مطالعات انجام شده در خصوص استفاده از المان­های تقویتی افقی
مفهوم استفاده از خاک مسلح برای افزایش ظرفیت باربری خاک بستر، در جهت افزایش مقاومت سازه­های نگهبان، به­وسیله جایگذاری المان­های افقی در لایه­ های خاک از طریق ایجاد اصطکاک بین نوارهای تقویتی و مصالح خاک، توسط تحقیقات عددی و آزمایشگاهی محققین بسیاری مورد بررسی واقع شد و به اثبات رسید. در ایالات متحده آمریکا و دیگر کشورها مکرراً از سیستم خاک مسلح در دیوارهای نگهبان، خاکریزهای بزرگراه ها، پی­های سطحی و غیره مورد استفاده واقع شده است.

( اینجا فقط تکه ای از متن پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

به طور کلی اگر پیوستگی ناشی از اصطکاک در یک خاک مسلح مدنظر باشد، همان­گونه­که در شکل ۲-۵ دیده می­ شود مقدار مقاومت در یک خاک مسلح بیشتر از مقدار آن در خاک غیرمسلح می­باشد. ویدال پیشنهاد نمود که در یک خاک ماسه­ای که خود در ابتدا فاقد چسبندگی می­باشد، عناصر مسلح کننده یک مقاومت شبه چسبندگی به خاک می­ دهند]۱۳[.
شکل ۲-۷: دایره مور برای خاک­های غیر مسلح و مسلح ]۱۳[.
اسکلوزر و لانگ[۶] (۱۹۷۳) تحقیقات مفصل­تری بر روی خاک ماسه­ای مسلح با بهره گرفتن از نمونه­های استوانه­ای مسلح شده به­وسیله دیسک­های دایره­ای از جنس فویل آلومینیومی، در یک دستگاه سه­ محوری انجام دادند. آن­ها در تحقیقاتشان از فواصل متفاوتی بین عناصر تسلیح استفاده کردند. نتایج تحقیقات آنها نشان داد که مقاومت ماسه مسلح شده با افزایش فشار محصور کننده ۳cσ افزایش می­یابد. با این حال برای فشار محدود کننده از مقدار معین بحرانی به پایین، مقاومت نمونه مسلح شده توسط ترک مقاومتی کنترل می­گردد در نتیجه شیب خط گسیختگی نمونه مسلح شده موازی خط گسیختگی در نمونه غیر مسلح می­باشد (شکل ۲-۲) ]۱۳[.
شکل ۲-۸: (a)-پوش های گسیختگی برای خاک غیر مسلح و مسلح، (b)- دیاگرام نیرو برای خاک مسلح ]۱۳[.
بینکئوت و لی[۷] (۱۹۷۵) مکانیسم استفاده از خاک مسلح جهت تقویت توان باربری در خاک­های دانه­ای را مورد تحقیق قرار دادند. آنها آزمون­های خود را بر روی مدل آزمایشگاهی متشکل از پی سطحی نواری واقع بر روی بستر ماسه­ای که توسط فویل آلومینیومی افقی تسلیح گردیده بود انجام دادند و اذعان داشتند که عمل مسلح­­سازی خاک زیر فونداسیون یک راه حل کاربردی جهت افزایش ظرفیت باربری می­باشد چرا که پس از تسلیح اصطکاک خوبی بین المان­های تسلیح و خاک برقرار می­گردد. هم­چنین بر اساس نتایج حاصل از آزمایش­ها، یک روش تئوری جهت تخمین میزان افزایش ظرفیت باربری پس از تسلیح خاک را ارائه نمودند]۱۵[.
اکین موسورو و اکین بولید[۸] (۱۹۸۱) ظرفیت باربری مدل آزمایشگاهی شامل پی سطحی مربعی واقع بر روی بستر ماسه­ای همگن مسلح شده با بهره گرفتن از نوارهای فیبر مورد بررسی قرار دادند. نتایج به دست آمده نشان داد که ظرفیت باربری پی وابسته به پارامترهای، فواصل افقی نوارهای فیبر، فاصله عمودی بین لایه ­ها و عمق اولین لایه در زیر پی و تعداد لایه­ های تسلیح می باشد. هم­چنین نتایج نشان دادند که بسته به آرایش نوارهای فیبر، مقادیر ظرفیت باربری نهایی را می­توان تا سه برابر حالت خاک غیرمسلح افزایش داد ]۱۶[.
کاتودا[۹] (۱۹۸۷) در طی تحقیقات خود گزارش نمود که خاک ماسه­ای سست زیر پی ساختمان اداری نیگاتا(۱۹۵۷) و ساختمان برق نیگاتا(۱۹۶۰) توسط ردیفی از صفحات افقی، تقویت گردید، که این موجب جلوگیری از تخریب آنها در طی زلزله نیگاتا سال ۱۹۶۴ شد]۱۷[.
جوشی و همکاران[۱۰](۱۹۹۴) در تحقیقاتشان استفاده از مسلح کننده­ های عمودی و افقی را در خاک ماسه­ای ریز لای­دار مورد بررسی قرار دادند و گزارش نمودند که به جزء در حالت وقوع نشست­های زیاد استفاده هم­زمان از مسلح کننده­ها در زیر و در طول وجوه پی فایده و حسن اضافی ندارد. احتمالاً این مسئله بخاطر این حقیقت است که مسلح کننده­ های واقع در زیر پی از اتساع خاک جلوگیری کرد و بین خاک و مسلح کننده­ های اطراف اصطکاک اندکی بسیج می­ شود]۱۸[.
تین چن[۱۱] و همکاران (۲۰۰۰) یک روش عددی جهت آنالیز ساختار خاک افقی مسلح شده پیشنهاد دادند، که در آن از مفهوم خاک همگن که به صورت عرضی ایزوتروپ بود، استفاده شده بود. رفتار غیر­خطی خاک مسلح و شرایط مرزی متناسب در مدل به کار گرفته شد. مدل پیشنهادی با بهره گرفتن از برنامه FLAC مدل­سازی و تحلیل عددی گردید. دو مثال عددی از تحلیل دیوار خاکی مسلح جهت بررسی صحت و کاربردی بودن مدل پیشنهادی ارائه گردید. نتایج به دست آمده با مطالعات تئوری و عملی ارائه شده از دیگر محققین مورد مقایسه قرار گرفت و تطابق قابل قبولی مشاهده گردید. به هر نحو، در برخی موارد مانند شیب­های تند مسلح شده نمی­ توان از این روش در جهت تحلیل و بررسی استفاده نمود]۱۹[.
جواد حاجیانی و نادر هاتف[۱۲](۲۰۰۳) تحقیقات آزمایشگاهی و عددی جهت بررسی ظرفیت باربری پی­های سطحی دایره­ای و رینگی واقع بر روی خاک ماسه­ای مسلح با کمک مسلح کننده­ های افقی انجام دادند. نتایج تحقیقات صورت گرفته نشان داد که ظرفیت باربری­ها در این حالت وابسته به تعداد لایه­ های تسلیح، فاصله مجزا بین اولین لایه تسلیح و کف پی می­باشد. بر اساس تحقیقات ایشان مشخص شد که برای پی­های دایره­ای و رینگی بر روی خاک مسلح، حداکثر مقدار ظرفیت باربری بسته به تعداد لایه­ های تسلیح، در مقادیر مختلفی از و (U : عمق اولین لایه تسلیح زیر پی و Z : فاصله عمودی بین لایه­ های تسلیح) اتفاق می­افتد و بر خلاف آنچه برخی محققین گزارش نمودند، یکتا نمی ­باشد. در هر حال برای پی­های رینگی، این­گونه نتیجه ­گیری شد که افزایش تعداد لایه­ های تسلیح منجر به کاهش مقادیر بهینه Z می­گردد و پیشنهاد شد که استفاده از مسلح کننده­ها با صلبیت بیشتر همواره منجر به نتیجه بهتر و حصول به ظرفیت باربری­های بالاتر در حالت پی دایره­ای بر روی خاک مسلح نخواهد شد]۲۰[.
یتیمگلو و همکاران[۱۳] (۲۰۰۶) مطالعات آزمایشگاهی و عددی جهت بررسی ظرفیت باربری پی­های مستطیلی واقع بر روی خاک ماسه­ای مسلح شده به وسیله ژئوگرید انجام دادند و در تحقیقاتشان تأثیر پارامترهایی مانند: عمق استقرار اولین لایه تسلیح، تعداد و فاصله عمودی لایه­ های تسلیح، اندازه ورق­ها را بر ظرفیت باربری خاک بررسی نمودند. هر دو تحقیقات آزمایشگاهی و عددی انجام شده نشان داد که در صورت استفاده از یک لایه تسلیح، عمق بهینه­ای جهت استقرار آن وجود دارد که در آن عمق ظرفیت باربری به بیشترین مقدار می­رسد. همچنین در صورت استفاده از لایه­ های تقویتی بیشتر، فاصله عمودی بهینه­ای جهت تقویت ظرفیت باربری خاک ماسه­ای وجود دارد. از طرفی براساس نتایج به دست آمده مشخص شد که در صورتی که مسلح کننده­ها در عمق تأثیر قرار گیرند، ظرفیت باربری خاک ماسه­ای مسلح با افزایش اندازه و تعداد لایه­ های تسلیح افزایش می­یابد. به علاوه آنالیزهای انجام شده نشان دادند که افزایش سختی عناصر تسلیح از یک مقدار به بعد، تأثیر افزایشی قابل ملاحظه­ای در ظرفیت باربری ندارد]۲۱[.
بزرگترین نقطه ضعف استفاده از المان­های تقویتی افقی، عدم امکان کاربرد آن در شرایط در محل حین ساخت می باشد. این چنین سیستمی نیازمند خاکبرداری زیر پی در مقیاس بالا می­باشد که این عمل موجب از بین رفتن مقاومت خاک که در طی سن خود به دست آورده است می­ شود و هم­چنین پس از خاکریزی مجدد و جایگذاری المان­های تسلیح، تراکم خاک ضروری می­باشد.

مطالعات انجام شده در خصوص استفاده از المان­های تقویتی غیرافقی
طی سال­های متمادی پژوهشگران پژوهش­های فراوانی در رابطه با بهره گرفتن از المان­های افقی و غیر­افقی به عنوان تسلیح خاک به کار گرفتند. در نتیجه نتایج به دست آمده مشخص شد که علاوه بر المان های افقی، استفاده از المان­های تقویتی غیر افقی نیز در تقویت ظرفیت باربری خاک برای پی­های سطحی کاربردی و سودمند می­باشد.
باست و لاست[۱۴] (۱۹۷۸) تحقیقاتی در مورد امکان استفاده از المان­های غیر­افقی در افزایش ظرفیت باربری خاک انجام دادند و به دلیل مطالعات محدود صورت گرفته در این زمینه، بررسی و تحقیق بیشتر در خصوص این مسئله را پیشنهاد نمودند]۲۲[.
استفاده از شمع­های ریشه­ای[۱۵] جهت افزایش مقاومت پی توسط لیزی[۱۶] (۱۹۷۹) طی یک سری پزوهش­های از جنبه­ های تئوری و مدل آزمایشگاهی بررسی گردید]۲۳[.
تاتسوکو و میکی[۱۷] (۱۹۸۲) عملکرد نسبی المان­های تقویتی عمودی و افقی را در مدل­های آزمایشگاهی دو بعدی خود بررسی نمودند. این محققین در نتایج تحقیق خود گزارش نمودند که در حالت استفاده از مسلح کننده­ های عمودی (مسلح کننده­ های کششی) مهار ناحیه ماسه­ای زیر پی بیشتر به صورت غیر مستقیم می­باشد، بنابراین کمیت و تعداد تقویتی­های مورد نیاز در حالت عمودی بیشتر از تعداد مورد نیاز آن در حالت افقی می­باشد]۲۴[.
فرگسزی و لاتن[۱۸] (۱۹۸۴) یک سری آزمون­هایی بر روی مدل آزمایشگاهی جهت تعیین میزان تأثیر و نقش دانسیته خاک و طول نوار تسلیح های عمودی بر روی رفتار بار- نشست خاک ماسه مسلح شده انجام دادند. آزمایشات در دو حالت خاک مسلح و غیرمسلح، در درصد تراکم­های متفاوت و با طول­های مختلفی از نوار تسلیح انجام شد. نتایج تحقیق نشان داد که استفاده از عناصر تسلیح که در گذشته تنها برای ماسه­های متراکم مناسب دانسته می­شد، بر اساس نتایج به دست آمده برای محدوده وسیعی از دانسیته نسبی خاک (Dr=51%-90%) کاربردی و مفید می­باشد. به­علاوه مشخص شد، در حالت نشست برابر ۱۰ درصد عرض پی، نسبت ظرفیت باربری (BCR=q/q0 که: :q ظرفیت باربری در حالت مسلح و q0 : ظرفیت باربری در حالت غیرمسلح) محاسبه شده مستقل از دانسیته خاک خواهد بود، همچنین نشان دادند که طول نوار تسلیح تأثیر قابل ملاحظه­ای بر ظرفیت باری دارد]۲۵[.
ورما و چار[۱۹](۱۹۸۶) ظرفیت باربری پی­های واقع بر روی بستر ماسه­ای مسلح شده با بهره گرفتن از میله­های گالوانیزه قائم را به کمک آزمون­های آزمایشگاهی مورد بررسی قرار دادند.
نتایج تحقیقات اثرات سودمندی استفاده از میله­های عمودی به عنوان المان تسلیح را نشان می­داد. مشخص شد که پارامترهای فاصله، قطر، زبری و گستردگی المان­های تسلیح در این روش تأثیرگذار هستند. میزان تقویت ظرفیت باربری با بهره گرفتن از این روش با نتایج حاصل از تحقیقات بر روی استفاده از تسلیح در حالت افقی مقایسه گردید. بر اساس نظرات ایشان بزرگترین نقطه ضعف مسلح کننده­ های افقی این است که به دلیل نیاز به خاکریزی و تراکم مجدد بستر پس از استقرار عناصر تسلیح، در شرایط در محل خیلی کاربردی نمی­باشند]۲۶[.
محمود و ابدرابو[۲۰](۱۹۸۹) تحقیقات آزمایشگاهی بر اساس استفاده از روش به­ کارگیری مسلح کننده­ های قائم غیربافته شده، در خاک بستر ماسه­ای زیر فونداسیون­های سطحی انجام دادند. بررسی نتایج تاثیرات فاصله­ی میان ردیف­های مسلح کننده و پی نشان داد که این فاصله تا زمان نشست پی به میزان ۲ درصد عرض آن تاثیری بر رابطه­ تنش- کرنش ندارد. این نشان می­دهد که تا قبل از این مقدار کرنش، صفحه­های لغزش برشی ایجاد نشده­اند. در حالتی­که نسبت فاصله­ی مسلح کننده­ها تا مرکز پی (x)، به عرض پی (B)، کمتر از ۵/۲ باشد، گسیختگی برشی سیستم، در مقایسه با حالت غیرمسلح، کاملا از بین می­رود. هم­چنین نتایج نشان داد که در حالتی­که مسلح کننده­ها در فاصله­ی B5/1 از دو طرف پی قرار گیرند، نسبت ظرفیت باربری به میزان قابل ملاحظه­ای افزایش می­یابد. دلیل این امر آن است که مسلح کننده­ها در برابر حرکت افقی خاک مقاومت کرده و با ایجاد محصور شدگی افقی باعث افزایش ظرفیت باربری می­شوند. هنگامی­که نسبت x/B برابر با ۳ می­ شود، نسبت ظرفیت باربری برابر با ۱ می­گردد که در نتیجه تاثیری بر روی ظرفیت باربری ندارد. هم­چنین نتایج نشان داد که منطقه­ پلاستیک ایجاد شده در زیر پی در حالت مسلح کوچک­تر از حالت غیر مسلح است، لذا تغییر شکل کمتری نیز نسبت به غیرمسلح انتظار می­رود. تاثیرات طول مسلح کننده بر افزایش ظرفیت باربری با پارامتر نسبت طول مسلح کننده (l)، به عرض پی (B)، مورد بررسی قرار گرفته است. در این پژوهش آزمایش برای نسبت­های (l/B) برابر با ۱، ۵/۱، ۲، ۴ و ۵ و نسبت­های (x/B) برابر با ۱ و ۵/۲ انجام شده است. نتایج این آزمایش­ها نشان می­دهد که برای نسبت ۱=x/B ، هنگامی­که مسلح کننده­ها تا عمق حدود B3 در خاک قرار داده می­شوند، محصور شدگی کامل در زیر پی اتفاق می­افتد و نسبت ظرفیت باربری به حداکثر خود می­رسد. برای حالت ۵/۲=x/B، این مقدار برابر با B2 یافت شده است. نتایج بررسی تاثیرات فاصله میان مسلح کننده­ها نشان داد که هنگامی­که نسبت فاصله­ی مرکز تا مرکز مسلح کننده­ها به عرض پی کمتر از ۲ باشد، نسبت ظرفیت باربری افزایش می­یابد و چنانچه بیشتر از ۲ باشد، این نسبت کاهش می­یابد. علت کاهش ظرفیت باربری در چنین شرایطی کاهش میزان محصور شدگی در زیر پی بیان شده است. هم­چنین این پژوهش نشان می­دهد که میزان ظرفیت باربری با افزایش زاویه­ی مسلح کننده­ها کاهش می­یابد. علت این امر آن است که مؤلفه­ی عمودی تنش اصطکاکی که در امتداد مسلح کننده شکل می­گیرد، کاهش می­یابد. هم­چنین میزان محصور­شدگی خاک زیر پی با زاویه­دار شدن مسلح کننده­ها کاهش می­یابد و باعث کاهش ظرفیت باربری می شود ]۲۷[.
ماندل و مانجونات[۲۱] (۱۹۹۵) مطالعات آزمایشگاهی در رابطه با روش تقویت ظرفیت باربری پی سطحی واقع بر روی خاک ماسه­ای با بهره گرفتن از المان­های تسلیح ژئوگرید و چوب بامبو در حالت قائم به انجام رساندند. نتایج آزمایشات نشان داد، در صورتی که عناصر تسلیح در فاصله نسبی مناسبی از پی قرار داشته باشند، این نوع از تسلیح موجب افزایش ظرفیت باری و سختی ماسه می­گردد. مطابق تحقیق انجام شده، در فاصله نصف عرض پی (۰٫۵B) از مرکز آن، رفتار بار- نشست خاک به طور قابل ملاحظه­ای اصلاح شده و گسیختگی برش کلی محو می­گردد. ایشان در نتایج تحقیقات خود استفاده از دو ردیف المان تسلیح، هر یک در یک طرف پی، که به صورت عمودی با طول مناسب در فاصله۰٫۵B از مرکز پی کوبیده شوند را توصیه نمودند]۲۸[.
سانگ مین چو[۲۲](۲۰۰۵) در طی تحقیقاتی میزان کاهش نشست در خاک­های نرم و کم مقاومت پس از استفاده از شمع­های تراکمی را مورد بررسی قرار داد. از طرفی وی با بهره گرفتن از آنالیزهای عددی به روش المان محدود (FEM) شرایط آزمایش را شبیه­سازی کرد و نتایج به دست آمده از تحلیل عددی را با نتایج آزمایشات مقایسه نمود]۲۹[.
پوری، سیائو و چای[۲۳](۲۰۰۵) با بهره گرفتن از یک سری تحقیقات آزمایشگاهی بر روی مدل­های پی سطحی در مقیاس کوچک، روش استفاده از المان­های تسلیح عمودی نیمه انعطاف پذیر در بستر ماسه­ای را مورد بررسی قرار دادند. بر اساس نتایج به دست آمده، به کار بستن این روش تسلیح اثرات سودمندی داشته و موجب تقویت ظرفیت باربری خاک می­گردد. میزان بهبود توان باربری خاک وابسته به پارامترهای فاصله، طول و پراکندگی المان­های تسلیح می­باشد. این محققین بر اساس نتایج آزمایشات انجام شده اذعان داشتند که در صورت استفاده از این روش تقویت، بهترین نتیجه زمانی حاصل می­ شود که:
فاصله المان­های تسلیح عمودی، برابر حدود ۰٫۱۵B تا ۰٫۲B (B : عرض پی) باشد.
طول المان­های مورد استفاده باید حداقل برابر عرض پی یا ترجیحاً یک و نیم برابر عرض پی باشد. استفاده از المان­های با طول بیشتر از یک و نیم برابر عرض پی ممکن است موجب بروز مشکل در طی جایگذاری شده و احتمالاً موجب تقویت ظرفیت باربری نخواهد شد.
پراکندگی المان­ها باید حداقل یک تا یک و نیم برابر عرض باشد. مشخص گردید که در مقایسه با المان­های صفحه­ای زبری المان­های تسلیح در این حالت در بهبود ظرفیت باربری تأثیر بیشتری دارد.
نسبت ظرفیت باربری­ها با افزایش دانسیته اولیه خاک، افزایش پیدا کرد و در یک دانسیته بهینه به مقدار بیشینه رسیده و پس از آن کاهش پیدا می کند]۳۰[
صواف و نظیر[۲۴](۲۰۰۶) رفتار انکرهای صفحه­ای عمودی مدفون در خاک دانه­ای مسلح و غیر­مسلح را به کمک آزمایش روی مدل­های مقیاس کوچک مورد بررسی قرار دادند. میله های فولادی (به عنوان مدل شمع) با طول و قطرهای متفاوت به صورت عمودی و مایل در موقعیت­های مختلف جهت مسلح­سازی خاک ماسه­ای که دارای تراکم متوسط تا بالا بودند در روند آزمایش مورد استفاده قرار گرفت. بر اساس آزمایشات انجام شده این­گونه نتیجه گیری شد که افزایش ظرفیت باربری به طور قابل ملاحظه­ای وابسته به پارامتر­های طول و قطر شمع، فاصله بین شمع­ها، موقعیت قرارگیری میله­ها نسبت به صفحات انکر و زاویه شمع­های مایل می­باشد. هم­چنین گزارش شد که بهترین موقعیت قرارگیری ردیف شمع­ها در محل، این است که تا حد امکان نزدیک به صفحات انکر باشند چرا که در آن حالت حداکثر مقاومت جانبی بسیج شده که منجر به حداقل تغییر شکل می­گردد]۳۱[.
جها[۲۵] (۲۰۰۷) اثرات به کارگیری مسلح کننده­ های عمودی در افزایش ظرفیت باربری پی­های واقع بر روی خاک­های ماسه­ای را تحقیق و ارزیابی نمود. در مطالعه انجام شده تأثیر استفاده از المان­های تقویتی ابتدا با بهره گرفتن از تئوری لغزش به روش قطعات جانبو[۲۶] (۱۹۵۷) ]۳۲[ بررسی شد. سپس براساس محاسبات انجام شده اعلام داشت که استفاده از این مسلح کننده­ها باعث افزایش ظرفیت باربری می­ شود و آن را با افزایش ضریب اطمینان سطح لغزش نشان داد. به این معنی که ضریب اطمینان در حالت استفاده از مسلح کننده­ها به نسبت ضریب اطمینان در حالت عدم استفاده از آن بیشتر می­باشد. از طرفی با بهره گرفتن از مدل­های آزمایشگاهی در دو حالت دو­بعدی و سه­بعدی تأثیر کارگذاری المان­های تقویتی در اطراف پی را بررسی نمود. در این میان نقش پارامترهای فاصله، طول و گستردگی رادهای فولادی بررسی گردید. در نهایت بر اساس آزمایش­ها و تحلیل­های انجام شده این­گونه نتیجه ­گیری نمود که جایگذاری و نصب المان­های تقویتی عمودی و در زیر یا اطراف پی سطحی موجب افزایش ظرفیت باربری خاک بستر شده و بنابراین می ­تواند موجب افزایش مقاومت پی گردد و به­علاوه نسبت ظرفیت باربری با افزایش تراکم تقویت کننده­ها افزایش می­یابد ]۳۳[.
نامز[۲۷](۲۰۰۷) مطالعه موردی از مسلح سازی خاک موبوط به تقویت بستر خاکریز راه یکی از خیابان­های کشور فرانسه انجام داد. وی در این راستا دو روش عددی FLAC 2D و FLAC 3Dرا به کارگرفت و تأثیر استفاده از شمع­های صلب بر تکنیک تقویت خاک بستر را تحلیل نمود ]۳۴[.
گش[۲۸] و همکاران (۲۰۰۸) مطالعاتی در زمینه تقویت خاک بستر به­وسیله شمع­های چوبی باریک با قطر کم انجام دادند. تحقیق مذکور بر روی پی­های سطحی مدل شده بر روی بستر کائولونیتی، مصنوعی تحکیم یافته که شمع­های چوبی با قطر کم در داخل آن قرار داده شده بودند صورت گرفت. جهت تکمیل نتایج آزمون­های مدل آزمایشگاهی، آزمایش­های در مقیاس صحرایی (مقیاس برزگ) نیز انجام شد. در این تحقیق پارامترهای طول و فواصل پراکندگی شمع­های چوبی در زیر و اطراف پی، اندازه و شکل پی سطحی متغیر در نظر گرفته شد. نتایج ذیل از تحقیقات ایشان گزارش گردید:
برای مقادیر مشخص از طول شمع چوبی به عرض پی (L/B) با افزایش نسبت مساحت تا ۲۰% ظرفیت باربری شمع چوبی افزایش می­یابد. پس از آن افزایش قابل قبولی در ظرفیت باربری مشاهده نگردید.
برای یک نسبت مساحت مشخص، ظرفیت باربری با افزایش طول شمع افزایش می­یابد. با این حال اگر L/B کمتر از یک باشد، افزایش قابل ملاحظه­ای در ظرفیت باربری به دست نمی آید.
در حالت کلی، استفاده از شمع­های چوبی با قطر کم برای L/B بزرگتر از یک و نسبت مساحت حدوداً ۱۰% سودمند می­باشد.
برای پی­های دایره­ای جهت دستیابی همه مقاومت اصطکاکی بسیج شده و کمترین فشار در نوک، ضریب اطمینان برای باید بزرگتر از ۳ باشد.
پراکندگی شمع­های چوبی بیش از ۲ برابر عرض پی سطحی، منجر به یک افزایش قابل توجه در ظرفیت باربری می­گردد.
در مجموع بر اساس تحقیق صورت گرفته، استفاده از شمع­های چوبی با قطر کم موجب کاهش قابل ملاحظه در نشست­ها می­گردد ]۳۵[.
بینود شرستها و هادی خبّاز[۲۹](۲۰۱۰) در طی تحقیقاتی یک روش نوین استفاده از مسلح کننده­ های عمودی همراه با بهره گرفتن از مسلح کننده­ های سنتی افقی (شکل ۲-۳) را پیشنهاد و مورد بررسی قرار داد.
شکل ۲-۹: استفاده ازعناصر تسلیح عمودی و افقی (a)-نمای سه بعدی، (b)- نمای برش ر وبرو ] ۳۶ [
جهت آنالیز افزایش مقاومت مورد انتظار در مقابل ظرفیت باربری و همچنین کشش پیش تنیدگی و سطوح گسیختگی تحلیل­های تئوری به کار گرفته شد (شکل ۲-۴).
شکل ۲-۱۰ :تأثیر مسلح کننده­ها بر تعادل (a)-مسلح کننده­ های افقی، (b)- نمای برش روبرو ] ۳۶ [

موضوعات: بدون موضوع  لینک ثابت


فرم در حال بارگذاری ...