، شکل (۲-۲) و در جدول (۲-۲) معیارهای تعریف مناطق روستایی در کشور های مختلف آورده شده است.
جدول (‏۲-۶) مثال‌هایی از معیارهای متفاوت ملی برای تعریف مناطق روستایی

کشور

معیارها (ضوابط)

استرالیا

جاهایی که جمعیت آن‌ها کمتر از ۱۰۰ نفر بوده و تراکم جمعیت کمتر از ۴۰۰ نفر در هر کیلو متر مربع باشند.

دانمارک

جاهایی که تعداد ساکنین کمتر از ۲۰۰ نفر باشد.