۱ – ۹ – ۶ مجموعه امام رضا (ع) در دوره افشاریه تا دوره قاجاریه
در دوره افشاریه شهر مشهد به­عنوان مقر حکومتی نادرشاه برگزیده شد، به­همین دلیل نادرشاه توجه ویژه­ای به­این شهرمبذول داشت. از جمله اقداماتی که در دوره سلطنت نادرشاه در حرم­ مطهر­ صورت پذیرفت، طلاکاری ایوان جنوبی صحن عتیق و ساخت سقاخانه طلا در وسط صحن عتیق است. مطابق با کتیبه­ای که به­ صورت قصیده شعری بر روی این ایوان قراردارد، مشخص می­ کند که ایوان مزبور، در بین سال­های ۱۱۴۵ تا ۱۱۴۸ طلاکاری شده است. در این کتیبه نام محمد ­علی­ ­بن ­سلیمان الرضوی به­سال ۱۱۴۵­ به­عنوان خوشنویس آمده است و همچنین نام محمد ­طاهر فرزند استاد مسیح­ شیرازی به­تاریخ ۱۱۴۶ در مصرع آخر قصیده ذکر شده است. (­اعتمادالسلطنه، بی­تا: ۱۲۱؛ ­کاویانیان، ۱۳۵۴: ۲۰۳ – ۲۰۲) گفته شده نادرشاه طلاهایی را که از هند به­غنیمت آورده را برای این کار استفاده کرده است. (­امام، ۱۳۴۸: ۱۹۶) سنگ­های کف بقعه حضرت نیز به­دستور نادرشاه از آذربایجان آورده شد و در این مکان نصب گردیده است. (­موسوی­مغانی، ۱۳۴۱: ۵۷، ­امام، ۱۳۴۸: ۴۷۱) در وسط صحن عتیق نیز سقاخانه­ی طلای نادری قرار دارد. (­اعتمادالسلطنه، بی­تا: ۱۲۹) این سقاخانه دارای گنبدی طلایی بوده و در بین مردم معروف به­سقاخانه اسماعیل طلا نیز می­باشد، که نام معمار آن­ را بر این سقاخانه نهاده­اند. (­عطاردی، ۱۳۷۱، ج۱: ۲۳۷) و عنوان شده این سقاخانه با کتیبه­ای طلاپوش شده از یادگاری­های نادرشاه افشار می­باشد. (­امام، ۱۳۴۸: ۴۷۱، ­شریعتی، ۱۳۶۳: ۲۴) دو کتیبه نیز در مسجد گوهرشاد موجود است که خبر از ترمیم آن در دوره افشاریه می­دهد، از جمله­کتیبه­ای­ که بر سر در یکی از غرفه­های سمت چپ جنوبی ایوان غربی مسجد است و کتیبه­ای دیگر بر سر در یکی از غرفه­های شمال­شرقی مسجد است که به­اهتمام اسحاق­ خان قرایی حاکم تربت حیدریه صورت گرفته است. در کتیبه دوم نام کربلایی ­ابراهیم­ کاشی­­پز­ مشهدی عنوان شده است. (­سیّدی و دیگران، ۱۳۸۶: ۶۱) به­گفته­ی اعتماد­السلطنه، پس از نادرشاه شکوه مشهد رو به­انحنا رفت. (­اعتماد السلطنه، بی­تا: ۲۳) برادر­زاده­ی نادرشاه، به نام علیقلی­­خان (­عادل­شاه) در مشهد به­سال ۱۱۶۰ ق، تاج­گذاری نمود. از جمله اقداماتی که انجام داد، موقوفه­هایی را به­آستان­قدس اضافه کرد و نخستین آیین­ نامه­ی خدمت در حرم مطهر را که به­طومار علی­شاهی معروف می­باشد را ترتیب داد. (­ولیان، ۱۳۵۶: ۳۸) اما در سال ۱۱۸۳­ق دوران حکومت شاهرخ فرزند رضا قلی­میرزا از نوادگان نادرشاه بود که در سال ۱۱۹۰ خزانه شاهرخ خالی شد و پسر وی نصرالله ­میرزا برای پرداخت سپاهیان خویش طلا و جواهرات حرم مطهر را از قندیل­ها و درب­ها جدا نمود و مقداری را فروخت، چندی را سکه زده و حقوق سپاه را با آن­ها پرداخت نمود. (­اعتماد السلطنه، بی­تا: ۲۳) به­گفته محمد­کاظم امام، نادر ­میرزا تنها قسمتی از خشت­های طلا را ربوده است. (­امام، ۱۳۴۸: ۴۲۵)

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

۱ – ۹ – ۷ مجموعه امام رضا (ع) در دوره قاجاریه
در این دوره، حوادث متعددی در مشهد به­وقوع پیوست، همچنین این شهر توسعه پیدا کرده و اماکن متبّرکه دیگری به­مجموعه زیارتی امام رضا (ع) اضافه گردید، از جمله می­توان احداث صحن نو، رواق دارالسعاده­، رواق دارالضیافه و مرمت­هایی که در رواق­ها و اماکن متبرکه حرم مطهر صورت گرفت را عنوان کرد. در ادامه مطالب روند اجمالی از احداث این اماکن عنوان شده است.
۱ – ۹ – ۷ – ۱ صحن نو
صحن نو که امروزه به­ صحن آزادی هم نامیده می­ شود، از بخش­های ساخته شده حرم در دوره قاجار محسوب می­گردد. گفته شده این صحن از ساخته­های فتحعلی شاه قاجار می­باشد.­ (­اعتمادالسلطنه، بی­تا: ۱۳۵) کاشی­کاری این صحن در زمان محمد شاه قاجار و به­اهتمام حاجی ­میرزا موسی­خان متولی­­ باشی انجام گرفته است. (­امام، ۱۳۴۸: ۴۸۲؛ ­کاویانیان، ۱۳۵۴: ۲۴۷) کتیبه­ای بر سر در ایوان جنوبی صحن نو موجود می­باشد که در آن ساخت ایوان در دوره فتحعلی­شاه قاجار و تزیین آن در دوره محمد ­شاه قاجارآمده است.­ (اعتمادالسلطنه، بی­تا: ۱۳۷) و گفته شده است که در احداث این صحن کوشش شده تا قرینه­ای برای صحن کهنه ایجاد گردد. (­شریعتی، ۱۳۶۳: ۲۴) صحن مزبور به­ صورت چهار ایوانی می­باشد.(­اعتمادالسلطنه، بی­تا: ۱۳۶؛ ­مؤتمن، ۱۳۴۰ج: ۵۷) قسمت بالای ازاره­ی ایوان و سر در غربی صحن نو تا سقف دارای مقرنس می­باشد در دوره ناصرالدین­ شاه قاجار (­مؤتمن، ۱۳۴۰­ج: ۵۹؛ ­امام، ۱۳۴۸: ۴۸۳) و دوران تولیت عضدالملک (­امام، ۱۳۴۸: ۴۸۳) طلاکاری گردیده است، به­همین منظور به­ایوان طلای ناصری ملقب گشته است. (­مؤتمن، ۱۳۴۰­ج: ­۵۹؛ ­امام، ۱۳۴۸: ۴۸۳) هزینه این طلاکاری از موقوفات پرداخت گردیده است. (­مولوی، ۱۳۸۸: ۶۵) ایوان مزبور دارای کتیبه­هایی از دوره قاجار می­باشد. دو کتیبه در پیشانی و دور ایوان می­باشد که در هر دوی آ­نها، تاریخ نصب کتیبه به­سال ۱۲۶۲ و نام کاتب آن محمد ­حسین­ الشهید ­المشهدی ذکر شده است. (­اعتمادالسلطنه، بی­تا: ۱۳۷-۱۳۶؛ مؤتمن، ۱۳۴۸: ۱۳۶) بنای آجری ایوان­ شرقی صحن نو نیز در زمان فتحعلی­شاه قاجار ایجاد گشته است. (رضوان، ۱۳۴۱: ۵۳) در ایوان شرقی صحن نو کتیبه­هایی به­رقم محمد­ حسین ­الشهید­المشهدی وجود دارد که شامل کتیبه­ی دور ایوان، متن سوره­ی والعصر و سوره­ی مبارکه القیامه به­سال­ ۱۲۷۰ق می­باشد. (­اعتمادالسلطنه، بی­تا: ۱۳۶) کتیبه­های دیگری نیز از این دوره در این ایوان نقش بسته است. کتیبه­هایی نیز به­رقم محمد­ حسین­ الشهید­المشهدی در ایوان جنوبی صحن نو از دوره قاجار مرقوم می­باشد. (­اعتمادالسلطنه، بی­تا: ۱۳۷؛ ­مؤتمن، ۱۳۴۰د: ۴۳) ایوان جنوبی صحن نو، معروف به­ایوان شربت­خانه و آشپزخانه نیز می­باشد. (­اعتمادالسلطنه، بی­تا: ۱۳۷) اما امروزه به­ایوان ساعت شهرت یافته است. (صحراگرد، ۱۳۹۰: ۴۵) کتیبه­ای در بالای ایوان جنوبی، به­تاریخ ۱۲۷۳ نقش بسته است. این کتیبه شامل متنی می­باشد که در آن احداث ایوان در زمان فتحعلی­شاه قاجار عنوان شده است و نام محمد­حسین­ شهید­المشهدی به­عنوان راقم کتیبه آمده است، همچنین در این کتیبه به­تزییناتی که در دوره محمد ­شاه قاجارصورت گرفته، اشاره شده است.
(­اعتمادالسلطنه، بی­تا: ۱۳۸ – ­۱۳۷) ایوان شمالی این صحن که مربوط به­دوره قاجار است، نیز دارای کتیبه­هایی از هنرمندان این دوره می­باشد، از جمله می­توان کتیبه­ی زرد ­رنگ (­مؤتمن، ۱۳۴۰د: ۴۴)­ که به­خط ثلث بر کاشی مرقوم می­باشد را عنوان کرد که در آن ساخت بنا در دوره ناصرالدین­شاه قاجار و تولیت مؤتمن­الملک میرزا­ سعید­ خان ­لازان­ و­ رقم احمد بن­ الشهید­المشهدی، به­سال ۱۲۵۹ آمده است.
(­اعتمادالسلطنه، بی­تا: ۱۳۸؛ مؤتمن، ۱۳۴۰د: ۴۴)
۱ – ۹ – ۷ – ۲ مدرسه علینقی ­میرزا
این مدرسه از بناهای ساخته شده در دوره قاجار می­باشد،­­که به دستور شاهزاده علینقی ­میرزا پسر فتحعلی ­شاه قاجار احداث شده است، پس از ساختمان صحن نو قسمتی از اراضی وقفی شاه ­عباس­ که بین صحن عتیق و صحن نو در قسمت پشت زاویه صحن نو بود، شکل قناسی را ایجاد کرده، به­همین منظور به­دستور علینقی­میرزا مدرسه­ای به­نام شاهزاده در این مکان ساخته شد. (­کاویانیان، ۱۳۵۴: ۱۹۴) گفته شده تاریخ دقیق این مدرسه مشخص نیست. (­خراسانی، ۱۳۴۸: ۶۷۰)
۱ – ۹ – ۷ – ۳ رواق­ها
ساخت رواق دارالسعاده مربوط به­دوره قاجار می­باشد و درباره آن عنوان شده است که در سال ۱۲۵۹ احداث شده و بانی­ آن الله­یار­خان آصف­الدوله (­امام، ۱۳۴۸: ۴۴۴) دایی محمد ­شاه قاجار، حاکم خراسان بوده است. (­مولوی، ۱۳۸۸: ۴۱) در این دوره با برداشتن پنجره فولاد مشبک که در دهانه­ی شرقی رواق حاتم­خانی بود، رواق پایین­­پا و دارالسعاده به­هم متصل شدند. (­کاویانیان، ۱۳۵۴: ۱۴۶؛ ­مولوی، ۱۳۸۸: ۴۱) آیینه­کاری دارالسعاده نیز در سال ۱۳۰۰­ق (­مؤتمن، ۱۳۴۰الف: ۳۸؛ ­کاویانیان، ۱۳۵۴: ۱۴۶) توسط علی­اصغر­خان امین­السلطنه انجام شده است. (­اعتمادالسلطنه، بی­تا: ۱۰۷؛ ­مؤتمن، ۱۳۴۰الف: ۳۸)­ کتیبه­هایی از دوره قاجار در این مکان موجود می­باشد. مانند کتیبه­های شعر که بر سنگ مرمر حک شده است.
(­کاویانیان، ۱۳۵۴: ۱۴۶) کتیبه حدیثی نیز به­خط ثلث و به­سال ۱۲۹۰ در این مکان موجود می­باشد. (­عطاردی، ۱۳۷۱، ج۱: ۱۹۰)
از دیگر رواق­های ساخته شده در این دوره، رواق دارالضیافه می­باشد. این رواق بعد از بنای صحن جدید ایجاد گردیده است و بین گنبد الله­ وردی­خان و قسمتی از بنای صحن جدید قرار دارد. (­مؤتمن، ۱۳۴۰ب: ۳۳) گفته شده این رواق در دوره ناصری به­سال ۱۲۶۴ق و به­اهتمام میرزا شفیع­ اعتمادالتولیه وزیر آستان­قدس در مقابل ایوان شرقی گنبد الله­ وردی­خان ساخته شده و هدف از ساخت آن، پر کردن فاصله­ی میان گنبد و صحن نو بوده است. (نعمتی، رزاقی، ۱۳۹۱: ۲۶) از جمله کتیبه­های موجود در این مکان کتیبه­ای در قسمت بالای درب دارالضیافه می­باشد که در آن نام احمد ­شاه قاجار و دوره وزارت میرزا­ محمد­ علی رضوی آمده است. (­مؤتمن، ۱۳۴۸: ۱۰۵)
در دوره قاجاریه، علاوه بر مکان­هایی که احداث آنها ذکر شد، ابنیه دیگری نیز مانند مسجدگوهرشاد، رواق دارالسیّاده، رواق دارالحفاظ، رواق توحید­خانه، ایوان­های صحن عتیق، مدرسه میرزا­ جعفر، گنبد حاتم­خانی، مدرسه سعدالدین و مدرسه ملاتاجی مورد مرمت قرار گرفته و بازسازی گردیدند، کتیبه­هایی که تواریخ مرمت آن­ها مربوط به­دوره قاجار می­باشد در این اماکن وجود دارد که حاکی از مرمت و ترمیم آن­ها در این دوره از تاریخ است.
۱ – ۹– ۸ مجموعه امام رضا (ع) در دوره پهلوی
در این دوره رواق­هایی در حرم مطهر احداث شد و مرمت­هایی نیز صورت­گرفت، ­از جمله می­توان احداث صحن موزه، ساخت عمارتی برای­کتابخانه، احداث رواق دارالاخلاص، دارالزهد، دارالسرور و دارالشرف را عنوان کرد. در ادامه مطالب روند اجمالی از احداث این اماکن عنوان شده است.
۱ – ۹ – ۸ – ۱ رواق­ها
از جمله رواق­های احداث شده در این دوره، رواق دارالاخلاص می­باشد. گفته شده در بین سال­های ۱۳۴۴ – ۱۳۴۲ (­مؤتمن، ۱۳۴۸: ۱۱۹) در دوره نیابت امیر عزیزی (­­مؤتمن، ۱۳۴۸: ۱۱۹؛ کاویانیان، ۱۳۵۴: ۱۱۸) راه­روی سقاخانه خراب گردیده و رواق دارالاخلاص در آنجا احداث شده است. (­­مؤتمن، ۱۳۴۸: ۱۱۹؛ کاویانیان، ۱۳۵۴: ۱۱۸؛ ­ولیان، ۱۳۵۶: ۸۸)­ این رواق، اکنون به­ صورت راه­روی سقاخانه استفاده می­گردد و بین دالسیّاده و دارالولایه قرار گرفته است، در گذشته این رواق به­مسجد زنانه معروف بوده است. (­عطاردی، ۱۳۸۱، ج۱: ۱۰۵) کف رواق دارای سنگ مرمر لیمویی رنگ است. (­مؤتمن، ۱۳۴۸: ۱۱۹؛ ولیان، ۱۳۵۶: ۸۸) کتیبه­هایی به­رقم محمد ­حسن رضوان در این مکان نقش بسته است. یکی از این کتیبه­ها، بر بالای ازاره رواق می­باشد که شامل سوره مبارکه مزمل، با خط ثلث سفید رنگ بر کاشی معرق در زمینه لاجوردی است. ­(­مؤتمن، ۱۳۴۸: ۱۱۹؛ عالم­زاده، ۱۳۷۲: ۴۱) و دارای تاریخ ۱۳۸۶­ق است. (­مؤتمن، ۱۳۴۸: ۱۱۹) و دیگری نیز که بر بالای ازاره نصب است، شامل ­آیه­الکرسی به­خط ثلث و به­سال ۱۳۸۷ق می­باشد. ­(­عطاردی، ۱۳۷۱، ج۱: ۱۵۲)
رواق دارالزهد نیز از دیگر رواق­های احداثی این دوره می باشد. این رواق بین سال­های ۱۳۵۰ – ۱۳۵۲­ش ساخته شده است. (­عطاردی، ۱۳۷۱، ج۱: ۱۷۸؛ ­­عالم­زاده، ۱۳۷۲: ۳۶) کف این رواق پوشیده از سنگ مرمر الوان بوده و دارای تزیینات آیینه­کاری در قسمت بالای ازاره­ها و سقف می­باشد. (­مؤتمن، ۱۳۴۸: ۱۵۰؛ ­عطاردی، ۱۳۷۱، ج۱: ۱۷۸؛ ­عالم­زاده، ۱۳۷۲: ۳۶) از این رواق علاوه بر عبادت زایران، برای مراسم وعظ و سخنرانی نیز استفاده می­شده است. (مؤتمن، ۱۳۴۸: ۱۵۰؛ ­الله­وردیان­­طوسی، ۱۳۷۱: ۵۰؛ عالم­زاده، ۱۳۷۲: ۳۶)­ در هیچ قسمت این رواق­کتیبه­ای وجود ندارد. (­مؤتمن، ۱۳۴۸: ۱۵۰؛ ­عالم­زاده، ۱۳۷۲: ۳۴)
رواق دارالسرور نیز در دوره پهلوی ایجاد گردیده است. این رواق بین سال­های ۱۳۳۸ – ۱۳۳۴ (­عطاردی، ۱۳۷۱، ج۱: ۱۷۹) در زمان نیابت دکتر سّید فخرالدین شادمان ساخته شده است. ­(­ولیان، ۲۵۳۶: ۹۶؛ عطاردی، ۱۳۷۱، ج۱: ۱۷۹) این رواق دارای تزیینات آیینه­کاری در سقف و ازاره­هایی پوشیده از سنگ می­باشد. (­ولیان، ۱۳۵۶: ۹۶؛ عالم­زاده، ۱۳۷۲: ۳۵؛ ­عطاردی، ۱۳۸۱، ج۱: ۱۰۷)­کتیبه­ای در قسمت انتهایی و زیر کفش­داری وجود دارد که شامل سوره مبارکه هل­اتی و به­خط ثلث می­باشد که بر آیینه و در زمینه لاجورد کار شده است و در بالای در ورودی در طرفین درب،آیاتی از قرآن به­همراه نام خادم محمد مهران آورده شده است. (­عطاردی، ۱۳۷۱، ج۱: ۱۷۹)
رواق دارالشرف نیز از جمله رواق­های ایجاد شده در دوره پهلوی می­باشد. این رواق در شمال­غربی حرم قرار گرفته است. (­عالم­زاده، ۱۳۷۲: ۴۰) در گذشته به­ صورت رواق نبوده، در سال ۱۳۴۳ تغییراتی در آن ایجاد شده و نام آن به­دارالشّرف تغییر کرده است. (­عالم­زاده، ۱۳۷۲: ۴۰؛ ­نعمتی، رزاقی، ۱۳۹۱: ۲۹) کتیبه­ای از دوره پهلوی به­تاریخ کتابت ۱۳۸۶ ق به­خط ثلث و قلم محمد ­حسن رضوان، در بالای ازاره­های این مکان وجود دارد که شامل سوره مبارکه ­یا ایها المدثر می­باشد. (­عالم­زاده، ۱۳۷۲: ۴۰؛ عطاردی، ۱۳۷۱، ج۱: ۱۵۲)
رواق دارالفیض نیز در دوره پهلوی ایجاد گردیده است. این رواق در پشت سر حضرت واقع شده است. (­عالم­زاده، ۱۳۷۲: ۳۰) و مخصوص تشرف بانوان می­باشد. (­عالم­زاده، ۱۳۷۲: ۳۰؛ ­مشهدی­محمدی، ۱۳۸۳: ۱۷۳) گفته شده که مرمت اساسی در سقف و پایه­ های رواق مسجد ریاض، مسجد زنانه و قسمتی از محل صفه شاه طهماسبی صورت پذیرفت. (­مؤتمن، ۱۳۴۸: ۹۲؛ ­عطاردی، ۱۳۷۱، ج۱: ۱۹۹) در سال ۱۳۴۷ رواق دارالفیض در این مکان ساخته شد. (­مؤتمن، ۱۳۴۸: ۹۲؛ ­عطاردی، ۱۳۷۱، ج۱: ۱۹۹؛ ­مولوی، ۱۳۸۸: ۴۳) در حاشیه در ورودی به­حرم­مطهر کتیبه­ای از آیات قرآن نقش بسته است. همچنین کتیبه­ای زیبا به­خط ثلث در زمینه لاجوردی وجود دارد که تاریخ هر دو کتیبه ۱۳۸۸­ق می­باشد. (­عطاردی، ۱۳۷۱، ج۱: ۲۰۰) کتیبه­ای به­خط محمد حسن رضوان، بین رواق­های دارالشکر و دارالفیض وجود دارد که شامل سوره بقره می­باشد. کتیبه­ی دیگری که به­ساخت رواق در سال ۱۳۴۷ اشاره دارد، به­خط نستعلیق سفیدرنگ و بر زمینه لاجوردی بر دیوار قسمت شرق رواق نصب گردیده است. (­مؤتمن، ۱۳۴۸: ۹۴)
رواق شیخ بهاء­الدین عاملی نیز در دوره پهلوی ایجاد گردیده است. این رواق در سال ۱۳۲۳­ش پایان یافته است و در اصل مقبره شیخ بهاء­الدین عاملی بوده که چند سال بعد به­عنوان رواق مورد استفاده قرار گرفته است. (­عطاردی، ۱۳۸۱، ج۱: ۱۰۹) وجه تسمیه این رواق، به­خاطر مدفون بودن این شخصیت در این مکان می­باشد. (­مشهدی­محمدی، ۱۳۸۳: ۱۶۶) گفته شده رواق مذکور در دوره محمدرضا پهلوی و نیابت علی­منصور استاندار خراسان آراسته و ساخته شده است. (­مؤتمن، ۱۳۴۸: ۱۵۲) ) کتیبه­ای سنگی در این مکان وجود دارد که به­خط ثلث می­باشد و شرح حال شیخ بهایی را شامل می­ شود. (­عطاردی، ۱۳۷۱، ج۱: ۱۷۸؛ ­عالم­زاده، ۱۳۷۲: ۳۷)­ این­کتیبه رقم صنیع­التولیه کتیبه­نویس­ آستانه بوده و بر بالای دیوار سه ضلع آرامگاه، در زیر طاق نصب شده است که تاریخ ۱۳۲۴­ش را شامل می­ شود. (­نعمتی، رزاقی، ۱۳۹۱: ۲۵) کتیبه­هایی در این مکان به­قلم محمد­ حسن رضوان نقش بسته است. نمونه ­ای از آن شامل سوره مبارکه توحید می­باشد که با رنگ زرد در این مکان دیده می­ شود و کتیبه­ای دیگر، داخل عمق سردر رواق نصب می­باشد که شامل آیاتی از سوره اعراف به­خط ثلث و سفید رنگ بر زمینه لاجوردی می­باشد. (­مؤتمن، ۱۳۴۸: ۱۵۱)
رواق دارالعزه نیز از جمله اماکنی است که در دوره پهلوی ایجاد گردیده است. در گذشته بنایی به­نام آسایشگاه پاسداران و پاسبانان آستان­قدس وجود داشت که داخل محوطه تشریفات (­مدرسه علینقی میرزا­) واقع بود و به­اهتمام امیر عزیزی به­دارالعزه تبدیل شد. (­رضوان، ۱۳۴۲: ۶۵؛ ­مؤتمن، ۱۳۴۸: ۱۰۸)­ این بنا در بین سال­های ۱۳۴۴ – ۱۳۴۲ به­این مکان مبدل شده است. (­مؤتمن، ۱۳۴۸: ۱۰۸) به­دستور امیر عزیزی کاشی­کاری و آیینه­کاری­های آن انجام شد (­مؤتمن، ۱۳۴۸: ۱۰۸؛ کاویانیان، ۱۳۵۴: ۱۹۸) و بقیه اقدامات در سال ۱۳۴۶ به­اهتمام باقر پیرنیا صورت پذیرفت. (­مؤتمن، ۱۳۴۸: ۱۰۸) گفته شده به­تناسب اسم این نایب­التولیه یعنی امیر عزیزی نام دارالعزه ­را بر این رواق نهادند. (­مشهدی­محمدی، ۱۳۸۳: ۱۷۳)
رواق دارالذکر نیز از جمله اماکنی است که در دوره پهلوی ایجاد گردیده است. در بین سال­های ۱۳۴۴- ۱۳۴۲ (­مؤتمن، ۱۳۴۸: ۱۰۸؛ عالم­زاده، ۱۳۷۲: ۳۵)­ تعمیرات اساسی در مدرسه سابق علینقی­ میرزا به­اهتمام امیر عزیزی صورت گرفت و رواق مذکور ایجاد شد. (­مؤتمن، ۱۳۴۸: ۱۰۸؛ ­کاویانیان، ۱۳۵۴: ۱۹۸) این تعمیرات که از سال­های ۱۳۴۳ شروع شد، تا سال ۱۳۴۶ ادامه داشت. در این سال نیز کاشی­کاری­های معرق آن به­پایان رسید. (­کاویانیان، ۱۳۵۴: ۱۹۸) کاشی­کاری و آیینه­کاری آن در بین سال­های ۱۳۴۴ – ۱۳۴۲ به­دستور امیر عزیزی و بقیه اقدامات در سال ۱۳۴۶ توسط باقر پیر­نیا صورت پذیرفت. (­مؤتمن، ۱۳۴۸: ۱۰۸) این رواق محل عبادت آقایان می­باشد. (­عالم­زاده، ۱۳۷۲: ۳۶­) در آن کتیبه­هایی به­تاریخ ۱۳۸۷­ق می­باشد که شامل آیات شریفه و سخنانی از امام رضا (ع) است. (­عطاردی، ۱۳۷۱، ج۲: ۱۷۶)
رواق دارالعباده نیز در سال ۱۳۵۳، به­دستور دکتر ولیان تولیت آستانه و استاندار خراسان ساخته شد. (­مؤتمن، ۱۳۴۸: ۱۵۰) این رواق در شرق رواق شیخ بهایی و در شمال صحن امام رضا (­ع) واقع می­باشد و محل عبادت بانوان است. (­الله­وردیان­ طوسی، ۱۳۷۱: ۵۰) کف این رواق پوشیده از سنگ مرمر می­باشد و بالای ازاره آن تا سقف آیینه­کاری شده است. (­مؤتمن، ۱۳۴۸: ۱۵۰؛ الله­ وردیان ­طوسی، ۱۳۷۱: ۵۰؛ عطاردی، ۱۳۸۱، ج۱: ۱۰۹)
رواق دارالشکر نیز در بین سال­های ۱۳۴۴ – ۱۳۴۲ به­اهتمام امیر­عزیزی برای تسهیل در رفت و آمد زایرین، قسمتی از محل قرآن­خانه سابق و قسمتی از راهرویی از مسجد بالاسر که به توحید­خانه راه داشت تبدیل به رواق دارالشکّر گردید. (­مؤتمن، ۱۳۴۸: ۱۱۷) کف رواق پوشیده از سنگ مرمر محلات قم می­باشد. (­مؤتمن، ۱۳۴۸: ۱۱۷؛ عطاردی، ۱۳۷۱، ج۱: ۱۴۶) و­ ازاره رواق تا زیر سقف آیینه­کاری شده است. (­مؤتمن، ۱۳۴۸: ۱۱۷؛ ­عالم­زاده، ۱۳۷۲: ۳۲؛ عطاردی، ۱۳۷۱، ج۱: ۱۴۶) در بالای ازاره کتیبه­ای شامل سوره مبارکه عمّ، به­خط ثلث وجود دارد. (­عالم­زاده، ۱۳۷۲: ۳۲) در قسمت سمت راست درب، ترنجی است که کتیبه­ی آن اشاره به­ساخت رواق در دوره پهلوی دارد و ترنجی در سمت چپ درب قرار گرفته است که شامل حدیث بوده و به­رقم حبیب­الله فضایلی و عمل صنیع­زاده می­باشد. (­مؤتمن، ۱۳۴۸: ۱۱۸) کتیبه­ای به­سال ۱۳۸۶­ق به­خط ثلث جلی و رقم محمد­ حسن رضوان بر بالای ازاره رواق نصب می­باشد. کتیبه­های دیگری نیز شامل آیات قرآن به­خط ثلث جلی و کوفی تزیینی بر زمینه لاجوردی تیره و رنگ سفید و اخرایی در زیر طاق­های سه ضلع رواق نصب می­باشد. (نعمتی، رزاقی، ۱۳۹۱: ۲۸)
۱ – ۹ – ۸ – ۲ کتابخانه آستان­قدس
تلاش برای ساخت بنایی مستقل جهت کتابخانه از دوره رضاخان شروع شد. (مؤتمن، ۱۳۴۸: ۱۴۲؛ مولوی، ۱۳۸۸: ۴۶) ساختمان کتابخانه از سال ۱۳۱۶، در دوره نیابت آقای پاکروان آغاز گردید. (مؤتمن، ۱۳۴۸: ۱۴۲) بنای کتابخانه در زمین­هایی که در سال ۱۳۵۴ تخریب گردید احداث شد. (­عطاردی، ۱۳۸۱، ج۱: ۱۲۳) گفته شده در سال ۱۳۵۶ سنگ اساسی آن گذارده شده و به­جای مدارس مندرس متصل به­صحن نو مانند مدرسه پایین­پا و زمین­های خریداری شده این کتابخانه احداث گردید. (­اوکتایی، ۱۳۴۰: ۴۲) این کتابخانه تا شهریور­۱۳۲۰ در دست ساخت بود اما قسمت عمده آن در مهر­۱۳۲۳­ به­جایگاه جدید که در جنوب صحن نو و شرق مسجد گوهرشاد بود منتقل گردید. (­اوکتایی،۱۳۴۰: ۴۲) بنای کتابخانه که بخشی از موزه می­باشد، در سال ۱۳۲۴ و دوره تولیت علی منصور خاتمه یافت. (­مؤتمن، ۱۳۴۸: ۱۴۳)
۱ – ۹ – ۸ – ۳ موزه و صحن موزه
ساختمان صحن موزه در سال ۱۳۱۶­ش به­دستور رضاخان ساخته شد. (مؤتمن، ۱۳۴۸­: ۱۴۳؛ عطاردی، ۱۳۷۱، ج۱: ۲۶۰) در دوره محمد­رضا پهلوی ساختمان آن به­اتمام رسید و افتتاح آن در سال ۱۳۲۴­ش صورت­­ پذیرفت.­ (مؤتمن،۱۳۴۸: ۱۴۳؛ عالم­زاده،۱۳۷۲: ۷۲) تزیینات و­کاشیکاری­های آن در­ دوره محمدرضا پهلوی انجام­گرفت. (عطاردی، ۱۳۷۱، ج۱: ۲۶۰) سه حوض آب برای زیبایی نیز در این صحن ایجادگردید. (مؤتمن، ۱۳۴۸: ۱۴۳) از نمونه کتیبه­های این صحن می­توان کتیبه­ی سر در موزه در پشت ایوان شرقی مسجد گوهرشاد را عنوان کرد که به­رقم محمد­ حسن رضوان در سال ۱۳۷۲­ق می­باشد و شامل سوره مبارکه قرآن است. اطراف کتیبه اسماءالله و اسامی چهارده معصوم داخل ترنج و نقوش زیبا نقش بسته است،­ تمام سردر با کاشی­های معرق زیبا تزیین شده است. همچنین داخل غرفه سمت شمال سردر، سوره مبارکه قدر و داخل غرفه سمت جنوب سوره مبارکه نصر، در زمینه کاشی لاجوردی و با ثلث زرد رنگ، به­سال ۱۳۷۰­ق بر کاشی­های معرق رقم خورده است. کتیبه­هایی از محمد ­حسن رضوان به­سال ۱۳۴۸ بر دیوار شرقی موزه نقش بسته است که شامل سخنانی از امام رضا (ع) می­باشد. (مؤتمن، ۱۳۴۸: ۱۴۴ – ۱۴۳؛ عطاردی، ۱۳۷۱، ج۱: ۲۲۶) و کتیبه دیگری نیز در همین مکان وجود دارد که به­ساخت موزه و اتمام آن در دوره محمد رضا پهلوی اشاره دارد. (مؤتمن، ۱۳۴۸ : ۱۴۴ – ۱۴۳)
از جمله اقدامات دیگری­که در این دوره صورت پذیرفت، انجام مرمت و بازسازی­هایی در رواق­های توحیدخانه، دارالحفاظ، دارالضیافه، دارالسعاده، گنبد ­­الله­ وردی­خان، گنبد ­حاتم­ خانی، دارالسلام، دارالسیّاده، مسجد گوهرشاد، مسجد بالاسر، صحن عتیق و صحن نو بود.
۱ – ۹– ۹ مجموعه امام رضا (ع) در دوره انقلاب اسلامی
در دوره انقلاب اسلامی، مشهد مقدس توسعه زیادی یافت و در حوزه اماکن متبرکه فضاهای زیادی در اختیار زایرین قرار گرفت، حرم مطهر توسعه یافته و صحن­های زیادی در آن ساخته شد. از جمله اقداماتی که می­توان در این دوره عنوان کرد، احداث صحن جمهوری ­اسلامی، قدس، جامع ­رضوی، غدیر، کوثر و هدایت می­باشد. همچنین احداث دانشگاه علوم­ اسلامی، گسترش کتابخانه آستان قدس­رضوی و تعمیراتی در رواق­ها و مدارس داخل این مجموعه از جمله مدرسه میرزا­ جعفر و پریزاد صورت گرفت.
۱ – ۹ – ۹ – ۱ صحن­ها
صحن جمهوری اسلامی از اماکن احداثی در دوره انقلاب اسلامی می­باشد. این صحن که پس از انقلاب اسلامی ایران ساخته شد، یکی از بزرگترین صحن­های حرم مطهر است و معماری آن مشابه صحن عتیق می­باشد. (عالم­زاده، ۱۳۷۲: ۶۰) این صحن به­ صورت چهار ایوانی می­باشد، ایوان شرقی آن طلاکاری شده و کنار ایوان طلای شرقی صحن، پنجره ای از برنز نصب گردیده است. (عالم­زاده، ۱۳۷۲: ۶۰؛ ­عطاردی، ۱۳۷۱، ج۱: ۲۸۳­، ۲۸۲) سقاخانه­ای در این صحن موجود می­باشد­ که در هر ضلع گنبد سقا­خانه کتیبه­هایی از سوره اخلاص وجود دارد. مدرسه قدیمی دودر در حاشیه­ این صحن قرار گرفته که امروزه به­عنوان دارالقرآن­کریم از آن استفاده می­ شود. در دو سوی طاق ایوان کتیبه و فلزکاری­های معاصر وجود دارد، اکثر­کتیبه­های این صحن به خط سیّد ­محمد­ حسینی موحد رقم خورده است. (­نعمتی، رزاقی، ۱۳۹۱: ۴۶) در سمت چپ ایوان شرقی، پنجره مشبکی وجود دارد (­مشهدی­محمدی، ۱۳۸۳: ۱۳۵؛ عالم­زاده، ۱۳۷۲: ۶۰) که در بالای آن سوره طه و در زیر آن سوره کوثر و دورتا دور پنجره سوره شمس با خط ثلث و رقم موحد کتابت شده است. (­مشهدی­محمدی، ۱۳۸۳: ۱۳۵) در قسمت بالای ایوان شرقی صحن، سوره مبارکه اخلاص و­ نصر به خط کوفی وجود دارد و دور تا دور ایوان اسماء­الله در چند ضلعی­های منتظم نقش بسته است. آیاتی از سوره آل­عمران، سوره طه، کوثر، ممتحنه و در سمت راست ایوان بر غرفه­هایی سوره­ «والسماء­الطارق» به رقم موحد و خط ثلث تکرار شده است. (­مشهدی­محمدی، ۱۳۸۳: ۱۳۵ – ۱۳۴) کتیبه­ای طلایی در ایوان شرقی این صحن به­خط ثلث و بر کاشی معرق وجود دارد که شامل حدیث سلسه الذهب بوده و کتیبه دیگری نیز به­خط جلی و رقم موحد در ایوان شرقی وجود دارد. (­نعمتی، رزاقی، ۱۳۹۱: ۴۶) و نیز در لچک ایوان نقش دو سیمرغ دیده می­ شود. (­مشهدی­محمدی، ۱۳۸۳: ۱۳۵) در ایوان غربی صحن جمهوری­اسلامی، دو راهرو وجود دارد که در دورتا دور یکی از آنها سوره اللیل و کلمات الملک­لله به­سال ۱۴۱۶­ق و رقم موحد با خط کوفی نگاشته شده است و در بالای ورودی دیگر سوره الأعلی و کلمه الملک­لله به­خط کوفی دیده می­ شود. (­مشهدی­محمدی، ۱۳۸۳: ۱۳۶)
صحن قدس نیز از اماکن احداثی در دوره انقلاب اسلامی می­باشد. این صحن نیز از بناهایی است که پس از انقلاب اسلامی ساخته شده­ است. گفته شده این بنا با الهام از مقاومت مردم فلسطین بنا گردیده است (مشهدی­محمدی، ۱۳۸۳: ۱۲۴) و با نمادی از مسجد­الاقصی در وسط صحن و به­ صورت چهارایوانی احداث شده است. (مشهدی­محمدی، ۱۳۸۳: ۱۲۴؛ عالم­زاده، ۱۳۷۲: ۵۸) صحن قدس، مربع شکل و چهار­ ایوانی بنا گردیده و ایوان قبله­ی آن بزرگتر می­باشد. (­عطاردی، ۱۳۷۱، ج۱: ۲۸۱؛ ­نعمتی، رزاقی، ۱۳۹۱: ۴۶) دور تا دور گنبد سقاخانه آن سوره اسری و در قسمت پایین گنبد سوره یس، نقش بسته است. (مشهدی­محمدی، ۱۳۸۳: ۱۲۴) این صحن کوچک­ترین صحن در اماکن مقدسه به­شمار می­رود. (عطاردی، ۱۳۸۱، ج۱: ۱۲۰) در حاشیه ایوان­شرقی این صحن، سوره مبارکه مجادله به­خط ثلث و رقم حبیب ­الله فضایلی نقش بسته است. (عطاردی، ۱۳۷۱، ج۱: ۲۸۱؛ ­مشهدی­محمدی، ۱۳۸۳: ۱۲۵؛ ­نعمتی، رزاقی، ۱۳۹۱: ۴۷) تاریخ کتیبه ۱۴۱۶­ق رقم خورده است. (­مشهدی­محمدی، ۱۳۸۳: ۱۲۵) کتیبه­های دیگری به­تاریخ ۱۴۱۶ و ۱۴۱۵­ق سفید رنگ و بر زمینه لاجوردی در محراب صحن و اطراف ایوان وجود دارد. (­نعمتی، رزاقی، ۱۳۹۱: ۴۷) در ایوان غربی صحن و خلاف جهت عقربه­های ساعت احادیثی از ائمه معصومین و سوره­های قرآن وجود دارد، دور­تا­دور قاب ایوان اسماء­الله به­رقم موحد به­تاریخ ۱۴۱۸­ق نقش بسته است. (مشهدی­محمدی، ۱۳۸۳: ۱۲۸ – ۱۲۶) در ایوان شمالی صحن، اسماء­الله دور تا دور ایوان و سوره مبارکه جمعه و سوره قدر به­خط کوفی و رقم موحد وجود دارد. (مشهدی­محمدی، ۱۳۸۳: ۱۲۵) در طاق­­نمای میان ایوان کتیبه­ای به­خط نستعلیق بر سنگ مرمر و تاریخ ۱۳۷۰­ش وجود دارد که در قسمت بالای آن مقرنس­کاری زیبایی شده است. (­نعمتی، رزاقی، ۱۳۹۱: ۴۷) ایوان جنوبی صحن دارای یک محراب و گنبد دوار می­باشد که دور تا دور گنبد شهادتین به­خط ثلث، همراه با طرح­های اسلیمی نقش بسته است و سوره مبارکه جمعه به­خط کوفی و رقم­ موحد در این ایوان وجود دارد. بر پیشانی ایوان سوره قدر به­خط کوفی و اسماءالله در طرح­های شمسه­ای دیده می­ شود. محرابی که دور تا دور آن سوره نور به­خط ثلث و رقم موحد به­سال ۱۴۱۵­ق نقش بسته است نیز به­چشم می­خورد. نقش دو طاووس قرینه در قوس دهانه ایوان می­باشد که دور قوس کلمه لااله­الا­الله، نقش بسته است. (­مشهدی­محمدی، ۱۳۸۳: ۱۲۴)
صحن امام خمینی نیز یکی دیگر از بناهایی است که پس از انقلاب اسلامی در حرم­مطهر ساخته شده است، در­باره وجه تسمیه این صحن گفته شده به­سبب احترام و سپاس به­ بنیان­گذار جمهوری اسلامی این صحن به­نام ایشان نام­گذاری شده است. (­مشهدی­محمدی، ۱۳۸۳: ۱۲۹) ساخت این صحن در سال ۱۳۸۱­ش و در محل صحن امام شروع شد. (نعمتی، رزاقی، ۱۳۹۱: ۲۶) محرابی در این صحن موجود است که شامل تزییناتی­ از­ کاشی­های­ معرق (­عالم­زاده، ۱۳۷۲: ۵۶؛ مشهدی­محمدی، ۱۳۸۳: ۱۲۹) مزین به­اسماء­الله می­باشد و سوره­های کوثر و نصر در آن کتابت شده است. (مشهدی­محمدی، ۱۳۸۳: ۱۲۹) کتیبه­هایی در این رواق وجود دارد که شامل آیاتی از سوره قدر و سوره فتح، در قسمت بالای درب ورودی از سمت مسجد گوهرشاد است­. کتیبه­ای به­خط محمد­ حسن­ رضوان شامل آیاتی از سوره حشر، به­تاریخ ۱۳۷۹­ق، بر دیوار شبستان رقم خورده است. کتیبه دیگری از همین هنرمند به­سال ۱۴۰۵­ق، بر دیوار شمال­شرقی صحن نقش بسته است. نقش دو­ اژدها و یک طاووس نیز بر کاشی­های ­معرق به­تصویر درآمده است و ۱۱۶ کلمه از اسماءالله بر چند ضلعی­های منتظم این صحن وجود دارد. (­مشهدی­محمدی، ۱۳۸۳: ۱۲۹ – ۱۳۰)
صحن جامع رضوی نیز از اماکن دیگر احداثی در این دوره می­باشد. این صحن جنوبی­ترین و بزرگ­ترین صحن از مجموعه زیارتی امام رضا (ع) می­باشدکه دارای سه ایوان بوده و ایوان­جنوبی آن بسیار عظیم می­باشد. سنگ­فرش­هایی از سنگ الوان خلج و گرانیت در کف صحن، سنگ گرانیت تیره برای ازاره­ها و کاشی­ معرق در بالای ازاره­ها وجود دارد. کتیبه­هایی به­خط ثلث جلی همراه با نقوش گیاهی و هندسی وجود دارد که به­رقم ناصر ­یعقوبی می­باشد، این کتیبه­ها به­ صورت دو طبقه با رنگ سفید بر زمینه لاجوردی است و­ کتیبه­ای دیگر شامل آیاتی از قرآن به­تاریخ ۱۴۳۱­ق و به­قلم محمد حسین موحد در پیشانی و داخل صحن نصب می­باشد. (­نعمتی، رزاقی، ۱۳۹۱: ۴۷)
صحن غدیر نیز از بناهای ساخته شده در دوره انقلاب اسلامی می­باشد که در شمال­غربی صحن جامع و غرب صحن جمهوری اسلامی قرار دارد، کف و ازاره آن پوشیده از سنگ مرمر و گرانیت و طاق آن دارای کاشی ­معرق می­باشد. شکل کلی صحن به­ صورت یک چهار ضلعی ساده بوده و دارای کتیبه­هایی می­باشد، کتیبه­ای در پیشانی طاق به­خط ثلث و سفید­ رنگ بر زمینه لاجوردی نصب می­باشد، ایوان کوچکی در جنوب صحن وجود دارد که اطراف آن دارای کتیبه­ای به­رقم ناصر یعقوبی و خط ثلث جلی می­باشد. (­نعمتی، رزاقی، ۱۳۹۱: ۴۷)
صحن­کوثر ­نیز از اماکن ساخته شده در این دوره می باشد که در شرقی­ترین قسمت مجموعه زیارتی امام رضا (ع) قرار گرفته که به­ صورت یک ایوانی ساخته شده و دارای طراحی بسیار ساده­ای می­باشد،کف و ازاره این بنا سنگ است و دارای تزییناتی از کاشی­معرق در نمای طاق­ها می­باشد، کتیبه­هایی در دور و پیشانی ایوان آن وجود دارد که شامل آیاتی از قرآن به­تاریخ ۱۴۲۸ و ۱۴۲۷ق و رقم موحد می­باشد. (­نعمتی، رزاقی، ۱۳۹۱: ۴۷)
صحن هدایت نیز در این دوره و شمال­شرقی مجموعه امام رضا (ع) واقع می­باشد، بخش شمالی صحن فاقد دیوار بوده، کف و ازاره­های آن سنگ و دارای طاق ­نمایی از کاشی ­معرق می­باشد. (­نعمتی، رزاقی، ۱۳۹۱: ۴۷) کتیبه­هایی به­خط ثلث جلی و سفید رنگ بر زمینه آبی لاجوردی در این مکان وجود دارد و کتیبه­هایی لوحی شکل به­خط ثلث و کوفی بنایی در این صحن نقش بسته است.
صحن موزه از دیگر صحن­هایی است که قبل از انقلاب اسلامی فقط برای تشریفات کاربرد داشت و مردم داخل آن راه نداشتند، پس از انقلاب نرده­های صحن برداشته شد و به­جای آن دیوار قرار گرفت تا رفت و آمد زوار صورت پذیرد و به­­آن یک سقاخانه و چهار حوض کوچک نیز اضافه گردید. (عطاردی، ۱۳۷۱، ج۱: ۲۸۰) در دوره انقلاب تغییراتی در موزه ایجاد شد و ساختمان­های متعدد دیگر به­آن اضافه گردید. (­نعمتی، رزاقی، ۱۳۹۱: ۶۰) کتیبه­هایی به­خط ثلث و رقم محمد­ حسن­ رضوان در این صحن وجود دارد که بخشی از آنها مربوط به­دوره انقلاب اسلامی می­­باشد. در ایوان ورودی قسمت چپ صحن موزه که به­مسجد گوهرشاد راه دارد سوره مبارکه نصر، به­خط ثلث و رقم رضوان به­تاریخ ۱۳۷۰­ق موجود می­باشد و در حاشیه آن نیز آیه شریفه­ای به­تاریخ ۱۳۷۹­ق دیده می­ شود. کتیبه­ای دیگر در بالای در ورودی تالار موزه وجود دارد که در آن سخنی از امام رضا (ع) نقل شده است و تاریخ آن ۱۳۸۷­ق و رقم رضوان می­باشد، در بالای در ورودی قسمت غرب صحن موزه سوره مبارکه نصر و در قسمت بالا و سمت چپ جنوبی در موزه آیات شریفه دیگری به­رقم سلطانی و سال ۱۴۰۵ق وجود دارد. در بالای ایوانی که به­موزه راه دارد نیز کتیبه­ای می­باشد که به­انقلاب اسلامی اشاره داشته و تاریخ آن ۱۳۹۹­ق می­باشد. (عطاردی، ۱۳۷۱، ج۱: ۲۶۷ – ۲۶۵ )
۱ – ۹ – ۹ – ۲ رواق­ دارالولایه
رواق پس از انقلاب اسلامی ساخته شده و بزرگ­ترین رواق در مجموعه زیارتی امام رضا (ع) محسوب می­ شود. (­عطاردی، ۱۳۷۱، ج۱: ۱۵۳؛ ­زنگنه، ۱۳۷۶: ۱۵۳) این رواق باشکوه­ترین نمونه­های آیینه­کاری دوران انقلاب اسلامی را در­ بر­ دارد و در سال ۱۳۶۵­ش ساخته شده است. (نعمتی، رزاقی، ۱۳۹۱: ۲۹) کف آن سنگ مرمر و بالای ازاره آن تا سقف دارای آیینه­کاری می­باشد. (عالم­زاده، ۱۳۷۲: ۴۲؛ عطاردی، ۱۳۸۱، ج۱: ۱۰۶؛ نعمتی، رزاقی، ۱۳۹۱: ۲۹) کتیبه­هایی به­شکل ترنج و ستاره هشت­پر در این رواق نصب می­باشد که در قاب زیر طاق­ها با زمینه آبی و سبز قرار گرفته است و کتیبه­ای قرآنی به­خط ثلث جلی به­ صورت سرتاسری بر زمینه لاجوردی، دور تا دور رواق را احاطه کرده است. (نعمتی، رزاقی، ۱۳۹۱: ۲۹)
۱ – ۹ – ۹ – ۳ دانشگاه علوم اسلامی ­رضوی
این دانشگاه از بناهای ساخته شده پس از انقلاب اسلامی در ایران می­باشد که به­منظور بالابردن مطالعات اسلامی در سال ۱۳۵۷­ش، توسط آستان قدس رضوی بنیان شد و نام دانشگاه علوم اسلامی رضوی را در بر­گرفت. (مولوی، ۱۳۸۸: ۴۶) این مکان در قسمت شمالی صحن عتیق قرار دارد و به­مرور دو مدرسه میرزا­ جعفر و خیرات­خانه به­فضای معماری این دانشگاه اضافه گشت. (الله ­وردیان­طوسی، ۱۳۷۱: ۵۳) در دوره انقلاب اسلامی مرمت­های زیادی در اماکن­ متبرکه­­ای که در دوره­ های قبل احداث شده بودند، صورت­ پذیرفت. به­ طوری­که این تعمیرات هم­چنان ادامه دارد، از جمله نقاطی که در­ آن تعمیرات اساسی صورت گرفت، رواق دارالشکر وگنبد­مطهر می­باشند، کتیبه­ای در وسط کمربندی قسمت شمالی گنبد (زنگنه، ۱۳۷۶: ۱۷۹) وجود دارد که تاریخ ۱۴۰۰­ق، را شامل می­ شود و حاکی از تعمیر این گنبد در دوره انقلاب اسلامی و رهبری امام­خمینی ­(ره) می­باشد و در این دوره به­گنبد اضافه شده است. (عطاردی، ۱۳۷۱، ج۱: ۲۸۰؛ زنگنه، ۱۳۷۶: ۱۷۹)

موضوعات: بدون موضوع  لینک ثابت


فرم در حال بارگذاری ...