PCR یا واکنش زنجیره ای پلیمراز با دستگاه Thermo cycler انجام می­ شود که شامل مراحل زیر است:
Denaturation: باید دو رشته مورد نظر از هم جدا شوند که به مدت ۳ دقیقه در دمای ۹۴ تا ۹۵ درجه سلسیوس صورت می­گیرد.
Annealing: جفت شدن ژنها با پرایمر مورد نظر است که به مدت ۳ دقیقه در دمای ۵۵ تا ۶۰ درجه سلسیوس انجام میشود پرایمرها از قبل توسط نرم افزار طراحی پرایمر و بر اساس ژن­های مورد نظر طراحی می­ شود
Extension: پلیمریزاسیون با کمک DNA پلیمراز به مدت ۳ دقیقه در دمای ۷۲ درجه سلسیوس است.
Final extension: در دمای ۷۲ درجه سلسیوس به مدت ۱۰ دقیقه انجام می­ شود
فصل دوم
( مبانی و تاریخچه)
مروری بر منابع
در گروه میکروب شناسی علوم پزشکی ایلام دکتر محمدی به همراه دیگر همکاران در تابستان سال ۱۳۹۰ به بررسی فراوانی مقاومت دارویی گونه­ های انتروکوکوس فکالیس و انتروکوکوس فاسیوم برروی سویه‌های مقاوم به آنتی بیوتیک ونکومایسین با روش PCR پرداختند (۱۵۷). در طی این مطالعه انتروکوک­های مقاومی به تعداد زیادی از آنتی بیوتیک­ها یافت شد. که خود عاملی در شکل گیری عدم درمان مناسب با آنتی بیوتیک­ها بود. در این بررسی مشخص شد حضور ژن­های VanAوVanB در انتروکوک­ها در ارتباط با مقاومت به غلظت بالای ونکومایسین می‌باشد.که در بین ۱۲ سویه از انتروکوک­ها ژنA Vanدیده شد در حالیکه ژن VanB در هیچکدام از سویه ها مشاهده نشد.و مشخص گردید که ژن VanA مهم ترین عامل در شکل گیری مقاومت به ونکومایسین نسبت به ژن VanBمیباشد (۱۵۷).
در سال ۱۳۸۶ گروهی ازمحققین به سرپرستی دکتر فاتح رحیمی دکتر مهناز سیفی انیستیتو پاستور ایران به بررسی کلونالیتی سویه های انتروکوکوس فکالیس و انتروکوکوس فیسیوم مقاوم به مقادیر بالای جنتامایسین جدا شده از فاضلابهای شهر تهران جمع آوری شده بود. در این بررسی مشخص شد که سویه‌های انتروکوکوس فکالیس و انتروکوکوس فاسیوم چند مقاومتی دارای ژن­های aac(6)Ie_aph(2)Ia هستند که این ژن ها به مقادیر بالای جنتامایسین مقاوم می­باشند. در نتیجه مشخص شد که این دو ژن از ژن­های مهم در ایجاد مقاومت انتروکوکی به جنتامایسین می­باشند (۱۷۸).
در سال ۱۳۸۷ دکتر قاسمی و همکارانش در گروه میکروب شناسی در دانشکده علوم پزشکی کاشان به بررسی مقاومت چند دارویی در سویه‌های انتروکوکوس فکالیس جدا شده از نمونه­های بالینی در بیمارستان شهید بهشتی و زایشگاه شبیه خوانی کاشان پرداختند. که این مطالعه به طور توصیفی بر روی ۱۰۶ سویه انتروکوکوس فکالیس انجام پذیرفت (۱۷۹). تست تعیین مقاومت آنتی بیوتیکی را با روش دیسک دیفوژن و طبق دستورالعملclinic and laboratory standards institute انجام دادند که حداقل غلظت مهاری به ونکومایسین با روش AB E.test biodisk soluaانجام گرفت. پس از آزمایش­های صورت گرفته مشخص شد که مقاومت انتروکوکوس فکالیس به اریترومایسین در ۵۶ سویه(۵۲.۸ )و سیپروفلوکساسین در ۴۳ سویه(۴۰.۶) و به جنتامایسین در ۴۱ سویه (۳۲) پنی سیلین در ۳۱سویه (۲۹.۲) و به نیتروفورانتویین۲۰ سویه (۱۸.۸) ایمی پنم در ۱۱ سویه (۱۰.۴) و به ونکومایسین در ۶ سویه (۴.۷) می­باشد. پس به طور کلی ظهور مقاومت به چند آنتی بیوتیک و میزان مقاومت بالا به ونکومایسین در سویه‌های انتروکوکوس فکالیس شایان توجه بود که مشخص شدبا انجام درمان مناسب عفونت های ایجاد شده توسط انتروکوک­ها کاهش پیدا کرده است (۱۵۹).
دکتر فیض آبادی و گروهی از همکاران ایشان در طی سالهای ۱۳۸۲-۱۳۷۹ در بیمارستانهای لبافی نژاد و شهید چمران به بررسی الگوی مقاومت دارویی سویه انتروکوکوس فکالیس و انتروکوکوس فاسیوم پرداختند (۱۵۹). در این تحقیق تعداد ۳۳۹ سویه انتروکوک از بیماران بستری و سر پایی جدا شد و مورد بررسی قرار گرفت و کلیه سویه­ها با بهره گرفتن از آزمایش‌ها باکتریولوژی و PCR شناسایی‌شده و الگوی مقاومت دارویی آنها با بهره گرفتن از روش کربی بائر نسبت به آنتی بیوتیک های پنیسیلین، آمپیسیلین، ونکومایسین و لینزولید تعیین گردید.آنچه در این مطالعه وپژوهش به دست آمد به شرح زیر می‌باشد:
از ۳۳۹ سویه انتروکوکی،۲۷۳سویه (۷۷.۵) به گونه فکالیس و ۶۶ سویه (۲۲.۵) به گونه فاسیوم تعلق داشت. سویه‌های انتروکوکوس فکالیس و انتروکوکوس فاسیوم به ترتیب نسبت به آنتی بیوتیک­های آمپیسیلین (۱۳دربرابر۷۷) پنیسیلین (۱۴ دربرابر ۹۵) سیپروفلوکساسین (۵۷ دربرابر ۸۰) نیتروفورانتوئین در برابر ۵۴) ایمیپنم (۳ در برابر ۸۳) وکلرآمفینیکل( ۵ در برابر۲۰) مقاوم بودند. در نتیجه با دست یافتن به این داده ها مشخص گردید که با افزایش فراوانی سویه‌های (HLGR) اثر سینرژی جنتامایسین با گلیکوپپتیدها و بتالاکتامها مهار گردیده وهمین امر منجر به عدم درمان مناسب در بیماران می­گردد، همچنین مشخص شد که داروی لینزولید و کینوپریستین/دالفوپریستین توان مقابله با سویه‌های انتروکوکوس فاسیوم مقاوم به چند دارو از جمله سویه‌های مقاوم به گلیکوپپتیدها را در ایران داشته در حالی که مصرف تیکوپلانین در کشور با توجه به حضورژنهای کلاسترvanA قابل تامل می‌باشد.
دکتر طالبی و همکارانش طی سال های۸۷- ۱۳۸۶مطالعه­ای به منظور بررسی مقاومت انتروکوک ها به جنتامایسین انجام دادند، که این مطالعه افراد سالم شهر تهران را در بر می­گرفت (۱۶۰). در این مطالعه از نمونه مدفوع داوطلبین سالم غیر بستری در شهر تهران استفاده گردید که پس از غنی سازی در محیط Brain hearth in fusion broth، بر روی محیط-mانتروکوکوس کشت داده شد. پس از شناسایی گونه ها، MIC سویه ها به جنتامایسین تعیین گردید و دیگر سویه‌های مقاوم در مقابل ۸ آنتی بیوتیک مختلف با روش دیسک دیفوژن آگار بررسی گردید.در این پژوهش، بررسی مولکولی مقاومت به جنتامایسین در سویه‌های مقاوم، با روش PCR صورت پذیرفت. نتایج به دست آمده به شرح زیر است: از ۵۰۰ نمونه مدفوع در ۷۶ (%۲/۱۵) نمونه انتروکوک مقاوم به سطح بالای جنتامایسینMIC500mg/mc جدا سازی گردید. که این گونه­ های جداسازی شده عبارت بودند، از۴۵ (%۹/۵۲) سویه انتروکوکوس فکالیس، ۲۹ (%۱/۳۸) سویه انتروکوکوس فاسیوم و۲ (۷/۲%) سویه انتروکوکوس گالیناروم بودند. از ۱۱ الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی مشاهده شده تمامی سویه ها دارای ژن مقاومتaac.(6)-aph(25) بودند.به عبارت دیگر ژن اصلی و شاخص ایجاد کننده مقاومت به جنتامایسینaac(6)-aph(2 5)شناخته شده است.(۱۶۰)
در انستیتو پاستور ایران، دکتر مهناز سیفی و دیگر همکاران (۱۳۸۷) مطالعات خود را بر روی کلونالیتی سویه‌های انتروکوکوس فکالیس و انتروکوکوس فاسیوم مقاوم به مقادیر بالای جنتامایسین جدا شده از فاضلاب های شهر تهران انجام دادند (۱۶۱). از آنجا که انتروکوک­ها جز فلور نرمال روده هستند پس یکی از روش­های بررسی جمعیت انتروکوکی، غربالگری فاضلابها از حیث وجود انتروکوک­ها می‌باشد. هدف از این مطالعه­ بررسی کلونالیتی در بین سویه‌های HLGR انتروکوکی جدا شده از فاضلاب های تهران بوده است و در این پژوهش و مطالعه از تعداد ۱۴۰ ایزوله از سه تصفیه خانه فاضلاب در مناطق مختلف شهر تهران در محدوده زمانی آذر ماه ۸۵ تا اردیبهشت ۸۶ بررسی انجام گرفت. تعیین جنس و گونه ایزوله­ها و ژن­های مقاومت به جنتامایسین توسط روش PCR وتست حساسیت آنتی بیوتیکی وMIC از روش استاندارد CLSI به انجام رسید و همچنین روش Biochemical finger printing (phptyping) باهدف تایپینگ سویه‌های HLGR بکار رفت و در کل نتایج زیر به دست آمد:
انتروکوکوس فکالیس ۲۶ و انتروکوکوس فاسیوم ۷۴ شایعترین گونه­ های جدا شده از نمونه­های فاضلاب بودند. بالاترین میزان مقاومت آنتی بیوتیکی در بین سویه‌های فاسیوم نسبت به اریترومایسین و در بین سویه‌های فکالیس نسبت به تتراساکلین دیده شد. حضور ژن aac(6)-Ie aph(2’ ۵)-Iaدر اکثریت ایزوله هایHLGRنشان دهنده انتشار وسیع این ژن درجمعیت انتروکوکی است. شیوع متنوع کلونال در جمعیت انتروکوک­های HLGR و چند مقاومتی در فاضلاب تهران نشان دهنده نقش احتمالی فاضلاب­ها در این سویه­ها در جامعه ها می باشند (۱۶۱).
در واحد آسیب شناسی بریتیش کلمبیا، کانادا دکتر Grabsch و همکارانش به شناسایی گونه­هاو الگوهای مقاومت آنتی بیوتیک انتروکوکی برروی بیماران عفونی میکروبی در سال ۱۹۹۱پرداختند. که در آن۱۴۰ ایزوله جداسازی شده که این ایزوله­ها با به کار گیری کارت GPI (سیستم های وتیک) و یک طرح بیوشیمیایی متعارفی مشخص گردید.در این تحقیق مشخص شدکه مقاومت به آمپی سیلین در۹/۲ ایزوله ها وجود داشته و هیچ تولید کننده بتالاکتامازی در این سویه ها وجود نداشته است.همچنین مقاومت به وانکومایسین مشاهده نشد، اما ۱/۱۲ ایزوله ها مقاومت بالا رابه جنتامایسین نشان دادند (۱۶۴).
در سال ۱۹۶۱ Grabsch به همراه دیگر همکارانش به مطالعه در رابطه با عفونت های انتروکوکی پرداخت. به دلیل اینکه انتروکوک ها به عوامل ضد میکروبی دیواره سلولی فعال هستند، درمان باکتریایی آنها وابسته است به این عوامل در ترکیب با آمینوگلیکوزید، و برای آندسته از نمونه هایی که مقاومت به آمینوگلیکوزیدها را نشان نمی دهند، تریپتومایسین یا جنتامایسین در ترکیب با پنیسیلین، آمپی سیلین یا وانکومایسین قابل استفاده می‌باشد.

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

و درمان برخی از عفونت­های جدی به دلیل مقاومت بالای باکتری به هر دوآنتی بیوتیک جنتامایسین واسترپتومایسین امکان پذیر نمی باشند.ودراین شرایط انتظار درمان با وانکومایسین و یا آمپی سیلین در این دسته از بیماران وجود نداشت. همچنین در بررسی عوامل ضد میکروبی نتایج زیر به دست آمد: از ۱۹۵ سویه (۶/۸۲) و از ۳۸ سویه (۱/۱۶) ایزوله ها به ترتیب به عنوان انتروکوکوس­های جداشده از مدفوع مشخص گردید که در کل ۲۷ نمونه (۲/۶۳) از انتروکوکوس های روده­ای به آمپی سیلین مقاوم بودند اما هیچ نمونه انتروکوک­هایی که از مدفوع جدا شده اند، به آمپی سیلین مقاوم نبود (۱۶۴).
در آزمایشگاه تحقیق بیماری های عفونی، در بخش بیماری های عفونی، در دانشگاه بارسلون دکتر Gavalda به همراه همکارانش مطالعه را بر روی کارآمدی آمپی سیلین در درمان اندوکاردیت که ناشی از انتروکوک های گوارشی است انجام دادند که مشخص شد که این دسته از انتروکوکهادارای مقاومت زیادی در مقابل آمینوگلیکوزیدها هستند.در این مطالعه به بررسی حیوانات مبتلا به اندوکاردیت پرداختندکه مشخص شد ۱۰۸ آلودگی ناشی ازانتروکوک هایی که از مدفوع جدا شده اند، می‌باشد.برای درمان در تعدادی از حیوانات به تنهایی ۲ میلی لیتر/گرم آمپی سیلین هر ۴ساعت استفاده شد.ودرتعدادی از داروی ترکیبی حاصله از۲ گرم سفتریاکسون به همراه ۲ میلی لیتر/گرم آمپیسیلین به مدت هر ۱۲ ساعت استفاده شد و نتایج بعد از ۴۸ ساعت به این صورت بود که نتایج بهبودی در حیواناتی که از هر دوداروی آمپیسیلین وسفتریاکسون استفاده میکردنددر مقایسه با حیواناتی که تنها آمپی­سیلین دریافت میکردند به طور مشخصی بالاتربود (۱۶۵).
در کانادا دکتر Marrowبه همراه همکارانش بر روی آزمایش حساسیت ایزوله های بالینی انتروکوکوس گوارشی وانتروکوکوس روده ای مطالعات خود راانجام دادند.که از ۱۰۳ ایزوله بالینی جداشده از انتروکوکوس روده ای که از سراسر کانادا جمع آوری شده بود در مقایسه میزان حساسیت انتروکوک ها در مقابل داروهای آمینوگلیکوزیدی ماننده جنتامایسین و استرپتومایسین پرداختند که در نهایت مشخص شد که از ۱۰۳ ایزوله جدا شده ۳۴ ایزوله مقاومت زیادی به جنتامایسین و۲۳ ایزوله مقاومت زیادی به استرپتومایسین دارند و در کل مشخص شد که برای درمان بهتر است از ترکیبی از هر دو دارو (جنتامایسین واسترپتومایسین) استفاده شود (۱۸۰).
در سال ۱۹۹۴بررسی بر روی ۵ مورد ازمقاومت های سطح بالای آمینوگلیکوزیدی درسپتی سمی انتروکوکی در بیمارستانی در سنگاپور انجام گرفت. در این مطالعه روی مقاومت سطح بالای آمینوگلیکوزیدهای: جنتامایسین، استرپتومایسین، وکانامایسین کار شد. همچنین بر روی خصوصیات کلینیکی و عوامل خطرساز در بیماران هم مطالعه ای انجام گرفت و در نهایت مشخص شد این عوامل مشابه با باکترمی انتروکوکی می باشند. در هر دو مورد مشخص شد مصرف بی رویه آنتی بیوتیک های آمینوگلیکوزیدی غیر اصولی منجر به ایجاد مقاومت های آنتی بیوتیکی در بیماران می شودکه این مقاومت ها منجر به شکل گیری مسمومیت های آمینوگلیکوزیدی هستند.ازاین رو باید مصرف این دسته از آنتی بیوتیک ها زیر نظر مستقیم پزشک معالج انجام پذیرد (۱۶۶).
در سال ۲۰۰۸ مطالعه ای بر روی ۱۹۸ گونه انتروکوک جدا شده ازنمونه های مدفوع ۱۶۷ بیمار بستری در کشور هند انجام گرفت. که در این مطالعه ۵/۲۱ % انتروکوکوس فکالیس،۷% انتروکوکوس آویوم ،۳.۵% انتروکوکوس رافینوس ،۰.۰۵% انتروکوکوس دورانس،۰.۰۵% انتروکوکوس هیرایی از نمونه ها شناسایی و جدا شد. همچنین ۱۱گونه از ۱۹۸ گونه دارای مقاومت به ونکومایسین و ۲۸ گونه مقاومت به جنتامایسین داشتند و۱۲ گونه مقاومت بالا به هر دو آنتی بیوتیک را نشان دادند. همچنین آزمایش ‌باروش دیسک دیفیوژن برای گونه های انتروکوکوک مشخص کرد که مقاومت به اریترومایسین رایج ترین نوع مقاومت بود که در ۵۳ (۲۷%) گونه ها پیدا شد. در حالیکه مقاومت به پنیسیلین در ۵۱(۲۶%) گونه،مقاومت به آمپی سیلین در ۳۷ (۱۹%) گونه،مقاومت به سیپروفلاکساسین در ۱۸(۹%) گونه، مقاومت به نورفلاکساسین در ۱۴ (۷%) گونه ومقاومت به نیتروفورانتویین تنها در۳ (۵/۱%) از گونه ها مشاهده شد. و همچنین آزمایش‌ها با روش تعیین Mic مشخص شد که ،یک مجموعه از ۱۳(۱۵%) ایزوله انتروکوکوس فاسیوم ۱۵(۱۷%) از گونه های انتروکوکوس فکالیس به شدت به استرپتومایسین مقاوم بودند. تمام ۸۵ ایزوله انتروکوکوس فاسیوم (۱۶%) وتمام ۹۰ ایزوله انتروکوکوس فکالیس (۱۳%)ها شدیدا نسبت به جنتامایسین مقاوم بودند. مقاومت های سطح بالا برای استرپتومایسین و جنتامایسین در ۸ (%۹) گونه از انتروکوکوس فاسیوم و(۴%) گونه از انتروکوکوس فکالیس کشف شد و گونه تولید بتالاکتاماز در ۱۹۸ گونه مشاهده نشد (۱۶۳).
درسال ۲۰۰۸ مطالعه ای بر روی آلودگی های انتروکوکی و میزان مقاومت آنتی بیوتیکی این دسته از آلودگی ها در بخش میکروب شناسی دهلی و دهلی نو توسط دکتر سیما سود وهمکارانش انجام گرفت. در این بررسی مشخص شد که دو گونه از انتروکوک ها عامل اکثر آلودگی های مجاری ادراری هستند که این دو گونه شامل انتروکوکوس فکالیس و انتروکوکوس فاسیوم می باشند واصلی ترین دلیل برای حضور بالای این باکتری ها در بیماران، به خصوص بیماران بستری در بیمارستان ها مقاومت بالای آنها به آنتی بیوتیک می‌باشد (۱۶۷).
عامل اصلی شکل گیری این مقاومت، مصرف بی رویه وغیرعلمی آنتی بیوتیک از یک سو و از سوی دیگر توانایی این باکتری ها به انتقال ژن های عامل مقاومت توسط پلاسمیدها از گونه ای به گونه دیگر می‌باشد. در این مطالعه به طور اختصاصی به بررسی مقاومت انتروکوکی به آنتی بیوتیک های آمینوگلیکوزیدی آمپی سیلین و ونکومایسین پرداخته شد و مشخص شد که مقاومت به آمپی سیلین توسط تولید بتالاکتاماز و مقاومت به ونکومایسین از طریق مقاومت گلیکوپپتیدی است.درنتیجه در این بررسی هم مشخص شد که باید از مصرف بی رویه و غیر اصولی آنتی بیوتیک پرهیز شود که این امر خود عاملی جهت کاهش مقاومت های آنتی بیوتیکی ودر نتیجه درمان مناسب می گردد (۱۶۴).
در سال ۲۰۰۸ بررسی توسط محمد امانه ای (Emaneini) و همکارانش در بیمارستان پارس روی مقاومت های آنتی بیوتیکی گلیکوپپتیدها، آمینوگلیکوزید وماکرولیدها در انتروکوکوس فکالیس انجام گرفت (۱۶۷). در این مطالعه بر روی ۳۲۶ نمونه انتروکوکوس فکالیس جدا شده از ایزوله های بیمارستانی کار شد ومیزان حساسیت آنها به آنتی بیوتیک های آمیکاسین، کانامایسین، استرپتومایسین، ونکومایسین، جنتامایسین، اریترومایسین و توبرامایسین بررسی شد و نتایجی به شرح زیر به دست آمد:

    1. ۳۲۶ نمونه شامل ۱۷۲ نمونه ادراری ،۶۰ نمونه خون ،۶۸ نمونه زخم ،و۲۶نمونه شامل دیگرسایر نمونه های بالینی بودند.
    1. ایزوله های جدا شده شامل ۲۱۰ انتروکوکوس فکالیس و۱۱۶انتروکوکوس فاسیم بودند.
    1. ژن های مقاومت AME در% ۶۳ ایزوله ها وerm در ۴۱% ایزوله ها و Van درتمامی نمونه ها مشاهده شد(۱۶۷).

در سال ۲۰۰۴ در بیمارستانی در کویت مطالعه ای بر روی خصوصیا ت مقاومت های آمینوگلیکوزیدی در رابطه با انتروکوک ها انجام گرفت.در این مطالعه به بررسی ۱۱۷ نمونه انتروکوکی که شامل ۱۰۹نمونه انتروکوکوس فکالیس و ۷ نمونه انتروکوکوس فاسیوم و ۱ نمونه انتروکوکوس کلسی فلاووس بود پرداخته شد.همچنین مقاومت های آنتی بیوتیکی این گونه ها بر روی آنتی بیوتیک های جنتامایسین، کانامایسین، آمیکاسین، توبرامایسین،توسط روش pulsed field انجام پذیرفت و نتایج زیر به دست آمد: از ایزوله های جدا شده ۵۵ ایزوله به جنتامایسین و۹۷ ایزوله به استرپتومایسین مقاوم بودند. ژن های مقاومت به استرپتومایسین aph(3)-IIIO در ۱۰۱ ایزوله و ژن ant(6)-Ia در ۸۵ نمونه مشاهده شد (۱۴۹).
فصل سوم
مواد و روش ها
مواد و روش­ها
۳-۱-ﻧﮕﻬﺪاری ﺳﻮﯾﻪ­ﻫﺎ:
ﺳﻮﯾﻪ اﺳﺘﺎﻧﺪارد و اﻧﺘﺮوکوکوس فکالیس وانتروکوکوس فاسیوم ﺟﺪا ﺷﺪه در اﺳﮑﯿﻢ ﻣﯿﻠﮏ ﺣﺎوی ۲۰ درصد ﮔﻠﯿﺴﺮول و در ﻓﺮﯾﺰرC0 ۲۰ ﻧﮕﻬﺪاری ﺷﺪﻧﺪ (۱۶۹).
۳-۲-ﻣﺤﯿﻂ ﻫﺎی ﮐﺸﺖ ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده
تمام محیط کشت های مورد استفاده در این پژوهش مربوط به شرکت Pronadisa بود.
ﺑﻼد آﮔﺎر ﺣﺎوی ۵% ﺧﻮن ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ
ﻣﻮﻟﺮﻫﯿﻨﺘﻮن ﺑﺮاث
ﻣﻮﻟﺮ ﻫﯿﻨﺘﻮن آﮔﺎر
ﺑﺎﯾﻞ اﺳﮑﻮﻟﯿﻦ آﮔﺎر
مولرهینتون آگارﺣﺎوی ۶.۵% ﻧﻤﮏ صفراوی
ﻣﺤﯿﻂ ﭘﺎﯾﻪ ﻗﻨﺪی ﺣﺎوی آراﺑﯿﻨﻮز،
۳-۳-لوازم و تجهیزات مورد استفاده
هود فیلتر دار یخچال معمولی و یخچال ۲۴ –
انکوباتور شیکر دار candel jar
اتوکلاو سانتریفوژ یخچال
ترازوی دیجیتال مایکروفر

موضوعات: بدون موضوع  لینک ثابت


فرم در حال بارگذاری ...