دمانس

۹.۸۴

۸

۰.۱۰۱

۰.۱۱۱

۰.۰۹۵

عقب مانده ذهنی

۱۰.۲۳

۸

۰.۰۹۷

۰.۱۰۳

۰.۱۱۲

افسردگی اساسی

۱۴.۳۵

۸

۰.۰۸۷

۰.۱۰۳

۰.۲۱۱

اسکیزو افکتیو

۷.۶۸

۸

۰.۱۹۶

۰.۲۳۱

۰.۱۱۴

همانطور که در جدول متقاطع (۲-۳) مشاهده می­ شود ما شاهد ارتکاب انواع جرایم در میان نمونه مجرمین انتخابی هستیم و بر اساس جدول (۲-۴) همانطور که مشاهده می­کنید سطح معناداری میان انواع اختلالات روانی و نوع خاصی از جرم بالاتر از ۰.۰۵ می­باشد در نتیجه رابطه معناداری میان اختلال روانی خاص با ارتکاب نوع جرم معین مثلآ قتل یافت نمی­ شود؛ سطح معناداری در علم آمار به مقدار احتمال^[۵۸] معروف است سطح معناداری میزان یا معیاری است که به عنوان پایه معناداری شناخته می­ شود، اگر در نتایج بررسی­ها رابطه میان متغیرها بیشتر از ۰.۰۵ باشد، پس احتمال شانسی بودن نتیجه بسیار است و رابطه میان متغیرها معنی دار نیست و هرگاه این مقدار کمتر از ۰.۰۵ باشد اینطور تفسیر می­ شود که رابطه میان دو متغیر معنادار می­باشد، در نتیجه معنادار نبودن رابطه میان دو متغیر اختلال روانی و نوع خاص جرم بدین معناست که ابتلا به نوع خاصی از اختلال روانی (مثلآ اختلال روانی اسکیزوفرنی) باعث تمایل به ارتکاب جرم خاص (مثلآ قتل) نمی­ شود­؛ به عبارت دیگر بیماران مبتلا به یک اختلال خاص روانی، تمایل به ارتکاب انواع جرایم دارند و نه جرم خاص، به همین سبب ما شاهد ارتکاب انواع جرایم در میان انواع مجرمین روانی هستیم.
با توجه به جدول متقاطع و تنوع جرایم در میان مجرمین روانی، اینطور استنباط می­ شود که ارتکاب جرم در این بیماران کاملآ به صورت تصادفی و بدون برنامه­ ریزی قبلی صورت گرفته است؛ به عبارت دیگر اکثر مجرمین در نمونه انتخابی قادر به درک نتایج حاصله از فعل خود نیستند به همین جهت بدون محاسبه سود و زیان حاصله از انجام عمل خود و به صورت بی­هدف و بر اساس خلق­و­خو و خواسته­ های آنی مرتکب انواع جرایم می­شوند.
حائز اهمیت است که با توجه به جدول ( ۲-۳ ) بازهم می­توان با توجه به ویژگی­های شخصیتی و ذهنی بیماران این احتمال را داد که این افراد بیشتر مرتکب چه نوع جرایمی خواهند شد، مثلآ اینطور می­توان برداشت نمود که بیماران مبتلا به اختلالات شخصیتی، با توجه به ویژگی­هایی که دارند (از جمله تمایل به خشونت و قانون شکنی) بیشتر مرتکب جرایمی با ماهیت خشونت­آمیز (همچون اختلال در نظم) خواهند شد.
گفتار اول : رابطه اختلالات شخصیت با جرایم ارتکابی
همانطور که در بخش اول بیان شد یکی از جرم­زا­ترین اختلالات روانی، اختلالات شخصیتی است که دارای سه خوشه با ویژگی­های شخصیتی متفاوت می­باشد، در میان این سه خوشه، اختلالات موجود در خوشهB خصوصآ اختلال شخصیت ضداجتماعی یکی از جرم­زا­ترین اختلالات شخصیتی محسوب می­ شود.
براساس جدول متقاطع شماره (۲-۳) مجرمین مبتلا به انواع اختلالات شخصیتی مرتکب جرایم مرتبط با مواد و مشروب با درصد فراوانی ۸.۶، اختلال در نظم ۷.۱%، سرقت ۵.۷%، توهین ۴.۳%، تجاوز به عنف(زنا) ۲.۹%، قتل ۱.۴% و در نهایت جرایم مالی با درصد فراوانی ۱.۴ در میان نمونه انتخابی از مجرمین شده ­اند. باتوجه به اینکه ویژگی­های بارز این اختلال شامل بی­توجهی و تجاوز به حقوق دیگران، عدم تمایل به منطبق ساختن رفتارهای خود با ارزشهای موردقبول جامعه می­باشد و همچنین در این بیماران جنبه­ های عاطفی سست و ناچیز وفاقد احساس گناه بعد از عمل ارتکابی می­باشد، به این سبب اینگونه افراد عمومآ بسیار خطرناک هستند و احتمال ارتکاب انواع جرایم خصوصآ جرایم خشونت آمیز (همچون جرایم مرتبط با اختلال در نظم) برای آنان وجود دارد (کریمی، ۱۳۸۹، ص ۲۵۲)

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

آمارها نشان می­ دهند که ۳۵ تا ۶۰درصد سوء­مصرف کنندگان مواد واجد ملاک­های تشخیصی اختلال شخصیت ضداجتماعی نیز می­باشند بدین ترتیب مجرمین مبتلا به اختلالات شخصیتی عمومآ معتاد به مواد مخدر و الکل نیز می­باشند و به همین دلیل آمار ارتکاب جرم مرتبط با مواد و مشروب در این افراد همواره دارای بیشترین فراوانی در میان نمونه مجرمین انتخابی است.
نکته پایانی در جرایم ارتکابی توسط مبتلایان به اختلالات شخصیتی این موضوع می­باشد که هرچند این بیماران حین ارتکاب جرم از قصد و اراده کامل برای انجام فعل ارتکابی خود بهره­مند می­باشند ولی به سبب آنکه فاقد قدرت درک و محاسبه عواقب عمل خود هستند عمومآ جرایم آنها بدون برنامه­ ریزی و تکانشی انجام شده و اصل تجربه و عبرت در رفتار این بیماران عمومآ دیده نمی­ شود، به همین علت طبق نتایج جدول (۲-۵)، حدود %۵۷ از مجرمین انتخابی دارای سوابق ارتکاب جرایم متعدد در گذشته نیز می باشند.
به جدول شماره (۲-۵) توجه کنید:

جدول (۲-۵) سابقه ارتکاب جرم

مجرم

بیمار

سوابق ارتکاب جرم

درصد فراوانی

فراوانی

درصد فراوانی